ρε παιδιά μην βγάζετε συμπεράσματα χωρίς να γνωρίζετε όλες τις παραμέτρους..ειναι "ιδιαίτερη" κατάσταση και εξάλλου δεν είναι θέμα για το forum.
Πως να εκπαιδεύσω παιδί και σκυλί για αρμονική συνύπαρξη?
- Thread starter vasiliki68
- Ημερομηνία δημιουργίας
ο τιτλος του θεματος με τραβηξε.... απο εκει και περα διαβασα σε παραθεση το ποστ και εφριξα...... ασχετα με τις παραμετρους....
1. ζηταει εδω μεσα βοηθεια
2. αντιμετωπιζει τελειως λαθος το θεμα παιδι - σκυλι και το παιδι ξεχωριστα και το σκυλί...
από τα γραφόμενα της παντα....
σε φορουμ με σκυλια σίγουρα μπορει να δοθει βοηθεια για την συνύπαρξη σκυλιού παιδιού...
από την άλλη σιγουρα θα χρειαστει εξειδικευμενη βοηθεια που εδω δεν μπορει να δοθει στο πως πρέπει να συμπεριφερθει σε ενα παιδί...
ασχετα πως μεχρι στιγμης το έχουν μεγαλώσει....
να τολμησω αν και θεωρώ άστοχη την αντιστοιχία....
πως συμπεριφερεσαι σε ενα σκυλι που μαζεψες από τον δρομο ασχετα με το πως ειχε μαθει...
ναι χρειαζεται πρωτα οι ενηλικοι βοηθεια ώστε να συμπεριφερθουν και να εκπαιδευσουν σωστα το παιδί...
όπως ο ιδιοκτητης το σκυλί του...
δεν ασχολουμαι αλλο με το θεμα.....
σόρυ....
1. ζηταει εδω μεσα βοηθεια
2. αντιμετωπιζει τελειως λαθος το θεμα παιδι - σκυλι και το παιδι ξεχωριστα και το σκυλί...
από τα γραφόμενα της παντα....
σε φορουμ με σκυλια σίγουρα μπορει να δοθει βοηθεια για την συνύπαρξη σκυλιού παιδιού...
από την άλλη σιγουρα θα χρειαστει εξειδικευμενη βοηθεια που εδω δεν μπορει να δοθει στο πως πρέπει να συμπεριφερθει σε ενα παιδί...
ασχετα πως μεχρι στιγμης το έχουν μεγαλώσει....
να τολμησω αν και θεωρώ άστοχη την αντιστοιχία....
πως συμπεριφερεσαι σε ενα σκυλι που μαζεψες από τον δρομο ασχετα με το πως ειχε μαθει...
ναι χρειαζεται πρωτα οι ενηλικοι βοηθεια ώστε να συμπεριφερθουν και να εκπαιδευσουν σωστα το παιδί...
όπως ο ιδιοκτητης το σκυλί του...
δεν ασχολουμαι αλλο με το θεμα.....
σόρυ....
Αν δεν ειναι θεμα για το φορουμ τοτε να κλειδωθει απο τους υπευθυνους και να μην συνεχιστει αλλο.
Επισης βγαζουμε συμπερασματα απο τα γραφομενα.
Προφανώς το θέμα του παιδιού δεν ενδιαφέρει το forum, αν έχει ο κάθε ένας να προτείνει κάτι για το θέμα του σκυλιού φυσικά και μπορεί να το πει.
Πάντως εγώ έχω καταλήξει πως το μεγάλωμα ενός παιδιού κι ενός σκυλιού έχουν πολλά κοινά στοιχεία.
Και το παιδί και το σκυλί χρειάζονται όρια.
Όταν παίρνουν τη θέση του αρχηγού αισθάνονται ανασφάλεια και γίνονται νευρικά.
Όπως δεν αφήνουμε ελεύθερο ένα σκυλί ανεκπαίδευτο στη βόλτα, έτσι και το μικρό παιδί το κρατάμε από το χέρι.
Ότι σπείρεις με ένα παιδί, στην εφηβεία βλέπεις τα αποτελέσματα, το ίδιο και με το σκυλί.
Αν παρηγορήσεις ένα παιδί όταν φοβάται βοηθάς να μονιμοποιηθεί η φοβία του, όπως και στο σκυλί.
Είναι πολύ σημαντικό να κερδίσεις το σεβασμό τους για να κερδίσεις και την εμπιστοσύνη τους.
Το σταθερό πρόγραμμα τα κάνει να αισθάνονται ασφάλεια.
Και άλλα πολλά που ανακαλύπτω στην πορεία.
Οι αντιδράσεις αλλάζουν λόγω της διαφοράς της φύσης.
Και το παιδί και το σκυλί χρειάζονται όρια.
Όταν παίρνουν τη θέση του αρχηγού αισθάνονται ανασφάλεια και γίνονται νευρικά.
Όπως δεν αφήνουμε ελεύθερο ένα σκυλί ανεκπαίδευτο στη βόλτα, έτσι και το μικρό παιδί το κρατάμε από το χέρι.
Ότι σπείρεις με ένα παιδί, στην εφηβεία βλέπεις τα αποτελέσματα, το ίδιο και με το σκυλί.
Αν παρηγορήσεις ένα παιδί όταν φοβάται βοηθάς να μονιμοποιηθεί η φοβία του, όπως και στο σκυλί.
Είναι πολύ σημαντικό να κερδίσεις το σεβασμό τους για να κερδίσεις και την εμπιστοσύνη τους.
Το σταθερό πρόγραμμα τα κάνει να αισθάνονται ασφάλεια.
Και άλλα πολλά που ανακαλύπτω στην πορεία.
Οι αντιδράσεις αλλάζουν λόγω της διαφοράς της φύσης.
Last edited:
Έχω πελαγώσει.
Μάλλον τα έχω κάνει σαλάτα και δεν έχω βρει τις ισορροπίες. Είμαι σκασμένη.
Σήμερα ο Φοίβος έκανε κανονική επίθεση στη μικρή μου, της τράβαγε τη μπλούζα γρυλλίζοντας, την ψιλοδάγκωσε στην κοιλιά και στα χέρια.
Η φάση έγινε ως εξής:
Ο Φοίβος έπαιζε με αυτό που βάζουμε στην πόρτα για τον αέρα γρυλλίζοντας, η Νεκταρία του έπαιζε κρυφτό, της έλεγα να σταματήσει αλλά δε με άκουγε και ξαφνικά της όρμηξέ, όταν του φώναξα δυνατά την άφησε, αλλά της είχε καταφέρει λίγες γρατζοουνιές από τα δόντια του στην κοιλιά και της μάτωσε λίγο το δάχτυλο και της γρατζούνισε το μπράτσο.
Το κακό είναι πως και τα δυο ζηλεύουν.
Είναι και το σπίτι μας μικρό για να δημιουργήσω ένα χώρο για το Φοίβο.
Έχω ρίξει μεγάλο βάρος στο Φοίβο και αυτό έκανε κακό και στα δυο.
Πως να το αντιμετωπίσω?
Μάλλον τα έχω κάνει σαλάτα και δεν έχω βρει τις ισορροπίες. Είμαι σκασμένη.
Σήμερα ο Φοίβος έκανε κανονική επίθεση στη μικρή μου, της τράβαγε τη μπλούζα γρυλλίζοντας, την ψιλοδάγκωσε στην κοιλιά και στα χέρια.
Η φάση έγινε ως εξής:
Ο Φοίβος έπαιζε με αυτό που βάζουμε στην πόρτα για τον αέρα γρυλλίζοντας, η Νεκταρία του έπαιζε κρυφτό, της έλεγα να σταματήσει αλλά δε με άκουγε και ξαφνικά της όρμηξέ, όταν του φώναξα δυνατά την άφησε, αλλά της είχε καταφέρει λίγες γρατζοουνιές από τα δόντια του στην κοιλιά και της μάτωσε λίγο το δάχτυλο και της γρατζούνισε το μπράτσο.
Το κακό είναι πως και τα δυο ζηλεύουν.
Είναι και το σπίτι μας μικρό για να δημιουργήσω ένα χώρο για το Φοίβο.
Έχω ρίξει μεγάλο βάρος στο Φοίβο και αυτό έκανε κακό και στα δυο.
Πως να το αντιμετωπίσω?
Ο Φοίβος πόσο είναι τώρα? Τον μάλωσες την ώρα που το έκανε?
Πιστεύω ότι θα πρέπει να "ξανά συστήσεις" τη μικρή με τον σκύλο...
Αν γενικά η κόρη σου τον τσιγκλιζει συνέχεια...φυσικό είναι να εκνευριστεί....
Αλλά και πάλι ο σκύλος θα πρέπει να καταλάβει ότι η μικρή δεν είναι κάτω από αυτόν.
Πόσο χρονών είναι η Νεκταρία?
Πιστεύω ότι θα πρέπει να "ξανά συστήσεις" τη μικρή με τον σκύλο...
Αν γενικά η κόρη σου τον τσιγκλιζει συνέχεια...φυσικό είναι να εκνευριστεί....
Αλλά και πάλι ο σκύλος θα πρέπει να καταλάβει ότι η μικρή δεν είναι κάτω από αυτόν.
Πόσο χρονών είναι η Νεκταρία?
Ο Φοίβος είναι 3.5 μηνών και η Νεκταρία είναι 4 χρονών. Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές τον εκνευρίζει και δε με ακούει όταν της λέω να σταματήσει.
Την ώρα που έγινε φώναξα δυνατά Φοίβο κι εκείνος έφυγε και δεν το συνέχισα, κι άλλες φορές που πάει να τη δαγκώσει τον φρενάρω με μηηηη.
Αν είναι μέχρι εκεί δε με πειράζει δεν έπαθε και τίποτα η μικρή με δυο γρατζουνιές, το μετά φοβάμαι και περισότερο με ενόχλησε το πολύ έντονο γρύλλισμα παρά τα δαγκώματα.
Κι εμένα πολλές φορές μου τράβαγε μπατζάκια ή μου δάγκωνε τα πόδια και γρύλλιζε αλλά σιγά σιγά του το έκοψα.
Τη βάζω πολλές φορές να κρατάει το μπώλ του την ώρα που τρώει για να καλλιεργείται σιγά σιγά η εμπιστοσύνη.
Γρύλλιζε και με τα παιχνίδια του όταν πήγαινα να του τα πάρω από το στόμα αλλά σιγά σιγά κι αυτό το έκοψε.
Σιγά σιγά αρχίζει και μου φέρνει το παιχνίδι που του πετάω αλλά δεν το αφήνει αμέσως, το φέρνει μέχρι ένα σημείο, φεύγει για λίγο και μετάτο ξαναφέρνει και όσο πλησιάζει γρυλλίζει, αλλά τελικά με αφήνει να του το πάρω, κι αν δεν το πάρω σε λίγη ώρα το αφήνει κοντά μου, αν δεν του τραβήξει την προσοχή κάτι άλλο (παλιότερα το έπαιρνε και πήγαινε και κρυβόταν).
Του έχει τραβήξει πολλές φορές η μικρή πράγματα από το στόμα και γι αυτό έχει γίνει επιφυλακτικός, τελικά έμαθε κι εκείνη πως δεν του τραβάμε από το στόμα τα πράγματα.
Απ την άλλη πως να καταλάβει το σκυλί πως είναι μετά στην ιεραρχία από τη μικρή, λόγω ηλικίας (η μικρή) δεν είναι εύκολο να διατηρήσει τη θέση της.
Τι εννοείς να ξανασυστήσω τη μικρή με το σκύλο?
Α έχουμε και λίγο πρόβλημα με τα άλλα σκυλια, μόλις πλησιάσουμε σε αυλή με σκυλί αρχίζει και γαυγίζει και μια μέρα στον κτηνίατρο ήταν ένα άλλο σκυλί μεγαλόσωμο (κουτάβι όμως) πολύ ήρεμο, ο Φοίβος ήταν στην αγκαλιά μου και άρχισε να γρυλλίζει, τότε ο γιατρός τον σήκωσε από τις μασχάλες και τον πλησίασε στη μύτη του άλλου σκυλιού και το ίδιο έκανα κι εγώ με κάποια ήσυχα θηλυκά που έχουμε στη γειτονιά. Τελικά σήμερα για πρώτη φορά μυρίστηκε με ένα αδεσποτάκι ημιδεσποζόμενο μάλλον (πολύ ήσυχο σκυλάκι) και πολύ το χάρηκα.
Την ώρα που έγινε φώναξα δυνατά Φοίβο κι εκείνος έφυγε και δεν το συνέχισα, κι άλλες φορές που πάει να τη δαγκώσει τον φρενάρω με μηηηη.
Αν είναι μέχρι εκεί δε με πειράζει δεν έπαθε και τίποτα η μικρή με δυο γρατζουνιές, το μετά φοβάμαι και περισότερο με ενόχλησε το πολύ έντονο γρύλλισμα παρά τα δαγκώματα.
Κι εμένα πολλές φορές μου τράβαγε μπατζάκια ή μου δάγκωνε τα πόδια και γρύλλιζε αλλά σιγά σιγά του το έκοψα.
Τη βάζω πολλές φορές να κρατάει το μπώλ του την ώρα που τρώει για να καλλιεργείται σιγά σιγά η εμπιστοσύνη.
Γρύλλιζε και με τα παιχνίδια του όταν πήγαινα να του τα πάρω από το στόμα αλλά σιγά σιγά κι αυτό το έκοψε.
Σιγά σιγά αρχίζει και μου φέρνει το παιχνίδι που του πετάω αλλά δεν το αφήνει αμέσως, το φέρνει μέχρι ένα σημείο, φεύγει για λίγο και μετάτο ξαναφέρνει και όσο πλησιάζει γρυλλίζει, αλλά τελικά με αφήνει να του το πάρω, κι αν δεν το πάρω σε λίγη ώρα το αφήνει κοντά μου, αν δεν του τραβήξει την προσοχή κάτι άλλο (παλιότερα το έπαιρνε και πήγαινε και κρυβόταν).
Του έχει τραβήξει πολλές φορές η μικρή πράγματα από το στόμα και γι αυτό έχει γίνει επιφυλακτικός, τελικά έμαθε κι εκείνη πως δεν του τραβάμε από το στόμα τα πράγματα.
Απ την άλλη πως να καταλάβει το σκυλί πως είναι μετά στην ιεραρχία από τη μικρή, λόγω ηλικίας (η μικρή) δεν είναι εύκολο να διατηρήσει τη θέση της.
Τι εννοείς να ξανασυστήσω τη μικρή με το σκύλο?
Α έχουμε και λίγο πρόβλημα με τα άλλα σκυλια, μόλις πλησιάσουμε σε αυλή με σκυλί αρχίζει και γαυγίζει και μια μέρα στον κτηνίατρο ήταν ένα άλλο σκυλί μεγαλόσωμο (κουτάβι όμως) πολύ ήρεμο, ο Φοίβος ήταν στην αγκαλιά μου και άρχισε να γρυλλίζει, τότε ο γιατρός τον σήκωσε από τις μασχάλες και τον πλησίασε στη μύτη του άλλου σκυλιού και το ίδιο έκανα κι εγώ με κάποια ήσυχα θηλυκά που έχουμε στη γειτονιά. Τελικά σήμερα για πρώτη φορά μυρίστηκε με ένα αδεσποτάκι ημιδεσποζόμενο μάλλον (πολύ ήσυχο σκυλάκι) και πολύ το χάρηκα.
Είναι "μάγκας" ο μικρός σου...και ίσως θα έπρεπε να μιλήσεις με έναν εκπαιδευτή. Αν εσύ αισθάνεσαι ότι μπορεί η κατάσταση να χειροτερέψει και δεν ε΄χεις την εμπειρία να το σώσεις...νομίζω ότι καλό θα ήταν να έρθει κάποιος εκαιδευτής να δει τα πράγματα από κοντά και να σου δώσει κάποιες συμβουλές για το πως να διορθώσεις τα λαθάκια..
Λέω λαθάκια γιατί ακόμα ο Φοίβος είναι μωρό και έχει όλο το περιθώριο να στρώσει και να φτιάξει...αν μιλάγαμε για έναν ενήλικο σκύλο, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πιό δύσκολα..αλλά με ένα κουτάβι 3.4 μηνών...θεωρώ ότι θα είναι πιό εύκολη η δουλειά!!
Λέω λαθάκια γιατί ακόμα ο Φοίβος είναι μωρό και έχει όλο το περιθώριο να στρώσει και να φτιάξει...αν μιλάγαμε για έναν ενήλικο σκύλο, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πιό δύσκολα..αλλά με ένα κουτάβι 3.4 μηνών...θεωρώ ότι θα είναι πιό εύκολη η δουλειά!!
Θα το κοιτάξω μάλλον το καλοκαίρι,τώρα δεν υπάρχει η δυνατότητα με τίποτα. Υπάρχει κάποιος στην περιοχή που ήταν εκπαιδευτής στην αεροπορία, τωρα θα το ψάξω δεν ξέρω αν είναι καλός.
Αν ήταν μόνο το σκυλί νομίζω πως κουτσά στραβά θα τα έβγαζα πέρα, τώρα που είναι και το παιδί στη μέση τα πράγματα δεν είναι ακριβώς προβλέψιμα.
Αυτό που κατάλαβα είναι πως δεν καταλαβαίνει και πολύ από μάλωμα ο Φοίβος, πολλές φορές μου γαυγίζει και όταν του φωνάζω δε σταματάει και αν σηκώσω και το δάχτυλο ορμάει να το δαγκώσει. Όταν αρχίσαμε παιχνίδια με το μπαλάκι και άρχισα να κερδίζω σε εμπιστοσύνη, αρχισε να ακούει το μη καλύτερα. Όταν το μή το πω σε χαμηλό τόνο αλλα σταθερά, το ακούει, άμα φωνάξω μου γαυγίζει και παραβγαίνουμε στη φωνή
Αν ήταν μόνο το σκυλί νομίζω πως κουτσά στραβά θα τα έβγαζα πέρα, τώρα που είναι και το παιδί στη μέση τα πράγματα δεν είναι ακριβώς προβλέψιμα.
Αυτό που κατάλαβα είναι πως δεν καταλαβαίνει και πολύ από μάλωμα ο Φοίβος, πολλές φορές μου γαυγίζει και όταν του φωνάζω δε σταματάει και αν σηκώσω και το δάχτυλο ορμάει να το δαγκώσει. Όταν αρχίσαμε παιχνίδια με το μπαλάκι και άρχισα να κερδίζω σε εμπιστοσύνη, αρχισε να ακούει το μη καλύτερα. Όταν το μή το πω σε χαμηλό τόνο αλλα σταθερά, το ακούει, άμα φωνάξω μου γαυγίζει και παραβγαίνουμε στη φωνή
Καλά τα πάει ο μικρός και ευτυχώς που και η μικρή δεν το φέρει πολύ βαρέως που έχει ματώσει-είναι και πολύ αιχμηρά τα νυχια και τα δόντια του κουταβιού/ευαίσθητο και το δερματάκι της μικρής. τίποτα δεν έγινε αφού με την φωνή σταματάει αμέσως.
Πιστευω πως η μικρή θα μάθει (θα εκπαιδευτεί!!!) απο τον φοίβο και ο φοίβος απο την μικρή και τελικά θα σταματήσουν οι αψιμαχίες
αλλά κι εσύ στον ρόλο σου βέβαια(και στην μελέτη!!!)
τα πρώτα πόστ του τόπικ (ποιό να πρωταναφέρω???) θα σου σταθουν πολύ χρήσιμα
μετά κάτι χάλασε
αλλά τελικά επανήρθε...
Σου έχω πεί περι "Δημήτρη Ρίζου" και κοκονιών?
Πιστευω πως η μικρή θα μάθει (θα εκπαιδευτεί!!!) απο τον φοίβο και ο φοίβος απο την μικρή και τελικά θα σταματήσουν οι αψιμαχίες
αλλά κι εσύ στον ρόλο σου βέβαια(και στην μελέτη!!!)
τα πρώτα πόστ του τόπικ (ποιό να πρωταναφέρω???) θα σου σταθουν πολύ χρήσιμα
μετά κάτι χάλασε
αλλά τελικά επανήρθε...
Σου έχω πεί περι "Δημήτρη Ρίζου" και κοκονιών?
Σε καθημερινή βάση η μικρή μου έχει γρατζουνίτσες και ψιλιοδαγκωματάκια από το Φοίβο, κυρίως όταν είναι να φύγουμε ή όταν το παιχνίδι τους γίνεται έντονο. Σήμερα όμως της έχωσε προειδοποιητική δαγκωνιά κανονικά (τρυπίτσα στο πάνω και στο κάτω μέρος της παλάμης δεν ήταν γρατζουνιά και είχε βάθος).
Τον τάισε της κροκέτες του (κάτι που επανειλημένα γίνεται καιι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ο Φοίβος το δέχεται και της μικρής της αρέσει) στη συνέχεια ο Φοίβος πήγε να μασουλήσει το κόκαλό του και η μικρή κάθισε δίπλα του και τον χάιδευε, σε μια στιγμή χωρίς προειδοποιητικό γρύλλισμα, γύρισε και τη δάγκωσε γρυλλίζοντας ταυτόχρονα.
Την πρώτη φορά που του δώσαμε κόκαλο όταν πλησίαζα ακόμη κι εγώ γρύλλιζε έντονα, μετά απο λίγο πλησίασα σιγά σιγά και τον χάιδεψα και έπιασα και το κόκαλο το δέχτηκε.
Στη συνέχεια έκανα δοκιμές κι άλλη μέρα και δεν είχε πρόβλημα γι αυτό και δεν απομάκρυνα τη μικρή όταν τον πλησίασε.
Δεν κρύβω πως ανησυχώ, γιατί και το παιδί είναι μικρό και δεν μπορεί να καταλάβει μέχρι που μπορεί να φτάνει, απ΄ την άλλη με ενδιαφέρει να υπάρχει σχέση μεταξυ του σκυλιού και του παιδιού, δε νομίζω πως θα ήταν ωφέλιμο να τα κρατάω σε απόσταση.
δε θέλω όμως να φτάσω στο σημείο να πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στο σκυλί και το παιδί μου γιατί εκεί σαφώς η ζυγαριά θα γείρει προς το παιδί μου.
Τον τάισε της κροκέτες του (κάτι που επανειλημένα γίνεται καιι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ο Φοίβος το δέχεται και της μικρής της αρέσει) στη συνέχεια ο Φοίβος πήγε να μασουλήσει το κόκαλό του και η μικρή κάθισε δίπλα του και τον χάιδευε, σε μια στιγμή χωρίς προειδοποιητικό γρύλλισμα, γύρισε και τη δάγκωσε γρυλλίζοντας ταυτόχρονα.
Την πρώτη φορά που του δώσαμε κόκαλο όταν πλησίαζα ακόμη κι εγώ γρύλλιζε έντονα, μετά απο λίγο πλησίασα σιγά σιγά και τον χάιδεψα και έπιασα και το κόκαλο το δέχτηκε.
Στη συνέχεια έκανα δοκιμές κι άλλη μέρα και δεν είχε πρόβλημα γι αυτό και δεν απομάκρυνα τη μικρή όταν τον πλησίασε.
Δεν κρύβω πως ανησυχώ, γιατί και το παιδί είναι μικρό και δεν μπορεί να καταλάβει μέχρι που μπορεί να φτάνει, απ΄ την άλλη με ενδιαφέρει να υπάρχει σχέση μεταξυ του σκυλιού και του παιδιού, δε νομίζω πως θα ήταν ωφέλιμο να τα κρατάω σε απόσταση.
δε θέλω όμως να φτάσω στο σημείο να πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στο σκυλί και το παιδί μου γιατί εκεί σαφώς η ζυγαριά θα γείρει προς το παιδί μου.
Εγω προσωπικα αν εκανε κατι τετοιο ο σκυλος μου ακομη θα τον βαραγα. Δεν ξερω αν ειναι η σωστη μεθοδος αλλα θα καταλαβαινε οτι κατι τετοιο ειναι απαραδεκτο και απαγορευτικο απο εμενα. Επισης θα τον αφηνα και νηστικο να υποφερει λιγο οπως υποφερε το παιδακι με την ενεργεια του. Αν παλι δεν εβαζε μυαλο θα εφευγε απο το σπιτι χωρις δευτερη σκεψη!
Εγώ πάλι θα βάραγα εμένα που επέτρεψα στο παιδί να ενοχλεί και να προκαλεί έναν σκύλο, που έχει δείξει ότι συχνά πυκνά ενοχλείται, την ώρα που τρώει...
Θέλει πολύ δουλεία το όλο ζήτημα και τουλάχιστον στην αρχή χρειάζεται όρια τόσο το σκυλί όσο και το παιδί!
Θέλει πολύ δουλεία το όλο ζήτημα και τουλάχιστον στην αρχή χρειάζεται όρια τόσο το σκυλί όσο και το παιδί!
Συμφωνώ Foibos πως το λάθος είναι δικό μου, καταρχάς αφιερώνω πολύ χρόνο στο σκυλί και το παιδί λειτουργεί μιμιτικά. Είναι λίγο δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες. Σε καμία περίπτωση δε φταίνε το σκυλί και το παιδί. Πιο ώριμα τώρα σκέφτομαι πως σε δυο χρόνια τα πράγματα θα λειτουργούσαν πολύ καλύτερα.
Δεν αποποιούμαι των ευθυνών μου, βοήθεια ζητάω...
Νιώθω πάρα πολύ άσχημα και θέλω να βρω την καλύτερη δυνατή λύση
Ricos με ενδιαφέρει η άποψη σου αν και διαφωνώ με τη χρήση βίας
Δεν αποποιούμαι των ευθυνών μου, βοήθεια ζητάω...
Νιώθω πάρα πολύ άσχημα και θέλω να βρω την καλύτερη δυνατή λύση
Ricos με ενδιαφέρει η άποψη σου αν και διαφωνώ με τη χρήση βίας
Last edited:
Eτσι ακριβώς!!! Με τι σκεπτικό αφήνεις ενα παιδί να χαϊδεύει ενα σκυλί την ώρα που τρώει οταν δεν είσαι σίγουρος οτι το σκυλι εχει εδραιωθεί στην ιεραρχία κάτω απο το παιδί?? Αν το τελευταίο δεν έχει γίνει, το λάθος δεν είναι του σκύλου, είναι του γονέα!!!
Δεν είναι υποχρεωμένος ο σκύλος να ανέχεται στα πάντα τα παιδιά..
Αν υπάρχει πρόβλημα μεταξύ παιδιού και σκυλιού δεν φτάει ο σκύλος αλλα ο ιδιοκτητης που δεν έμαθε το παιδί πως να προσεγγίζει το παιδί και τα άφησε στον ιδιο χώρο και που επίσης δεν κοινωνικοποίησε επαρκώς το σκυλί με παιδιά.
Δεν υπάρχει απαράδεκτο σκυλι αλλα απαράδεκτος ιδιοκτητης..και όσο καλο και αν είναι ένα σκυλί έχει και όρια που πρέπει να τα σέβεσαι..τα σκυλιά δεν είναι παιχνίδι.
