Επειδή ίσως το μέγιστο που του το έχεις αφήσει είναι κανα μισάωρο και επειδή δεν ξέρεις τελικώς πώς θα αντιδράσει, ΜΗΝ του το βάλεις και φύγεις για δουλεια για παράδειγμα.
Τις πρώτες μέρες μέχρι να το συνηθίσει, φόρα το με επίβλεψη. Πήγαινέ τον βόλτα, παίξτε κλπ.
Υπάρχει περίπτωση να προσπαθήσει να το βγάλει όταν έχει νευριάσει πολύ και η κάτω γνώθος, στην προσπάθειά του να το πιάσει, να μπλεχτεί μέσα στο κολάρο και να μείνει με το στόμα ανοιχτό. Το να πνιγεί θα ήταν το χειρότερο ενδεχόμενο. Το να μείνει έτσι μέχρι να γυρίσεις, και να του τρέχουν τα σάλια και να κοντεύει να τρελαθεί, έχοντας μία πολύ άσχημη εμπειρία είναι η πιο "light" εκδοχή.
Όσο πιο χαλαρό το φοράς, (σκεφτόμενος ότι "ας μην τον σφίγγω μωρέ, έτσι θα το συνηθίσει πιο εύκολα") τόσο πιο επικίνδυνο είναι.
Άλλο ενδεχόμενο είναι να μπλεχτεί σε κάποιο προεξέχων πράγμα.
Μου έχει τύχει και να πιαστεί η κάτω γνώθος, αλλά και να πιαστεί σε αντικείμενο... Το χειρότερο βέβαια που μας συνέβη είναι όταν έπαιζαν ο Κόφι με τη Φαίδρα, μπήκε η κάτω γνάθος του Κόφι, μέσα από το περιλαίμιο της Φαίδρας. Ο Κόφι τράβαγε να ξεμπλέξει το στόμα του, είχε στριφογυρίσει κιόλας και η Φαίδρα ούρλιαζε γιατί πνιγόταν. Μέχρι να καταλάβουμε, να βγούμε από τις φωνές και να τα ξεμπλέξουμε, είχαν φτάσει σε άσχημο σημείο.
Οπότε... κολάρο μέσα στο σπίτι ανεπίβλεπτα, ποτέ πια.
Μάθε τού το τώρα βέβαια αυτά που περιγράφω είναι η 1/10000. Όμως έχε τα και στο μυαλό σου.
