Το 2010 με βρήκε με μία δυσάρεστη έκπληξη...
Ανακάλυψα ότι έχω αλλεργία στους σκύλους... όταν ήμουν μικρή, είχα στις γάτες και φτερνιζόμουν και είχα δακρύρροια και δύσπνοια κι ενίοτε πάθαινα και άσθμα. Σκύλο δεν είχα ποτέ στη ζωή μου. Χάϊδευα όποιο συναντούσα στο δρόμο, οι φίλοι μου που είχαν τα είχαν στην αυλή τους κι όχι στο σπίτι, κι έτσι δεν είχα αρκετή επαφή με σκυλάκια. Και τώρα που απέκτησα την Ζουζού... που να το φανταστώ;
Από την δεύτερη προς Τρίτη μέρα που την πήρα (την έχω μέσα στο σπίτι) άρχισα να φτερνίζομαι και να έχω προ-συμπτώματα αλλεργίας. Έλεγα μήπως κρύωσα, αλλά μέρα με την μέρα άρχισαν να επιδυνώνωνται τα συμπτώματα, μπούκωσα για τα καλά, δάκρυζα, με έπιασε δύσπνοια και πήγα στο γιατρό, όπου και είμαι με αντιισταμινικά και το aerolin για το άσθμα αυτή την στιγμή.
Το θέμα είναι, ο γιατρός μου είπε να απομακρύνω το σκυλάκι από τον χώρο μου, γιατί μπορεί να με πιάσει άσθμα κι ίσως χρειαστώ κορτιζόνη...
Δεν φαντάζεστε τι κλάματα έχω κάνει...
Η Ζουζού φιλοξενείται από χθες στην πεθερά μου, αλλά δεν μπορεί να την κρατήσει και επείγει να δοθεί άμεσα, για να μην μπερδευτεί συναισθηματικά το καημένο το ζωάκι, που δεν φταίει σε τίποτα...
Πάντως, υπέγραψα υπεύθυνη δήλωση όταν την υιοθέτησα από το Κυνοκομείο, της έβαλα και μικροτσίπ, αμπούλα για ψύλλους, της έκανα και αποπαρασίτωση, την έκανα μπάνιο, και γενικώς την περιποιήθηκα και της έδωσα πολύ αγάπη και χάδια και παιχνίδια κι όλα αυτά, αλλά δυστυχώς, μόνο αν κάνω απευαισθητοποίηση στην αλλεργία μου, μπορώ να έχω σκυλάκι (κι αυτό παίρνει πολύυυ καιρόοοο).....
Ρώτησα την Κτηνίατρό μου, και απλά θα γίνει μεταβίβαση ονόματος στον νέο ιδιοκτήτη, επειδή της έβαλα μικροτσίπ, κι έτσι δεν είναι πια αδέσποτο, στην ουσία. Όποιος το πάρει, θα είναι υπεύθυνος γι' αυτό το πανέμορφο και πολύ γλυκό ζωάκι.
Να σας πω ότι δεν έχει πειράξει τίποτα από το σπίτι, παίζει με γάτες, σκύλους, ακόμη και με τα ινδικά χοιρίδιά μου, ακούει σε όλες τις εντολές (κάτσε, μείνε, έλα, στοπ, πάμε, πάνω, κάτω, περίμενε, ψηλά κλπ κλπ) και γενικώς είναι πολύ υπάκουο σκυλάκι, δεν γαυγίζει, δεν γλύφει, κάνει πιπί και κακά του μόνο έξω στη βόλτα πλέον, οπότε μάλλον από το προηγούμενο σπίτι του το είχαν εκπαιδεύσει. Τα πάει τέλεια με τα παιδιά και τους μεγάλους και γενικά είναι πλήρως κοινωνικοποιημένο. Το είχα πάρει μαζί μου σε σπίτια φίλων, και του είπα να ξαπλώσει, το είχα χωρίς λουρί, και έκατσε φρόνιμο μέχρι να φύγουμε!
Είναι το τέλειο σκυλάκι, αλλά δυστυχώς δεν πρέπει να το κρατήσω... Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, παρακαλώ ας μου στείλει μήνυμα (μένω στην περιοχή JUMBO στο Ηράκλειο Κρήτης) να κανονίσουμε, να πάμε στην Κτηνίατρο, να μεταβιβαστεί το ζωάκι στον νέο (τυχερό) ιδιοκτήτη, και να γίνει το ζωάκι του...
Το ευχάριστο, είναι ότι θα γίνει ένας άνθρωπος ευτυχισμένος υιοθετώντας το, και επίσης ότι έφυγε απ' το Κυνοκομείο, το περιποιηθήκαμε, ανάρρωσε από τη στείρωση σε καθαρό και ζεστό περιβάλλον, αλλά πρέπει να δοθεί άμεσα, γιατί δεν γίνεται να θεωρήσει εμένα ή την πεθερά μου οικογένειά του, γιατί θα είναι μπερδεμένο και αγχωμένο και δεν φαντάζεστε πόσο στενοχωριέμαι που δεν μπορώ να το έχω...
Δεν έχουμε και αυλή για να το είχα έξω (αλλά όπως και να 'χει, εγώ ήθελα το ζωάκι μου μέσα στο σπίτι, σαν μέλος της οικογένειας μας)...
Πάντως, το σκέφτομαι όλη μέρα, κάθε μέρα, και ελπίζω να βρει άμεσα έναν άνθρωπο να το αγαπήσει, γιατί πραγματικά το αξίζει, με τέτοια προσωπικότητα...
