Νομίζω και οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι
Ναι, και κάποιο άλλο είδος που ξεχνάω. Όσο για το αν ξεφεύγουμε από το θέμα μας, δε νομίζω ότι είμαστε off-topic, διότι προσπαθούμε να ορίσουμε τι θα πει αγάπη και πώς μπορούμε να τη διαπιστώσουμε στα ζώα. Στους ανθρώπους, απ' ότι ξέρω, διαπιστώνεται ο έρωτας και η αγάπη νευρολογικά με ένα fMRI, αλλά δεν έχω ιδέα αν γίνεται το ίδιο με τα ζώα ή αν έχουν γίνει σχετικές μελέτες.
Πάντως η αγάπη δεν είναι απαραίτητα μεγάλης διάρκειας. Είναι συχνά και ο τρόπος της φύσης για να εξασφαλίσει τη διαιώνιση ενός είδους. Π.χ. η σκύλα δεν αγαπάει τα σκυλάκια της? Φυσικά τα αγαπάει, αλλά τα κρατάει μερικούς μήνες, μετά δεν υφίσταται αγάπη όπως την εννοούμε οι άνθρωποι μεταξύ μας. Αντίθετα πάω στοίχημα ότι αν το Μουφ συναντούσε ποτέ τη μάνα του, δε θα του καιγότανε καρφάκι εκτός του συνηθισμένου μουφιάσματος των νώτων της όπως κάνει με κάθε σκύλο. Δεν έχω ιδέα αν θα την αναγνώριζε ως μάνα του και τι θα σήμαινε για τους δυο τους. Είμαι όμως σίγουρη ότι θα έσκαγε από το κακό του αν με έχανε και θα με ακολουθούσε κανονικότατα όταν θα έφευγα.
Από την άλλη πλευρά ο άνθρωπος, λόγω πολυπλοκότητας της κατασκευής του, κυρίως του εγκεφάλου του, χρειάζεται τη μαμά του για αρκετό καιρό και επομένως νοιώθει τα ανάλογα αισθήματα. Ποιος μας λέει όμως αν σγσπάει ο σκύλος τη μαμά του λιγότερο απ' ό,τι ένας νορμάλ άνθρωπος του οποίου η μαμά δεν ήταν κανα τέρας και επομένως δεν έχει λόγους να την αντιπαθεί?