Αυτή είναι η Ζιζέλ μου...
Είναι 8 μηνών, εμβολιασμένη και στειρωμένη. Την πήραμε από τα αδέσποτα του Κυνοκομείου Ηρακλείου την Τετάρτη, την πήγα για έλεγχο και στην κτηνίατρο και είναι υγιέστατη, της έβαλα και μικροτσίπ και καταχωρήθηκε στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο.
Έχει ευγενικό χαρακτήρα, είναι όμορφο, γλυκούλικο, καλόχαρο, υπάκουο, φρόνιμο, φιλικό, χαδιάρικο (υπερβολικά χαδιάρικο θα έλεγα), καλόβολο, δεν πειράζει τίποτα από το σπίτι, δεν γαυγίζει (λιγάκι, μόνο αν δει άγνωστο από το μπαλκόνι), δεν δαγκώνει, δεν γλύφει, δεν ικετεύει για φαγητό, όταν τρώμε, υπακούει στο "κάτσε, έλα, μείνε, επ, όχι", κακά κάνει έξω στη βόλτα (τα μαζεύω μετά με σακουλάκι) αλλά τσίσα έχει κάνει μέσα 3 φορές στην είσοδο της πόρτας μάλλον κατά την διάρκεια που κοιμόμαστε (της έχω στο μπάνιο ένα κασονάκι με εφημερίδες που τις έχω νοτίσει με τα τσίσα της για να την ελκύει η μυρωδιά της, και της δείχνω καθημερινά αυτό το σημείο αλλά δεν ανταποκρίνεται, πάει και καθίζει πάνω τους το χαζό, με κοιτάει με απορία, καμιά πρόταση πως θα την κάνω να καταλάβει οτι είναι μέρος για πιπί της; Το ειδικό σπρέϊ για την εκπαίδευση τουαλέτας κάνει δουλειά);
Λοιπόν, έχω προβληματιστεί λιγάκι... ακούγεται ως το τέλειο σκυλάκι συντροφιάς, αλλά εμένα μου φαίνεται οτι είναι για 80χρονη συνταξιούχα!
Στην αγγελία την περιέγραφαν ως παιχνιδιάρα και τρελιάρα. Καμία σχέση τελικά. Είναι όλα τα παραπάνω χωρίς αυτό. Προτιμάει τα χάδια και την ξάπλα από το παιχνίδι. Μόλις δει χέρι να την πλησιάζει, απλώνεται ανάσκελα για χάδια. Αποβλακώνεται εντελώς! Θα έλεγα καλύτερα ότι είναι εντελώς αγαθιάρικο!
Μήπως φταίει που έχει κάνει πριν 2 βδομάδες στείρωση; Επηρεάζονται οι ορμόνες τους και αποβλακώνονται; Μήπως είναι θέμα προσαρμογής;
Απλά μου φαίνεται περίεργο ότι ένα σκυλάκι 8 μηνών, προτιμάει την ξάπλα από το παιχνίδι! Δηλαδή όταν μεγαλώσει κι άλλο τι θα κάνει; Θα βγάλει αράχνες; Μήπως είναι θέμα χαρακτήρα, ή ζητάω πολλά; Δεν θέλω να έχω απλά ένα στόμα να ταϊζω, να περιφέρεται και να χέζει! Θέλω να έχει και ΖΩΗ!!!
Πείτε μου τη γνώμη σας, σας παρακαλώ, γιατί ήθελα σκυλάκι σε όλη μου τη ζωή, και τώρα που απέκτησα, λυπάμαι που το λέω, αλλά με στενοχωρεί πάρα πολύ να είναι έτσι τεμπέλικο, και δεν απολαμβάνω την παρέα του…
Είναι 8 μηνών, εμβολιασμένη και στειρωμένη. Την πήραμε από τα αδέσποτα του Κυνοκομείου Ηρακλείου την Τετάρτη, την πήγα για έλεγχο και στην κτηνίατρο και είναι υγιέστατη, της έβαλα και μικροτσίπ και καταχωρήθηκε στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο.
Έχει ευγενικό χαρακτήρα, είναι όμορφο, γλυκούλικο, καλόχαρο, υπάκουο, φρόνιμο, φιλικό, χαδιάρικο (υπερβολικά χαδιάρικο θα έλεγα), καλόβολο, δεν πειράζει τίποτα από το σπίτι, δεν γαυγίζει (λιγάκι, μόνο αν δει άγνωστο από το μπαλκόνι), δεν δαγκώνει, δεν γλύφει, δεν ικετεύει για φαγητό, όταν τρώμε, υπακούει στο "κάτσε, έλα, μείνε, επ, όχι", κακά κάνει έξω στη βόλτα (τα μαζεύω μετά με σακουλάκι) αλλά τσίσα έχει κάνει μέσα 3 φορές στην είσοδο της πόρτας μάλλον κατά την διάρκεια που κοιμόμαστε (της έχω στο μπάνιο ένα κασονάκι με εφημερίδες που τις έχω νοτίσει με τα τσίσα της για να την ελκύει η μυρωδιά της, και της δείχνω καθημερινά αυτό το σημείο αλλά δεν ανταποκρίνεται, πάει και καθίζει πάνω τους το χαζό, με κοιτάει με απορία, καμιά πρόταση πως θα την κάνω να καταλάβει οτι είναι μέρος για πιπί της; Το ειδικό σπρέϊ για την εκπαίδευση τουαλέτας κάνει δουλειά);
Λοιπόν, έχω προβληματιστεί λιγάκι... ακούγεται ως το τέλειο σκυλάκι συντροφιάς, αλλά εμένα μου φαίνεται οτι είναι για 80χρονη συνταξιούχα!
Στην αγγελία την περιέγραφαν ως παιχνιδιάρα και τρελιάρα. Καμία σχέση τελικά. Είναι όλα τα παραπάνω χωρίς αυτό. Προτιμάει τα χάδια και την ξάπλα από το παιχνίδι. Μόλις δει χέρι να την πλησιάζει, απλώνεται ανάσκελα για χάδια. Αποβλακώνεται εντελώς! Θα έλεγα καλύτερα ότι είναι εντελώς αγαθιάρικο!
Μήπως φταίει που έχει κάνει πριν 2 βδομάδες στείρωση; Επηρεάζονται οι ορμόνες τους και αποβλακώνονται; Μήπως είναι θέμα προσαρμογής;
Απλά μου φαίνεται περίεργο ότι ένα σκυλάκι 8 μηνών, προτιμάει την ξάπλα από το παιχνίδι! Δηλαδή όταν μεγαλώσει κι άλλο τι θα κάνει; Θα βγάλει αράχνες; Μήπως είναι θέμα χαρακτήρα, ή ζητάω πολλά; Δεν θέλω να έχω απλά ένα στόμα να ταϊζω, να περιφέρεται και να χέζει! Θέλω να έχει και ΖΩΗ!!!
Πείτε μου τη γνώμη σας, σας παρακαλώ, γιατί ήθελα σκυλάκι σε όλη μου τη ζωή, και τώρα που απέκτησα, λυπάμαι που το λέω, αλλά με στενοχωρεί πάρα πολύ να είναι έτσι τεμπέλικο, και δεν απολαμβάνω την παρέα του…