Ήταν Νοέμβριος του 2006 είχα κλείσει 6 μήνες κάνοντας τίποτα στην εταιρεία που δούλευα. Σκότωνα τον χρόνο μου ψάχνοντας στο ιντερνέτ φόρουμ και σαιτ να μορφωθώ γιατί είχα καινούργιο σκύλο και ήθελα να μάθω .
είχα περιδιαβεί αρκετά αμερικανικά φόρουμ όποτε μια μέρα σκέπτομαι: δεν βάζω στο google dog forum με συνθήκη τα ελληνικά. μου βγάζει σαν αποτέλεσμα τούτο εδω το φόρουμ. χάρηκα παρά πολύ που υπήρχε κάτι στα ελληνικά και έκανα λογαριασμό.
το πρώτο τοπικ ? κάνε κορσο η αμερικαν μπουλντόγκ. κάποια πράγματα ήρθαν για να μείνουν τελικά.
μετά πήγα στην πρώτη μου έκθεση και φανταστείτε τι δεν μου άρεσε ?το double handling (δεν ήξερα πως το έλεγαν αλλά μια ψυχή μου το εξήγησε). Στην δεύτερη που πήγα με έβγαλαν και φωτο από το πουθενά και έψαχνα να βρω τον ντενις.
Κάπου εκεί η ροτι μου εξήγησε τι είναι οι συγκλίνοντες ταρσοί. Κακό πράγμα αυτό και στα αμερικανικά το πέρναγαν στην απέξω. Χμ κοιτά να δεις κάτι θα μάθουμε εδώ μέσα
Μετά ζήσαμε μεγάλες στιγμές στο γενικά, ερωτικές εξομολογήσεις-φαντασιώσεις μέχρι που το αποτελείωσα με το απόλυτο τόπικ «με ποια γυναίκα έχετε φαντασιώσεις/οι κυρίες να απαντήσουν»
Κάποια στιγμή έγινα και μοντ-ντράπηκα να πω την αλήθεια: αυτοί ήξεραν από σκυλιά εγώ μονό από φόρουμ. Με έβαλαν στο κλίμα αλλά ποτέ δεν τα συμπάθησα τα ριμαδοκουμπα προτιμούσα να κάνω χαζές δημοσιεύσεις για να ξεκινώ συζητήσεις. Προτιμούσα να κάνω κοινότυπες ερωτήσουλες κουραστικές στους θαμώνες αλλά τόσο σημαντικές στα μάτια μου για το ύφος και τον χαρακτήρα του φόρουμ.
Μετά πήγαμε για καφέ τι ωραία! ήρθε και η λούνα με το πατσαβούρι της (μετα της ήρθε η επιφοίτηση και πηρέ σκύλο). γνώρισα και το Αντωνάκη από κοντά, παλικαρος όπως φαινόταν από τα γραφόμενα του. γνώρισα και την κανγκο πολύ διαφορετική από αυτό που περίμενα, μίλησα και με την Κόριννα τον Ευγένιο την Κατερίνα χμ κάτι μου έβγαλαν και οι τρεις . ρε κοιτά να δεις δεν είναι βλαμμένοι σκεπτόμουν όπως άφηνα την συνάντηση να πάω να συναντήσω την εν έξαλλο κατάσταση δεσποινίδα που έβγαινα τότε =εν έξαλλο γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει τι πάω να κάνω στο κέντρο με κάποιους αγνώστους
τρία χρόνια εδω μέσα, ήρθα με τις κλασικές ιδέες -το είχα ψυχανεμισθεί από τα αμερικανικά- ήμουν άσχετος. με πήραν από το χεράκι και με έκαναν άνθρωπο. άνθρωποι που πριν από εδω δεν τους ήξερα και τώρα είναι φίλοι μου.
το έναν τον τραβαγα ανήμερα Χριστουγέννων στο σχηματαρι για να δω δαγκώματα. την άλλη την ζάλιζα με χαζές ερωτήσεις για το χαζό σκύλο μου. την τρίτη την κούραζα που δεν θυμόμουν ποιος είναι ποιος και έπρεπε να μου τα εξηγήσει διακόσιες φόρες. είχα τον πρώτο τον αντμιν να απαντάει με υπομονή για όποια φυλή μου γυάλιζε στο ιντερνέτ. τον Μάκη να του τα έχω κάνει τσουρέκια για την εργασία. είχα και άποψη παράθεμα με. Δεν μπορώ να παραλείψω την frenchie με την BARF της- πωπω δεν φοβάται να μην την φάει που ταΐζει ωμό σκεπτόμουν τότε .Ούτε τις 2 μικρούλες που μου έμοιαζαν τόσο παράξενες: μικρά κορίτσια τι κάνουν στους στίβους αναρωτιόμουν. Τον Αντώνη με το τέρας και τις τρομερές του ιστορίες που της ρουφούσα κάθε φορά που θυμόταν τα παλιά. Μετά ήρθε και ο dr, το μείγμα ακαδημαϊκής εμπειρίας με έμπρακτη γνώση πλασαρισμένα με αψεγάδιαστα ελληνικά με κέντρισε και αυτός υπέμεινε της χαζές μου ερωτήσεις με στωικότητα.
3 χρόνια μετά και έχω 3 καλούς φίλους και γνωρισα 10 ανθρώπους που εκτιμω, θα κάτσω να τους χαζέψω στο στίβο για να τους χειροκροτήσω, ή που θα τους παρω για εναν καφε οταν ειναι κοντα μου , λόγο της χαζομάρας τούτης. 3 χρόνια μετά ....
3 χρόνια μετά με έμαθαν πως να εκτιμώ κάτι που αγαπούσα.
Σας ευχαριστώ όλους για όλα λίγα ή πολλά.
ευχαριστώ πραγματικά Σωκράτη, Αντώνη, Ευγένιε, Κατερίνα, Κόριννα, Μάκη.
δεν φεύγω -εδω θα είμαι. Τώρα με τους καινούργιους μοντ θεωρώ ότι ένας κύκλος κλείνει. Ηθελα να τους ευχαριστήσω αλλά και να αναδείξω στους καινούργιους τη πραγματικά έκαναν αυτοί οι άνθρωποι τόσα χρόνια εδω.
υ.γ. ζητω συγνωμη για οποιον ξεχασα (και εσενα γιαννη οχι δεν σε ξεχασα).
υ.γ.2 το μονο τραγικο ειναι οτι τρια χρονια μετα βρισκομαι στην ιδια κατασταση. μπουλντογκακο δεν εχω παρει
.
είχα περιδιαβεί αρκετά αμερικανικά φόρουμ όποτε μια μέρα σκέπτομαι: δεν βάζω στο google dog forum με συνθήκη τα ελληνικά. μου βγάζει σαν αποτέλεσμα τούτο εδω το φόρουμ. χάρηκα παρά πολύ που υπήρχε κάτι στα ελληνικά και έκανα λογαριασμό.
το πρώτο τοπικ ? κάνε κορσο η αμερικαν μπουλντόγκ. κάποια πράγματα ήρθαν για να μείνουν τελικά.
μετά πήγα στην πρώτη μου έκθεση και φανταστείτε τι δεν μου άρεσε ?το double handling (δεν ήξερα πως το έλεγαν αλλά μια ψυχή μου το εξήγησε). Στην δεύτερη που πήγα με έβγαλαν και φωτο από το πουθενά και έψαχνα να βρω τον ντενις.
Κάπου εκεί η ροτι μου εξήγησε τι είναι οι συγκλίνοντες ταρσοί. Κακό πράγμα αυτό και στα αμερικανικά το πέρναγαν στην απέξω. Χμ κοιτά να δεις κάτι θα μάθουμε εδώ μέσα
Μετά ζήσαμε μεγάλες στιγμές στο γενικά, ερωτικές εξομολογήσεις-φαντασιώσεις μέχρι που το αποτελείωσα με το απόλυτο τόπικ «με ποια γυναίκα έχετε φαντασιώσεις/οι κυρίες να απαντήσουν»
Κάποια στιγμή έγινα και μοντ-ντράπηκα να πω την αλήθεια: αυτοί ήξεραν από σκυλιά εγώ μονό από φόρουμ. Με έβαλαν στο κλίμα αλλά ποτέ δεν τα συμπάθησα τα ριμαδοκουμπα προτιμούσα να κάνω χαζές δημοσιεύσεις για να ξεκινώ συζητήσεις. Προτιμούσα να κάνω κοινότυπες ερωτήσουλες κουραστικές στους θαμώνες αλλά τόσο σημαντικές στα μάτια μου για το ύφος και τον χαρακτήρα του φόρουμ.
Μετά πήγαμε για καφέ τι ωραία! ήρθε και η λούνα με το πατσαβούρι της (μετα της ήρθε η επιφοίτηση και πηρέ σκύλο). γνώρισα και το Αντωνάκη από κοντά, παλικαρος όπως φαινόταν από τα γραφόμενα του. γνώρισα και την κανγκο πολύ διαφορετική από αυτό που περίμενα, μίλησα και με την Κόριννα τον Ευγένιο την Κατερίνα χμ κάτι μου έβγαλαν και οι τρεις . ρε κοιτά να δεις δεν είναι βλαμμένοι σκεπτόμουν όπως άφηνα την συνάντηση να πάω να συναντήσω την εν έξαλλο κατάσταση δεσποινίδα που έβγαινα τότε =εν έξαλλο γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει τι πάω να κάνω στο κέντρο με κάποιους αγνώστους
τρία χρόνια εδω μέσα, ήρθα με τις κλασικές ιδέες -το είχα ψυχανεμισθεί από τα αμερικανικά- ήμουν άσχετος. με πήραν από το χεράκι και με έκαναν άνθρωπο. άνθρωποι που πριν από εδω δεν τους ήξερα και τώρα είναι φίλοι μου.
το έναν τον τραβαγα ανήμερα Χριστουγέννων στο σχηματαρι για να δω δαγκώματα. την άλλη την ζάλιζα με χαζές ερωτήσεις για το χαζό σκύλο μου. την τρίτη την κούραζα που δεν θυμόμουν ποιος είναι ποιος και έπρεπε να μου τα εξηγήσει διακόσιες φόρες. είχα τον πρώτο τον αντμιν να απαντάει με υπομονή για όποια φυλή μου γυάλιζε στο ιντερνέτ. τον Μάκη να του τα έχω κάνει τσουρέκια για την εργασία. είχα και άποψη παράθεμα με. Δεν μπορώ να παραλείψω την frenchie με την BARF της- πωπω δεν φοβάται να μην την φάει που ταΐζει ωμό σκεπτόμουν τότε .Ούτε τις 2 μικρούλες που μου έμοιαζαν τόσο παράξενες: μικρά κορίτσια τι κάνουν στους στίβους αναρωτιόμουν. Τον Αντώνη με το τέρας και τις τρομερές του ιστορίες που της ρουφούσα κάθε φορά που θυμόταν τα παλιά. Μετά ήρθε και ο dr, το μείγμα ακαδημαϊκής εμπειρίας με έμπρακτη γνώση πλασαρισμένα με αψεγάδιαστα ελληνικά με κέντρισε και αυτός υπέμεινε της χαζές μου ερωτήσεις με στωικότητα.
3 χρόνια μετά και έχω 3 καλούς φίλους και γνωρισα 10 ανθρώπους που εκτιμω, θα κάτσω να τους χαζέψω στο στίβο για να τους χειροκροτήσω, ή που θα τους παρω για εναν καφε οταν ειναι κοντα μου , λόγο της χαζομάρας τούτης. 3 χρόνια μετά ....
3 χρόνια μετά με έμαθαν πως να εκτιμώ κάτι που αγαπούσα.
Σας ευχαριστώ όλους για όλα λίγα ή πολλά.
ευχαριστώ πραγματικά Σωκράτη, Αντώνη, Ευγένιε, Κατερίνα, Κόριννα, Μάκη.
δεν φεύγω -εδω θα είμαι. Τώρα με τους καινούργιους μοντ θεωρώ ότι ένας κύκλος κλείνει. Ηθελα να τους ευχαριστήσω αλλά και να αναδείξω στους καινούργιους τη πραγματικά έκαναν αυτοί οι άνθρωποι τόσα χρόνια εδω.
υ.γ. ζητω συγνωμη για οποιον ξεχασα (και εσενα γιαννη οχι δεν σε ξεχασα).
υ.γ.2 το μονο τραγικο ειναι οτι τρια χρονια μετα βρισκομαι στην ιδια κατασταση. μπουλντογκακο δεν εχω παρει
.
