Μετά τον φιλικό γατούλη που συναντούσαμε στη βόλτα μας και ο οποίος με τα πρώτα κρύα εξαφανίστηκε (ελπίζω να τον μάζεψαν στο σπίτι του!), αποκτήσαμε νέα γνωριμία...στην παιδική χαρά της γειτονιάς εμφανίστηκε τις τελευταίες δέκα μέρες περίπου σκυλίτσα μεγαλόσωμη, σαν λαμπραντόρ, νεαρής μάλλον ηλικίας, φροντισμένη και πανέμορφη. Εξαιρετικά φιλική με τα σκυλιά, εξαιρετικά φοβική προς τους ανθρώπους. Φοράει περιλαίμιο δερμάτινο καινούργιο και σκάλιμπορ. Μόλις δει τον μικρό κάνει σαν τρελλη από τη χαρά της, έρχεται να τον μυρίσει και προσπαθεί να παίξει μαζί του. Ο μικρός δεν τη φοβάται αλλά δεν τρελλαίνεται και για παιχνίδι με τη γίγαντα να χοροπηδάει γύρω του, με αποτέλεσμα να κρατιέται κοντά μου και να μην ευχαριστιέται τη βόλτα του. Το ίδιο γίνεται και με άλλα σκυλάκια της περιοχής στα οποία "επιτίθεται" η λαμπραντορίτσα.Το έχω συζητήσει και με άλλους γνωστούς οι οποίοι έχουν δει τη σκυλίτσα να την παίρνει με λουρί μία κυρια, ωστόσο εγώ πάντα την πετυχαίνω μόνη της..και χθες την είδα μούσκεμα, που σημαίνει την ώρα της δυνατής μπόρας το σκυλί ήταν έξω!
Το πρόβλημα είναι πως, όχι μόνο ψάχνει απελπισμένα για παρέα, αλλά και πως μας ακολουθεί πάντα μέχρι το σπίτι. Φοβάμαι πολύ μην τη χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο , διασχίζουμε στην επιστροφή δρόμο κάθετο στη Μεσογείων με αρκετή κίνηση. Και δενξέρω τι να κάνω...να την "αγριέψω" για να μην μας ακολουθεί ? Είναι τόσο όμορφη, τόσο γλυκό και φιλικό βλέμμα!...από την άλλη, ούτε να την ακουμπήσω δεν έχω καταφέρει, στο ένα μέτρο το πολύ να με πλησιάσει. Ν΄αρχίσω να χτυπάω τα κουδούνια της πολυκατοικίας για να βρω το αφεντικό της? Να μην της δίνω σημασία?...μας δίνει αυτή, με το που μας βλέπει έρχεται χοροπηδώντας!
Τι με συμβουλεύετε?
Το πρόβλημα είναι πως, όχι μόνο ψάχνει απελπισμένα για παρέα, αλλά και πως μας ακολουθεί πάντα μέχρι το σπίτι. Φοβάμαι πολύ μην τη χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο , διασχίζουμε στην επιστροφή δρόμο κάθετο στη Μεσογείων με αρκετή κίνηση. Και δενξέρω τι να κάνω...να την "αγριέψω" για να μην μας ακολουθεί ? Είναι τόσο όμορφη, τόσο γλυκό και φιλικό βλέμμα!...από την άλλη, ούτε να την ακουμπήσω δεν έχω καταφέρει, στο ένα μέτρο το πολύ να με πλησιάσει. Ν΄αρχίσω να χτυπάω τα κουδούνια της πολυκατοικίας για να βρω το αφεντικό της? Να μην της δίνω σημασία?...μας δίνει αυτή, με το που μας βλέπει έρχεται χοροπηδώντας!
Τι με συμβουλεύετε?