Ορίστε και απο μένα μερικές πληροφορείες γι αυτή την απίθανη φυλή:
Eiσαγωγή:
Στην Αγγλία του 19ου αιώνα ένα από τα μεγαλύτερα
προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι αρχές ήτανε η ραγδαία αυξανόμενη και ιδιαίτερα επιζήμια για το οικοσύστημα λαθροθηρία. Τα μεγάλα αγροκτήματα απομεινάρια της φεουδαρχίας εκτάσεως πολλών στρεμμάτων ,ήταν αδύνατο να καλυφθούν από τους θηροφυλακες .Εκτός αυτού η ανάγκη για ανεύρεση τροφής λόγω της φτώχειας και γενικά οι συνθήκες μιας ούτως η άλλως ταραγμένης εποχής καθιστούσαν τους λαθροθήρες ιδιαίτερα αποφασιστικούς και επιθετικούς απέναντι σε οποιονδήποτε έμπαινε ανάμεσα σε αυτόν και στην λεία του.Υπηρξε συνεπώς η ανάγκη ,οι θηροφυλακες να συνοδεύονται από έναν σκύλο ,αποφασιστικό , γενναίο , τρομερά δυνατό ,μα κυρίως έναν σκύλο που να δημιουργεί στενούς δεσμούς με τον ιδιοκτήτη του ώστε να μην τον εγκαταλείπει κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη .Οι εγχώριες φυλές της Αγγλίας που πληρούσαν τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία ήτανε δυο.Το Αγγλικό Μαστιφ,και το Αγγλικό Μπουλτογκ.Κανενα από τα δυο όμως δεν ήτανε απολύτως κατάλληλο και αυτό γιατί το Αγγλικό Μαστιφ λόγω του τεράστιου βάρους του δεν μπορούσε να καλύπτει γρήγορα και χωρίς να κουράζεται μεγάλες αποστάσεις ,ενώ το Αγγλικό Μπουλντόγκ ήταν πολύ μικρό για να κατορθώσει να συλλάβει κάποιον χωρίς να του προκαλέσει σοβαρή ζημια.Να σημειωθεί εδώ ότι το Μπουλντόγκ εκείνης της εποχής ήταν ένα μικρόσωμο αθλητικό σκυλί που χρησιμοποιούταν για κυνήγι τον ταύρων (η σε σκυλοταυρομαχιες ) και δεν θυμίζει σε πολλά τον σημερινό απόγονο του.Η διασταύρωση των δυο αυτών φυλών δημιούργησαν το Μπουλμαστιφ, έναν σκύλο που συνδυάζει τις αρετές και των δυο παραπάνω φυλων.Δυνατος ,αθλητικός ,άφοβος , πιστός συνόδευε τους θυροφυλακες μέρα και νύχτα στην Υπηρεσία τους,και καθιστουσε τους κυνηγότοπους «δύσβατο» τόπο για τους λαθροθήρες τους οποίους όποτε εντόπιζε, συνελαμβανε με ιδιαίτερη ευκολία χωρίς να τους τραυματίζει.
Χαρακτήρας του Bullmastiff
Eκπαίδευση του Bullmastiff:
Ο νέος ιδιοκτήτης ενός κουταβιού Μπουλμαστιφ ανεξάρτητα από τον σκοπό που προορίζεται ο σκύλος όταν μεγαλώσει θα πρέπει να φροντίσει για την κοινωνικοποίηση του σκυλού του. Ένας σκύλος είτε προορίζεται για φύλακας είτε για σκύλο συντροφιάς πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τους ανθρώπους, με τα αυτοκίνητα ,με τους ήχους ,με τα άλλα σκυλιά και με ο,τιδήποτε άλλο πρόκειται να έρθει σε επαφή στην 12χρονη περίπου ζωή του .Ένας ακοινωνικοποίητος σκύλος φύλακας θα γαβγίσει (ή πιο σπάνια θα δαγκώσει )από φόβο και όχι από γνώση της αποστολής που είναι επιφορτισμένο .Έτσι αυξάνεται η πιθανότητα ατυχημάτων . Η επαφή με τα παιδιά θα πρέπει να γίνει σταδιακά, με πολύ ηρεμία και αφού προηγηθεί ένα ¨σεμινάριο¨στα παιδιά για το πώς θα πρέπει να κρατάνε το κουτάβι ,πώς να του μιλάνε ,να μην το τρομάζουνε ,να μην το πονέσουν κτλ.Ετσι το κουτάβι μεγαλώνοντας θα καταλάβει ότι τα παιδιά “δεν είναι κακά”και όταν γίνει ένα ολοκληρωμένο Μπουλμαστιφ θα ανταποδώσει όλη αυτή τη προσεγμένη συμπεριφορά και αγάπη όχι μόνο στα παιδιά της οικογένειας αλλά σε όλα τα παιδιά που θα έρθει σ¨επαφη.Αργοτερα μπορεί να ξεκινήσει η εκπαίδευση του Μπουλμαστιφ.Το Μπουλμαστιφ ανταποκρίνεται πολύ καλά στην εκπαίδευση και μαθαίνει πολύ γρήγορα κάθε νέα εντολή. Κουράζεται όμως γρήγορα από την επαναληψη.Γι¨αυτο είναι καλύτερα την εκπαίδευση του να την αναλάβει ένας επαγγελματίας ,που θα μπορέσει να εκπαιδεύσει το Μπουλμαστιφ εκμεταλλευόμενος τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του.Το μόνο που δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ ένα Μπουλμαστιφ είναι η βία .Η εκπαίδευση με βία είναι απορριπτέα για τα σκυλιά κάθε φυλής ,αλλά η χρήση βίας σ’ένα Μπουλμαστιφ θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρή για αυτό πληγώνοντας τον αυτοσεβασμό ενός τόσο περήφανου σκύλου ,με αποτέλεσμα να χαθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σκύλου-ιδιοκτήτη.
Υγεία και ανάπτυξη
Eiσαγωγή:
Στην Αγγλία του 19ου αιώνα ένα από τα μεγαλύτερα
Χαρακτήρας του Bullmastiff
Πολεμιστής με καρδιά μικρού παιδιού .Μέσα σ αυτές τις λέξεις χωράει ο
χαρακτήρας ενός σκυλού που ο σκοπός της υπάρξεως του συνδυάζει την απόλυτη προστασία της οικογένειάς του με την διάθεση για παιχνίδι ,την αγαθή σκέψη και την αφοσίωση μέχρι θανάτου .Το Μπουλμαστιφ δεν βρίσκεται πια στα αχανή αγροκτήματα και δεν κυνηγάει αδίστακτους λαθροθήρες ,έχει προσαρμοστεί άριστα στις συνθήκες του 21ου αιώνα ,και μπορεί να παίζει άνετα το ρόλο του σκυλού συντροφιάς .Σε αντίθεση με την τρομακτική όψη του ,ένα αντιπροσωπευτικό Μπουλμαστιφ είναι ένα ήρεμο και ιδιαίτερα ισορροπημένο σκυλί .Δένεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με την οικογένεια του και κυρίως με τα παιδιά, τα οποία (αφού πρώτα κοινωνικοποιηθεί σωστά ως κουτάβι)επιτρέπει αδιαμαρτύρητα να το βασανίσουν .Είναι πολύ συνηθισμένη εικόνα ένα Μπουλμαστιφ το οποίο ξαπλώνει ανάσκελα για να διασκεδάσει τα παιδία της οικογένειας να μεταμορφώνεται σε ¨κέρβερο¨ αν αντιληφθεί ότι κάποιος η κάτι τα απειλή .
Χαρακτηριστική μολοσσοειδής φυλή διακατέχεται από μια έντονη κυριαρχικοτητα γι¨αυτο και πρέπει να καταλάβει από νωρίς ποια είναι η θέση του στην ιεραρχία της οικογένειας .Λόγω του μεγάλου μεγέθους του έχει συνηθίσει να κάνει οικονομία δυνάμεων γι¨αυτο και δεν θα τον δείτε να τρέχει ασταμάτητα κυνηγώντας ένα μπαλακι.Αυτο δεν σημαίνει ότι στις εξορμήσεις του στην εξοχή δεν θα σας ακολουθήσει με προθυμια.Ο φόβος είναι μια λέξη που δεν χωράει στον κατάλογο των χαρακτηριστικών ενός Μπουλμαστιφ, γι¨αυτο και τα φοβικά σκυλιά θα πρέπει να απορρίπτονται από την αναπαραγωγή ,ακόμη και αν τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά συγκροτούν το τέλειο Μπουλμαστιφ.
Eκπαίδευση του Bullmastiff:
Ο νέος ιδιοκτήτης ενός κουταβιού Μπουλμαστιφ ανεξάρτητα από τον σκοπό που προορίζεται ο σκύλος όταν μεγαλώσει θα πρέπει να φροντίσει για την κοινωνικοποίηση του σκυλού του. Ένας σκύλος είτε προορίζεται για φύλακας είτε για σκύλο συντροφιάς πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τους ανθρώπους, με τα αυτοκίνητα ,με τους ήχους ,με τα άλλα σκυλιά και με ο,τιδήποτε άλλο πρόκειται να έρθει σε επαφή στην 12χρονη περίπου ζωή του .Ένας ακοινωνικοποίητος σκύλος φύλακας θα γαβγίσει (ή πιο σπάνια θα δαγκώσει )από φόβο και όχι από γνώση της αποστολής που είναι επιφορτισμένο .Έτσι αυξάνεται η πιθανότητα ατυχημάτων . Η επαφή με τα παιδιά θα πρέπει να γίνει σταδιακά, με πολύ ηρεμία και αφού προηγηθεί ένα ¨σεμινάριο¨στα παιδιά για το πώς θα πρέπει να κρατάνε το κουτάβι ,πώς να του μιλάνε ,να μην το τρομάζουνε ,να μην το πονέσουν κτλ.Ετσι το κουτάβι μεγαλώνοντας θα καταλάβει ότι τα παιδιά “δεν είναι κακά”και όταν γίνει ένα ολοκληρωμένο Μπουλμαστιφ θα ανταποδώσει όλη αυτή τη προσεγμένη συμπεριφορά και αγάπη όχι μόνο στα παιδιά της οικογένειας αλλά σε όλα τα παιδιά που θα έρθει σ¨επαφη.Αργοτερα μπορεί να ξεκινήσει η εκπαίδευση του Μπουλμαστιφ.Το Μπουλμαστιφ ανταποκρίνεται πολύ καλά στην εκπαίδευση και μαθαίνει πολύ γρήγορα κάθε νέα εντολή. Κουράζεται όμως γρήγορα από την επαναληψη.Γι¨αυτο είναι καλύτερα την εκπαίδευση του να την αναλάβει ένας επαγγελματίας ,που θα μπορέσει να εκπαιδεύσει το Μπουλμαστιφ εκμεταλλευόμενος τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του.Το μόνο που δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ ένα Μπουλμαστιφ είναι η βία .Η εκπαίδευση με βία είναι απορριπτέα για τα σκυλιά κάθε φυλής ,αλλά η χρήση βίας σ’ένα Μπουλμαστιφ θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρή για αυτό πληγώνοντας τον αυτοσεβασμό ενός τόσο περήφανου σκύλου ,με αποτέλεσμα να χαθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σκύλου-ιδιοκτήτη.
Υγεία και ανάπτυξη
Τ α κουτάβια τον μεγαλόσωμων φυλών ,όπως τα Μπουλμαστιφ χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή κατά την ανάπτυξη .Μέχρι την ηλικία των 18 μηνών η άσκηση θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη ,χωρίς υπερβολές ,γιατί οι αρθρώσεις του κουταβιού είναι ακόμη ευαίσθητες και συνεπώς ευάλωτες . Υπερβολή δεν θα πρέπει να γίνεται και στην διατροφή ,ώστε το κουτάβι να διατηρείται κοντά στο ιδανικό για την ηλικία του βάρος .Επιπλέον βάρος επιβαρύνει τις αρθρώσεις ,με αποτέλεσμα πολλές φορές να στραβώνουν τα πόδια τον κουταβιών .Στη σωστή ανάπτυξη των κουταβιών βοηθάει η χορήγηση συμπληρώματος ασβεστίου μέχρι την ενηλικίωση του σκύλου ,χωρίς όμως να υπερβαίνεται η συστηνωμενη ημερήσια δόση ,γιατί το αποτέλεσμα της υπερβολικής χορήγησης μπορεί να είναι χειρότερα απ¨αυτο τις έλλειψης .Καλό είναι η ταΐστρα του κουταβιού (αλλά και του ενήλικου σκύλου)την στιγμή που τρώει να τοποθετείται σε τέτοιο ύψος ώστε ο σκύλος να μην αναγκάζετε να σκύψει και να επιβαρύνει τα μπροστινά του πόδια Για να αναπτυχθεί σωστά ένα Μπουλμαστιφ είναι απαραίτητο ,τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο της ζωής του να αποπαρασιτώνεται κάθε μήνα για τα ενδοπαρασιτα .Η συχνή αποπαρασιτωση σε συνδυασμό με την κατάλληλη διατροφή για μεγαλόσωμες φυλές (προσωπικά συνιστώ την ξηρά τροφή) θα σας βοη8ησουν να μεγαλώσετε το Μπουλμαστιφ σας χωρίς κανένα πρόβλημα ,και μέσα σε 2 περίπου χρόνια το πεντακιλο κουτάβι που παραλάβατε από τον εκτροφέα και χωρούσε στην αγκαλιά σας θα γίνει ένας κολοσσός των 60 κιλών για τον οποίο αν μή τι άλλο θα καμαρώνετε .
Μεγαλώνοντας το Μπουλμαστιφ, θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα ανθεκτική φυλή. Είναι σημαντικό όμως να προσέξετε μερικά πράγματα για να διατηρηθεί η υγειά του σκύλου σας και να το βοηθήσετε να φτάσει σε βαθιά γεράματα που για το Μπουλμαστιφ σημαίνει 10-12 χρόνια ζωης.Το ενήλικο Μπουλμαστιφ πρέπει να τρώει 2 φορές την ημέρα ώστε να μην καταναλώνει μόνο σε ένα γεύμα όλη την ποσότητα .Είναι προτιμότερο η τροφή να χορηγείται ελαφρώς βρεγμένη. Μια ώρα πριν το γεύμα και μια μετά, το Μπουλμαστιφ δεν θα πρέπει να τρέχει ,για να αποφευχθεί η πιθανότητα εκδήλωσης του συνδρόμου δι’αυασης και συστροφής στομάχου, αν και η φυλή κατατάσσεται πολύ χαμηλά στην συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου αυτού. Για να αποφύγετε την εμφάνιση κάλων στα πόδια του προτιμότερο είναι να κοιμάται πάνω σ¨ενα μαλακό στρώμα Αυτό είναι άλλωστε κάτι που θα απολαμβάνει ιδιαίτερα.
Το Μπουλμαστιφ ταλαιπωρείται συχνά από δερματίτιδες ,γιαυτο δεν θα πρέπει να το λούζεται συχνά .Μπορείτε να το καθαρίζετε αν παραστεί ανάγκη με ένα βρεγμένο πανάκι . Επίσης το τακτικό βούρτσισμα (2 με 3 φορές την εβδομαδα )συντελεί στο να διατηρείται το τρίχωμα καθαρό και υγιές .
