Η βροχη μου αρεσει ΜΟΝΟ οταν την βλεπω απο το παραθυρο του σπιτιου μου καθισμενος αναπαυτικα στον καναπε...Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση την απεχθανομαι (δεν λεω σημαντικη για την φυση...).
Σημερα διαπιστωσα για αλλη μια φορα πως ο σκυλος μπορει να σε κανει να αφεθεις,να ξεπερασεις φοβιες σου ή καταστασεις που σε χαλουν,να γελασεις,να ζησεις γεγονοτα που ισως ποτε να μην επιχειρουσες απο μονος σου και γενικως να περασεις υπεροχα ενα βροχερο απογευμα!
Ειμαι στον κηπο με τον Τορο και απο μια χαλαρη βροχουλα,ξεκινα μια δυνατη μπορα και αερακι συγχρονως....Λεω καλα τωρα την γ@μ!σ@μ3...Ο Τορο ειχε ομως διαφορετικη αποψη...Αρχιζει λοιπον τις γνωστες του τρελες,τρεχει πανω κατω στο κηπο,παιζει με το κοτοπουλο του (ψευτικο ειναι don't worry) με την (μιση) μπαλιτσα του κλπ...αρχιζω και εγω γινομαι παπι και ξεκιναει ενα τρελο παιχνιδι στην βροχη...εκει που ολα εβαιναν καλως,βλεπω τον Τορο να κοκαλωνει!...χμμ...κατι θα ειδε ο πρακτορας...
Μια γατα εισβαλλει στο πεδιο δρασης του Θηριου (number of the beast που ελεγαν και οι Iron Maiden).Σκοτεινιαζουν οι ουρανοι ακομα περισσοτερο,αστραπες να σχιζουν τα συννεφα και μια αποκοσμη ομιχλη μας περιβαλλει...Το Θηριο (ο Τορο
) βρισκοταν στον κηπο μου και η δευτερα παρουσια κοντα...!!Η πρωτη μου σκεψη -με τον Τορο σε σταση κοκαλο-αγαλμα- ηταν να παω να φερω τα pop-corn να δω το θριλερ...σκεπτομενος ομως σοβαροτερα και ωριμοτερα λεω δεν ειναι σωστο να αφησω να γινει κατι τετοιο για πολλους λογους μεταξυ αυτων η ηλικια του Τορο,η γατα που δεν μου φταει (δεν τις χωνευω καθολου αλλα δεν θελω να τις κανουν κακο),η σκεψη τραυματισμου του μικρου,η σκεψη να του γινει εμμονη το κυνηγι της γατας κλπ.
Αμεσως λοιπον παω διπλα του και τον κρατω απο το περιλαιμιο του...εκει μου εφυγε το χερι απο το τραβηγμα του -που στην συγκεκριμενη στιγμη δεν ακουσε ουτε το δικο μου προσταγμα-...
Με τα πολλα περναει και τουτη η "μπορα" και καθομαι ανακουφισμενος και μουσκεμα απο την βορχη στην καρεκλα...Το κομμαντο ομως ακαθεκτο στον αγωνα να ξεσκιζει το κοτοπουλο (αφου δεν ξεσκισε την γατα) και να φερνει βολτες ολο τον κηπο.Βρισκω δυναμη και παλι και να σου ο Τεο αντιμετωπος και παλι με τον Τορο και στην μεση το "θηραμα"-κοτοπουλο...Ή εγω ή εσυ λεω...Ουτε το καλυτερο γουεστερν τετοια πλοκη...Ποιος θα τραβηξει πιο γρηγορα?
Σιωπη σε ολο το Ντραφι...Το Σαλοον ελειπε και η μπαλα με τα κλαδια να περναει απο το συννεφο σκονης,μπροστα μου.Τελικα τραβηξε ο Τορο...Ατιμαστικα λεω και σηκωνομαι να φυγω ντροπιασμενος και "λαβωμενος"...Να τος ομως παλι εκει να θελει τωρα...χαδια!
Η ωρα ειχε ηδη περασει η "ταινια" κοντευε να τελειωσει και εγω αρχισα να αντιλαμβανομαι οτι καμια βροχη,κρυο,αερας ή οτι αλλο ειχε εκεινη την στιγμη να μου προσφερει ο Θεος Αιολος,δεν με ενοιαξε διολου!...
Ειχα περασει μια μερα με τον Τορο μου,που θα μου μεινει αξεχαστη...
Σημερα διαπιστωσα για αλλη μια φορα πως ο σκυλος μπορει να σε κανει να αφεθεις,να ξεπερασεις φοβιες σου ή καταστασεις που σε χαλουν,να γελασεις,να ζησεις γεγονοτα που ισως ποτε να μην επιχειρουσες απο μονος σου και γενικως να περασεις υπεροχα ενα βροχερο απογευμα!
Ειμαι στον κηπο με τον Τορο και απο μια χαλαρη βροχουλα,ξεκινα μια δυνατη μπορα και αερακι συγχρονως....Λεω καλα τωρα την γ@μ!σ@μ3...Ο Τορο ειχε ομως διαφορετικη αποψη...Αρχιζει λοιπον τις γνωστες του τρελες,τρεχει πανω κατω στο κηπο,παιζει με το κοτοπουλο του (ψευτικο ειναι don't worry) με την (μιση) μπαλιτσα του κλπ...αρχιζω και εγω γινομαι παπι και ξεκιναει ενα τρελο παιχνιδι στην βροχη...εκει που ολα εβαιναν καλως,βλεπω τον Τορο να κοκαλωνει!...χμμ...κατι θα ειδε ο πρακτορας...
Μια γατα εισβαλλει στο πεδιο δρασης του Θηριου (number of the beast που ελεγαν και οι Iron Maiden).Σκοτεινιαζουν οι ουρανοι ακομα περισσοτερο,αστραπες να σχιζουν τα συννεφα και μια αποκοσμη ομιχλη μας περιβαλλει...Το Θηριο (ο Τορο
) βρισκοταν στον κηπο μου και η δευτερα παρουσια κοντα...!!Η πρωτη μου σκεψη -με τον Τορο σε σταση κοκαλο-αγαλμα- ηταν να παω να φερω τα pop-corn να δω το θριλερ...σκεπτομενος ομως σοβαροτερα και ωριμοτερα λεω δεν ειναι σωστο να αφησω να γινει κατι τετοιο για πολλους λογους μεταξυ αυτων η ηλικια του Τορο,η γατα που δεν μου φταει (δεν τις χωνευω καθολου αλλα δεν θελω να τις κανουν κακο),η σκεψη τραυματισμου του μικρου,η σκεψη να του γινει εμμονη το κυνηγι της γατας κλπ.Αμεσως λοιπον παω διπλα του και τον κρατω απο το περιλαιμιο του...εκει μου εφυγε το χερι απο το τραβηγμα του -που στην συγκεκριμενη στιγμη δεν ακουσε ουτε το δικο μου προσταγμα-...
Με τα πολλα περναει και τουτη η "μπορα" και καθομαι ανακουφισμενος και μουσκεμα απο την βορχη στην καρεκλα...Το κομμαντο ομως ακαθεκτο στον αγωνα να ξεσκιζει το κοτοπουλο (αφου δεν ξεσκισε την γατα) και να φερνει βολτες ολο τον κηπο.Βρισκω δυναμη και παλι και να σου ο Τεο αντιμετωπος και παλι με τον Τορο και στην μεση το "θηραμα"-κοτοπουλο...Ή εγω ή εσυ λεω...Ουτε το καλυτερο γουεστερν τετοια πλοκη...Ποιος θα τραβηξει πιο γρηγορα?
Σιωπη σε ολο το Ντραφι...Το Σαλοον ελειπε και η μπαλα με τα κλαδια να περναει απο το συννεφο σκονης,μπροστα μου.Τελικα τραβηξε ο Τορο...Ατιμαστικα λεω και σηκωνομαι να φυγω ντροπιασμενος και "λαβωμενος"...Να τος ομως παλι εκει να θελει τωρα...χαδια!
Η ωρα ειχε ηδη περασει η "ταινια" κοντευε να τελειωσει και εγω αρχισα να αντιλαμβανομαι οτι καμια βροχη,κρυο,αερας ή οτι αλλο ειχε εκεινη την στιγμη να μου προσφερει ο Θεος Αιολος,δεν με ενοιαξε διολου!...
Ειχα περασει μια μερα με τον Τορο μου,που θα μου μεινει αξεχαστη...
Last edited:
