… για κρέμασμα και οι δυο.
Δεν ξερω σε ποιο forum κολλάει καλυτερα αυτό το θεμα, στην εκτροφη, στην εκπαίδευση ή και λιγο στην διατροφη, οπότε αποφασισα να το βαλω στα γενικα.
Το περιστατικό συνέβη πριν καμια βδομαδα, αλλά μια και τελευταια μιλαμε πολύ για byb, όπως και για κοινωνικοποιηση, ειπα να το αναφερω.
Ήμασταν στο νέο μεγαλο παρκο με την Ηρα και καναμε ασκησουλες πριν ξεκινησουμε τη μεγαλη βραδυνη μας βολτα.
Εκεί που εξασκουμασταν στο «κατσε και μεινε εκει που καθησες ο,τι και να συμβαινει γυρω σου», πεταγεται από το πουθενα και αρχισε να τρεχει αλαφιασμενος προς εμας ενας αρσενικος μεσαιου προς μεγαλο μεγεθος, όμως πιο μικροσωμος από την Ηρα.
Από πισω ακουγοταν οι φωνες του ιδιοκτητη.
Φανερα ο σκυλος δεν ειχε καμια επιθετικη διαθεση, παρολα αυτά πηρα τα μετρα μου. Ειπα στην Ηρα εντονα να μεινει, μπηκα μπροστα και τον σταματησα προσπαθωντας να τον πιασω από το περιλαιμιο, κατι που τελικα δεν καταφερα.
Μεγα λαθος και σιγουρο δαγκωμα αν ηταν αγριος. Εννοειται ότι στα τελευταια μετρα εσπασε και το μεινε της Ηρας.
Κατεληξε να πηδαει σαν μανιακος πανω της και το αποτέλεσμα ηταν η Ηρα να τον πατησει κατω και να τον κρατησει εκει.
Ηρθε στο μεταξυ και ο ιδιοκτητης και τον μαζεψε.
Κλασσικη σκηνη στα παρκα της Ξανθης, σκυλοι τελειως ανεκπαιδευτοι λυμένοι και οι ιδιοκτητες να τρεχουν από πισω.
Αν δεν ειχα την Ηρα αλλά την Ζηνα την πινσερινα μου, θα εκανα οτιδηποτε για να την προστατευσω, από συμπλοκη μεχρι αστυνομια. Και δεν θα εφταιγα καθολου.
Να παω όμως επιτελους στο θεμα.
Ακομα δεν μπορω να ξεχασω την μορφη του σκυλου και το απλανές βλέμμα του.
Ηταν με διαφορά ο πιο αλλόκοτος, για να μην πω δυσμορφος, σκυλος που εχω δει ποτέ.
Η απολυτη ελλειψη αρμονίας, κεφαλι τεραστιο σχετικα με το σωμα και τοσο πλακουτσωτό λες και το ειχε πατησει οδοστρωτηρας.
Το κεφαλι δεν κολλουσε με τιποτα στο συγκεκριμενο ψιλόλιγνο σωμα.
Όσο κι αν εψαξα τις φυλες, δεν μπορεσα να βρω κατι καπως ανάλογο, ουτε κάν κατι που να μοιαζει με αυτό το κεφαλι.
Το χειροτερο όμως ηταν το βλεμμα. Τετοιο απλανές, απόμακρο, χαζεμένο, αγριοχαζοχαρούμενο, δεν εχω δει ουτε σε αγελάδα.
Και τετοιες σπαστικές, σπασμωδικες, και αγαρμπες κινησεις δεν εχω δει ποτέ σε σκυλο.
Το χειρότερο αδέσποτο που εχω δει ποτέ μου είναι μπροστα του εκθεσιακό κομμάτι.
Καθίσαμε και συζητησαμε αρκετα με τον ιδιοκτητη. Επεμενε να αφησουμε τα σκυλια να γνωριστουνε καλυτερα εστω και δεμενα.
Τον προειδοποιησα αλλά δεν του χαλασα το χατηρι.
Ο σκυλος ορμουσε στην Ηρα όχι αγρια αλλά με απεριγραπτη μανία και το γνωστο βλεμμα αγελαδας και ηταν αδυνατο να συμμαζευτεί.
Το αποτελεσμα ηταν παντα το ιδιο. Η Ηρα τον πατουσε κατω και τον κρατουσε εκει.
Μετά από μερικες επαναληψεις τα απομακρυναμε.
Η Ηρα καθισε ησυχα κατω και αδιαφορησε και αυτος συνεχισε τις προσπαθειες με τον ιδιοκτητη να τον τραβολογαει και να ωρύεται.
Ο σκυλος είναι εφτά μηνων και προερχεται από ερασιτεχνικο ζευγάρωμα αγνωστων φυλων. Όχι ζευγαρωμα του δρομου αλλά ζευγαρωμα που προκαλεσε καποιος.
Τον πηρε δε σε ηλικια ενός μηνα.
Δεν εχω δει ποτέ μου πιο απομακρη σχεση ιδιοκτητη με τον σκυλο του.
Δεν ακουγε ουτε στο ονομα του, δεν δεχτηκε την παραμικρη καπως μαλακή κουβεντα περα από συνεχη μαλωματα, αγριοφωναρες και βίαια τραβολογηματα.
Ο ιδιοκτητης μού εκανε σχεδον παρατηρηση που δεν λυνω την Ηρα στο παρκο.
Μου ειπε ότι καθημερινα δερνει τον σκυλο του γιατι οποιον παλιο σκυλά και να ρωτησε του ειπε ότι ο σκυλος πρεπει να τρωει ξυλο κάθε μερα.
Μενει μονιμα στο μπαλκονι, εχει ελαχιστη ανθρωπινη επαφη και κανα δυο φορες τη βδομαδα βγαινει βολτα για να γνωριστει με τους ομοιους του.
Τρωει από εκεινη την τεραστια κονσερβα του Lidl, που κανει νομιζω 90 λεπτα, εναλλακτικα με κροκετα Lidl που κάνει λιγοτερο από 10 ευρω το τσουβαλι.
Ο σκυλος εκπαιδευεται στο ελα, στο κατσε, στο περπατημα και σε διαφορα άλλα.
Δηλωνω σοβαροτατα ότι το χελωνάκι που εχουν οι ανιψιές μου τα παει καλύτερα.
Ποιος φταιει? Ο byb? Ο ιδιοκτητης? Οι συμβουλοι του ιδιοκτητη? Εγω? Η Ηρα?
Δεν ξερω σε ποιο forum κολλάει καλυτερα αυτό το θεμα, στην εκτροφη, στην εκπαίδευση ή και λιγο στην διατροφη, οπότε αποφασισα να το βαλω στα γενικα.
Το περιστατικό συνέβη πριν καμια βδομαδα, αλλά μια και τελευταια μιλαμε πολύ για byb, όπως και για κοινωνικοποιηση, ειπα να το αναφερω.
Ήμασταν στο νέο μεγαλο παρκο με την Ηρα και καναμε ασκησουλες πριν ξεκινησουμε τη μεγαλη βραδυνη μας βολτα.
Εκεί που εξασκουμασταν στο «κατσε και μεινε εκει που καθησες ο,τι και να συμβαινει γυρω σου», πεταγεται από το πουθενα και αρχισε να τρεχει αλαφιασμενος προς εμας ενας αρσενικος μεσαιου προς μεγαλο μεγεθος, όμως πιο μικροσωμος από την Ηρα.
Από πισω ακουγοταν οι φωνες του ιδιοκτητη.
Φανερα ο σκυλος δεν ειχε καμια επιθετικη διαθεση, παρολα αυτά πηρα τα μετρα μου. Ειπα στην Ηρα εντονα να μεινει, μπηκα μπροστα και τον σταματησα προσπαθωντας να τον πιασω από το περιλαιμιο, κατι που τελικα δεν καταφερα.
Μεγα λαθος και σιγουρο δαγκωμα αν ηταν αγριος. Εννοειται ότι στα τελευταια μετρα εσπασε και το μεινε της Ηρας.
Κατεληξε να πηδαει σαν μανιακος πανω της και το αποτέλεσμα ηταν η Ηρα να τον πατησει κατω και να τον κρατησει εκει.
Ηρθε στο μεταξυ και ο ιδιοκτητης και τον μαζεψε.
Κλασσικη σκηνη στα παρκα της Ξανθης, σκυλοι τελειως ανεκπαιδευτοι λυμένοι και οι ιδιοκτητες να τρεχουν από πισω.
Αν δεν ειχα την Ηρα αλλά την Ζηνα την πινσερινα μου, θα εκανα οτιδηποτε για να την προστατευσω, από συμπλοκη μεχρι αστυνομια. Και δεν θα εφταιγα καθολου.
Να παω όμως επιτελους στο θεμα.
Ακομα δεν μπορω να ξεχασω την μορφη του σκυλου και το απλανές βλέμμα του.
Ηταν με διαφορά ο πιο αλλόκοτος, για να μην πω δυσμορφος, σκυλος που εχω δει ποτέ.
Η απολυτη ελλειψη αρμονίας, κεφαλι τεραστιο σχετικα με το σωμα και τοσο πλακουτσωτό λες και το ειχε πατησει οδοστρωτηρας.
Το κεφαλι δεν κολλουσε με τιποτα στο συγκεκριμενο ψιλόλιγνο σωμα.
Όσο κι αν εψαξα τις φυλες, δεν μπορεσα να βρω κατι καπως ανάλογο, ουτε κάν κατι που να μοιαζει με αυτό το κεφαλι.
Το χειροτερο όμως ηταν το βλεμμα. Τετοιο απλανές, απόμακρο, χαζεμένο, αγριοχαζοχαρούμενο, δεν εχω δει ουτε σε αγελάδα.
Και τετοιες σπαστικές, σπασμωδικες, και αγαρμπες κινησεις δεν εχω δει ποτέ σε σκυλο.
Το χειρότερο αδέσποτο που εχω δει ποτέ μου είναι μπροστα του εκθεσιακό κομμάτι.
Καθίσαμε και συζητησαμε αρκετα με τον ιδιοκτητη. Επεμενε να αφησουμε τα σκυλια να γνωριστουνε καλυτερα εστω και δεμενα.
Τον προειδοποιησα αλλά δεν του χαλασα το χατηρι.
Ο σκυλος ορμουσε στην Ηρα όχι αγρια αλλά με απεριγραπτη μανία και το γνωστο βλεμμα αγελαδας και ηταν αδυνατο να συμμαζευτεί.
Το αποτελεσμα ηταν παντα το ιδιο. Η Ηρα τον πατουσε κατω και τον κρατουσε εκει.
Μετά από μερικες επαναληψεις τα απομακρυναμε.
Η Ηρα καθισε ησυχα κατω και αδιαφορησε και αυτος συνεχισε τις προσπαθειες με τον ιδιοκτητη να τον τραβολογαει και να ωρύεται.
Ο σκυλος είναι εφτά μηνων και προερχεται από ερασιτεχνικο ζευγάρωμα αγνωστων φυλων. Όχι ζευγαρωμα του δρομου αλλά ζευγαρωμα που προκαλεσε καποιος.
Τον πηρε δε σε ηλικια ενός μηνα.
Δεν εχω δει ποτέ μου πιο απομακρη σχεση ιδιοκτητη με τον σκυλο του.
Δεν ακουγε ουτε στο ονομα του, δεν δεχτηκε την παραμικρη καπως μαλακή κουβεντα περα από συνεχη μαλωματα, αγριοφωναρες και βίαια τραβολογηματα.
Ο ιδιοκτητης μού εκανε σχεδον παρατηρηση που δεν λυνω την Ηρα στο παρκο.
Μου ειπε ότι καθημερινα δερνει τον σκυλο του γιατι οποιον παλιο σκυλά και να ρωτησε του ειπε ότι ο σκυλος πρεπει να τρωει ξυλο κάθε μερα.
Μενει μονιμα στο μπαλκονι, εχει ελαχιστη ανθρωπινη επαφη και κανα δυο φορες τη βδομαδα βγαινει βολτα για να γνωριστει με τους ομοιους του.
Τρωει από εκεινη την τεραστια κονσερβα του Lidl, που κανει νομιζω 90 λεπτα, εναλλακτικα με κροκετα Lidl που κάνει λιγοτερο από 10 ευρω το τσουβαλι.
Ο σκυλος εκπαιδευεται στο ελα, στο κατσε, στο περπατημα και σε διαφορα άλλα.
Δηλωνω σοβαροτατα ότι το χελωνάκι που εχουν οι ανιψιές μου τα παει καλύτερα.
Ποιος φταιει? Ο byb? Ο ιδιοκτητης? Οι συμβουλοι του ιδιοκτητη? Εγω? Η Ηρα?