εκπαιδεύοντας τον άρη ......για την ήρα

[GRDANE]

άρη τελικά δεν με πήρε ο ύπνος...
θα ξεσπάσω πάνω σου...
εκπαίδευση
στρατηγικός στόχος : να αποκτήσεις σχέση εμπιστοσύνης με την ήρα και τον
απόλυτο έλεγχο.
τακτικός στόχος 1: έλεγχος της επιθετικότητας της ήρας, εκτέλεση
εντολών με λουρί πάντα και παντού
τακτικός στόχος 2: έλεγχος της επιθετικότητας της ήρας, εκτέλεση
εντολών με λουρί από απόσταση μέχρι 10-15
μέτρων πάντα και παντού
τακτικός στόχος 3 : έλεγχος της επιθετικότητας της ήρας,εκτέλεση
εντολών χωρίς λουρί με την ήρα δίπλα
και μετά με την ήρα σε απόσταση 2 μέτρων και
τέλος σε απόσταση 12 μέτρων

εντολές κάτσε, κάτω, μαζί, στάσου, μείνε, έλα.
θεωρώ ότι γνωρίζεις την σημασία τους και την σωστή θέση του σκύλου από προηγούμενα ποστ, όπως και την διόρθωση σε περίπτωση λάθους.... αλλά μπορούμε και να το αναπτύξουμε ξανά...
εργαλεία που θα χρειαστείς για την εκπαίδευση είναι.. chain collar (αλυσίδα περιλαίμιο) οδηγός εκπαίδευσης(ακριβώς αυτό που έχεις μέχρι 2 μέτρα....),
οδηγό - λουρί εκπαίδευσης 15 μέτρα ( προτείνω να αγοράσεις ιμάντα για ρολλά- παντζούρια από ένα χρωματοπολείο και να βάλεις έναν ναυτικό κρίκο θα κοστίσει ούτε 5 ευρώ) και μεζεδάκια......

χώρος εκπαίδευσης: ένας χώρος περίπου 50 τετραγωνικά μέτρα ήσυχος όπου δεν υπάρχουν ενοχλήσεις από εξωτερικό περιβάλον ( σε πρώτο επίπεδο, παράδειγμα η ταράτσα του σπιτιού αν έχεις , το κτήμα αν σε βολεύει κι έχεις αφήσει τέτοιο κομμάτι ακαλλιέργητο...)
μέχρι στιγμής δεν αλλάζεις την συμπεριφορά σου απέναντι στην ήρα καθόλου και πουθενά( παίζεις , τρέχεις την παίρνεις μαζί σου την χαιδεύεις την ταίζεις την ποτίζεις κλπ όπως παλιά... μέχρι να αναπτύξουμε ορισμένες δραστηριότητες παρακάτω...)
καλημέρα ... έχουμε και δουλιές....

 

[harryf3]

Σε ευχαριστω Πέτρο.
Με τιμαει πολυ που ανοιξες ενα θεμα για μενα.
Δεν ξερω ποια θα ειναι η εκβαση του, αλλά μπορω να πω με βεβαιοτητα οτι ηδη με βοηθησες πολυ με αυτο το πρωτο ποστ και ειδικα με το άλλο ποστ στο thread της επιθετικοτητας.
Θα αναλυσω αργοτερα το πώς.

 

[harryf3]

Καθημερινα δεχομαι από τους φιλους εδώ πολλες συμβουλες και παρατηρησεις, πολλες από τις οποιες λειτουργουν σαν τα σηματα στον δρομο (στριψε εκει, κοψε ταχύτητα εδώ, προσοχη).

Αυτό όμως που εφερε τα πανω κατω ηταν αυτή η παρατηρηση του Πέτρου.

μέσα από την διαδικασία της εκπαίδευσης τώρα από την μία φαινομενικά έχουμε ένα τέλειο υπάκουο σκύλο, από την άλλη και ουσιαστικά εδραιώνουμε την θέση μας απέναντι στον σκύλο.
κάτι που φαίνεται μεταξύ σας δεν είναι ξεκάθαρο και η μικρή το εκμεταλλεύεται έτσι ώστε να είναι εκείνη το "αφεντικό" και να σε έχει υπό την προστασία της...

Δεν καταλαβα σε ποιο σημειο χαθηκε η μπαλα. Μαλλον εγινε σιγα σιγα και όχι γρηγορα και εντονα για να το προσεξω.
Η ανυπακοη της Ηρας ξεκινησε στην αρχη σιγα και εφτασε στο σημειο να την φωναζω και να ερχεται οποτε αυτή γουσταρει.
Εκτελουσε τις διαφορες εντολες κατά βουληση και αρχισα να πιστευω ότι δεν τις ειχε καταλαβει και ο,τι ασκοπα παιδευομαστε.

Το αποκορυφωμα ηταν πριν τρεις μερες στο σπιτι. Την φωναζω. Τιποτα. Την φωναζω πιο εντονα. Με κοιταζει για να δει αν το εννοω. Την φωναζω αυστηρα και με την χειρονομια καλεσματος και δειχνει να το σκεφτεται. Δεν ερχεται όμως.

Ε, αυτό ηταν. Παραγιναμε κολλητοι. Πηγα σχετικα ηρεμα προς το μερος της, την πηρα από το περιλαιμιο και την εφερα στο σημειο που βρισκομουν.
Δεν φοβηθηκε αλλά ξαφνιαστηκε.

Την αφησα και γυρισε πισω και την αραξε. Την καλω παλι. Αυτή τη φορα δεν αδιαφορησε και με κοιταξε να δει τι θα κανω αλλά παλι δεν ηρθε. Μετα το δευτερο ματαιο καλεσμα πηγα παλι προς το μερος της και την ξανα πηρα μαζι μου. Αυτή τη φορα το εννοούσα.

Να μην διανοηθει κανεις ότι ασκησα εστω και λιγη βία αλλά ημουν σαφως πιο αποτομος. Δεν την αφησα να γυρισει πισω αλλά την εκανα να με ακολουθει παντου.
Να μην τα πολυλογω, φτασαμε μετα από πολλη ωρα στο σημειο να την εχω ακινητη να περιμενει, να πηγαινω σε διαφορετικα σημεια στο σπιτι και μετα να την καλω ψυθιριστα και να ερχεται.

Ξεχασα να πω ότι ξαφνικα θυμηθηκε όχι μονο το «ελα» αλλά και το «κατσε» (μονο από κοντα και με κινηση), το «στοπ» και το «μεινε».

Προσπαθω να πω ότι το σκυλι με ειχε ψιλογραμμενο (για να μην πω γραμμένο κανονικοτατα) και ότι τις λιγες εντολες που ξερει, τις ειχε καταλαβει πολύ καλα αλλά αδιαφορούσε ή με δοκιμαζε.

Τα ιδια ακριβως δοκιμαστηκαν και στο κτημα προχθες την Κυριακη. Παλι δικο μας μερος, πιο μεγαλο όμως το πεδίο και με πολύ περισσοτερα ερεθισματα. Πολύ μικροτερη η επιτυχια οπότε αποφασισα να μην ξεχορταριασω αλλά να ασχοληθω με την Ηρα.
Καταφερα να φερω αποτελεσματα καπως κοντα με αυτά στο σπιτι αλλά με τροπο άτσαλο. Την τρομαξα και με απεφευγε και χρειαστηκαν χάδια και κερασματα για να δει ότι τιποτα δεν είναι προσωπικο.

Ακομα την βλεπω διστακτικη σαν να λεει «τι να θελει τωρα να κανω?».
Το βλεπω όταν της ζητω πχ να εκτελεσει μονο με χειρονομια χωρις λογια. Την καλω με το χερι και το σκεφτεται. Επαναλαμβανω την χειρονομια πιο εντονα και τρεχει.

Στην επιθετικοτητα δουλεψα επισης. Πιο αυστηρα. Για να δουμε, θα καταφερω να την στρωσω, να την τρομαξω, να χαλασω τη σχεση μας, να με σεβαστει, τι?
Τις προάλλες παλι το ιδιο σκηνικο στο γραφειο, επιτεθηκε στον συναδερφο και την φωναξα αγρια χτυπωντας το χερι στο γραφειο.
Αμεσως συμμαζευτηκε και την επομενη φορα ηρθε ο συναδερφος δίπλα μου για να λυσουμε ένα λογιστικο θεμα και η Ηρα ουτε που κουνηθηκε.

Στο σπιτι ειχαμε αναλογα συμπτωματα. Ακουγε το ανανσερ στον οροφο μας, ορμουσε στην πορτα και γαυγιζε.
Εβγαινε και στο μπαλκονι και γαύγιζε δυνατα οποιο δεσποζομενο ή αδεσποτο περνουσε.
Μετα τα μαλωματα και ειδικα την νέα σταση με το «αφεντιλίκι», πλεον απλά γρυλιζει μεσα στο σπιτι. Αν πω «σσστττ» το κοβει. Αν δεν αντιδρασω θα αγριεψει. Στο μπαλκονι παλι θα βγει να γαυγισει αλλά με «σσσσττ» σταματαει σχετικα γρηγορα.
Αν συνεχιζε το ιδιο βιολι, στο τελος θα ειχαμε αστυνομιες.

Όπως ειπα τα στοπ, μεινε, ελα και (καπως) το δίπλα τα ξερει καλα. Το κατσε μονο μηχανικα όταν ειμαι μπροστα της και σηκωσω ψηλα το χερι ή όταν ανασηκωσω ελαφρα το λουρι. Το κατσε το εμαθε με κερασμα γι αυτό αναγνωριζε μονο την κινηση.

Εσπασα το κεφαλι μου να την κανω να καθεται σε διαφορετικες φασεις και ηταν αδυνατο.
Θυμηθηκα το κλικερ και καθησα και διαβασα την θεωρια. Κλικερ δεν εχω αλλά εχω κατι που κανει αναλογο και πιο δυνατο θορυβο.
Τα αποτελεσματα ηταν θεαματικα.

Στην αρχη δεν καταλαβαινε τι ζητουσα. Μετα αρχισε δειλα να χαμηλωνει τον ποπό αλλά να μην καθεται. Μαλλον δεν ηταν σιγουρη τι ηθελα.
Το κλικερ άναψε και τα κερασματα πηγαιναν συννεφο.
Σε δυο μερες πλεον καθεται σε ποσοστο θα ελεγα 70% αλλά μονο όταν ειμαι σχετικα κοντα. Δεν εχει σημασια που κοιταζω και αν κανω χειρονομια. Η χειρινομια όμως βοηθαει στο να χτυπαει τον ποπό κατω πιο γρηγορα.

Αν ειμαι περα από μια αποσταση περιπου τρια μετρα, η εντολη δεν δουλευει.
Αν δεν με προσεχει και της αποσπα την προσοχη κατι, πχ η πινσερινα, παλι δεν εκτελει.

Το στοπ δεν είναι ακαριαιο και δεν πιανει παντα ειδικα σε αποσταση.
Το μεινε είναι το καλυτερο μας. Από κοντα δουλευει και μονο με φωνη ή μονο χειρονομια. Από μακρυα δουλευει καλυτερα με συνδιασμο φωνης και χειρονομιας.
Μακρυα λεγοντας εννοω μεχρι περιπου 7 με 8 μετρα. Μετα τα πραγματα ζοριζουν.

Την εκανα κα καθεται και μετα να μενει και πηγαινοερχομουν στο σπιτι και στο κτημα. Όταν έσπαζε το μεινε, την επαιρνα και την γυριζα πισω, πιανοντας την (όχι τραβωντας ή σερνοντας) από το περιλαιμιο ή απλά την εκανα να με ακολουθει.
Καταφερα να την τρομαξω τουλαχιστον δυο φορες και ειμαι πλεον πολύ προσεκτικος.
Όταν με βλεπει να πηγαινω προς το μερος της για να την γυρισω πισω από κει που ξεκινησαμε, γυρναει μονη της και περιμενει εκει.

Πριν βγουμε αρχίζω φυσικα να ντυνομαι. Ξεσηκωνεται. Παω προς την πορτα αφου την βαζω να κατσει και να μεινει 5 μετρα μακρυα. Μετα από πολλες επαναληψεις σταματησε να ερχεται καλπαζοντας και συνηθως περιμενει με ανυπομονησια.
Το ιδιο μπροστα στις πορτες. Αν σπασει το μεινε γυρναμε πισω και παλι από την αρχη.

Παιρνω το λουρι στο χερι. Ξεσηκωνεται για τα καλα. Την βαζω να εκτελεσει οσα μαθαμε. Εκει είναι που η μνημη της επανερχεται και τα εκτελει όλα. Όταν όμως παω στην πορτα με το λουρι στο χερι, το μεινε θα σπάσει σιγουρα. Πισω και παλι από την αρχη.

Επιτελους αρχισα να επιβραβευω σχεδον παντα, κυριως με «μπραβο» και χάιδεμα αν ειμαστε κοντά. Δεν επιβράβευα γιατι το θεωρουσα δεδομενο ότι πρεπει να εκτελεσει.
Εμαθε να με κοιταει στα ματια και να περιμενει να δει τι θελω και αισθανομαι την απορια-αγχος της αν τα εκανε σωστα.

Αυτό που δεν μπορω να μην προσεξω είναι ότι αγχωνεται. Όταν σηκωνομαστε για ασκησεις αρχιζει τα χασμουρητα και εχει ενταση.
Με τα δικα μου δεδομενα την πιεζω λιγο, με τα δικα της όμως μπορει να κανω καψόνι και όχι εκπαιδευση.

Όταν δω ότι το ποσοστο εκτέλεσης πεφτει (λογω κουρασης, επειδη βαρεθηκε τις επαναληψεις, οτιδηποτε) ή σταματαω ή αρχιζω κατι άλλο.
Τελευταια προσπαθω να τα συνδιασω όλα οσα μαθαμε και, αν δεν υπαρχουν ιδιαιτεροι περισπασμοι, όλα δουλευουν.

Όταν αποσπαται, ειδικα στο κτημα, χρειαζεται να χτυπήσω παλαμακια και να φωναξω «ελα» για να ερθει. Το σιγανο «ελα» πιανει μονο στο σπιτι.
Εμαθε το κόλπο στο κτημα. Θα χαρει ακομα λιγο την στιγμη αλλά στο τελος θα ερθει για να μην παω και την φερω.

Στη βολτα την εχω σαν στρατιωτακι. Δεν εκτελει σαν στρατιωτακι, απλά εγω ετσι της φερομαι.
Αν την αφησω ψιλοχυμα για να χαρει τη βολτα, θα παρει παντα αερα και θα κανει τα δικα της.
Την βλεπω που κάθε τοσο με κοιταζει σαν να θελει να δει αν περπαταει σωστα.
Πιστεύω ότι την χαιρεται την βολτα γιατι ετσι δειχνει, αλλά δεν μπορω να μην προσεξω ότι αρκετες φορες σταματαει να το απολαμβανει και της βγαινει από τη μυτη.

Είναι φανερο ότι με την νεα ταξη πραγματων και το καποιο ξεκαθαρισμα σχεσεων, η βολτα βελτιωθηκε πολύ αισθητα.

Δεν ξερω πώς να φερθω, αδυνατω πληρως να της χαρισω ομορφη, χαρουμενη και ταυτοχρονα συμμαζεμενη βολτα στην οποια θα υπακουει και δεν θα ορμαει πχ στα δεσποζομενα και στις γατες.
Ακομα και το λιγο χυμα είναι λαθος αλλά και το πολύ στην τσιτα της χαλαει την διασκεδαση.
Μεση λυση δεν μπορω να βρω.

Με αγαπαει η Ηρα? Θα ελεγα με λατρευει. Με εμπιστευεται? Δεν ξερω. Με ακουει? Όταν ειμαι σταθερος ναι. Με δοκιμαζει όπως κανει η κορη μου? Θα ελεγα ολη μερα. Περιμενει πότε θα με δει μπόσικο και χαλαρό.

Θελω να είναι η κολλητή μου, όχι το φανταρακι μου ουτε ο σκλαβος μου.
Το κολλητηλίκι δεν δουλευει. Την απολυτη υποταγη την απεχθανομαι. Ειμαι πολύ φιλελευθερο ατομο και ισως αυτος είναι ο βασικος λογος που δεν κανω για σκυλο (αν υποθεσουμε ότι οντως δεν κανω).

Δεν τιμωρω το σκυλι. Δεν ξερω τι θα πει τιμωρια και τι τροποι υπαρχουν.
Διορθωνω όμως πολύ και δεν ξερω αν αυτό είναι τελικα η τιμωρια.
Σκεφτομουν για την τιμωρία να ανοιξω άλλο θεμα αλλά ο/η marug αρχισε να μου δειχνει καπως τον δρομο.

Τελευταια η Ηρα σκαβει στο κηπο κατι που ισως ποτέ δεν εκανε πριν.
Δεν ξερω τι μπορει να σημαινει, αν είναι εκδηλωση αγχους, ανίας ή κατι αλλου αλλά αν αυτό συνεχιστει θα χαλασει το γκαζον του κηπου του γραφειου και μπορει να βρουμε και πετρελαιο.
Την μαλωσα και σταματησε για την ωρα.
Στο κτημα δεν σκαβει αλλά εκει είναι ελευθερη να κανει ο,τι θελει.


Αυτά σε γενικες γραμμες είναι οσα κανω ή δεν κανω οσον αφορα στην εκπαιδευση. Θα πω και άλλα στη συνεχεια.
Δεν ξερω σε τι βαθμο είναι σωστα. Αν καποιος καταφερε να διαβασει μεχρι εδώ χωρις να χασμουριεται συνεχεια, θα το εκτιμησω ιδιαιτερα αν κανει παρατηρησεις και διορθωσεις.

Ισως θα ειχε σημασια να αναφερω και το πώς ζουμε μαζι και στοιχεια και δειγματα για την γενικότερη σχεση μας, αλλά μετα θα παει μακριά και ισως σας κουρασω πολύ.

Ευχαριστω
Αρης

 

[Natassa]

Η λώρα, με τη βοήθεια της εκπαιδεύτριας κ των group μαθημάτων με άλλα 10 σκυλιά κ τους ιδιοκτήτες τους, έμαθε να περπατάει πολύ σωστά δίπλα μου. Ειλικρινά δεν περίμενα να 'χαμε ποτέ τέτοια αποτελέσματα, γιατί είναι πολύ νευρική κ ενεργητική.

Το θέμα μας είναι, πια, οι γάτες κ για λίγα λεπτά ένα μικρό 'ξεσήκωμα' αν δει σκύλο (χωρίς να δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα - δυνατά τραβήγματα, γαβγίσματα κ.λ.π).
Αλλά αν συναντήσουμε γάτα (οι οποίες εδώ είναι αρκετές κ κυκλοφορούν από κήπο σε κήπο) τσιτώνει κ δεν μπορώ να τραβήξω με τίποτα το βλέμμα της από εκείνη (ούτε με την αλλαγή κατεύθυνσης, ούτε με φωνή κ.λ.π. Δηλ. γυρνάει με κοιτάει κ ξανά στη γάτα μετά...).
Ύστερα από συζήτηση με την Γερμανίδα εκπαιδεύτριά της, πήγα χθες στο μαγαζί για κατοικίδια κ πήρα το παρακάτω harness, μάρκας trixie:

top trainer
harness

τί κάνει το συγκεκριμένο κ σε τί βοηθάει;
Καταρχήν το περιλαίμιό της το φοράς κανονικά κ την πιάνεις με το λουρί της, όπως πάντα.
Το harness τοποθετείται όπως στη φωτο, δηλ. μπαίνει η μουσούδα σε αυτό το στρογγυλό ύφασμα που βλέπεις κ το υπόλοιπο αγκαλιάζει απαλά* το κεγάλι του σκύλου.
*Είναι αναγκαίο να βρεις το σωστό μέγεθος για τον σκύλο σου, γιατί δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να τον σφίγγει. Καλύτερα ένα νούμερο μεγαλύτερο, παρά στενό.
Όταν το τοποθετήσεις, θα παρατηρήσεις ότι εκεί που μπαίνει η μουσούδα, έχει ένα κρικάκι. Σε αυτό βάζεις ένα πιο λεπτό λουράκι, ίσα-ίσα για να μπορείς να 'δουλέψεις' το harness.
Πώς δουλεύει: Όταν τραβάς το λουράκι, το ύφασμα γύρω από τη μουσούδα του σκύλου στενεύει κ μπορείς να κουμαντάεις το πού θα κοιτάει (πάντα με ήρεμες κινήσεις κ μιλώντας ταυτόγχρονα στον σκύλο!)

Ποια είναι η εξυπηρέτηση που σου προσφέρει:
Πας κανονικά βόλτα τον σκύλο, κρατώντας τον από το κανονικό του λουρί κ το περιλαίμιό του (ή αλυσίδα, ό,τι χρησιμοποιείς) κ με το άλλο χέρι κρατάς το μικρό λουράκι, που 'συνδέεται' με τη μουσούδα του σκύλου.

Έτσι, όταν η προσοχή της φύγει από εσένα κ επικεντρωθεί σε άλλο σκύλο, γάτα κ.λ.π. τραβάς ελαφρά το λουράκι που ενώνεται με τη μουσούδα, με αποτέλεσμα το κεφάλι του σκύλου να γυρίζει πάντα προς τον ιδιοκτήτη κ συνεπώς κ το βλέμμα του.

Έτσι, ανά πάσα στιγμή, έχεις την προσοχή του σκύλου σου κ αυτό με τον καιρό θα τον βοηθήσει στο να καταλάβει ποιος ειναι κ ο ηγέτης της αγέλης...

Με τη λώρα, είναι η 5η μέρα που θα βγούμε έξω με το συγκεκριμένο μαραφέτι κ έχω δει σημαντική διαφορά. Αρχίζει να μην την ενδιαφέρει τί γίνεται γύρω της (λόγω άγχους κ.λ.π.).
Βέβαια, θα μπορέσω να κρίνω καλύτερα μετά από έναν μήνα κ θα κάνω κ 'αποχή' από τη χρήση του κάποιες φορές, δηλ. θα βγούμε πχ στα μέσα του μήνα έξω βόλτα χωρίς αυτό (θα της το φοράω έξω για 15 μέρες δηλ.), για να δω αν έφερε αποτελέσματα η χρήση του.
Είναι σαν να βάζεις στο άλογο χαλινάρια βέβαια αλλά είναι ένα μέσο για να ηρεμήσει κ να χαλαρώσει, γι'αυτό κ το χρησιμοποιώ. Κ εύχομαι να δω θετικά αποτελέσματα.

Δεν είναι για μόνιμη χρήση.
Χρησιμοποιείται μόνο σε βόλτα.
Να είναι στο σωστό μέγεθος ώστε ο σκύλος να μπορεί να αναπνέει σωστά, αν λαχανιάσει.
Να μην είναι ποτέ σφικτό.
Η πρώτη επαφή με το harness είναι καλό να γίνει με τον σκύλο την ώρα του παιχνιδιού ή με καμιά λιχουδιά, να το συνδυάσει με κάτι ευχάριστο τέλος πάντων.
Η λώρα τα πρώτα 5 λεπτά τής ήρθε κάπως, αλλά μετά το συνήθισε αμέσως κ τώρα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα.


Αυτά

 

[Berna]

Natassa
Παντα του βαζεις halti οταν βγαινετε βολτα; και αν του το βγαλεις, περπαταει κανονικα;

 

[ROTTIE]

Το περιλαίμιο halti είναι μέσο περιορισμού. Ο σκύλος δεν μαθαίνει να περπατάει δίπλα στο ιδιοκτήτη του και να μην τραβάει το λουρί, περιορίζεται να μην το κάνει.

Εγώ αυτό το πράγμα δεν θα το έβαζα ποτέ σε σκύλο μου

- Είναι επικίνδυνο σε άσχετα χέρια (δεν θα μπορεί να αναπνεύσει σωστά ο σκύλος)
- Εάν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό.
- Είναι απίστευτα αποκρουστικό το θέαμα ενός σκύλου με χαλινάρι.
- Και τέλος θεωρώ πως ποτέ οι εύκολες λύσεις, δεν έλυσαν αποτελεσματικά και μόνιμα κανένα πρόβλημα συμπεριφοράς.

 

[Natassa]

Όπως έγραψα κ πιο πάνω, το halti το πήρα πριν 5 μέρες.
Σήμερα είναι δηλ. η 5η φορά που θα βγούμε με την Λώρα έξω με αυτό.

Έχω δει διαφορά όταν συναντάμε σκύλους (γάτα δεν έχουμε πετύχει ακόμη). Θα της το βγάλω σε 10 μέρες να δω πως θα συμπεριφέρεται χωρίς αυτό κ αν η προσοχή της θα είναι σε εμένα όταν θα συναντάμε εξωτερικά ερεθίσματα.

Είναι σημαντικό να ξέρεις πώς να το χρησιμοποιείς (όχι βίαιες κινήσεις, απαραίτητα σωστό μέγεθος κ ό,τι άλλο έγραψα παραπάνω)


Προσωπικά, το χρησιμοποιώ επειδή ξέρω το πώς κ για να τονίσω την προσοχή του σκύλου πάνω μου σε εξωτερικά ερεθίσματα.
Ο σκύλος ξέρει ήδη να προχωράει σωστά κ δίπλα μου, ΔΕΝ τραβάει λουρί κ έχει κάνει ήδη βασική εκπαίδευση.


Δεν μαθαίνεις με το παραπάνω στον σκύλο να περπατάει δίπλα σου.

 

[harryf3]

Φοβαμαι οτι θα κολλησουμε στο halti και τζαμπα εγραφα ολο εκεινο το κατεβατό στο ποστ#3.

Παρεπιπτοντως ουτε εγω θα το εβαζα ποτέ, οση δουλεια και να κανει.

 

[Natassa]

Φοβαμαι οτι θα κολλησουμε στο halti και τζαμπα εγραφα ολο εκεινο το κατεβατό στο ποστ#3.

Παρεπιπτοντως ουτε εγω θα το εβαζα ποτέ, οση δουλεια και να κανει.

πες ότι δεν το έγραψα ποτέ τότε

Συνεχίστε με τα σχόλια για το ποστ #3 που έγραψες

 

[Berna]

Έχω δει διαφορά όταν συναντάμε σκύλους (γάτα δεν έχουμε πετύχει ακόμη). Θα της το βγάλω σε 10 μέρες να δω πως θα συμπεριφέρεται χωρίς αυτό κ αν η προσοχή της θα είναι σε εμένα όταν θα συναντάμε εξωτερικά ερεθίσματα.

Εβαζα halti στο σκυλο μου επι μηνες (και τωρα βαζω μονο οταν πρεπει να συναντησω καποιον στη βολτα γιατι αν εχουμε ΚΑΙ παρεα αποκλειεται να τον κουμανταρω), οταν του το εβγαλα... μου εβγαλε το χερι.
Τωρα του εχω πνιχτη και μια χαρα εμαθε να περπαταει οταν ειμαστε οι δυο μας (που και που χανεται και αρχιζει να τραβαει, γι'αυτο και ο πνιχτης).

Αρα η Rottie εχει δικιο σε ενα πραγμα - οταν το βγαλεις, ο σκυλος θα σου βγαλει το χερι

ΟΜΩΣ, αν και ο σκυλος με το halti και μονο δε μαθαινει να περπαταει διπλα στον ιδιοκτητη, το halti ΜΠΟΡΕΙ να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ για να ΜΑΘΕΙ ο σκυλος να περπαταει διπλα στον ιδιοκτητη, οπως και ο πνιχτης, μονο που δεν του σφιγγεις το λαιμο οταν τραβαει, αλλα τραβας απαλα και σταθερα το λουρι που ειναι δεμενο στο halti και ετσι του γυριζεις τη μουρη προς το μερος του - σταματας τη φορα του σκυλου.

 

[Natassa]

η λώρα δεν τραβάει, καθόλου κ ποτέ.
Απλά προσκολλάται σε γάτα ή σκύλο, όταν περάσει δίπλα μας, χωρίς πάλι να τραβάει, αλλά κοιτώντας συνεχώς προς τα εκεί κ μερικές φορές ψιλοκλαίγοντας (κ δεν ξεκολλάει το βλέμμα μέχρι να φύγουν πιο πέρα). Αλλά δεν τραβάει λουρί.

Πνίχτη φοράει ήδη.
Έτσι μάθαμε με τον εκπαιδευτή να περπατάει σωστά.

 

[ROTTIE]

Φοβαμαι οτι θα κολλησουμε στο halti και τζαμπα εγραφα ολο εκεινο το κατεβατό στο ποστ#3.

Σχετικά με την δημοσίευση #3, δανείζομαι τα λόγια του εκπαιδευτή που δεν σου άρεσε και σου λέω και γω πως πρέπει να γίνεις περισσότερο εκπαιδευτής της σκύλας σου και λιγότερο «καλός» ιδιοκτήτης.
(Ειδές που τελικά εάν δεις αποστασιοποιημενα και χωρίς προκατάληψη μια διαφορετική οπτική, μπορείς να βοηθηθείς?)

Το «καλός» σε εισαγωγικά διότι η ενασχόληση μου με το θέμα σκύλος, μου έχει διδάξει πως η εννοια «καλός» ιδιοκτήτης είναι υποκειμενική.
Κατά την ταπεινή μου άποψη λοιπόν, καλός ιδιοκτήτης δεν είναι ο ιδιοκτήτης που θεωρεί το σκύλο παιδί του, κολλητό του ή που κρίνει και ερμηνεύει την συμπεριφορά του με ανθρώπινα κριτήρια (πράγμα που κάνεις πολύ συχνά).

Καλός ιδιοκτήτης είναι ο σταθερός και δίκαιος αρχηγός που ξέρει τι ζητάει από τον σκύλο του και πώς να το επιτύχει.
Εσύ ακόμα αγωνίζεσαι να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι “The leader of the pack”. Μέχρι να πείσεις ΚΑΙ τη σκύλα σου, έχεις ακόμα δρόμο.

Χαίρομαι που σιγά σιγα διαπιστώνεις ότι όσο είσαι σταθερός, σίγουρος για τον εαυτό σου και ανυποχώρητος, υπάρχει πρόοδος στην εκπαίδευση της Ηρας.

Συνέχισε έτσι.

 

[marug]

Στη βολτα την εχω σαν στρατιωτακι. Δεν εκτελει σαν στρατιωτακι, απλά εγω ετσι της φερομαι.
Αν την αφησω ψιλοχυμα για να χαρει τη βολτα, θα παρει παντα αερα και θα κανει τα δικα της.
Την βλεπω που κάθε τοσο με κοιταζει σαν να θελει να δει αν περπαταει σωστα.
Πιστεύω ότι την χαιρεται την βολτα γιατι ετσι δειχνει, αλλά δεν μπορω να μην προσεξω ότι αρκετες φορες σταματαει να το απολαμβανει και της βγαινει από τη μυτη.

Είναι φανερο ότι με την νεα ταξη πραγματων και το καποιο ξεκαθαρισμα σχεσεων, η βολτα βελτιωθηκε πολύ αισθητα.

Δεν ξερω πώς να φερθω, αδυνατω πληρως να της χαρισω ομορφη, χαρουμενη και ταυτοχρονα συμμαζεμενη βολτα στην οποια θα υπακουει και δεν θα ορμαει πχ στα δεσποζομενα και στις γατες.
Ακομα και το λιγο χυμα είναι λαθος αλλά και το πολύ στην τσιτα της χαλαει την διασκεδαση.
Μεση λυση δεν μπορω να βρω.

Με αγαπαει η Ηρα? Θα ελεγα με λατρευει. Με εμπιστευεται? Δεν ξερω. Με ακουει? Όταν ειμαι σταθερος ναι. Με δοκιμαζει όπως κανει η κορη μου? Θα ελεγα ολη μερα. Περιμενει πότε θα με δει μπόσικο και χαλαρό.

Θελω να είναι η κολλητή μου, όχι το φανταρακι μου ουτε ο σκλαβος μου.
Το κολλητηλίκι δεν δουλευει. Την απολυτη υποταγη την απεχθανομαι. Ειμαι πολύ φιλελευθερο ατομο και ισως αυτος είναι ο βασικος λογος που δεν κανω για σκυλο (αν υποθεσουμε ότι οντως δεν κανω).

Αρη δεν είμαι εκπαιδευτής να σου δώσω επιστημονικές συμβουλές.
Αλλά τα ίδια προβλήματα έχουμε λίγο πολύ όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων.

Είσαι έξυπνος άνθρωπος και δουλεύεις πολύ σωστά την Ηρα.

Αλλά είσαι σε διαδικασία εκμάθησης του χειρισμού αλλά και της εκπαίδευσης ταυτόχρονα του σκύλου.
Και είναι φυσιολογικό σε φάση μάθησης να γίνονται και λάθη, να κουράζουμε και να μπερδεύουμε το σκυλί.

Φαντάσου δηλαδή αν εσύ καταφέρεις να εκπαιδεύσεις σωστά τον σκύλο, πόσο πιο εύκολα και με καλύτερα αποτελέσματα θα το έκανε ένας επαγγελματίας(αρκεί να είναι επαγγελματίας).

Επειδή έχεις κάποιους προβληματισμούς σχετικά με την αυστηρότητα την στρατιωτική πειθαρχεία και την ευχαρίστηση του σκύλου.
Μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα.

Αρκεί να είσαι σταθερός και αποφασιστικός.

Οταν λες στο παιδί σου δεν θα βγεις να παίξεις αν δεν τελειώσεις τα μαθήματα σου, το βοηθάς και να μορφωθεί και να παίξει.
Και καλό του κάνεις και δεν παύει να σε αγαπάει.

Επίσης μπορείς να είσαι φίλος με τον εργοδότη σου εκτός δουλειάς και ταυτόχρονα να εκτελείς τις εντολές του στο περιβάλλον εργασίας.

Το δύσκολο είναι να εδραιώσεις την ιεραρχία, να θέσεις τους κανόνες και να μην κλονίσεις την σχέση σου με την Ήρα.

Δεν είναι εύκολο αλλά σίγουρα ένας επαγγελματίας μπορεί να σε βοηθήσει και να σου δείξει τον δρόμο.

 

[harryf3]

@Rottie
Για την ιστορια, ο εκπαιδευτης ειπε αυτό:

Προσπαθησες περισσοτερο να εισαι μαζι της εκπαιδευτης και λιγοτερο καλος ιδιοκτητης.

Εσυ μάλλον λες το αντιθετο.

Τελος παντων, δεν εχει σημασια, αφου ετσι κι αλλιως τα εχω πολύ μπερδεμενα στο μυαλο μου αυτά τα δυο και μακάρι να εμπαινε καποιος στον κοπο να μου τα ξεκαθαρισει.

Εχεις απολυτο δικιο όμως γιατι πραγματι ακομα κρινω τον σκυλο με ανθρωπινα κριτηρια και τους αποδίδω ανθρωπινες ιδιοτητες.
Το εχουμε ξανασυζητησει, παρολα αυτά δεν μπορω να κανω ακομα την υπερβαση.

Το να εισαι σταθερος το καταλαβαινω, πρεπει όμως να μαθω να ξεχωριζω και το «δικαιος» από το «υπερβολικος». Και στην συμπεριφορα και στις διορθωσεις.
Η Ηρα εχει υποστει απειρες διορθωσεις, ειδικα στις βολτες, και το εχω ξαναπει, απορω πώς δεν με δαγκωσε ακομα.

Θελω να πιστευω ότι ο ελεγχος δεν χαθηκε πολύ και για μεγαλο διαστημα και συντομα θα την πεισω ότι ειμαι (ή παριστανω) τον αρχηγο.

Τοσο «πολύ» μου κόφτει, που μολις προχθες διαπιστωσα ποσο μεγαλη σημασια στην υπακοη και εκτελεση εχει ο σεβασμος. Ελπιζω να μην τον μετατρεψω σε φοβο γιατι πηγε να γινει κι αυτό όπως ειπα πριν.


@marug
Πιστευω ότι ξερω γιατι δεν μπορω ακομα να συνδυασω την πειθαρχια και την ευχαριστηση.
Το ένα είναι η απειρια (χαίρω πολύ) και το άλλο είναι ότι είμαι ακομα σφιγμενος και δεν ξερω πότε να χαλαρωσουμε και πότε να σοβαρευτουμε. Οπότε το ένα χαλαει το άλλο.

Λες ότι

Το δύσκολο είναι να εδραιώσεις την ιεραρχία, να θέσεις τους κανόνες και να μην κλονίσεις την σχέση σου με την Ήρα.
Δεν είναι εύκολο αλλά σίγουρα ένας επαγγελματίας μπορεί να σε βοηθήσει και να σου δείξει τον δρόμο.

Με ποιο τροπο σε βοηθαει σε αυτό ο εκπαιδευτης? Μεσω της βασικης υπακοης, μεσω θεωρητικων μαθηματων, πώς?

 

[ROTTIE]

Τοσο «πολύ» μου κόφτει, που μολις προχθες διαπιστωσα ποσο μεγαλη σημασια στην υπακοη και εκτελεση εχει ο σεβασμος. Ελπιζω να μην τον μετατρεψω σε φοβο γιατι πηγε να γινει κι αυτό όπως ειπα πριν.

Θα σε διευκολύνει στην δουλειά που κάνεις η ύπαρξη κινήτρου.
Εκμεταλλεύσου στην εκπαίδευση ότι αρέσει πολύ στη σκύλα (όχι απαραίτητα φαγητό, διότι μετά θα έχεις άλλα προβλήματα), προς όφελος σου.

Το να φωνάζεις, για παραδειγμα, την σκύλα κάθε τρεις και λίγο, 4-5 φορές για να έρθει σε σένα και μετά να πηγαίνεις να την βουτάς και να την σέρνεις με το ζόρι, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, αφ’ ενός διότι δεν υπάρχει κίνητρο και αφ΄ετερου διότι «καις» την εντολη και στρεσσαρεις το ζώο το οποίο δεν καταλαβαίνει γιατί το τραβωλογας.

Δώσε κίνητρο και κάνε την εκπαίδευση μια ευχάριστη διαδικασία για το σκύλο.

 

[GRDANE]

Λες ότι
Με ποιο τροπο σε βοηθαει σε αυτό ο εκπαιδευτης? Μεσω της βασικης υπακοης, μεσω θεωρητικων μαθηματων, πώς?

μέσω διορθώσεων της δικής σου συμπεριφοράς απέναντι στη ήρα στα μικρά καθημερινά πράγματα ( βλέπε... φαγητό, βόλτα, παιχνίδι κλπ)

Άρη να τονίσω όπως έχει ανάγκη η ήρα την εκπαίδευση μαζί σου έτσι έχει ανάγκη και την βόλτα και το παιχνίδι χαλαρά μαζί σου έτσι ώστε να αναπτυχθεί και μεγαλώσει ο δεσμός αγάπης και οικογενειακής σχέσης μεταξύ σας .
ακόμα έχει ακάγκη κοινωνικοποίησης που η αυστηρή βόλτα δεν της το προσφέρει. το να είσαστε σα διαρκή 24/24 εκπαίδευση και κουράζει και χάνεις τον έλεγχο άρα αναποτελεσματικό είναι όπως μέχρι τώρα έχεις καταλάβει.
χαλαρώστε παίξτε και ευχαριστειθείτε ο ένας την παρέα του άλλου.
όταν μετά την ώρα της εκπαίδευσης θα απαιτείς...,. προσοχή και άμεση εκτέλεση, ή αλλοιώς άμεση διόρθωση θα δεις ότι θα είναι διαφορετικά...
και πάντα τονίζω πάντα ένα βήμα την φορά.... μην τα μπερδεύεις κι επειδή είπαμε 10 πραματάκια τα εφαρμόζεις όλα μαζί
1 βημα την φορά υπομονή
η εκπαίδευση ποτέ να μην κρατά πάνω από 20 λεπτά την ημέρα.

να μην δίνεις ποτέ εντολή αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα εκτελέσει ή δεν μπορείς άμεσα να διορθώσεις.
άρα στη συγκεκριμένη φάση εντολή δίνεις μόνο όταν η ήρα είναι σε λουρί.
μην ξεκινάς από εκεί που πιστεύεις ότι έχεις φτάσει
ξεκίνα από την αρχή και σιγά σιγά διόρθωνε ότι δεν σου αρέσει

δεν θέλεις ούτε να επιβληθείς στο σκυλί ... ούτε να το τρομάξεις θέλεις να μάθει να σε σέβεται, αγαπάει και υπακούει

 

[harryf3]

Πετρο, πώς είναι δυνατον να μιλαμε για εκπαιδευση 24/24 τη στιγμη που εργαζομαι, εχω οικογενεια, τρωω, κοιμαμαι και μιλαω τοσες ωρες στο forum?

Σοβαρά τωρα, η αληθεια είναι ότι αυτές τις μερες το εχω παρακανει γιατι λειπουν οι γυναικες στη θαλασσα και εχω περισσοτερο χρονο και το πεδίο ελευθερο.

Δεν παιζω ιδιαιτερα με τα σκυλια μου. Κανουμε μονο αγαπούλες και τρυφεροτητες και καμια φορα καταφερνω να δειξω ενθουσιασμο την ωρα της εκπαιδευσης, κατι που την Ηρα την συναρπαζει.

Τις αφηνω να παιζουν και να τρεχουν ελευθερες στο κτημα και στην περιφραγμενη εκταση που μου διατεθηκε στην Ξάνθη και ετσι νομίζω (μαλλον λαθος) ότι υποκαθιστάται το παιχνιδι.
Τις φωναζω, ερχονται, τις χαϊδευω και τις αμολαω παλι.

Καμια φορα μόνο πεταω μπαλακι και μερικες φορες παιζουμε κρυφτο.
Εδώ δεν παιζω ιδιαιτερα με την κορη μου, με τα σκυλια θα παιζω? Ειμαι λιγο κρυόκωλος παιδια, τι να κανω.

 

[TARA]

Θελω να είναι η κολλητή μου, όχι το φανταρακι μου ουτε ο σκλαβος μου.
Το κολλητηλίκι δεν δουλευει. Την απολυτη υποταγη την απεχθανομαι. Ειμαι πολύ φιλελευθερο ατομο και ισως αυτος είναι ο βασικος λογος που δεν κανω για σκυλο (αν υποθεσουμε ότι οντως δεν κανω).

Άρη είσαι άνθρωπος και η Ήρα είναι σκυλί.Δεν σκέφτεστε το ίδιο και ούτε με τον ίδιο τρόπο.Για αυτό τον λόγο δεν μπορούμε να ζητάμε να έχουμε ''δημοκρατικές σχέσεις '' με τα σκυλιά μας.

Δεν μπορούμε να φορτώνουμε τα σκυλιά με ''ευθύνες'' που δεν έχουν και ούτε να ζητάμε απο αυτά να λύνουν προβλήματα που είναι κατά βάση δικά μας.

Η Ήρα είναι ένα σκυλί με συγκεκριμμένο χαρακτήρα- που ακόμα αλλάζει- και με συγκεκριμμένα χαρακτηριστικά.

Κατά την γνώμη μου, εσύ ως άνθρωπος και ιδιοκτήτης της οφείλεις προκειμένου να την βοηθήσεις να βρείς το πως σκέφτεται και πως λειτουργεί το μυαλό της ,έχοντας καταρχήν ξεκαθαρίσει στην δική σου σκέψη τι μπορείς και τι πρέπει να ζητάς απο το σκυλί σου.

Λυπάμαι που θα το ξαναπώ αλλά επιμένω ότι χωρίς την βοήθεια απο σοβαρό επαγγελματία εκπαιδευτή που να ξέρει αυτά τα σκυλιά , με το συγκεριμμένο σκυλί και με εσένα που είσαι άπειρος ιδιοκτήτης και άπειρος ''εκπαιδευτής'' δεν θα μπορέσεις να το κάνεις και γιαυτό έχεις μικρές πιθανότητες να αποκτήσεις την σχέση που επιθυμείς και είναι κρίμα γιατί ξέρω πόσο αγαπησιάρικα και πανέξυπνα σκυλιά είναι.

 

[denis]

Θελω να είναι η κολλητή μου, όχι το φανταρακι μου ουτε ο σκλαβος μου.
Το κολλητηλίκι δεν δουλευει. Την απολυτη υποταγη την απεχθανομαι. Ειμαι πολύ φιλελευθερο ατομο και ισως αυτος είναι ο βασικος λογος που δεν κανω για σκυλο (αν υποθεσουμε ότι οντως δεν κανω).

Εχεις τον πλέον ακατάλληλο σκύλο, έναν τέλεια σχεδιασμένο υπηρέτη του ανθρώπου υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και σε άπειρες αρμοδιότητες.

 

[harryf3]

Tara, σε ευχαριστω και παλι για το ενφιαφερον σου, το οποιο το δειχνεις παντα και αυτό με συγκινει ιδιαιτερα.
Το εχω πλεον καταλαβει ότι αυτό που προσπαθω να κανω είναι τεραστια προκληση για μενα και, δεν το κρυβω, δεν λειπουν οι απογοητευσεις και οι εκνευρισμοι.
Όμως η χαρά μου είναι απεριγραπτη όταν πετυχαινουμε κατι εστω και μικρο.
Ακομα πιστευω οτι μπορω να τα καταφερω, αν και δεν ξερω κατα ποσον η πιστη κανει θαυματα με τα σκυλια.


Denis, όπως εχω ξαναπει, τα μαλλια μου τελευταια εχουν ξανθύνει επικινδυνα, γι αυτό θα μπορουσες σε παρακαλω να το εξηγησεις καλυτερα αυτό?

Εχεις τον πλέον ακατάλληλο σκύλο

Όταν εισαι πολύ λακωνικός δεν σε πιανω.