Το ότι την Ηρα την εχω μαζι μου κάθε μερα στο γραφειο, είναι πλεον γνωστο.
Το πρωι εξω δεμενη στον κηπο και τωρα με τις ζεστες την παιρνω μεσα μετά τις 10 ή 11 αναλογα.
Τελευταια, όταν βρισκεται στον κηπο, αρχισε να γινεται επιθετικη σε ορισμενους επισκεπτες (δημοτες ή συναδερφους από άλλες υπηρεσιες) με αποτελεσμα να μην είναι λιγοι αυτοι που (δικαιως οι ανθρωποι) φοβουνται.
Γαυγιζει εντονα και ορμαει προς το μερος τους. Το περιεργο είναι πώς εχει ένα ακατανόητο κριτηριο επιλογης των «εχθρων».
Μπορει καποιος τελειως αγνωστος να περασει και να μην του δωσει σημασια, αλλά μπορει και να χαλάσει τον τοπο.
Γαυγιζει επισης επιλεκτικα σε συναδέρφους από άλλες υπηρεσιες, τους οποιους εχει ξαναδει και οι οποιοι ουδεποτε την ενοχλησανε.
Το θεμα είναι ότι εγω ο ιδιος ενισχυω επιβραβευοντας την συμπεριφορα «φύλακα» στο κτημα και φοβαμαι ότι την μεταφερει κι εδώ αλλά με δικα της κριτήρια.
Επισης, εμφανιστηκε επιθετικοτητα στους συναδερφους με τους οποιους περναμε ολη μερα μαζι στο κτιριο των γραφειων και μεχρι πριν ελάχιστες μερες ειχε μαζι τους αριστη σχεση.
Το θεμα ξεκινησε τις προαλλες, όταν ημασταν μαζεμενοι στο γραφειο μου και ειπωθηκε καποιο πετυχημενο αστείο την ωρα που η Ηρα ξαπλωνε στα ποδια μου.
Ακολουθησε πανικος γελιου με φωνες.
Η Ηρα προφανως φοβηθηκε ότι καποιος μου επιτεθηκε και εβαλα τις φωνες και αμεσως τρελλαθηκε.
Τους ορμηξε και αυτοι εξαφανιστηκαν τρεχοντας. Εννοειται ότι ηταν δεμενη δίπλα μου.
Από τοτε, κάθε φορα που ερχονται στο γραφειο, θελει να τους ορμηξει και γαυγιζει επιθετικα.
Όταν κινουνται στον δικο τους χωρο, δεν δινει καμια σημασια.
Φανταζομαι η λυση είναι να της δειξω με εναγκαλισμους και φιλικη κουβεντα στους συναδερφους ότι δεν είναι εχθροι.
Αυτό είναι ισως ευκολο, αλλά με τους επισκεπτες είναι μαλλον αδυνατο να βγαίνω εξω και να προϋπαντώ τους παντες, ουτε γνωριζω πότε ερχεται καποιος.
Να τους γαυγιζει είναι το λιγοτερο. Φοβαμαι όμως να μην παει κανενας ανυποψιαστος να την χαιρετησει ή να περασει από δίπλα της χωρις να την δει.
Δυσκολο παλι γιατι τον «εχθρο» δεν τον αφηνει να πλησιασει και τον προειδοποιει από μακρυα.
Είναι δεμενη μακρυα από τον διαδρομο και την εισοδο αλλά ποτέ δεν ξερεις.
Αν συνεχιστει αυτο, θα αναγκαστω να την παιρνω μεσα μαζι μου απο το πρωι και την βγαζω μικρες βολτες εξω για να ξεσκαει και να κανει την αναγκη της.
Ευχαριστω
Αρης
Το πρωι εξω δεμενη στον κηπο και τωρα με τις ζεστες την παιρνω μεσα μετά τις 10 ή 11 αναλογα.
Τελευταια, όταν βρισκεται στον κηπο, αρχισε να γινεται επιθετικη σε ορισμενους επισκεπτες (δημοτες ή συναδερφους από άλλες υπηρεσιες) με αποτελεσμα να μην είναι λιγοι αυτοι που (δικαιως οι ανθρωποι) φοβουνται.
Γαυγιζει εντονα και ορμαει προς το μερος τους. Το περιεργο είναι πώς εχει ένα ακατανόητο κριτηριο επιλογης των «εχθρων».
Μπορει καποιος τελειως αγνωστος να περασει και να μην του δωσει σημασια, αλλά μπορει και να χαλάσει τον τοπο.
Γαυγιζει επισης επιλεκτικα σε συναδέρφους από άλλες υπηρεσιες, τους οποιους εχει ξαναδει και οι οποιοι ουδεποτε την ενοχλησανε.
Το θεμα είναι ότι εγω ο ιδιος ενισχυω επιβραβευοντας την συμπεριφορα «φύλακα» στο κτημα και φοβαμαι ότι την μεταφερει κι εδώ αλλά με δικα της κριτήρια.
Επισης, εμφανιστηκε επιθετικοτητα στους συναδερφους με τους οποιους περναμε ολη μερα μαζι στο κτιριο των γραφειων και μεχρι πριν ελάχιστες μερες ειχε μαζι τους αριστη σχεση.
Το θεμα ξεκινησε τις προαλλες, όταν ημασταν μαζεμενοι στο γραφειο μου και ειπωθηκε καποιο πετυχημενο αστείο την ωρα που η Ηρα ξαπλωνε στα ποδια μου.
Ακολουθησε πανικος γελιου με φωνες.
Η Ηρα προφανως φοβηθηκε ότι καποιος μου επιτεθηκε και εβαλα τις φωνες και αμεσως τρελλαθηκε.
Τους ορμηξε και αυτοι εξαφανιστηκαν τρεχοντας. Εννοειται ότι ηταν δεμενη δίπλα μου.
Από τοτε, κάθε φορα που ερχονται στο γραφειο, θελει να τους ορμηξει και γαυγιζει επιθετικα.
Όταν κινουνται στον δικο τους χωρο, δεν δινει καμια σημασια.
Φανταζομαι η λυση είναι να της δειξω με εναγκαλισμους και φιλικη κουβεντα στους συναδερφους ότι δεν είναι εχθροι.
Αυτό είναι ισως ευκολο, αλλά με τους επισκεπτες είναι μαλλον αδυνατο να βγαίνω εξω και να προϋπαντώ τους παντες, ουτε γνωριζω πότε ερχεται καποιος.
Να τους γαυγιζει είναι το λιγοτερο. Φοβαμαι όμως να μην παει κανενας ανυποψιαστος να την χαιρετησει ή να περασει από δίπλα της χωρις να την δει.
Δυσκολο παλι γιατι τον «εχθρο» δεν τον αφηνει να πλησιασει και τον προειδοποιει από μακρυα.
Είναι δεμενη μακρυα από τον διαδρομο και την εισοδο αλλά ποτέ δεν ξερεις.
Αν συνεχιστει αυτο, θα αναγκαστω να την παιρνω μεσα μαζι μου απο το πρωι και την βγαζω μικρες βολτες εξω για να ξεσκαει και να κανει την αναγκη της.
Ευχαριστω
Αρης