Ποιοτικός χρόνος και συναισθηματικό δέσιμο

[scooby doo]

Το τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι αν πράγματι οι ώρες που περνώ με τον σκύλο μου είναι ποιοτικές τόσο γι αυτόν όσο και για μένα..
Θα ήθελα την άποψη σας σχετικά με το τι αποτελεί ποιοτική παρέα για εσάς..
Ακόμη βλέπω πόσο δένεται μαζί μου όσο περνάει ο καιρός..
Υπάρχουν τρόποι για να ενισχυθεί αυτό το δέσιμο μεταξύ μας?
Το ερώτημα είναι διπλό όπως καταλάβατε αλλά πιστεύω πως το δεύτερο(το "δέσιμο" δηλάδη) έρχεται μέσα από το πρώτο..

 

[ROTTIE]

Ποιοτικός χρόνος με το σκύλο, σημαίνει χρόνος εποικοδομητικής ενασχόλησης με το σκύλο.
Όσο περισσότερο ποιοτικό χρόνο περνάμε με τα σκυλιά μας, τόσο κάνουμε δυνατότερο το μεταξύ μας δέσιμο.

 

[kkranis]

Εκπαίδευση χωρίς βία και πολύ παιχνίδι.

 

[TARA]

Τα σκυλιά μου εννοείται οτι χαίρονται όταν παίζουμε μαζί τους ή πάμε βόλτα.
Εκεί όμως που τρελαίνονται είναι όταν τους μαθαίνουμε κάτι καινούργιο.
Μου δίνουν την εντύπωση ότι κάτι παθαίνει ο εγκέφαλος τους εκείνη την στιγμή ,αλλάζουν έκφραση, σοβαρεύουν δείχνουν πιο αφοσιωμένα απο ποτέ .
Σαν να λένε ...''καλό το παιχνίδι αλλά όταν μαθαίνω και κάτι καινούργιο γίνομαι ένας σπουδαίος και έξυπνος σκύλος'':lol::idea: ........καλά μη γελάτε ....

 

[harryf3]

Για μας το κυριοτερο ειναι η βολτα.
Αστραφτουν τα ματια της και δεν βαριεται ποτε.
Ισως ειναι και που ειναι μικρη, μολις 8 μηνων.

Η πινσερινα μας αγαπαει πιο πολυ το παιχνιδι και τις χαρές.

 

[Blackheart]

Καλύπτοντας τις ανάγκες του σκύλου, στον καλύτερο βαθμό που μπορείς. (όλα έχουνε όριο) Και τις αριθμολογείς με την σειρά που τις έχει ο σκύλος σου.. (νομίζω)

 

[kango1]

Οσο πιο πολύ ασχολείσαι με το σκυλί σου, τόσο πιο πολύ αυτό δένεται μαζί σου.., είτε αυτό λέγεται παιχνίδι, είτε εκπαίδευση, είτε βόλτα, είτε μπάνιο..

Τα σκυλιά καταλαβαίνουν την αγάπη μας..
Όσο πιο πολύ τους μιλάς, τόσο πιο πολλά μαθαίνουν.
Όσο πιο πολύ τα μαθαίνεις και τους εξασκείς τον νου, οσο πιο πολύ είναι ο σκύλος σου, με την σωστή σημασία.., τόσο πιο πολύ αυτός, σου ανήκει..

Mυστική συνταγή δεν υπάρχει μιας και κάθε σκύλος και ανθρωπος είναι ξεχωριστός..

Ποιοτικός χρόνος είναι κάθε στιγμή που εκείνος μαθαίνει από εσένα και εσύ από αυτόν..
Κάθε στιγμή που θα έχεις να θυμάσαι στο μέλλον..

 

[harryf3]

Συχνα δεν εχουμε τη δυνατοτητα να ασχοληθουμε για καποια ωρα ειδικα με τον σκυλο. Παιρνοντάς τον ομως μαζι μας για παρεα σε καποια δουλεια χαιρεται που αλλαζει παραστασεις και που ειναι μαζι μας κι αυτο μας δενει ακομα περισσοτερο.

Εγω παιρνω την Ηρα μαζι μου σε επιβλεψεις εργων.
Σε δουλειες στο κτημα. Τσαπιζω, ξεχορταριαζω, φυτευω, κανω επισκευες, οτιδηποτε.
Το χαιρεται πολυ περισσοτερο να ειναι δίπλα μου και να με παρακολουθει παρα μονη της 50 μετρα μακρυα.

Η γυναικα μου παιρνει την Ζηνα για παρεα σε δουλειες του κηπου, του σπιτιού, μαγειρεμα, διαβασμα, ψωνια.

 

[elena.dogwalking]

Την μικρη μου πιστευω οτι τις αρεσει να την περνω παντου μαζι...

παντα προσεχω ομως να υπαρχει μπολικη δροσεια τωρα το καλοκαιρακι...

ερχεται σχεδον παντου μαζι για καφεδακι , εξωτερικες δουλειες , μπανιο θαλασσα , στο παραθαλασσιο τον γονειων μου το καλοκαιρακι , ταβερνουλες παρκα οπου βρουμε μεχρι και σε εκθεσεις εχουμε μπει κανωνικα μαζι να περπαταει με περιφανεια...

τον μεγαλο μας τον επερνα παντα μαζι οταν ζουσε στο σπιτι εδω μαζι μας μετα τον πειγαν οι γονεις μου στο παραθαλασσιο οπου περνουν ποιο πολυ χρονο και εχει παρα πολυ χορο να τρεξει και να παιξει και ακολουθουσε παντου την μαμα μου οταν εβγαινε στο κηπο η καθοταν πισω και εκανε δουλειες , τωρα ακολουθει ποια μονο το πατερα μου ( η μαμα μας εφυγε εγεινε ενας αγγελος τον ουρανων )

πιστευω οτι τα σκυλουδεια μας νιωθουν πολυ ομορφα και χαρουμενα να ειναι κοντα μας...

 

[chiara]

Απλά να είναι με την αγέλη τους και να συμμετέχουν, όσο αυτό είναι δυνατόν, στα τεκταινόμενα.

 

[kat201161]

Απλά να είναι με την αγέλη τους και να συμμετέχουν, όσο αυτό είναι δυνατόν, στα τεκταινόμενα.

΄Οπως ακριβώς το λες. Μου κάνει εντύπωση το σποράκι μου, ούτε εννιά μηνών, δύο μήνες μαζί μας...΄Οταν όλοι είμαστε απασχολημένοι,το κάθε παιδί στο δωμάτιο του διαβάζει, εγώ στην κουζίνα κάνω κάποια δουλειά...απλά έρχεται και κάθεται σε μια γωνίτσα και γλαρώνει. Απλά να είναι κοντά μας, να μας νοιώθει. Και όταν βγω απ΄το δωμάτιο, ενώ υποτίθεται τον αφήνω κοιμισμένο(πάω στην κρεβατοκάμαρα ας πούμε να βάλω τα σιδερωμένα στην ντουλάπα) γυρίζω και βλέπω το κεφαλάκι του στο άνοιγμα της πόρτας...να με ψάχνει!
Τι να πω βρε παιδιά, μούρχεται εκείνη την ώρα να τον βουτήξω αγκαλιά και να του δαγκώσω το μουσούδι απ΄την αγάπη μου!!!

 

[scooby doo]

Απ΄όλα αυτά που αναφέρατε νομίζω ότι αυτό που είπε η chiara περί συμμετοχής στην αγέλη και τα τεκταινόμενα τα συνοψίζει όλα.. Συν βέβαια ότι πρέπει να υπάρχει χρόνος που να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τον σκύλο μας..
Οκ λοιπόν.. Ποιοτικός χρόνος καταλάβαμε ποιος είναι..

Το δέσιμο τώρα πως το ορίζετε?
Να δώσω παράδειγμα από τον δικό μου σκύλο..
Όταν τον βρήκα ήταν σκέτο αγριμάκι, δεν του άρεσαν τα χάδια, οι αγκαλιές δεν ήθελε να τον πολυπειράζουμε, κλπ..

Μετά από πολλές προαπάθειες και χρόνο και απογοήτευση από μέρους μου πλέον αναζητά τα χάδια μου, μου δίνει φιλάκια στο πρόσωπο, κοιμάται δίπλα μου όταν είμαι στον υπολογιστή, παιζει μαζί μου μόνο, και πολλά άλλα..

Δείχνουν όλα αυτά ότι είναι δεμένος μαζί μου??

Εσείς τι εμπειρείες έχετε από τα σκυλιά σας που να δείχνουν αυτό το δέσιμο??

 

[kat201161]

Ναι, είναι δεμένος μαζί σου, πιστεύω.
Και μόνο το γεγονός πως θέλει να είναι κοντά σου, το επιβεβαιώνει.
Αυτό με γοητεύει με τα σκυλιά, αυτή η σοφή παρουσία δίπλα μας. Ανιχνεύουν, κατά κάποιον τρόπο την ψυχική μας διάθεση και αντιδρούν ανάλογα.
΄οταν γυρίζω σπίτι μπαιλντισμένη μου κάνει χαρούλες και με κάνει να γελάω.
όταν γράφω με τις ώρες στον υπολογιστή μου γαυγίζει και μου τραβάει το φόρεμα για να σηκωθώ.
όταν κοιμάμαι, κουλουριάζεται σ΄ένα μαξιλάρι (έχει το δικό του μαξιλάρι σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού) και κοιμάται
όταν είμαι στεναχωρημένη, "κουρνιάζει" στα πόδια μου.
όταν έχω κέφια με προκαλεί να τον κυνηγήσω και να τον παίξω...
Αν αυτό δεν είναι δέσιμο, τότε τι είναι?

 

[harryf3]

Τετοια και διάφορα άλλα Κατερινα κανει και η Ζηνα και σιγουρα το θεωρω δέσιμο και κατι χαριτωμενο.

Πολλα ομως τετοια τερτίπια ειναι χαριτωμενα επειδη τα κανει μικρουλι χαριτωμενο σκυλακι.
Δεν θα ηταν καθολου χαριτωμενα αν τα εκανε πχ η Ηρα.

Πολλες γλυκιες ενεργειες για να μας τραβηξουν τα μικροσωμα την προσοχη ειναι απλα διεκδικηση και προσπαθεια να μας υποταξουν.

Και φυσικα εμεις οι σκυλοχαζομπαμπάδες / μαμαδες οχι μονο τα ανεχομαστε αλλα και τα επιβραβευουμε.
Και ετσι φτιαχνουμε μόνοι μας εναν μικρο δυνάστη.

 

[kat201161]

"Προσπάθεια να μας υποτάξουν???" Θέμα οπτικής γωνίας!
Και ο μπαμπάς μου χαίρεται όταν γυρίζω σπίτι ..."καλώς το κορίτσι μου!" (50 χρονών "κορίτσι", λέμε τώρα...) και ο γιός μου , 12 χρονών!
Σχέση και αλληλεπίδραση, με όλους και με όλα στη ζωή!
Και ο μπαμπάς με "δυναστεύει" με τον τρόπο του, και ο γιός και ο σκύλος!
' Ολοι έχουν από ένα "κομμάτι" μου, το καταχαίρομαι αυτό, είμαι δική τους κατά κάποιον τρόπο, είναι δικοί μου!
΄Ετσι είναι οι σχέσεις, έτσι είναι η ζωή!

 

[harryf3]

Μπραβο ρε Κατερινα
Εισαι χαρουμενος ανθρωπος οχι σαν εμενα τον μουντρούχο.

Φυσικα το χαιρεσαι οταν κανει ετσι το σκυλακι σου (όχι δεν θα το πω με το όνομά του. Αρνούμαι ).

Εγω τη λατρευω τη Ζηνα και ειμαι ευτυχιασμενος μαζι της και με τα κόλπα της.
Οταν ειπα "υποτάξουν", ηθελα να πω "επιβληθούν".
Ισως ειναι το ιδιο πραγμα αλλά ακουγεται πιο όμορφα