Κάνε μια αναζήτηση για "αγχος αποχωρισμού" στο φόρουμ ή στο google dog separation anxiety. Θα βρεις πολλές πληροφορίες. Αλλά θέλει υπομονή.Αυτο ρωταω kopritis να μου πει καποιο πως να το κάνω επειδη δεν εχω ολη την μερα!Να ασχολουμαι για μιση ωρα για μία ωρα?για πόσο με την εκπαιδευση?
Θέλει πολλές επαναλήψεις να φεύγεις και να ξαναγυρνάς στην αρχή γρήγορα, μέχρι να συνηθίσει να μην αγχώνεται όταν φεύγεις. Ποτέ μην ενδιδεις όταν κλαίει ή γαυγίζει. Να ξαναγυρνάς πάντα όταν είναι ήσυχος. Βασικά αυτό πρεπει να γίνεται ιδανικά πολλές φορές την ημέρα και σταδιακά να αυξάνεις το χρόνο που λειπεις. (στην αρχή 30 δευτερόλεπτα, μετά ένα λεπτό, μετά 5 κοκ).
+1Αφού οι γονείς της Μαρίας το θέλουνε, μπήπως βοηθούσε καθόλου ένα crate;
Ώστε να μη χρειάζεται να ανεβαίνει στην ταράτσα;
Γιατί παιδιά? Είναι τεσσάρων χρονών ο σκύλος! Πιό εύκολο είναι να του μάθει την τουαλέτα (μάλλον έχει ήδη μάθει), παρά να συνηθίσει το crate στα "γεράματα"!Αφού οι γονείς της Μαρίας το θέλουνε, μπήπως βοηθούσε καθόλου ένα crate;
Ώστε να μη χρειάζεται να ανεβαίνει στην ταράτσα;
Γιατί να τα κάνει όλα αυτά??? Ο σκύλος είναι τεσσαρων χρονών, όχι κουτάβι! Δεν ύπάρχει κανένας λόγος να τα κάνει σε πάνα!!!!! Καλό το crate, αλλά τι προβλημα θα λύσει στην προκειμένη περίπτωση????Εγώ πάντως σώθηκα με το πάρκο. Στην αρχή το έβαλα στο πάρκο που είχα τα παιδιά μου μωρά(!).Με την εφημερίδα του στη μία άκρη, μπωλάκι με νερό και φαγητό και το κρεβατάκι με τα παιχνίδια του στην άλλη. Τις πρώτες μέρες έκλαιγε, μου το έλεγε ο μπαμπάς μου που μένει στον αποκάτω όροφο. Είχε όμως εντολή (ο μπαμπάς, όχι ο σκύλος!), να ΜΗΝ ανεβαίνει πάνω. Δυό τρεις μέρες του πήρε να το συνηθίσει, μετά μάλλον το έρριχνε στον ύπνο. Πάντως ΔΕΝ έκλαιγε πια, θα τον άκουγαν.
Το πρόβλημα με το πάρκο ήταν ότι δεν είχε ο καημενούλης πρόσβαση όταν ήθελε την ανάγκη του. ΄Ετσι του πήρα ένα πάρκο ειδικό, μια κατασκευή(οι παλιότεροι εδώ το ξέρουν σίγουρα), πιο μεγάλο απ΄το πάρκο,με την ίδια λογική,σπαστό ,που συναρμολογούμενο βγαίνει ένα άνετο ορθογώνιο (ή ότι άλλο σχήμα θέλεις). ΄Οταν είμαστε σπίτι, η μία του πλευρά μένει ανοιχτή, όποτε θέλει τσίσα ή κακά μπαίνει μέσα και λερώνει στην εφημερίδα του. Και μετά βγαίνει. ΄Οταν λείπουμε ,απλά το κλείνουμε. Είναι πάρα πολύ βολικό, δεν ξέρω βέβαια και το μέγεθος του δικού σου, αλλά εμένα που είναι μικρόσωμο (τσιουάουα) με έσωσε!
Δεν παίζει σε καμιά περίπτωση να μη μπορεί να κρατηθεί ο ενήλικος σκύλος το βράδυ, εκτός αν έχει ιατρικό πρόβλημα! Εμένα ο δικός μου κρατήθηκε 48 ώρες στην αρχή που τον πήρα και φοβόταν να κατουρήσει και μέσα και έξω!για crate δεν ξερω αν θα ηταν καλο για τον σκυλακο για τι ηδη τα κανει εξω.Τις 3 μερες που τον ειχα στο σπιτι τον εβγαζα μια βολτα για την αναγκη του το πρωι,μια φορα το μεσημερι το εβγαζε η μητερα μου, το απογευμα και αλλη μια τελευταια πριν κοιμηθω!Παρολο που τον εβγαζα τοσες φορες ενα βραδυ σηκωθηκε και κατουρησε στην κουζινα!τον μαλωσα και τον εβγαλα εξω για να τα κανει(στις 3 το πρωι).Παιζει να μην μπορει να κρατηθει?Το βραδυ πριν κοιμηθει να του δινω νερο η οχι?
Το ανέφερα και για την φύλαξη. Για να μην είναι μέσα στα πόδια των υπόλοιπων την ώρα που το κορίτσι λείπει απ΄το σπίτι. Είναι άνετο και ασφαλές, νοιώθει την παρουσία των υπολοίπων χωρίς να είναι μέσα στα πόδια τους. Κι εμείς το βάζουμε μέσα στο πάρκο καμμιά φορά ακόμα κι όταν είμαστε στο σπίτι-όπως χθες που είχα γυναίκα,η μεγάλη διάβαζε,ο μικρός ήταν αγγλικά,κι εμείς κάναμε δουλειές...τον έβαλα μέσα για να μην τον πατήσουμε ή τον χτυπήσει καμμιά πόρτα!Γιατί να τα κάνει όλα αυτά??? Ο σκύλος είναι τεσσαρων χρονών, όχι κουτάβι! Δεν ύπάρχει κανένας λόγος να τα κάνει σε πάνα!!!!! Καλό το crate, αλλά τι προβλημα θα λύσει στην προκειμένη περίπτωση????