Παιδί και σκυλί; εμένα μου λες. Νομίζω οτι ο Ρούμπεν ζηλεύει το πεντάχρονο, μόλις αρχίσω να την χαιδεύω και παίρνω αγκαλιά την κόρη μου, από εκεί που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, στον καναπέ δίπλα μας, πετάγεται, λες και γίνεται πόλεμος και πηδάει ανάμεσα μας, χώνεται ανάμεσα και μένα και την μπέμπα, με κοιτάει στα μάτια, χαιδιολογιέται μόνος του και αναγκαστηκά διαλύουμε αγκαλιές και φιλάκια γιατί κάνει σαν το στερημένο. Η μόνη λύση για να ηρεμήσει είναι να του δώσω την εντολή κάτσε, και να τον επιβραβεύσω με χαιδέματα, διαφορετικά δεν μαζεύεται. Μετά με την μπέμπα έχει αρχίσει να την χειραγωγεί, μόλις αρχίσει να τον αγνοεί ή ασχολείται με δικά της πράγματα και δεν του δίνει σημασία, αρχίζει, τραβάει πατζάκια, προσπαθεί να σκαρφαλώσει πάνω της και να την καβαλήσει, τραβάει και μανίκια. Μία, δύο, τρείς, μόλις εμφανιστώ, αρνάκι κάθεται, μόλις εξαφανιστώ, ξανά πάλι τα ίδια...απλώς αδιόρθωτος...Πως να τον ηρεμήσω λίγο με την μικρή; Την έχει δει το παιχνίδι του.
ΣΚΥΛΟΖΗΛΙΤΣΕΣ
- Thread starter marcia
- Ημερομηνία δημιουργίας
Και ο δικος μας ζηλευει. Ακομα και οταν ειναι αραχτος, αν παρω αγκαλια τη συζυγο, ο μικρος θα σηκωθει και θα χωσει τη μουσουδα του στα ποδια μας. Νομιζω οτι εκεινη την ωρα πρεπει να τον αγνοησεις. Διαφορετικα θα μαθει οτι με τη συμπεριφορα του περναει το δικο του 
Όταν τον αγνοώ απλώς δεν σταματάει, χοροπηδάει πάνω μας σαν το διάβολο, μέχρι να του δώσω σημασία, συν τα παντελόνια της κόρης μου έχουν γεμίσει τρύπες, έλεγα με τον καιρό και με το συστηματικό όχι θα το κόψει, αλλά σε λίγο θα κτίσω καινούριο υποκατάστημα στο Zara. Η εικόνα της κόρης μου να έρχεται με ένα μαλλιαρό, τριχωτό πλάσμα που σέρνεται πίσω από το παντζάκι της έχει καταντήσει γραφική. Και ευτυχώς που είναι μικρού μεγέθους, αν ήταν κανένα μεγάλο, θα έβλεπα αυτό να έρχεται και τη μπέμπα να σέρνεται.
. Η εικόνα της κόρης μου να έρχεται με ένα μαλλιαρό, τριχωτό πλάσμα που σέρνεται πίσω από το παντζάκι της έχει καταντήσει γραφική. Και ευτυχώς που είναι μικρού μεγέθους, αν ήταν κανένα μεγάλο, θα έβλεπα αυτό να έρχεται και τη μπέμπα να σέρνεται.
Από εκπαίδευση πώς είναι ο μικρός;
Έχεις δοκιμάσει να τον βάλεις να κάτσει ή να του πεις "μη";
Ωπ... τώρα είδα για το "κάτσε"... Δοκίμασε το "μη" και αγνόησέ τον.
Έχεις δοκιμάσει να τον βάλεις να κάτσει ή να του πεις "μη";
Ωπ... τώρα είδα για το "κάτσε"... Δοκίμασε το "μη" και αγνόησέ τον.
Στο θέμα της ζήλιας τον βάζω να κάτσει και επειδή με ακούει αμέσως, αναγκαστικά τον επιβραβεύω, αλλά και "όχι" να του πω, πάλι ακούει, οπότε και τον επιβραβεύω με χάδια και ηρεμεί. Υποθέτω οτι μάλλον δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο πάνω σε αυτό το θέμα.
Αλλά την μικρή μου τη λιώνει ( και αυτή και τα παντζάκια της), μόλις γυρίσω πλάτη, αρχίζει να τραβάει παντζάκια, να σκαρφαλώνει πάνω στη μικρή (τα δικά της όχι γραμμένα τα έχει). Μετά αρχίζει το κλασσικό "μαμά!!!!!", και περνάω ένα απόγευμα να τρέχω πίσω από τον Ρούμπεν και να τον διορθώνω. Μόλις εμφανιστώ το κόβει, κύριος κάθεται, μόλις φύγω πάλι και ξανά τα ίδια. Τι να κάνω; Γιατί δεν μπορεί να το πάρει απόφαση οτι δεν τραβάει παντζάκια; Έλεος, κάθε μέρα έχω και από μία απώλεια. Ψητό στον φούρνο θα τον κάνω, που λέω και στη μπέμπα, για να κάτσει φρόνιμη.
Αλλά την μικρή μου τη λιώνει ( και αυτή και τα παντζάκια της), μόλις γυρίσω πλάτη, αρχίζει να τραβάει παντζάκια, να σκαρφαλώνει πάνω στη μικρή (τα δικά της όχι γραμμένα τα έχει). Μετά αρχίζει το κλασσικό "μαμά!!!!!", και περνάω ένα απόγευμα να τρέχω πίσω από τον Ρούμπεν και να τον διορθώνω. Μόλις εμφανιστώ το κόβει, κύριος κάθεται, μόλις φύγω πάλι και ξανά τα ίδια. Τι να κάνω; Γιατί δεν μπορεί να το πάρει απόφαση οτι δεν τραβάει παντζάκια; Έλεος, κάθε μέρα έχω και από μία απώλεια. Ψητό στον φούρνο θα τον κάνω
, που λέω και στη μπέμπα, για να κάτσει φρόνιμη.
Πρέπει να μάθει πάση θυσία ότι η θέση του στην αγέλη είναι κάτω από την κόρη σου. Εκείνη είναι 5 χρονών έτσι? Μπορεί να τον ταϊζει καμιά φορά. Καλύτερα να τον ταίζει εκείνη υπό την επίβλεψή σου. Μπορεί επίσης να μάθει να τον αγνοεί όταν φέρεται απαράδεκτα. Θέλετε εκπαίδευση και οι τρεις Αν ήταν κανένα μεγαλόσωμο το όλο θέαμα μόνο χαριτωμένο δε θα ήταν. Το ξέρεις ότι μπορεί και να τη δαγκώσει?
Αυτό το "απλά αδιόρθωτος" δεν παίζει... Πρέπει να καταλάβει πως στην αγέλη σας είναι τελευταίος κι αυτό μην το διαπραγματευτείς. Όταν δεν είσαι μπροστά η κόρη σου πώς τον αντιμετωπίζει?
Αν ήταν κανένα μεγαλόσωμο το όλο θέαμα μόνο χαριτωμένο δε θα ήταν. Το ξέρεις ότι μπορεί και να τη δαγκώσει?Αυτό το "απλά αδιόρθωτος" δεν παίζει... Πρέπει να καταλάβει πως στην αγέλη σας είναι τελευταίος κι αυτό μην το διαπραγματευτείς. Όταν δεν είσαι μπροστά η κόρη σου πώς τον αντιμετωπίζει?
H κατάσταση αυτή αρχίζει μόλις εκείνη τον αγνοήσει και σταματήσει να του δίνει σημασία. Αυτός θέλει να παίξει, αρχικά της φέρνει κάποιο παιχνίδι, αλλά καθώς εκείνη παίζει και είναι συγκεντρωμένη στο δικό της παιχνίδι ή βλέπει κάποια ταινία, αρχίζει να την ενοχλεί τραβώντας παντζάκια, μανίκια, ανεβαίνοντας πάνω της. Αν το σκυλί ήταν μεγαλόσωμο, θα είχαμε πολύ σοβαρό πρόβλημα. Όταν αρχίζει αυτή η συμπεριφορά η μικρή με φωνάζει, το δικό της όχι, δεν τον ακούει, οπότε, πάω να τον διορθώσω. Για να την βοηθήσω, κάναμε εκπαίδευση στο όχι, με εκείνη να του το λέει και αυτός να ακούει και υπο την δική μου επίβλεψη. Ο Ρούμπεν ακούει όταν είμαι εγώ μπροστά, όταν δεν είμαι κάνει αυτό που νομίζει αυτός καλύτερο. Αλλά δεν είναι κακός μαζί της με την άποψη της επιθετικότητας, άμα είναι κουρασμένος πάει δίπλα της και κοιμάται, η μικρή άνετα τον παίρνει αγκαλιά και δεν την δαγκώνει στα χέρια, τραβάει οτι κρέμεται. Αλλά με το παιχνίδι μαζί της εκεί φαίνεται οτι δεν την παίρνει καθόλου στα σοβαρά και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο. Sorry σας ζάλισα.
Δεν έχω διαβάσει κάτι αλλά από προσωπική εμπειρία θα πω ότι η σκύλα μου όταν με αγκάλιαζε μέλος της οικογένειας προσπαθούσε να χωθεί κι αυτή για αγκαλιές, όταν με αγκάλιαζε γνωστός μεν αλλά όχι μέλος της οικογένειας απλά κοιτούσε, ενώ όταν πήγαινε να με πιάσει, ούτε κατά διάνοια να με αγκαλιάσει,κάποιος άλλος που δεν τον ήξερε εκείνη και δεν του είχα μιλήσει πριν, έμπαινε στην μέση με πιο άγριες διαθέσεις!
@BLUE: Ισχύει γιατί τα σκυλιά έχουν σχεδόν ανάποδη γλώσσα σώματος από εμάς. Μπορεί να προσπαθούν να μπουν ανάμεσα, να γαυγίζουν, οτιδήποτε. Μπορεί όμως και να κοινωνικοποιηθούν με αυτήν την κίνηση και να καταλάβουν ότι δεν τρέχει τίποτα.
Δηλαδή τι; νομίζουν οτι πλακωνόμαστε και έρχονται να μας χωρίσουν; ναι αλλά αν τα βάλεις κάτω και αρχίσεις να χαιδεύεις αυτά, αλλάζει το θέμα...
ναι μάλλον ΙσχύειΠάντως εγώ είχα διαβάσει κάπου, ότι όταν αγκαλιαζόμαστε (οι άνθρωποι δηλαδή μεταξύ μας), τα σκυλιά το βλέπουν σαν εχθροπραξία...
Οπότε κάνουν τα πάντα για να μας χωρίσουν
Ισχύει αυτό, το έχετε ακούσει κι εσείς???
το είχα διαβάσει κάπου σε ένα Βιβλίο
για σκύλους ότι είναι αυτή η συμπεριφορά
και ότι τα σκυλιά δεν Ζηλεύουν.
τι να πω Δεν ξέρω περισσότερα.
Η ζήλια δεν με ενοχλεί τόσο, όπως είπατε και εσείς είναι θέμα συνήθειας και αντιμετωπίζεται, τα σκισμένα παντζάκια είναι το πρόβλημα, δεν μπορεί κάπου κάνω λάθος. Ίσως στην αυστηρότητα, δεν ξέρω, ο μικρός είναι πολύ ζωηρούλης και καλομαθημένος, μία φωνή δεν έχει ακούσει. Θα δείξει...
Marcia αν διαβάσεις ξανά αυτά που έγραψες θα μπορέσεις να δεις και εσύ πόσο καλά σας έχει εκπαιδεύσει ο σκύλος σου!!! Θέλει να έχει την προσοχή σου όταν χαιδεύεις το παιδί απλά μπαίνει ανάμεσά σας και την παίρνει, θέλει την προσοχή του παιδιού όταν αυτό κάνει κάτι που το ευχαριστεί του τραβά το παντζάκι και την παίρνει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να του δείξεις ότι κάτι τέτοιο δεν το θέλεις. Όταν αγκαλιάζεις το παιδί σου και έρχετε ανάμεσά σας σπρώξε το σκύλο στο πλάι και συνέχισε να αγκαλιάζεις το παιδί, αν ξαναέρθει κάνε το πάλι όσες φορές και αν χρειαστεί μέχρι να καταλάβει ότι δεν πρόκειτε να πάρει την προσοχή. Μόλις ηρεμήσει άφησε το παιδί σου και χάιδεψε το σκυλί. Κάνε το σαν άσκηση κάθε μέρα. Το ίδιο και με το παιδί μην επιτρέπεις να το τραβάει από το παντζάκι την στιγμή που θα το κάνει περιορισέ την στο κλουβί της για 10 λεπτά και μετά αφησέ την ελεύθερη. Το κυριώτερο είναι ότι πρέπει να καταλάβει ότι εσύ ορίζεις πότε θα την αγκαλιάσεις αλλά και πότε θα παίξει με το παιδί. Περιμένουμε νέα σου...
Θέλει να έχει την προσοχή σου όταν χαιδεύεις το παιδί απλά μπαίνει ανάμεσά σας και την παίρνει, θέλει την προσοχή του παιδιού όταν αυτό κάνει κάτι που το ευχαριστεί του τραβά το παντζάκι και την παίρνει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να του δείξεις ότι κάτι τέτοιο δεν το θέλεις. Όταν αγκαλιάζεις το παιδί σου και έρχετε ανάμεσά σας σπρώξε το σκύλο στο πλάι και συνέχισε να αγκαλιάζεις το παιδί, αν ξαναέρθει κάνε το πάλι όσες φορές και αν χρειαστεί μέχρι να καταλάβει ότι δεν πρόκειτε να πάρει την προσοχή. Μόλις ηρεμήσει άφησε το παιδί σου και χάιδεψε το σκυλί. Κάνε το σαν άσκηση κάθε μέρα. Το ίδιο και με το παιδί μην επιτρέπεις να το τραβάει από το παντζάκι την στιγμή που θα το κάνει περιορισέ την στο κλουβί της για 10 λεπτά και μετά αφησέ την ελεύθερη. Το κυριώτερο είναι ότι πρέπει να καταλάβει ότι εσύ ορίζεις πότε θα την αγκαλιάσεις αλλά και πότε θα παίξει με το παιδί. Περιμένουμε νέα σου...Ευχαριστώ για τις συμβουλές και έχω αρχίσει ήδη να τις εφαρμόζω. Με την αγκαλιά έπιασε αμέσως, όχι οτι δεν έρχεται μόλις μας δει αγκαλιά, αλλά έχει μειώσει την ένταση και μόλις σηκώσω το χέρι μου, του τύπου "κάνε πιο δίπλα", σταματάει εκεί και κάθεται κουνώντας την ουρά του και περιμένωντας τη σειρά του. Με τα παντζάκια, πάλι, είπα στη μπέμπα να του λέει όχι σταθερά και να τον παίρνει και να τον βάζει στο μπάνιο. Αυτό νομίζω οτι τόνωσε λίγο τη θέση της και ο μικρός τώρα σταματάει στο όχι, αφήνει να ξαναπεράσει λίγη ώρα και ξαναδοκιμάζει, αλλά προς το παρόν, μπορεί και να τον διορθώνει μόνη της ξανά και ξανά. Έτσι και εκεί έχει αραιώσει τη δράση του και έχει ηρεμήσει και λίγο το κεφαλάκι μου. Επίσης την έβαλα να τον ταίζει και να του δίνει εντολές όπως κάτσε και άστο πριν να φάει. Νομίζω οτι πάμε καλύτερα και πάλι ευχαριστώ.
