Τοσο είναι το fee (που περιλαμβάνει μεταφορικά, εμβόλια, εξετάσεις κτλ) σε ένα από τα γερμανικά site που κοίταξα, για να πάρεις αδέσποτο από την Ελλάδα. Βέβαια το fee ειναι το ίδιο είτε στέλνεις μολοσσό, είτε τσιουαουα.....
ΕΡΩΤΗΣΗ
- Thread starter GEORGIA-CHQ
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κι εδω παντως κάτι πληρωνεις σε κάποια σωματεία (οχι όλα), για να πάρεις αδέσποτο από αυτούς..... εγω΄συμφωνώ μ'αυτο. Εχουν πολλά έξοδα.... καλό είναι να συνεισφέρει κανείς για την υπηρεσία που προσφέρουν....εμένα μου έδωσαν τη δυνατότητα να πάρω σκύλο ακριβώς όπως τον θέλω.... (και επιπλέον στειρωμένο, εμβολιασμένο, αποπαρασιτωμένο, τσιπαρισμένο, ελεγμένο... μονο οι εξετάσεις για καλαζάρ και ερλίχια κανανε 40 ευρώ...)
Οντως αυτά στα καταφύγια έχουνε πάρα πολλά έξοδα με στειρώσεις,θεραπείες κτλ. κ αν φανταστείς ότι τα έσοδα είναι μηδαμινά τότε το fee είναι κάτι.
Επίσης κ αν φανταστείς πόσο συχνά γίνεται εξαγωγή σκύλων από εδώ..
Επίσης κ αν φανταστείς πόσο συχνά γίνεται εξαγωγή σκύλων από εδώ..
δεν το βρίσκω παράλογο να πληρώνει κάποιος 350 ευρώ, για ένα εμβολιασμένο-στειρωμένο- πλυμένο- ταϊσμένο σκυλάκι που μάζεψες από τον δρόμο και έκανες όλα τα προηγούμενα...
Κάποτε μάζεψα ένα σκυλάκι, περίπου 5 μηνών θυληκό, το στείρωσα με την μια για να μην πολλαπλασιαστεί, το έπλυνα, το σένιαρα, εμβόλια κλπ, το ψιλοεκπαίδευσα (για τις δικές μου ανάγκες) και... έψαχνα για σπίτι, για να το χαρίσω.
Το σκυλάκι ήταν μια χαρά, κουκλάκι, άσπρο γκριφονοειδές, Τζίλντα την λέγαμε, και μου είχε στοιχίσει κάμποσα, κάτι αντίστοιχο με το ποσό των 350-400 ευρώ.
(επι δραχμών...)
Είχα πάει κάπου βόλτα, με 3 σκυλιά τότε, ένα ροτβάηλερ και 2 ημίαιμα, την Άλντα και την Τζίλντα, και μια γεροντοκόρη προχωρημένης ηλικίας θαύμασε τι καλά σκυλάκια που έχω και τι όμορφη που είναι η Τζίλντα.
Πέταξε δε την θεϊκή ατάκα... Αχ, πόσο θάθελα ένα τέτοιο!!!
Εαν το θέλετε, να σας το δώσω, της απάντησα αμέσως...
Πολύ το θέλω, μου είπε
Ωραία, απάντησα, δόσε μου 100 χιλιάρικα (δραχμές) και πάρτο!!!
100 χιλιάρικα? Έπαθε φρίκη η γεροντοκόρη...
Ναι, 100 ακατέβατα, της είπα
Γιατί τόσα?
Γιατί τόσο τα εμβόλια+τόσο η στείρωση+το κούρεμα+το λουράκι= λίγο πιο πολλά από 100 χιλιάρικα, και δεν προσθέτω ούτε το φαγητό, ούτε την ψιλοεκπαίδευση που έκανα και ενθουσιάστηκες που το είδες να λέω στοπ και να κοκαλώνει, να λέω μαζί και να προχωράει κολητά δίπλα μου κλπ. 100 ή τίποτα!!!
Αυτή εκνευρίστηκε, και σαν κεντρική ιδέα μου είπε... Είναι πολλά 100 χιλιάρικα για έναν σκύλο!!!
Τότε της εξήγησα πως αν δεν είχε 100 χιλάρικα να διαθέσει για το σκυλάκι της, τότε πως θα πληρώνει τους γιατρούς, όταν αρωστήσει τι θα κάνει, θα το παρατήσει στο έλεος του Θεού?
Και φυσικά, δεν της έδωσα ποτέ τον σκύλο. Αντιθέτως, τον χάρισα σε κάποιον γνωστό μου με γυναίκα και παιδί, μετά από 6 μήνες περίπου, που είχε πολύ καλή σχέση με τους σκύλους, και το πήγε στην Ραφήνα στο σπίτι του, με αυλή κλπ... Τελικά, κι αυτό ήταν λάθος, γιατί όταν ο γνωστός μου τσακώθηκε με την γυναίκα του, που έφυγε από το σπίτι, το σκυλί καπου παρατήθηκε και δεν έμαθα ποτέ νέα του.
Εαν το είχε πληρώσει ο μ@λ@κ@ς, μπορεί και να το σεβότανε περισσότερο.
Κάποτε μάζεψα ένα σκυλάκι, περίπου 5 μηνών θυληκό, το στείρωσα με την μια για να μην πολλαπλασιαστεί, το έπλυνα, το σένιαρα, εμβόλια κλπ, το ψιλοεκπαίδευσα (για τις δικές μου ανάγκες) και... έψαχνα για σπίτι, για να το χαρίσω.
Το σκυλάκι ήταν μια χαρά, κουκλάκι, άσπρο γκριφονοειδές, Τζίλντα την λέγαμε, και μου είχε στοιχίσει κάμποσα, κάτι αντίστοιχο με το ποσό των 350-400 ευρώ.
(επι δραχμών...)
Είχα πάει κάπου βόλτα, με 3 σκυλιά τότε, ένα ροτβάηλερ και 2 ημίαιμα, την Άλντα και την Τζίλντα, και μια γεροντοκόρη προχωρημένης ηλικίας θαύμασε τι καλά σκυλάκια που έχω και τι όμορφη που είναι η Τζίλντα.
Πέταξε δε την θεϊκή ατάκα... Αχ, πόσο θάθελα ένα τέτοιο!!!
Εαν το θέλετε, να σας το δώσω, της απάντησα αμέσως...
Πολύ το θέλω, μου είπε
Ωραία, απάντησα, δόσε μου 100 χιλιάρικα (δραχμές) και πάρτο!!!
100 χιλιάρικα? Έπαθε φρίκη η γεροντοκόρη...
Ναι, 100 ακατέβατα, της είπα
Γιατί τόσα?
Γιατί τόσο τα εμβόλια+τόσο η στείρωση+το κούρεμα+το λουράκι= λίγο πιο πολλά από 100 χιλιάρικα, και δεν προσθέτω ούτε το φαγητό, ούτε την ψιλοεκπαίδευση που έκανα και ενθουσιάστηκες που το είδες να λέω στοπ και να κοκαλώνει, να λέω μαζί και να προχωράει κολητά δίπλα μου κλπ. 100 ή τίποτα!!!
Αυτή εκνευρίστηκε, και σαν κεντρική ιδέα μου είπε... Είναι πολλά 100 χιλιάρικα για έναν σκύλο!!!
Τότε της εξήγησα πως αν δεν είχε 100 χιλάρικα να διαθέσει για το σκυλάκι της, τότε πως θα πληρώνει τους γιατρούς, όταν αρωστήσει τι θα κάνει, θα το παρατήσει στο έλεος του Θεού?
Και φυσικά, δεν της έδωσα ποτέ τον σκύλο. Αντιθέτως, τον χάρισα σε κάποιον γνωστό μου με γυναίκα και παιδί, μετά από 6 μήνες περίπου, που είχε πολύ καλή σχέση με τους σκύλους, και το πήγε στην Ραφήνα στο σπίτι του, με αυλή κλπ... Τελικά, κι αυτό ήταν λάθος, γιατί όταν ο γνωστός μου τσακώθηκε με την γυναίκα του, που έφυγε από το σπίτι, το σκυλί καπου παρατήθηκε και δεν έμαθα ποτέ νέα του.
Εαν το είχε πληρώσει ο μ@λ@κ@ς, μπορεί και να το σεβότανε περισσότερο.
Last edited:
Αντώνη έχεις ένα σωρό σκυλο-ιστορίες να διηγηθείς! Βάλτες όλες μαζί και θα γίνουν σπουδαίο βιβλίο! Γράφεις και ωραία.
Δεν αστειεύομαι!
Δεν αστειεύομαι!
Δεν αμφισβητώ κάτι σχετικά με τον amangos αλλά οι δημοσιεύσεις,ας μην αδικούνε άλλους που απλά δε τα αναφέρουν 
Ο λόγος που τα γράφω, όταν με καποια αφορμή τα θυμάμαι, είναι γιατί λίγο πολύ όλοι έχουμε παρόμοια περιστατικά, και θέλω να καταγραφεί η δικιά μου οπτική...Δεν αμφισβητώ κάτι σχετικά με τον amangos αλλά οι δημοσιεύσεις,ας μην αδικούνε άλλους που απλά δε τα αναφέρουν
Θα ήταν πολύ καλό, να γράφουμε όλοι την δικιά μας οπτική, γιατί έτσι θα μαθαίναμε ο ένας απο τον άλλο, και δεν θα χρειάζεται να πάθουμε, για να μάθουμε. Άλλωστε, όλοι μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη μας, το καλό θα ήταν να μαθαίναμε από τα λάθη των άλλων, αλλά εαν δεν τα γράφουν, δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να διδαχτούμε κάτι.
Ο τρόπος που προσεγγίζουμε ενα θέμα, είναι προσωπική υπόθεση του καθένα μας. Ο στόχος όμως, είναι κοινός. Για παράδειγμα, εαν υποθέσουμε ότι ο στόχος είναι να πάμε στον Πόρο, ο καθένας διαλέγει τον δικό του τρόπο να το πετύχει.Άλλος με το φέρυ, άλλος με το φλάιν, άλλος οδικώς, άλλος με σκάφος, κάποιος μπορεί να το πάρει ποδαράτο και στο τέλος να κολυμπήσει κιόλας, αλλά ο Πόρος είναι ένας, η θέση του συγκεκριμμένη, άσχετα με τον τρόπο που θα τον βρεις.
Γι αυτό είμαι υπερ της συζήτησης, της παράθεσης εμπειριών, της παραδοχής των λαθών κλπ. Έχω μάθει πάρα πολλά συζητώντας, άσε που πολλά που νόμιζα σωστά, αποδείχθηκαν λάθη στο τέλος.
Ετσι είναι amangos,γιαυτό κ είπα ότι,λίγο πολύ,όλοι έχουνε να πούνε τέτοιες ιστορίες κ πόσο μάλλον όταν είσαι φιλόζωος
Καλά κάνεις εσύ κ τις λες,για να γίνεται κ συζήτηση στην τελική
Καλά κάνεις εσύ κ τις λες,για να γίνεται κ συζήτηση στην τελική
