Ca de Bou (Perro Dogo Mallorquin)

Ομάδα 2: Πίντσερ & Σνάουτσερ, Μολοσσοειδείς & Ελβετικοί Ορεινοί Σκύλοι & Βοοφύλακες

Υποομάδα: 2.1 Μολοσσοειδείς & Mastiff Σκύλοι

Χώρα προέλευσης: Ισπανία

Αριθμός Προτύπου (F.C.I.-Standard No.) 249

Χρονολογία έκδοσης ισχύοντος προτύπου : 11/12/1996

Χρησιμότητα: Σκύλος φύλαξης

Χωρίς εξετάσεις εργασίας

Από τους αρχαίους χρόνους οι ναυτικές εξορμήσεις από την Ανατολή προς τη Δύση στην περιοχή της Μεσογείου είχαν οδηγήσει σε ανταλλαγή στοιχείων πολιτισμού και επιστήμης μεταξύ των εθνών. Αυτές οι αμοιβαίες σχέσεις, παρόλο που είχαν κυρίως εμπορικό χαρακτήρα, έδωσαν την ευκαιρία για ανταλλαγή και κατοικίδιων ζώων. Μεταξύ αυτών ήταν και οι σκύλοι φύλακες που ήταν απαραίτητοι σε λιμάνια και παραθαλάσσιους οικισμούς ως προστασία από τους πειρατές και τους ληστές που έρχονταν από την θάλασσα. Ανάμεσα σε αυτούς τους σκύλους, τους ως επί το πλείστον μεγαλόσωμους, ισχυρούς, ανθεκτικούς σκύλους, με μεγάλα κεφάλια και ισχυρά δόντια, ένα είδος διακρίθηκε. Ήταν το Μάστιφ (“μαντρόσκυλο”) της Ιβηρικής Χερσονήσου, το οποίο στην Ισπανία χρησιμοποιήθηκε στο κυνήγι μεγάλων θηραμάτων μα και τις μάχες με ταύρους και άλλους σκύλους. Αυτή η φυλή συνόδευσε των Βασιλιά Ιακώβο τον Πρώτο (King Jacob I) στις εκστρατείες και τις κατακτήσεις του, στις Βαλεαρίδες, περί τα 1230.

Κατά τον 17ο αιώνα, η Μινόρκα και άλλες περιοχές, τέθηκαν υπό Βρετανική κατοχή, μετά την Συνθήκη της Ουτρέχτη. Η Βρετανοί έφεραν τους δικούς τους σκύλους μάχης και σκύλους φύλακες στις Βαλεαρίδες Νήσους οι οποίοι διασταυρώθηκαν με τα τοπικά Mastiffs της Ιβηρικής Χερσονήσου, τα οποία επίσης εμφανίστηκαν στις Βαλεαρίδες Νήσους.

Στις αρχές του 18ου αιώνα οι μάχες μεταξύ σκύλων και ταύρων (bull baiting) ήταν πολύ δημοφιλής και οι Βρετανοί που κατοικούσαν στο νησί έψαξαν για μια φυλή η οποία να είναι κατάλληλη για τέτοιου είδους αγώνες. Κάπως έτσι εξηγείται και το όνομα “Ca de Bou” (Bull Dog). Στα Ισπανικά Βιβλία Εγγραφής Καθαρόαιμων (Stud Books) το έτος 1923 η ύπαρξη της φυλής είναι ήδη καταγεγραμμένη. Η πρώτη επίσημη καταχώρηση ήταν κατά το έτος 1928 και το 1929, όταν δείγματα της φυλής παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σε μια έκθεση σκύλων, στη Βαρκελώνη.

Γενική Εμφάνιση: Ένας τυπικός Μολοσσός με κάπως επιμήκη κατασκευή, δυνατό και μεσαίου μεγέθους. Ο φυλετικός διμορφισμός είναι εμφανής στο κεφάλι, του οποίου η περιφέρεια είναι αρκετά μεγαλύτερη στα αρσενικά από ότι στα θηλυκά ζώα.

Συμπεριφορά και Ταμπεραμέντο: Ήσυχο από τη φύση του, μπορεί υπό μερικές περιστάσεις να είναι θαρραλέο και γενναίο. Είναι εξοικειωμένο και καλόβολο με τους ανθρώπους, πιστό και αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη του. Ως σκύλος φύλακας είναι αξεπέραστος. Σε ήσυχες καταστάσεις είναι αξιόπιστος και με αυτοπεποίθηση. Όταν βρίσκεται σε εγρήγορση η έκφραση του είναι διαπεραστική.

Κεφάλι: Δυνατό και ογκώδες.

Κρανίο: Μεγάλο. ευρύ και σχεδόν τετράγωνο. Η περίμετρος του, ειδικότερα στα αρσενικά, είναι μεγαλύτερη από την μέτρηση του στήθους μέχρι τα δύο ακρώμια. Μέτωπο επίπεδο και ευρύ. Εμπρόσθιο αυλάκι σαφώς καθορισμένο. Κοιτώντας από εμπρός, το πίσω μέρος του κεφαλιού δεν είναι εμφανές λόγω του σχήματος του κρανίου. Οι άνω επιφάνειες του κρανίου και του ρύγχους είναι ελαφρά συγκλίνουσες και σχεδόν παράλληλες.

Στοπ: Βλέποντας από το πλάι, έντονα καθορισμένο και προεξέχων. Από μπροστά γίνεται αισθητό μόνο από μια σαφή μπροστινή αύλακα που σχηματίζεται από τα υπερόφρυα τόξα.

Περιοχή Προσώπου: Οι μύες της γνάθου είναι ισχυρές, προεξέχοντες και αναπτύσσονται ως την μέση της περιοχής κάτω από το μάτι. Ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες πτυχές που εμφανίζονται στο πλάι πάνω από τους μασητήρες μύες, δεν υπάρχουν συνολικά πτυχώσεις στο δέρμα του κεφαλιού.

Μύτη: Μαύρη και ευρεία. Στυλίδα (περιοχή ανάμεσα στα ρουθούνια) καλά ορισμένη.

Ρύγχος: Τοποθετημένο στην εσωτερική γωνία των ματιών, ευρύ και κωνικό. Κοιτάζοντας από το πλάι, θυμίζει αμβλύ κώνο με ευρεία βάση. Η ρινική γέφυρα είναι ευθεία και ελαφρώς ανασηκωμένη. Το μήκος του ρύγχους είναι σε αναλογία 1:3 σε σχέση με το μήκος του κρανίου.

Χείλη: Πλευρικά το άνω χείλος καλύπτει το κάτω χείλος ως το μεσαίο τμήμα του ρύγχους, όπου η γωνία του στόματος εμφανίζεται. Το άνω χείλος είναι μάλλον τεντωμένο, ενώ το κάτω χείλος είναι διπλωμένο στο μεσαίο τμήμα του, έτσι σε ένα κλειστό ρύγχος, τα χείλη δεν είναι εμφανή. Η βλεννογόνος της στοματικής κοιλότητας είναι κόκκινη και έχει διακριτές εγκάρσιες κορυφογραμμές και οι άκρες των ούλων έχουν μαύρη χρωστική.

Γνάθοι & Δόντια: Τα σαγόνια είναι ισχυρά, κοπτήρες σε σωστή σειρά και κυνόδοντες σε σωστή απόσταση. Το στόμα είναι πλήρες, τα δόντια λευκά και ισχυρά. Το δάγκωμα του είναι προγναθικό, δηλαδή η κάτω γνάθος προεξέχει της άνω και καμπυλώνει ελαφρά προς τα επάνω με το κενό όμως να μην ξεπερνά το 1 εκατοστό. Όταν το ρύγχος είναι κλειστό, τα δόντια δεν πρέπει να είναι ορατά.

Μάτια: Μεγάλα, με ωοειδές σχήμα, βλέφαρα ορθάνοιχτα, με καθαρό περίγραμμα, ελαφρώς λοξά. Το χρώμα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σκούρο και ανάλογο με το χρώμα του τριχώματος. Η βλεννογόνος του ματιού δεν πρέπει να είναι ορατή. Κοιτώντας κατά μέτωπο, το λευκό του ματιού δεν πρέπει να είναι ορατό. Τα μάτια είναι τοποθετημένα σε βάθος και καλά απομακρυσμένα.

Αυτιά: Τοποθετημένα ψηλά και στις πλευρές, μάλλον μικρά, με το άνοιγμα του εσωτερικό του αυτιού ορατό και τραβηγμένο προς τα πίσω σε μια καμπύλη, το λεγόμενο “αυτί τριαντάφυλλο” (rose ear). Σε ανάπαυση, η άκρη του αυτιού είναι κάτω από τη γραμμή του ματιού.

Λαιμός: Δυνατός και χοντρός, σε αρμονία με το υπόλοιπο σώμα. Στην αρχή του σχεδόν στην ίδια διάμετρο με το κεφάλι, τοποθετημένος καλά στην βάση του στα ακρώμια. Το δέρμα είναι χαλαρό, ένα ισχνό προγούλι επιτρέπεται.

Λαγόνια (Οσφύς): Κοντά, σχετικά στενά, με σαφή αψίδα προς την λεκάνη (καπούλια).

Λεκάνη: 1-2 εκατοστά υψηλότερα τοποθετημένη σε σχέση με το ακρώμιο. Οριζόντια με ελαφριά κλίση, σε γωνία 30 μοιρών και ελαφρώς στενότερη από το στέρνο.

Θώρακας: Η θωρακική κοιλότητα είναι κυλινδρική, βαθιά και φτάνει ως τους αγκώνες. Καθώς οι ώμοι είναι αρκετά ανοιχτοί, ο θώρακας είναι ευρύς στο ύψος του ακρώμιου.

Κάτω γραμμή: Ο θώρακας έρχεται παράλληλος με το έδαφος. Η κοιλιά είναι ελαφρά ανασηκωμένη, όχι σαν Γκρέυχαουντ.

Ουρά: Φύεται χαμηλά. Χοντρή στην ρίζα, λεπταίνει προς την άκρη. Κρέμεται φυσικά στην ανάπαυση, σε εγρήγορση δημιουργεί μια ελαφρά καμπύλη και φτάνει στο ύψος της ράχης.

Ώμοι: Σχετικά κοντοί, ελαφρά λοξοί και μόλις που προεξέχουν.

Βραχίονες: Ίσιοι, παράλληλοι, καλά απομακρυσμένοι.

Αγκώνες: Τοποθετημένοι μακρυά από το θώρακα λόγω του πλάτους του στήθους, μα σε καμία περίπτωση προς τα έξω.

Πήχεις: Με καλό μυικό όγκο, ίσιοι και δυνατή κατασκευή οστού.

Εμπρόσθια πέλματα: Δυνατά, με χοντρά, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους, ελαφρώς στρογγυλά δάχτυλα. Πατούσες (“μαξιλαράκια”) λίγο σκούρες (χρωματισμένες).

Πίσω άκρα: Μυς ευρύτεροι από αυτούς των εμπρόσθιων.

Μηρός: Ευρύς, με φυσική κλίση.

Ταρσός: Κοντός, ίσιος, ισχυρός. Η παρουσία πέμπτου δακτύλου (“ψευδοδάκτυλο”) δεν είναι επιθυμητή.

Πίσω πέλματα: Ισχυρά, με παχιά δάχτυλα τα οποία είναι μακρύτερα από εκείνα των μπροστινών ποδιών, αλλά με ωοειδές σχήμα στο σύνολο. Πατούσες (“μαξιλαράκια”) προτιμούνται σκούρα.

Κίνηση: Η χαρακτηριστική κίνηση αυτού του σκύλου είναι ο τροχασμός.

Δέρμα: Αρκετά χοντρό και καλά εφαπτόμενο στο σώμα, με εξαίρεση στο λαιμό όπου ένα ελαφρύ, ελάχιστο προγούλι είναι επιτρεπτό.

Μανδύας: Κοντός και τραχύς.

Χρώμα: Κατά σειρά προτίμησης τα χαρακτηριστικά χρώματα του Ca de Bou είναι ραβδωτό (brindle), υπόξανθο και μαύρο. Στα ραβδωτά σκυλιά οι σκούροι τόνοι προτιμούνται, στα υπόξανθα πιο επιθυμητές είναι οι σκούρες αποχρώσεις. Τα λευκά σημάδια (“μπαλώματα”) επιτρέπονται στα μπροστινά πόδια, στο στήθος και στο ρύγχος, μέχρι το 30% του συνολικού μανδύα το περισσότερο. Η μαύρη “μάσκα” είναι, επίσης, επιτρεπτή.

Μέγεθος: Αρσενικά 55 – 58 cm. Θηλυκά 52 – 55 cm.

Βάρος: Αρσενικά περίπου 35 – 38 kg. Θηλυκά 30 – 34 kg.

Σφάλματα: Κάθε απόκλιση από τα προαναφερθέντα πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η σοβαρότητα που θα πρέπει αυτό να αξιολογείται είναι ανάλογη με τον βαθμό που αυτό επηρεάζει την υγεία και την ευζωία του σκύλου.

Σοβαρά Σφάλματα

• Σκύλοι ψηλότεροι στο ακρώμιο από ότι στην λεκάνη (croup).
• Προγναθισμός μεγαλύτερος του 1 cm.
• Ψαλιδωτό ή δάγκωμα τανάλια.
• Έλλειψη δύο προγομφίων.
• Έλλειψη αυτιού “τριαντάφυλλο”, αυτί που πέφτει επίπεδο κοντά στο μάγουλο. Όρθια αυτιά ακόμα και αν το πίσω ένα τρίτο έχει το σωστό σχήμα.
• Ουρά Bulldog.
• Άλλο σοβαρό σφάλμα σε σχέση με το πρότυπο.

Ελαττώματα Αποκλεισμού:

• Επιθετικά ή υπερβολικά φοβικά σκυλιά.
• Κάθε σκύλος που δείχνει καθαρά ανωμαλίες σωματικές ή συμπεριφοράς πρέπει να αποκλείεται.
• Υπογναθισμός.
• Ανοιχτόχρωμα ή κίτρινα μάτια.
• Κομμένη ουρά ή αυτιά.
• Λευκό χρώμα που υπερβαίνει το 30% του συνολικού μανδύα και/ή βρίσκεται σε άλλο μέρος πέρα από το στήθος, τα μπροστινά πόδια και το ρύγχος.
• Κηλίδες (“μπαλώματα”) κάθε χρώματος.

Μετρήσεις ενός μέσου σκύλου:

• Βάρος 36 κιλά.
• Ύψος στο ακρώμιο 56 εκατοστά.
• Ύψος στην λεκάνη 58 εκατοστά.
• Περιφέρεια στήθος 78 εκατοστά.
• Περιφέρεια κεφαλιού 59,5 εκατοστά.
• Μήκος από το πίσω μέρος του κεφαλιού ως την βάση της ουράς 73 εκατοστά.
• Μήκος από το πίσω μέρος του κεφαλιού ως το τέλος του ρύγχους 22 εκατοστά.
• Μήκος από την αρχή του ρύγχους μέχρι το στοπ 8 εκατοστά.

Σημείωση: Τα αρσενικά ζώα θα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς φυσιολογικούς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους στο όσχεο. Μόνο λειτουργικοί, κλινικά υγιείς σκύλοι και με τυπική μορφολογία βάση του προτύπου της φυλής θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στην εκτροφή.