Σε ένα παλαιότερο άρθρο του, ο Alan Reznik είχε αναφερθεί στην σημασία που δίνουν οι κριτές στο grooming (την περιποίηση, τον καλλωπισμό, την εμφάνιση) και την εικόνα που έχουν οι σκύλοι που παρουσιάζονται στους στίβους. Στο άρθρο είχαν φιλοξενηθεί απόψεις πολλών κριτών όπου κάποιοι σημείωναν ως σημαντική την κατάσταση των δοντιών και των νυχιών (βρώμικα δόντια, μακρυά νύχια), άλλοι την υπερβολική χρήση προϊόντων καλλωπισμού και μερικοί ενοχλούνταν από σκυλιά που παρουσιάζονταν “αμπανιάριστα”.
Διαβάζοντας το άρθρο και μη μπορώντας να εμποδίσω τις εικόνες που μου έρχονταν στο μυαλό από διάφορες εκθέσεις σκύλων αλλά και φωτογραφίες από εκθέσεις, κατάλαβα πως ούτε ένας δεν είχε αναφερθεί στο σωματικό βάρος και συγκεκριμένα στο πάχος των σκύλων, μια που το 90% των σκύλων που παρουσιάζονται στους στίβους των εκθέσεων μορφολογίας είναι υπέρβαρα.
Όταν κάποιος παραβρεθεί σε έκθεση μορφολογίας νιώθει ότι είναι μεγάλο “ταμπού” και ντροπή να υπάρχει σκύλος σε εκεί που να φαίνονται κάποιες πλευρές του ή να έχει ένα καλό μυικό τόνο. Με εξαίρεση κάποιες φυλές της Ομάδας 10 όπου βλέπουμε και υπερβολές ως προς το αδύνατο (και όχι γυμνασμένο), όλα τα άλλα σκυλάκια παρουσιάζονται σαν καλοθρεμμένα “μοσχαράκια”, που καμιά φορά λαχανιάζουν ακόμα και στους 1-2 κύκλους που θα κάνουν στο στίβο. Λίγες οι εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν έναν κανόνα που παίρνει άλλες διαστάσεις όταν επιβραβεύεται και από τους κριτές με διακρίσεις και μάλιστα προτιμώντας τα, σε σχέση με ένα σκύλο σε σωστό σωματικό βάρος…Οι ίδιοι κριτές που ενοχλούνται από τα βρώμικα δόντια και την μη χρήση σαμπουάν και βρίσκουν σημαντικό να αναφέρουν.
Είναι πολλαπλάσιο “το κακό” του να παρουσιάζονται υπέρβαρα σκυλιά σε εκθέσεις μορφολογίας (και να επιβραβεύονται κιόλας) μια που ο αρχάριος επισκέπτης ή θεατής θα πάρει λανθασμένα μηνύματα για την εικόνα κάποιων φυλών και για την σωστή φυσική κατάσταση που θα πρέπει να έχουν αυτές από την στιγμή που θα δει εκτροφείς, έμπειρους ιδιοκτήτες και κριτές να προτιμούν αυτό τον σωματότυπο σκύλου. Για κάποιο λόγο το υπέρβαρο, το παχύ έχει “μπερδευτεί” με το εντυπωσιακό.
Το πάχος, το υπερβολικό βάρος είναι μια πραγματική μάστιγα για τα κατοικίδια ζώα και είναι και αιτία για μια σειρά σοβαρά προβλήματα υγείας που, εν τέλει, οδηγούν στο θάνατο ένα μεγάλο αριθμό σκύλων πολύ νωρίτερα από ότι θα έπρεπε. Η παχυσαρκία αυξάνει τις πιθανότητες για εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων όπως ο σακχαρώδης διαβήτης. Επιδεινώνει τις περιπτώσεις όπου έχουμε να αντιμετωπίσουμε καρδιακή ανεπάρκεια και έχει δυσάρεστες επιπτώσεις σε πεπτικό, αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα. Επίσης η παχυσαρκία προκαλεί ή/και επιδεινώνει ορθοπεδικές παθήσεις και αυξάνει την πιθανότητα επιπλοκών κατά την αναισθησία των χειρουργικών επεμβάσεων (και όχι μόνο) στο ζώο. Επιπρόσθετα, έχει μερίδιο ευθύνης για εμφάνιση δυστοκίας αλλά και για κάποια νεοπλάσματα, όπως λιπώματα και καρκινώματα και γενικότερα μειώνει ακόμα και 2 χρόνια το προσδόκιμο ζωής της κάθε φυλής.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο grooming και των καλλωπισμό από ότι στην σωστή εκτροφή και την σωστή διαβίωση των σκύλων. Οι σκύλοι χρειάζονται καλή διατροφή, καλή άσκηση και εκτροφή με κύριο προσανατολισμό την υγεία. Οι κριτές θα πρέπει μάλλον να αλλάξουν την σειρά προτεραιότητας των κριτηρίων τους επιβραβεύοντας την ουσιαστικά καλή εικόνα και φροντίδα και όχι την “δήθεν”. Οι εκθέτες και οι εκτροφείς να πάψουν να κυνηγούν το αποτέλεσμα και να αναλάβουν τις ευθύνες απέναντι στα ζώα τους και στην σωστή ενημέρωση του κοινού για το τι είναι σωστό και οι θεατές να κρίνουν αυτό που βλέπουν πέρα από “την επιτυχία”.
