La (Simply The Best de Loubajac – Berger des Pyrénées)
21.9.2001 – 05.06.2015
Όταν η Silvia Trkman συνάντησε για πρώτη φορά αυτό το σκύλο σίγουρα κανένας από τους δύο δε μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε… Εδώ που τα λέμε, η La μπορεί και να το ήξερε!
Η La, ο σκύλος αναφοράς για το agility, ο σκύλος με το μικρό σώμα, αλλά την τεράστια καρδιά, την άπειρη τρέλα και τον ατελείωτο “χαρακτήρα” πέθανε πριν λίγες μέρες έχοντας δώσει για άλλη μια φορά έναν αξιοθαύμαστο αγώνα αν και άνισο. Έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει έναν καρκίνο της ρινικής κοιλότητας, νέοι όγκοι στους πνεύμονες και μια περιτονίτιδα κατάφεραν να την “λυγίσουν”. Μα, όπως γράφει και η σύντροφος της Silvia Trkman, το πνεύμα της, το πάθος της και ο ενθουσιασμός της είναι πολύ μεγάλα για να μας αφήσουν και να χαθούν.
Η ιστορία της Σίλβια και της Λα ξεκινά όταν η πρώτη “ερωτεύεται” την “πηδηχτούλα” και χαριτωμένη μητέρα της Λα, σε μια επίσκεψη στην εκτροφέα της Catherine De Neckere, στα Πυρηναία. Εκεί, αμέσως “κλείνει” το κουτάβι. Όταν, αργότερα, λαμβάνει φωτογραφίες από τα τρία blue merle κουτάβια, μόλις τριών εβδομάδων, φοβάται πως θα τους έχουν ήδη κόψει τις ουρές (κάτι που συνηθίζεται στην φυλή και κάτι που δεν επιθυμούσε η Σίλβια). Ένα από τα κουτάβια όμως έμοιαζε να είναι αυτό που ήθελε και ήταν 50% σίγουρη πως θα ήταν θηλυκό και ακόμα λιγότερο πως δεν θα έχει κομμένη ουρά, μα τσέκαρε ούτως ή άλλως.
Προς μεγάλη της έκπληξη ήταν όντως θηλυκό και η εκτροφέας είχε προβλέψει να μην της κόψει την ουρά. Έτσι άρχισε το ταξίδι για τα Πυρηναία το οποίο συνδυάστηκε και με ένα σεμινάριο agility στην Ολλανδία. Αυτό μεταφραζόταν σε ένα ταξίδι 4000 χλμ. σε 4 ημέρες, εκ των οποίων τα 2500 χλμ. με ένα κουταβάκι στην αγκαλιά!
Η Σίλβια συνάντησε αυτό το μικροσκοπικό κουταβάκι την ημέρα των γενεθλίων της, στις 09 Νοεμβρίου και έμοιαζε αρκετά δυσαρεστημένο στην αγκαλιά μου. Την άφησα κάτω και χώθηκε κάτω από ένα τραπέζι, μα όταν την φώναξα, στον δρόμο προς εμένα πήδηξε πάνω από ένα χέρι καρέκλας και ήρθε. Τότε κατάλαβα πως είναι ο σκύλος που ήθελα.
Όλα αυτά δεν είναι το αποτέλεσμα μιας τέλειας εκπαίδευσης ή μιας “αψεγάδιαστης” εκτροφής, αλλά η “δουλειά” και το “δέσιμο” μιας ομάδας. Σκύλος και ιδιοκτήτης, ιδιοκτήτης και σκύλος σε αρμονία.
Η Σίλβια ευχαριστεί την La που υπήρξε το καλύτερο σκυλί που μπορούσε ποτέ να φανταστεί και εμείς όλοι, ευχαριστούμε και της δύο που υπήρξαν μια απίστευτη ομάδα που θα θαυμάζουμε και θα προσπαθούμε να αντιγράψουμε για πάντα.
