Φοιτήτρια με σκύλο;

[Stephania ☼]

Γεια σας! Είμαι φοιτήτρια δεύτερου εξαμήνου στην Καστοριά και από την αρχή της καινούριας μου ζωής εδώ ήθελα να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Η πόλη είναι γεμάτη με αδέσποτα και συνεχώς βρίσκουν παρατημένα κουταβάκια, τα οποία δεν έχουν λάβει καμία φροντίδα κι ύστερα από λίγες μέρες πεθαίνουν.
Το συζήτησα με τον σπιτονοικοκύρη μου και μου είπε πως τον ενδιαφέρει μόνο να μη δημιουργείται φασαρία και ενοχληθούν οι γείτονες (η πολυκατοικία παρεμπιπτόντως είναι μόνο με φοιτητές). Αυτό με άγχωσε λίγο, καθώς ένα σκυλάκι μπορεί να γαβγίζει απλά επειδή άκουσε κάποιον να μπαίνει στην πολυκατοικία!

Όσον αφορά την σχολή δεν υπάρχει θέμα, διότι τα μαθήματα μου τελειώνουν πολύ νωρίς και δεν θεωρώ ότι θα περιοριστώ στις εξόδους μου, μιας και αποτελούνται από μεσημεριανές βόλτες και καφέδες κι όχι τρελά μεθύσια και ξεφάντωμα μέχρι το πρωί.

Τα έξοδα τα μοιραζόμαστε με το αγόρι μου (συγκατοικούμε σ'ένα διαμέρισμα) και θα με βοηθήσει στην εκπαίδευση. Είχε και εκείνος ένα σκυλάκι μερικά χρόνια πριν και έχει περισσότερες γνώσεις πάνω στο θέμα.

Το μόνο που με προβληματίζει είναι τα καλοκαίρια, καθώς οι γονείς μου είναι αρνητικοί στην ιδέα ενός κατοικίδιου και δεν θα δεχτούν να το έχουν στο σπίτι για κανέναν λόγο. Η λύση που βρήκα είναι να μένω με το σκυλάκι στο σπίτι ενός φίλου, ο οποίος λείπει τα καλοκαίρια, όντας φοιτητής και έτσι ούτε θα το αφήνω μόνο του, ούτε θα έχω θέμα με τους δικούς μου.
Εσείς τι λέτε;
Μήπως η τελευταία λύση θα είναι πιο πολύ ταλαιπωρία για το ζωντανό; Είναι και 8 ώρες ταξίδι μέχρι το νησί...

 

[Mariosgs]

Κοίτα το κουταβάκι έχει υπερβολικα πολλές ευθύνες έξοδα σκοτουρες κλπ κλπ κλπ.
Εδώ εμείς που θεωρητικά έχουμε λύσει θέματα οικονομικά (όσο λύνονται σήμερα) με γονεις κλπ πάλι κάποιες φορές δυσκολευόμαστε.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ που θες να βοηθησεις τα αδεσποτα και πόσο μάλλον να σωσεις ένα εξ αυτών.

Αυτό που θα προτείνω εγώ είναι να γίνεις μέλος της φιλοζωικής της περιοχής σου,να κάνεις κάποιες φιλοξενιες για να δεις πως είναι η συγκατοίκηση με ένα σκύλο ή και πολλούς,να δεις τα έξοδα και πάει λέγοντας.

Επίσης σε αυτό το διάστημα ίσως να μπορεσεις να μεταπείσεις και τους γονείς.

 

[joks]

Κοίτα το κουταβάκι έχει υπερβολικα πολλές ευθύνες έξοδα σκοτουρες κλπ κλπ κλπ.
Εδώ εμείς που θεωρητικά έχουμε λύσει θέματα οικονομικά (όσο λύνονται σήμερα) με γονεις κλπ πάλι κάποιες φορές δυσκολευόμαστε.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ που θες να βοηθησεις τα αδεσποτα και πόσο μάλλον να σωσεις ένα εξ αυτών.

Αυτό που θα προτείνω εγώ είναι να γίνεις μέλος της φιλοζωικής της περιοχής σου,να κάνεις κάποιες φιλοξενιες για να δεις πως είναι η συγκατοίκηση με ένα σκύλο ή και πολλούς,να δεις τα έξοδα και πάει λέγοντας.

Επίσης σε αυτό το διάστημα ίσως να μπορεσεις να μεταπείσεις και τους γονείς.

Να προσθέσω πως αν αφήσει στην άκρη για λιγο την απόκτηση σκύλου και ξεκινήσει να προσφέρει αλλά και να μαθαίνει ταυτόχρονα, θα βρει τον κατάλληλο σκύλο για αυτήν χωρίς να το καταλαβει.( η θα φύγει τρέχοντας)

 

[Mariosgs]

Να προσθέσω πως αν αφήσει στην άκρη για λιγο την απόκτηση σκύλου και ξεκινήσει να προσφέρει αλλά και να μαθαίνει ταυτόχρονα, θα βρει τον κατάλληλο σκύλο για αυτήν χωρίς να το καταλαβει.( η θα φύγει τρέχοντας)

Πολύ σωστή παρατήρηση

 

[medusa]

Περα απο τους γονεις επίσης πρεπει να σκεφτεις και τη μεταφορα. Το βασικο μου πρόβλημα ως φοιτητρια με σκυλο αλλα και τωρα με σκυλο ήταν και ειναι η μεταφορα.... Φυσικα αν εχεις δικο σου οχημα αυτο αλλαζει. Αλλα σκεψου οτι δεν ειναι μονο το καλοκαιρι, αλλα και το πασχα και γιορτες και διαφορα.
Φυσικα υπαρχει η επιλογη μικροσωμου κατω των 7-8 κιλων που μεταφερεται με ΜΜΜ και ισως γινει πιο ευκολα αποδεκτο απο γονεις.
Οι γονεις απο την αλλη ,εσυ ξερεις βαθια μεσα σου κατα ποσο ειναι απολυτη η αποψη τους. Εμενα μου ειχαν πει τοτε να μη τολμησω να πατησω με σκυλο σπιτι και μετα μου ζηταγαν να τους το αφησω για κανα μηνα. Αλλα εγω δεν ακουγα κανεναν ιδιαιτερα ποτε.

Επιπλεον μπορει να ακουγομαι κυνικη αλλα επειδη οι σχεσεις σημερα ειναι και αυριο δεν ειναι , ειδικα σε φοιτητικες ηλικιες....θα πρεπει να σκεφτεις το ενδεχομενο ακομα και το τι θα γινει αμα χωρισεις , μεινεις μονη , δηλαδη αν θα μπορεις να ανταπεξελθεις εξισου, και οικονομικα και απο αποψη δεσμευσης.

Και κατι τελευταιο που πρεπει να λαβεις υποψιν σου , δε ξερεις που θα βρισκεσαι μετα απο 2 χρονια...Που θα σε βγαλει η ζωη. Μεταπτυχιακα, δουλεια, σχεσεις κ.τ.λ . Ποτε θα μου πεις δε ξερεις, απλα σε αυτη την ηλικια συνηθως υπαρχει μια πιο ρευστη κατασταση

Σε γενικες γραμμες ναι γινεται φυσικα αλλα .....
αν και προσωπικα τοτε ειχα βοηθεια και απο το χωρισμενο συντροφο γιατι με συνθηκες οπως εσενα τον υιοθετησα, και απο γονεις και φιλους και οικονομικη ανεση και μικροσωμο σκυλο....
εκ των υστερων, οπως το σκεφτομαι τωρα με καθαρο πιο πιγμενο μυαλο, δεν ηταν και πολυ ορθη κινηση.
Ισως να περιμενες να τελειωσεις και ταυτοχρονα να κανεις αυτο που προτειναν παραπανω, να ασχοληθεις ενεργα, ισως μαλιστα να αρχισεις να φιλοξενεις σκυλακια που ζητουν σπιτι ωστε να μπεις στο κλιμα.

 

[Konmac]

Θα συμφωνήσω με τους από πάνω.
Έως τώρα έχεις βρει δυσκολίες στην διατήρηση του σκύλου και άλλες που σου ανέφεραν..
Όταν τον πάρεις θα προκύψουν και άλλες που ούτε τις φαντάζεσαι και ούτε κανείς μπορεί να προβλέψει. Αλλά θα προκύψουν.
Ο σκύλος και μαζί με αυτόν και εσύ χρειάζεται σταθερότητα και ηρεμία, χρόνο και καλή διάθεση. Πρέπει να έχεις στρωμένη ζωη και άνετη και μετά να έρθει στην ζωη σου.
Δοκίμασε να φιλοξενήσεις κάποιο προσωρινά να δεις αν σου πάει. Δώσε οπωσδηποτε αυτό που φιλοξενησες και μετά από καιρό μακριά από το συναίσθημα ξανασκέψου το.

 

[vasilis_mike]

Γεια σας! Είμαι φοιτήτρια δεύτερου εξαμήνου στην Καστοριά και από την αρχή της καινούριας μου ζωής εδώ ήθελα να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Η πόλη είναι γεμάτη με αδέσποτα και συνεχώς βρίσκουν παρατημένα κουταβάκια, τα οποία δεν έχουν λάβει καμία φροντίδα κι ύστερα από λίγες μέρες πεθαίνουν.
Το συζήτησα με τον σπιτονοικοκύρη μου και μου είπε πως τον ενδιαφέρει μόνο να μη δημιουργείται φασαρία και ενοχληθούν οι γείτονες (η πολυκατοικία παρεμπιπτόντως είναι μόνο με φοιτητές). Αυτό με άγχωσε λίγο, καθώς ένα σκυλάκι μπορεί να γαβγίζει απλά επειδή άκουσε κάποιον να μπαίνει στην πολυκατοικία!

Όσον αφορά την σχολή δεν υπάρχει θέμα, διότι τα μαθήματα μου τελειώνουν πολύ νωρίς και δεν θεωρώ ότι θα περιοριστώ στις εξόδους μου, μιας και αποτελούνται από μεσημεριανές βόλτες και καφέδες κι όχι τρελά μεθύσια και ξεφάντωμα μέχρι το πρωί.

Τα έξοδα τα μοιραζόμαστε με το αγόρι μου (συγκατοικούμε σ'ένα διαμέρισμα) και θα με βοηθήσει στην εκπαίδευση. Είχε και εκείνος ένα σκυλάκι μερικά χρόνια πριν και έχει περισσότερες γνώσεις πάνω στο θέμα.

Το μόνο που με προβληματίζει είναι τα καλοκαίρια, καθώς οι γονείς μου είναι αρνητικοί στην ιδέα ενός κατοικίδιου και δεν θα δεχτούν να το έχουν στο σπίτι για κανέναν λόγο. Η λύση που βρήκα είναι να μένω με το σκυλάκι στο σπίτι ενός φίλου, ο οποίος λείπει τα καλοκαίρια, όντας φοιτητής και έτσι ούτε θα το αφήνω μόνο του, ούτε θα έχω θέμα με τους δικούς μου.
Εσείς τι λέτε;
Μήπως η τελευταία λύση θα είναι πιο πολύ ταλαιπωρία για το ζωντανό; Είναι και 8 ώρες ταξίδι μέχρι το νησί...

Σωστή η σκέψη σου, λάθος timing.
Μην σκέφτεσαι το τώρα αλλά το μετά. Το σκυλάκι σου θα ζήσει τουλάχιστον μια δεκαετία και βάλε.
Σπόυδασες, τελείωσες, είσαι σε αναζήτηση νέας δουλειάς, νέας ζωής. Και μετά;
Αν η δουλειά σου μετέπειτα δεν σου επιτρέπει να έχεις την ένοια του σκύλου που σε περιμένει μόνο του στο σπίτι;
Αν χρειάζεται να ταξιδεύεις; Κι αν τότε είσαι σε άλλη σχέση που αντιπαθεί τα σκυλιά;
Αν, αν, αν....

Προσωπικά είμαι κατά στο να πάρει κάποιος σκύλο αν δεν έχει σταθερή ζωή ή τουλάχιστον ένα εξασφαλισμένο backup (βλέπε γονείς, οικογένεια).

 

[mareco]

Και μπαίνει τώρα ο νέος στο dogforum, αναζητώντας βοήθεια για απόκτηση ημίαιμου σκύλου, από τον δρόμο και...τον αποτρέπουμε σύσσωμοι. Πόσο σουρεάλ!!!

* Προς αποφυγή παρεξηγήσεων @Stephania ☼ συμφωνώ με τους προηγούμενους χοντρά-χοντρά. Να προσθέσω μόνο, πως...άμα το θέλεις πάαααρα πολύ, γίνεται
Μπράβο σου πάντως, που το ψάχνεις

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Εγω παλι θεωρω πως ολα γινονται αν βρεις τις λυσεις και το θες. Το μονο σοβαρο προβλημα που ακουω ειναι η φιλοξενία στο σπιτι των γονιων ή η πιθανη επιστροφή σε αυτο μετα τις σπουδές.

Σε όλα τα υπολοιπα ο σκυλος απλα ακολουθεί και συνυπολογιζεται οτι αλλαγη κ να ερθει. Τοσο απλα και απολυτα.άπαξ κ το αποφασισεις, είναι επεκταση σου, τέλος.

 

[vasilis_mike]

Και μπαίνει τώρα ο νέος στο dogforum, αναζητώντας βοήθεια για απόκτηση ημίαιμου σκύλου, από τον δρόμο και...τον αποτρέπουμε σύσσωμοι. Πόσο σουρεάλ!!!

* Προς αποφυγή παρεξηγήσεων @Stephania ☼ συμφωνώ με τους προηγούμενους χοντρά-χοντρά. Να προσθέσω μόνο, πως...άμα το θέλεις πάαααρα πολύ, γίνεται
Μπράβο σου πάντως, που το ψάχνεις

Όλοι οι παραπάνω που αποτρέπουμε, πιστεύεις ότι θα γράφαμε κάτι διαφορετικό και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση;;
Αποτρέπουμε το timing, όχι την επιλογή ή την κίνηση.

 

[bouf]

Εγω οταν ημουν φοιτητρια και βρεθηκα στο ιδιο διλημμα τελικα δεν τον πηρα τον σκυλο. Τον πηρα 5 χρονια μετα που ομως περαν απο τις υποχρεωσεις της σχολης δεν εχουν αλλαξει και πολλα. Ακομα βρισκομαι σε οικονομικη επισφαλια, ακομα κατεβαινω στους δικους μου στις γιορτες και ακομα δεν οδηγω.
Το βασικο που αλλαξε ηταν οι δικες μου προσδοκιες. Τοτε δεν τον ειχα παρει το σκυλο γιατι ηθελα ενα μεγαλο μαυρο που ουτε μπορουσα να πολυσυντηρησω οικονομικα ουτε μπορουσα να τον μετακινησω πουθενα χωρις αμαξι. Τωρα που βρισκομαι στα ιδια αποφασισα οτι θελω πιο πολυ ενα σκυλο απο ενα μεγαλο μαυρο σκυλο και πηρα ενα μικρο ασπρο πατσαβουρι που τρωει 100g τροφη τη μερα και μπαινει στα μεσα μεταφορας.
Για τα οικονομικα που ειναι ενα μεγαλο θεμα η αληθεια ειναι οτι με βαζει μεσα με διαφορους τροπους (απο το να σκασω ενα μηνιατικο σε εξετασεις κτλ οταν αρρωστησε μεχρι να χασω δουλειες γιατι το ωραριο ηταν 12ωρο). Αλλα ολα ειναι σε διαχειρισιμο σημειο και στο τελικο ζυγισμα τα αξιζει η σκατουλα.
Το μονο που δεν εχω αποψη ειναι το θεμα με τους γονεις γιατι μονο εσυ τους ξερεις σαν ανθρωπους. Η δικια μου μανα δεν πεταξε απο τη χαρα της οταν της ανακοινωσα οτι θα κατεβω με σκυλι το καλοκαιρι. Την τριτη μερα που ημασταν σπιτι τη βρηκα με τη μεζουρα να μετραει το σκυλι για το πουλοβερ που θα του πλεξει για το χειμωνα γιατι ειναι μικρο και θα κρυωνει. Αλλα ειναι γενικα ηπιος χαρακτηρας, και να μην το αγαπουσε τελικα δεν θα ανοιγε κοντρα για τετοιο θεμα.
Οποτε ναι, μια χαρα μπορεις να παρεις σκυλο ως φοιτητρια απλα δωσε σκεψη στο τι θα χρειαστει γενικα και κανε μια επιλογη σωστα μετρημενη χωρις βιασυνη.

 

[Ευαγγελία1987]

Γεια σας! Είμαι φοιτήτρια δεύτερου εξαμήνου στην Καστοριά και από την αρχή της καινούριας μου ζωής εδώ ήθελα να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Η πόλη είναι γεμάτη με αδέσποτα και συνεχώς βρίσκουν παρατημένα κουταβάκια, τα οποία δεν έχουν λάβει καμία φροντίδα κι ύστερα από λίγες μέρες πεθαίνουν.
Το συζήτησα με τον σπιτονοικοκύρη μου και μου είπε πως τον ενδιαφέρει μόνο να μη δημιουργείται φασαρία και ενοχληθούν οι γείτονες (η πολυκατοικία παρεμπιπτόντως είναι μόνο με φοιτητές). Αυτό με άγχωσε λίγο, καθώς ένα σκυλάκι μπορεί να γαβγίζει απλά επειδή άκουσε κάποιον να μπαίνει στην πολυκατοικία!

Όσον αφορά την σχολή δεν υπάρχει θέμα, διότι τα μαθήματα μου τελειώνουν πολύ νωρίς και δεν θεωρώ ότι θα περιοριστώ στις εξόδους μου, μιας και αποτελούνται από μεσημεριανές βόλτες και καφέδες κι όχι τρελά μεθύσια και ξεφάντωμα μέχρι το πρωί.

Τα έξοδα τα μοιραζόμαστε με το αγόρι μου (συγκατοικούμε σ'ένα διαμέρισμα) και θα με βοηθήσει στην εκπαίδευση. Είχε και εκείνος ένα σκυλάκι μερικά χρόνια πριν και έχει περισσότερες γνώσεις πάνω στο θέμα.

Το μόνο που με προβληματίζει είναι τα καλοκαίρια, καθώς οι γονείς μου είναι αρνητικοί στην ιδέα ενός κατοικίδιου και δεν θα δεχτούν να το έχουν στο σπίτι για κανέναν λόγο. Η λύση που βρήκα είναι να μένω με το σκυλάκι στο σπίτι ενός φίλου, ο οποίος λείπει τα καλοκαίρια, όντας φοιτητής και έτσι ούτε θα το αφήνω μόνο του, ούτε θα έχω θέμα με τους δικούς μου.
Εσείς τι λέτε;
Μήπως η τελευταία λύση θα είναι πιο πολύ ταλαιπωρία για το ζωντανό; Είναι και 8 ώρες ταξίδι μέχρι το νησί...

Συγχαρητήρια που νιώθεις έτοιμη να γίνεις μαμά.

Πρέπει να σε ρωτήσω αν το σπίτι που ήδη μίσθωσες είναι καλό και άνετο και σε βολεύει. Εάν όχι, να ξέρεις οτι όταν πάς να νοικιάσεις και αναφέρεις σκύλο ΠΟΛΛΟΙ ιδιοκτήτες θα σε απορρίψουν χωρίς καν να δείς το σπίτι. Μου συνέβαινε συνεχώς στην Θεσσλονίκη, και απο όσο ξέρω η δυσκολία πολλαπλασιάζεται στις κωμοπόλεις και στα χωριά. Και μην φανταστείς οτι μιλάμε για καινούρια που υπάρχει πιθανότητα μεγάλος σκυλος ν προκαλέσει ζημιά. Σαν σπίτι αναφέρουν στις αγγελίες και χώρους οπου πηγαίνοντας βρίσκουμε 3 δωμάτια συνολικού εμβαδού τριάντα τετραγωνικών χτισμένο προ του 1960. 2 στα 3 <<σπίτια>> που νοικιασα ήταν πανάκριβες παλιές τρύπες, χωρίς ντουζιέρα, και χωρίς θέρμανση. 2 στους 3 δεν ήξεραν οτι έχω σκύλο ώσπου τον είδαν-ξέρω τα δικαιώματα μου.

 

[Ευαγγελία1987]

Γεια σας! Είμαι φοιτήτρια δεύτερου εξαμήνου στην Καστοριά και από την αρχή της καινούριας μου ζωής εδώ ήθελα να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Η πόλη είναι γεμάτη με αδέσποτα και συνεχώς βρίσκουν παρατημένα κουταβάκια, τα οποία δεν έχουν λάβει καμία φροντίδα κι ύστερα από λίγες μέρες πεθαίνουν.
Το συζήτησα με τον σπιτονοικοκύρη μου και μου είπε πως τον ενδιαφέρει μόνο να μη δημιουργείται φασαρία και ενοχληθούν οι γείτονες (η πολυκατοικία παρεμπιπτόντως είναι μόνο με φοιτητές). Αυτό με άγχωσε λίγο, καθώς ένα σκυλάκι μπορεί να γαβγίζει απλά επειδή άκουσε κάποιον να μπαίνει στην πολυκατοικία!

Όσον αφορά την σχολή δεν υπάρχει θέμα, διότι τα μαθήματα μου τελειώνουν πολύ νωρίς και δεν θεωρώ ότι θα περιοριστώ στις εξόδους μου, μιας και αποτελούνται από μεσημεριανές βόλτες και καφέδες κι όχι τρελά μεθύσια και ξεφάντωμα μέχρι το πρωί.

Τα έξοδα τα μοιραζόμαστε με το αγόρι μου (συγκατοικούμε σ'ένα διαμέρισμα) και θα με βοηθήσει στην εκπαίδευση. Είχε και εκείνος ένα σκυλάκι μερικά χρόνια πριν και έχει περισσότερες γνώσεις πάνω στο θέμα.

Το μόνο που με προβληματίζει είναι τα καλοκαίρια, καθώς οι γονείς μου είναι αρνητικοί στην ιδέα ενός κατοικίδιου και δεν θα δεχτούν να το έχουν στο σπίτι για κανέναν λόγο. Η λύση που βρήκα είναι να μένω με το σκυλάκι στο σπίτι ενός φίλου, ο οποίος λείπει τα καλοκαίρια, όντας φοιτητής και έτσι ούτε θα το αφήνω μόνο του, ούτε θα έχω θέμα με τους δικούς μου.
Εσείς τι λέτε;
Μήπως η τελευταία λύση θα είναι πιο πολύ ταλαιπωρία για το ζωντανό; Είναι και 8 ώρες ταξίδι μέχρι το νησί...

Όσον αφορά τον φίλο που είπε θα σου δανείζει το σπίτι του, να ξέρεις όσο πιό πολύ ανάγκη έχεις απο κάτι τόσο πιό δύσκολα θα το βρείς. Μην πέσεις σε ανάγκη.

Όταν παίρνουμε σκύλο στην Ελλάδα, τον παίρνουμε γνωρίζοντας οτι μπορεί να μην ξαναπάμε διακοπές για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Είναι σαν να αποκτάς παιδιά.

Όσο για την οικογένεια σου, εάν σε αγαπάνε πραγματικά θα δεχτούν τις επιλογές σου. Δυστυχώς, οι δικοί μου δεν δέχτηκαν τον σκύλο μου και τώρα είναι 13 ετών.

 

[vasilis_mike]

θα τολμήσω να σας πω 2 παραδείγματα και ας εκτεθώ σε προσωπικό επίεπδο.

1. Το πρώτο Πάσχα με τον Μαικ με κάλεσαν οι δικοί μου να περάσουμε ολοι μαζι στο χωριό. (πήγαιναμε κάθε Πασχα πριν τον Μαικ)..-Οι οποίοι δε, είναι τελείως αρνητικοί στο θέμα σκύλου-.
Συμφωνήσαμε να πάμε με την προυπόθεση την μέρα ο μαικ να είναι στον κήπο να παίζει και το βράδυ να μπαίνει μέσα και να τον βάζω κατευθείαν στο κλουβί του (μιας και δεν άντεχαν το σκυλί να γυρίζει μεσα στο σπίτι).
Ηλικιωμένοι άνθρωποι είναι λέω, δεν βαριέσαι, θα το αντέξουμε 3-4 μερες.
ΑΠό την πρώτη μέρα άρχισαν τα προβλήματα και οι τσακωμοί, γιατί κάπου μεσα εξω (είχα και τα ανηψάκια κλπ ) έμενε η πόρτα ανοιχτή, ο μαικ με την πρώτη ευκαιρία εμπαινε σπίτι και σουλατσάριζε.
Αποτέλεσμα: Φύγαμε άρον άρον το 3 πρωινό και από τότε δεν ξανακατέβηκα στο χωριό. (οι δικοί μου μένουν ΑΘήνα και κατεβαίνουν στο χωριο κατά περιόδους)

2. Φίλος από τις σκυλοπαρέες ετών 22 εργαζόμενος πήρε σκυλίτσα και είναι μέσα στην λατρεία μαζί της. Αψογή η συμπεριφορά του στο ζωντανό του. Εργάζεται και μένει με τους δικούς του, οπότε δεν θεωρούσε ότι έχει πρόβλημα, μιας και είχε "στρώσει" την ζωή του.
Ξαφνικά αποφασίζει ότι δεν θέλει να μείνει σε αυτό το επίπεδο εξέλιξής του και θέλει παράλληλα με την δουλειά να σπουδάσει. Βρίσκεται αυτή την στιγμή σε μεγάλο δίλλημα, γιατί δεν θα μπορεί ούτε το πρωι ούτε το βράδυ να την βγάζει βόλτα και θα χάσει την καθημερινή επαφή.... Εχει βάλει υπό συζήτηση την καριέρα του και την μελλοντική ζωή του, λόγω του δεσίματός του με την σκυλίτσα του..

Αυτά προς σκέψη....

 

[pupper908]

Περα απο τους γονεις επίσης πρεπει να σκεφτεις και τη μεταφορα. Το βασικο μου πρόβλημα ως φοιτητρια με σκυλο αλλα και τωρα με σκυλο ήταν και ειναι η μεταφορα.... Φυσικα αν εχεις δικο σου οχημα αυτο αλλαζει. Αλλα σκεψου οτι δεν ειναι μονο το καλοκαιρι, αλλα και το πασχα και γιορτες και διαφορα.
Φυσικα υπαρχει η επιλογη μικροσωμου κατω των 7-8 κιλων που μεταφερεται με ΜΜΜ και ισως γινει πιο ευκολα αποδεκτο απο γονεις.
Οι γονεις απο την αλλη ,εσυ ξερεις βαθια μεσα σου κατα ποσο ειναι απολυτη η αποψη τους. Εμενα μου ειχαν πει τοτε να μη τολμησω να πατησω με σκυλο σπιτι και μετα μου ζηταγαν να τους το αφησω για κανα μηνα. Αλλα εγω δεν ακουγα κανεναν ιδιαιτερα ποτε.

Επιπλεον μπορει να ακουγομαι κυνικη αλλα επειδη οι σχεσεις σημερα ειναι και αυριο δεν ειναι , ειδικα σε φοιτητικες ηλικιες....θα πρεπει να σκεφτεις το ενδεχομενο ακομα και το τι θα γινει αμα χωρισεις , μεινεις μονη , δηλαδη αν θα μπορεις να ανταπεξελθεις εξισου, και οικονομικα και απο αποψη δεσμευσης.

Και κατι τελευταιο που πρεπει να λαβεις υποψιν σου , δε ξερεις που θα βρισκεσαι μετα απο 2 χρονια...Που θα σε βγαλει η ζωη. Μεταπτυχιακα, δουλεια, σχεσεις κ.τ.λ . Ποτε θα μου πεις δε ξερεις, απλα σε αυτη την ηλικια συνηθως υπαρχει μια πιο ρευστη κατασταση

Σε γενικες γραμμες ναι γινεται φυσικα αλλα .....
αν και προσωπικα τοτε ειχα βοηθεια και απο το χωρισμενο συντροφο γιατι με συνθηκες οπως εσενα τον υιοθετησα, και απο γονεις και φιλους και οικονομικη ανεση και μικροσωμο σκυλο....
εκ των υστερων, οπως το σκεφτομαι τωρα με καθαρο πιο πιγμενο μυαλο, δεν ηταν και πολυ ορθη κινηση.
Ισως να περιμενες να τελειωσεις και ταυτοχρονα να κανεις αυτο που προτειναν παραπανω, να ασχοληθεις ενεργα, ισως μαλιστα να αρχισεις να φιλοξενεις σκυλακια που ζητουν σπιτι ωστε να μπεις στο κλιμα.

Ειμαι καινουρια εδω, και εχω πολλες αποριες αλλα ας αρχισω με αυτο. Απο τον Οκτωβριο και μετα θα μενω σε νησι για σπουδες. Ως τωρα ειχα μονο μικρα-μεσαια σκυλια μεγαλωνοντας γιατι ζουσα στην πολη και σε διαμερισμα 5ου οροφου. Εδω και λιγες μερες, επισκεφτομαι συχνα το λιμανι της πολης μου οπου υπαρχει μια σκυλιτσα, μεγαλου μεγεθους,η οποια ζει εκει σαν αδεσποτο πολυ καιρο και την ταιζουν οι καντινες. Το λατρευω αυτο το σκυλι πραγματικα,και θα θελα πολυ να την υιοθ ετησω... ομως λογω μεγεθους δεν θα μπορω να την παιρνω μαζι μου με το κτελ οταν επιστρεφω.. αυτοκινητο δεν εχω,αλλα και να ειχα,η βενζινη και το κοστος του να το βαζω στο πλοιο ειναι απλα...οχι. Υπαρχει καποιος αλλος φθηνος τροπος μεταφορας;