Όπως κάποιοι θα ξέρετε έχω μια ομορφιά 5 χρονών,τη λένε Λουλού (και είναι πετσοπόσκυλο αλλά αυτό δε σημαίνει οτι δε τη λατρεύω και οτι θα μπορούσα ποτέ να την ανταλλάξω με οποιοδήποτε εκτροφικό σκυλί)η μικρή μου είναι τυπικά τσιουάουα (no pedigree) και ζυγίζει 1,900 γραμμάρια(είμασταν 1,600 και πήραμε μετά τη στείρωση) είναι πολύ προστατευτική και παρα το μέγεθος της(το οποίο νομίζω δεν έχει συναίσθηση ποιο είναι) ορμάει γερά γερά με τσαμπουκά.
Πρόσφατα η οικογένεια μεγάλωσε με δεύτερο τετράποδο φιλαράκι,το όνομά του είναι Aragon και έχει μια ιστορία.. αρχικά να πω οτι είμαι το παιδί της οικογένειας(χωρίς να αποποιούμε ευθύνες φυσικά!) και οτι δεν έχω οικονομική ανεξαρτησία ώστε να επιλέξω κάποιο εκτροφείο και όπως έχω αναφέρει ζω σε μια κλασσική ελληνική οικογένεια "καθαρόαιμο να ναι κι απο όπου να 'ναι" ,παρά τον πόλεμο νεύρων λοιπόν δεν κατάφερα και πολλά.. ψωνίζουμε απο μια αποθήκη για τη μικρή και η μητέρα μου είδε μια αγγελία ιδιώτη οτι έδινε γκρένενταλ,τον πήρε τηλέφωνο και της είπε οτι είναι εκπαιδευτής και προσφερθηκε να εκπαιδευσει αυτος το κουτάβι αργότερα και οτι γέννησε η σκύλα του (με τον αρσενικό που ήταν επίσης δικός του) και οτι τα κουτάβια δε τα πουλάει μα τα χαρίζει γιατί το έκανε απλά για το "καλό της σκύλας",μάλιστα περάσαμε interview απο το τηλέφωνο και μας ρώτησε αρκετά πράγματα που φαινόταν οτι ενδιαφέρεται-είχα αποκτήσει πολύ καλή εντύπωση,τέλος πάντων φτάνει επιτέλους η μέρα και πηγαίνουμε εκεί να πάρουμε το κουτάβι,μπαίνουμε στην αυλή και τα σκυλιά του ήταν δεμένα(νομίζω οτι αν δεν ήταν θα με τρώγανε άνετα..) και τα κουτάβια τα είχε σε ένα χώρο περιφραγμένο,αφου μας έδωσε βιβλιάριο,μας είπε κάθε πότε να τον ταϊζουμε και τι (θα πω κάτι μετά γιατι έχω μια απορία για αυτό) και μπηκα στο αμάξι για να μου τον δώσει,τον χαιρέτησε λέγοντάς του να προσέχει κλπ και πριν μπει και η μητέρα μου στο αμάξι για να φύγουμε της λέει "τα χρήματα είναι μόνο τα έξοδα του σκύλου".. ωωπ!Τώρα θα μου πεις γιατί δε του πέταξες το κουτάβι στη μούρη και να σηκωθείς να φυγεις; σε αυτό τη σημείο να διευκρυνήσω οτι δεν είχαμε την απαίτηση να μας δώσει το "καθαρόαιμο" χωρίς χρήματα,εκείνος μας είπε πως τα χαρίζει,απλά σε πιάνουν τα νεύρα σου όταν κανονίζεις άλλα απο το τηλέφωνο και σου λέει άλλα μετά τέλος πάντων πήραμε το σκυλι και φύγαμε(αφου τον πληρώσαμε),τώρα θα μου πείτε με το δίκιο σας γιατί έδωσες χρήματα σε εναν byb,γιατι τον στήριξες κλπ και ξέρω οτι έχετε δίκιο και όπως ανέφερα παραπάνω προσπάθησα για εκτροφείο και δε μπόρεσα αλλά αυτό δε σημαίνει οτι δε φταίω κιόλας,απο μια ηλικία και μετά (γονεις) δε δέχεσαι να αλλάξεις γνώμη για κάποια πράγματα..και το έχω πάρει απόφαση οτι σκυλί απο εκτροφείο ή ημίαιμο θα πάρω μόνο οταν είμαι σε δικό μου σπίτι.Τέλος πάντων αυτή είναι η ιστορία του μικρού και δε μπορώ να πω οτι είμαι και πολύ περήφανη αλλά έτσι έγινε.Πίστεψα οτι τα εννοούσε αυτά που έλεγε απο το τηλέφωνο αλλά τελικά έφαγα και το τελευταίο μεγάλο χαστούκι απο byb και ήρθα στα ίσια μου.
Τον Aragon για αρκετό καιρό τον χάιδευες και έβγαζε ένα κλάμα ψιλοπαραπονιάρικο(το ίδιο και τα αδέρφια του όταν είχα πάει εκεί ) ,με τον καιρό σταμάτησε και το ξαναέκανε μερικές μέρες πριν που ήρθε ένας φίλος μου και έπαιζε μαζί του.Έχει κάνει το puppy και το πρώτο του εμβόλιο και το χόμπι του είναι να δαγκώνει οτιδήποτε εκτός απο τα παιχνίδια του που τα ακουμπάει ελάχιστα μιας και τα χέρια μας έχουν μάλλον περισσότερη πλάκα,τώρα τελευταία έχει ιυοθετήσει την τακτική "κάθομαι ήσυχος και όταν έρθουν να μου πουν μπράβο τους δαγκώνω ",δε το κάνει με νεύρα ούτε γριλίζει,απλά παίζει αλλά αυτό το παιχνίδι πονάει και προσπαθώ να το κόψω με ΜΗ ή με το να σηκώνομαι και να τον αφήνω,ξέρει να ακούει το "έξω" (απο το δωμάτιο) και "κάτω" αλλά τα ακούει επιλεκτικά και το "έξω" πλέον μόνο όταν είναι ψαρωμένος (πχ μπαίνει κάποιος άγνωστος στο δωμάτιο,λες "εξω" και φεύγει,σε οικογενειακές στιγμές δύσκολα),τον ταϊζω pro plan large breed ,ο ιδιοκτήτης της μάνας του μας είχε πει pro plan και οτι θα μας πρότειναν απο το μαγαζί τη large breed αλλά να μη την πάρουμε,να πάρουμε την κανονική,πράγμα που κάναμε και μετά μας είπε ο κτηνίατρος να πάρουμε για μεγάλες φυλές και αλλάξαμε,επειδή ήταν μέρες να κάνει το εμβόλιο και ο κτηνίατρος είναι μακρυά και δεν έβρισκα μεταφορικό και αφου ήταν μόνο ένα εμβόλιο τον πήγα εδώ κοντά και μας είπε να κόψουμε την pro plan γιατι θα έχει πρόβλημα χρόνιο αργότερα,ενώ η κοπέλα στο κτηνιατρείο που πάω κανονικά μας είπε οτι είναι μια απο τις top 4,να του αλλάξω; τώρα τελειώνει και το 14κιλο
,φέρνει σε γκρενενταλ κάπως αλλά η μουσούδα του θυμίζει γερμανό,αν αρχίσετε να μου τα χώνετε (με το δίκιο σας ) για την προέλευση του Aragon δε θα μιλήσω γιατί ξέρω οτι είναι λάθος μα όπως είπα αν ήταν στο χέρι μου θα ήταν είτε ημίαιμος(φανερά) είτε απο εκτροφέα,τέλος να σημειώσω οτι η μικρή μου έχει πολύ άσχημη κοινωνικοποίηση και δε τα έχω φέρει ακόμα σε κοντινή επαφή(φροντίζω να τα έχω σε διαφορετικά σημεία του σπιτιού,έχουν ειδωθεί και η μικρή μου είναι άνετη (εκτος απο κατι φλασιες που τρώει μια στο τοσο) απο τα 4 μέτρα και πίσω,δε μπορεί πολύ κοντά,δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος αλλα περιμένω να μεγαλώσει λίγο ο Aragon να ακούει στο μείνε και να τον πλησιάσει εκείνη πρώτα,να πω την αλήθεια φοβάμαι κιόλας γιατί με τις δαγκωνιές που ρίχνει αυτός θα έχουμε κανένα ατύχημα,αυτά απο εμάς
Πρόσφατα η οικογένεια μεγάλωσε με δεύτερο τετράποδο φιλαράκι,το όνομά του είναι Aragon και έχει μια ιστορία.. αρχικά να πω οτι είμαι το παιδί της οικογένειας(χωρίς να αποποιούμε ευθύνες φυσικά!) και οτι δεν έχω οικονομική ανεξαρτησία ώστε να επιλέξω κάποιο εκτροφείο και όπως έχω αναφέρει ζω σε μια κλασσική ελληνική οικογένεια "καθαρόαιμο να ναι κι απο όπου να 'ναι" ,παρά τον πόλεμο νεύρων λοιπόν δεν κατάφερα και πολλά.. ψωνίζουμε απο μια αποθήκη για τη μικρή και η μητέρα μου είδε μια αγγελία ιδιώτη οτι έδινε γκρένενταλ,τον πήρε τηλέφωνο και της είπε οτι είναι εκπαιδευτής και προσφερθηκε να εκπαιδευσει αυτος το κουτάβι αργότερα και οτι γέννησε η σκύλα του (με τον αρσενικό που ήταν επίσης δικός του) και οτι τα κουτάβια δε τα πουλάει μα τα χαρίζει γιατί το έκανε απλά για το "καλό της σκύλας",μάλιστα περάσαμε interview απο το τηλέφωνο και μας ρώτησε αρκετά πράγματα που φαινόταν οτι ενδιαφέρεται-είχα αποκτήσει πολύ καλή εντύπωση,τέλος πάντων φτάνει επιτέλους η μέρα και πηγαίνουμε εκεί να πάρουμε το κουτάβι,μπαίνουμε στην αυλή και τα σκυλιά του ήταν δεμένα(νομίζω οτι αν δεν ήταν θα με τρώγανε άνετα..) και τα κουτάβια τα είχε σε ένα χώρο περιφραγμένο,αφου μας έδωσε βιβλιάριο,μας είπε κάθε πότε να τον ταϊζουμε και τι (θα πω κάτι μετά γιατι έχω μια απορία για αυτό) και μπηκα στο αμάξι για να μου τον δώσει,τον χαιρέτησε λέγοντάς του να προσέχει κλπ και πριν μπει και η μητέρα μου στο αμάξι για να φύγουμε της λέει "τα χρήματα είναι μόνο τα έξοδα του σκύλου".. ωωπ!Τώρα θα μου πεις γιατί δε του πέταξες το κουτάβι στη μούρη και να σηκωθείς να φυγεις; σε αυτό τη σημείο να διευκρυνήσω οτι δεν είχαμε την απαίτηση να μας δώσει το "καθαρόαιμο" χωρίς χρήματα,εκείνος μας είπε πως τα χαρίζει,απλά σε πιάνουν τα νεύρα σου όταν κανονίζεις άλλα απο το τηλέφωνο και σου λέει άλλα μετά τέλος πάντων πήραμε το σκυλι και φύγαμε(αφου τον πληρώσαμε),τώρα θα μου πείτε με το δίκιο σας γιατί έδωσες χρήματα σε εναν byb,γιατι τον στήριξες κλπ και ξέρω οτι έχετε δίκιο και όπως ανέφερα παραπάνω προσπάθησα για εκτροφείο και δε μπόρεσα αλλά αυτό δε σημαίνει οτι δε φταίω κιόλας,απο μια ηλικία και μετά (γονεις) δε δέχεσαι να αλλάξεις γνώμη για κάποια πράγματα..και το έχω πάρει απόφαση οτι σκυλί απο εκτροφείο ή ημίαιμο θα πάρω μόνο οταν είμαι σε δικό μου σπίτι.Τέλος πάντων αυτή είναι η ιστορία του μικρού και δε μπορώ να πω οτι είμαι και πολύ περήφανη αλλά έτσι έγινε.Πίστεψα οτι τα εννοούσε αυτά που έλεγε απο το τηλέφωνο αλλά τελικά έφαγα και το τελευταίο μεγάλο χαστούκι απο byb και ήρθα στα ίσια μου.
Τον Aragon για αρκετό καιρό τον χάιδευες και έβγαζε ένα κλάμα ψιλοπαραπονιάρικο(το ίδιο και τα αδέρφια του όταν είχα πάει εκεί ) ,με τον καιρό σταμάτησε και το ξαναέκανε μερικές μέρες πριν που ήρθε ένας φίλος μου και έπαιζε μαζί του.Έχει κάνει το puppy και το πρώτο του εμβόλιο και το χόμπι του είναι να δαγκώνει οτιδήποτε εκτός απο τα παιχνίδια του που τα ακουμπάει ελάχιστα μιας και τα χέρια μας έχουν μάλλον περισσότερη πλάκα,τώρα τελευταία έχει ιυοθετήσει την τακτική "κάθομαι ήσυχος και όταν έρθουν να μου πουν μπράβο τους δαγκώνω ",δε το κάνει με νεύρα ούτε γριλίζει,απλά παίζει αλλά αυτό το παιχνίδι πονάει και προσπαθώ να το κόψω με ΜΗ ή με το να σηκώνομαι και να τον αφήνω,ξέρει να ακούει το "έξω" (απο το δωμάτιο) και "κάτω" αλλά τα ακούει επιλεκτικά και το "έξω" πλέον μόνο όταν είναι ψαρωμένος (πχ μπαίνει κάποιος άγνωστος στο δωμάτιο,λες "εξω" και φεύγει,σε οικογενειακές στιγμές δύσκολα),τον ταϊζω pro plan large breed ,ο ιδιοκτήτης της μάνας του μας είχε πει pro plan και οτι θα μας πρότειναν απο το μαγαζί τη large breed αλλά να μη την πάρουμε,να πάρουμε την κανονική,πράγμα που κάναμε και μετά μας είπε ο κτηνίατρος να πάρουμε για μεγάλες φυλές και αλλάξαμε,επειδή ήταν μέρες να κάνει το εμβόλιο και ο κτηνίατρος είναι μακρυά και δεν έβρισκα μεταφορικό και αφου ήταν μόνο ένα εμβόλιο τον πήγα εδώ κοντά και μας είπε να κόψουμε την pro plan γιατι θα έχει πρόβλημα χρόνιο αργότερα,ενώ η κοπέλα στο κτηνιατρείο που πάω κανονικά μας είπε οτι είναι μια απο τις top 4,να του αλλάξω; τώρα τελειώνει και το 14κιλο
,φέρνει σε γκρενενταλ κάπως αλλά η μουσούδα του θυμίζει γερμανό,αν αρχίσετε να μου τα χώνετε (με το δίκιο σας ) για την προέλευση του Aragon δε θα μιλήσω γιατί ξέρω οτι είναι λάθος μα όπως είπα αν ήταν στο χέρι μου θα ήταν είτε ημίαιμος(φανερά) είτε απο εκτροφέα,τέλος να σημειώσω οτι η μικρή μου έχει πολύ άσχημη κοινωνικοποίηση και δε τα έχω φέρει ακόμα σε κοντινή επαφή(φροντίζω να τα έχω σε διαφορετικά σημεία του σπιτιού,έχουν ειδωθεί και η μικρή μου είναι άνετη (εκτος απο κατι φλασιες που τρώει μια στο τοσο) απο τα 4 μέτρα και πίσω,δε μπορεί πολύ κοντά,δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος αλλα περιμένω να μεγαλώσει λίγο ο Aragon να ακούει στο μείνε και να τον πλησιάσει εκείνη πρώτα,να πω την αλήθεια φοβάμαι κιόλας γιατί με τις δαγκωνιές που ρίχνει αυτός θα έχουμε κανένα ατύχημα,αυτά απο εμάς