Καλημέρα σε όλους, δυστυχώς αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα με τον σκύλο μας και θα ήθελα τα φώτα σας μήπως καταφέρω να βγάλω άκρη.....Καταρχήν είμαστε τριμελής οικογένεια με ένα αγόρι 9 χρόνων οπού στην οικογένεια αυτή συζούν δυο σκυλιά ένα πιντσερ 11 χρονών όπου το έχουμε από δυο μηνών, πριν ακόμα κάνουμε το παιδί μας, και τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε ένα ημιαιμο μαλινουα όπου το πήραμε 30 ημερών απο φιλοζωική. Τότε είχα κάνει κάποια σχετική ανάρτηση οπού κάποιοι μου είπαν ότι θέλει πολύ προσοχή η ράτσα αυτή. Έπεσα λοιπόν με τα μούτρα στο ψάξιμο και στο διάβασμα...... τον είχα μαζί μου στο μαγαζί από μωρό για να είναι μέσα στον κόσμο....πολύ περπάτημα και πολύ βόλτα και πολλά μπάνια..... Αισίως φτάσαμε στην ηλικία τον 8 μηνών οπού και κάναμε εκπαίδευση βασικής υπακοής. Όλα καλά, έρωτας μεγάλος με τον σκύλο τι να πω....για την εξυπνάδα του, τα παιχνίδια του, το πόσο εύκολα έγινε η εκπαίδευση.....Να σημειώσω οτι και τα δυο σκυλιά ζουν μέσα στο σπίτι μαζί μας. Ο τελευταίος χρόνος όμως είναι πάρα πολύ δύσκολος. Ξεκίνησε με γρυλίσματα απο το μαλινουα στο πιντσερ. Σε συνεννόηση με τον εκπαιδευτή διορθώσαμε κάποια λάθη του τύπου όταν χαϊδεύουμε τον μεγάλο πρέπει και να χαϊδεύουμε το μικρο άλλα η κατάσταση κλιμακώθηκε, όχι άμεσα μετά από μήνες και μετά από διάφορους καβγάδες ο τελευταίος ήταν βαρβάτος με τρεις τρύπες στο θώρακα του πιντσερ και που πιστεύω οτι αν δεν σήκωνα το μαλινουα στον αέρα( και εγώ δεν ξέρω που βρήκα την δύναμη) για να αφήσει το μικρο απλά θα τον είχε κόψει στα δυο..... Πάλι συζητήσεις με τον εκπαιδευτή οπού μας είπε οτι θα το ξανακάνει οτι και αν γίνει....και πως ο σκύλος έχει έρθει σε αυτή την κατάσταση λόγο της τρελής αδυναμίας του άντρα μου προς τον σκύλο με αποτέλεσμα να έχει πάρει λάθος δυναμική η <αγέλη> μας. Του είπα τότε να δώσουμε το πιντσερ στην πεθερά μου για να αποφύγουμε το κακό και με προειδοποίησε τότε οτι ο επόμενος στην αλυσίδα είναι ο γιος μου. Τελικά αποφασίσαμε να έχουμε περιορισμένα τα σκυλιά και όταν είναι ελεύθερα μαζί φοράμε φίμωτρο στον μεγάλο. Ελα σου όμως που πριν 3 μέρες επιτέθηκε στο παιδί.... όχι με σοβαρές συνέπειες και χωρίς να του κάνει τίποτα, άπλα πέρασε από δίπλα του..καθόταν το παιδί στον καναπέ και σηκώθηκε να πάει στο μπάνιο, περνώντας από διπλά του τον άρπαξε και τον έβαλε κάτω....Το παιδί φυσικά τρόμαξε έβαλε τα κλάματα και εμείς φυσικά τρομάξαμε πάρα πολύ και το μυαλό μας πήγε στο χειρότερο.....Ξέρω ότι σίγουρα έχουμε κάνει λάθη.....αλλά η κατάσταση είναι πάρα πολύ κρίσιμη....σκεφτόμαστε πάρα πολύ σοβαρά να τον δώσουμε κάτι που το σκεφτόμαστε τους τελευταίους 3 μήνες από τότε δηλαδή που δάγκωσε το πιντσερ.....απλά είναι πάρα πολύ δύσκολο και αν υπάρχει κάποια άλλη λύση που να μας δίνει πιθανότητες να είμαστε φυσιολογικά να το παλέψουμε περισσότερο.... χωρίς όμως να διακινδυνεύω την σωματική ακεραιότητα του παιδιού μου εννοείται .......θα ήθελα την γνώμη σας και ιδιαίτερα από πιο έμπειρα μέλη. Σας ευχαριστώ ειλικρινά όλους....
