SΟS για τα σκυλιά ράτσας
Σοβαρές ασθένειες από τις αιμομιξίες για λόγους καθαρότητας της φυλής
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008
Όλοι οι ζωόφιλοι λατρεύουν τα κατοικίδια, αλλά λίγοι από αυτούς αντιστέκονται στη συντροφιά ενός σκυλιού ράτσας. Μια έρευνα, όμως, ταράζει τα νερά της ζωοφιλίας: Θύματα της «καθαρότητας της φυλής», τα σκυλιά ράτσας υποφέρουν από πολύ σοβαρές ασθένειες.
Η βρετανική έρευνα και στη συνέχεια η προβολή μιας εκπομπής από την τηλεόραση του ΒΒC προκάλεσε σκάνδαλο στη Βρετανία, καθώς αποκάλυπτε τα αιμομικτικά ζευγαρώματα στα οποία υποβάλλονται τα σκυλιά ράτσας για να διατηρήσουν τα χαρακτηριστικά τους που τα κάνουν
Το ντοκιμαντέρ της βρετανικής τηλεόρασης αρχίζει με την ειδυλλιακή εικόνα μιας οικογένειας που συντροφεύεται από δύο κουτάβια ράτσας καβάλιερ κινγκ τσαρλς. Η επόμενη σκηνή είναι σοκαριστική: τα δύο κουτάβια φαίνονται εμφανώς να υποφέρουν από φοβερούς πόνους. Όπως σημειώνουν οι εδικοί, τα σκυλιά αυτής της ράτσας έχουν μικρότερο κρανίο από τον εγκέφαλό τους. «Είναι σαν να προσπαθήσεις να χωρέσεις ένα πόδι που χρειάζεται 42 νούμερο παπούτσι σε ένα παπούτσι 36», δηλώνει στην εφημερίδα «Ιndependent» η κτηνίατρος Κλερ Ράσμπριτζ. «Αν χτυπούσατε με μια βέργα ένα σκυλί θα σας συνελάμβανε η αστυνομία. Αλλά τίποτε και κανένας δεν απαγορεύει αυτά τα ζευγαρώματα», προσθέτει. Οι λόγοι αυτού του άγριου αγώνα για την «καθαρότητα της φυλής» είναι δύο: Αφενός τα καθαρόαιμα σκυλιά κοστίζουν μια μικρή περιουσία. Αφετέρου οι διαγωνισμοί ομορφιάς στη Βρετανία που επιβάλλουν ένα πολύ συγκεκριμένο αισθητικό πρότυπο. Και για να μην αλλοιωθεί αυτό το αισθητικό πρότυπο ζευγαρώνονται σκυλιά που έχουν στενή συγγένεια μεταξύ τους με αποτέλεσμα να εξασθενούν τα γονίδιά τους.
Τα καβάλιερ κινγκ δεν είναι τα μόνα που παρουσιάζουν τέτοια προβλήματα. Από σοβαρές ασθένειες υποφέρουν μερικές από τις πιο δημοφιλείς ράτσες για τους λάτρεις των κατοικιδίων, όπως τα λαμπραντόρ, τα μπόξερ, τα ντόπερμαν, τα μπουλντόγκ και ο γερμανικός ποιμενικός.
Αισθητική και μπίζνες
«ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ σε διαγωνισμούς ομορφιάς για ζώα δεν βλέπω παρά μια επίδειξη ωμότητας», δηλώνει ο Μαρκ Έβανς, επικεφαλής κτηνίατρος στη βρετανική Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Ζώων. Το πρόβλημα άρχισε τον 19ο αιώνα όταν οι εκτροφείς σκυλιών ράτσας καθόρισαν τα αισθητικά κριτήρια για να χαρακτηριστεί ένα ζώο «ιδανικό». Τα μάτια των «ιδανικών» μπουλντόγκ, για παράδειγμα, πρέπει να χωρίζονται με ένα βαθύ αυλάκωμα, η μύτη τους να διαθέτει μια ιδιαίτερη σχισμή και ο λαιμός τους να είναι κοντός και παχύς. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα 20.000
μπουλντόγκ που υπάρχουν σήμερα στη Βρετανία έχουν την ποικιλία γενετικού υλικού που σε φυσιολογικές συνθήκες θα είχε ένας πληθυσμός 70 σκυλιών αυτής της ράτσας. Πίσω, βέβαια, από αυτή την αισθητική ορθοδοξία κρύβεται ένας τεράστιος τζίρος. Στον τζίρο αυτόν πρέπει να προστεθούν τα 12,5 εκατομμύρια. ευρώ που ξοδεύουν κάθε βδομάδα οι Βρετανοί στους κτηνιάατρους. Και φυσικά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 75% του ποσού αυτού προορίζεται για τη θεραπεία των σκυλιών ράτσας.
Σοβαρές ασθένειες από τις αιμομιξίες για λόγους καθαρότητας της φυλής
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008
Όλοι οι ζωόφιλοι λατρεύουν τα κατοικίδια, αλλά λίγοι από αυτούς αντιστέκονται στη συντροφιά ενός σκυλιού ράτσας. Μια έρευνα, όμως, ταράζει τα νερά της ζωοφιλίας: Θύματα της «καθαρότητας της φυλής», τα σκυλιά ράτσας υποφέρουν από πολύ σοβαρές ασθένειες.
Η βρετανική έρευνα και στη συνέχεια η προβολή μιας εκπομπής από την τηλεόραση του ΒΒC προκάλεσε σκάνδαλο στη Βρετανία, καθώς αποκάλυπτε τα αιμομικτικά ζευγαρώματα στα οποία υποβάλλονται τα σκυλιά ράτσας για να διατηρήσουν τα χαρακτηριστικά τους που τα κάνουν
ΤΑ ΗΜΙΑΙΜΑ
Ένας μπασταρδεμένος σκύλος, τονίζουν οι κτηνίατροι, ζει περισσότερα χρόνια και είναι πιο ανθεκτικός από ένα σκυλί ράτσας
να ξεχωρίζουν από τα ημίαιμα αδέλφια τους. Ακριβώς σε αυτές τις αιμομικτικές πρακτικές εντοπίζεται η πηγή του προβλήματος για τα περιζήτητα σκυλιά ράτσας. «Όπως είναι επικίνδυνο το ζευγάρωμα δύο συγγενών πρώτου βαθμού στους ανθρώπους, έτσι ακριβώς είναι και στα ζώα», εξηγούν οι κτηνίατροι και βεβαιώνουν ότι ένας μπασταρδεμένος σκύλος ζει περισσότερα χρόνια και είναι πιο ανθεκτικός από ένα σκυλί ράτσας. Και άλλες έρευνες στο παρελθόν είχαν καταδείξει πως τα σκυλιά ράτσας είναι πιθανόν να παρουσιάσουν περισσότερα προβλήματα σε σχέση με τα ημίαιμα. Η έρευνα του Ιmperial College, ωστόσο, έδειξε για πρώτη φορά ότι τα προβλήματα αυτά είναι πολύ σοβαρά. Το ντοκιμαντέρ της βρετανικής τηλεόρασης αρχίζει με την ειδυλλιακή εικόνα μιας οικογένειας που συντροφεύεται από δύο κουτάβια ράτσας καβάλιερ κινγκ τσαρλς. Η επόμενη σκηνή είναι σοκαριστική: τα δύο κουτάβια φαίνονται εμφανώς να υποφέρουν από φοβερούς πόνους. Όπως σημειώνουν οι εδικοί, τα σκυλιά αυτής της ράτσας έχουν μικρότερο κρανίο από τον εγκέφαλό τους. «Είναι σαν να προσπαθήσεις να χωρέσεις ένα πόδι που χρειάζεται 42 νούμερο παπούτσι σε ένα παπούτσι 36», δηλώνει στην εφημερίδα «Ιndependent» η κτηνίατρος Κλερ Ράσμπριτζ. «Αν χτυπούσατε με μια βέργα ένα σκυλί θα σας συνελάμβανε η αστυνομία. Αλλά τίποτε και κανένας δεν απαγορεύει αυτά τα ζευγαρώματα», προσθέτει. Οι λόγοι αυτού του άγριου αγώνα για την «καθαρότητα της φυλής» είναι δύο: Αφενός τα καθαρόαιμα σκυλιά κοστίζουν μια μικρή περιουσία. Αφετέρου οι διαγωνισμοί ομορφιάς στη Βρετανία που επιβάλλουν ένα πολύ συγκεκριμένο αισθητικό πρότυπο. Και για να μην αλλοιωθεί αυτό το αισθητικό πρότυπο ζευγαρώνονται σκυλιά που έχουν στενή συγγένεια μεταξύ τους με αποτέλεσμα να εξασθενούν τα γονίδιά τους.
Τα καβάλιερ κινγκ δεν είναι τα μόνα που παρουσιάζουν τέτοια προβλήματα. Από σοβαρές ασθένειες υποφέρουν μερικές από τις πιο δημοφιλείς ράτσες για τους λάτρεις των κατοικιδίων, όπως τα λαμπραντόρ, τα μπόξερ, τα ντόπερμαν, τα μπουλντόγκ και ο γερμανικός ποιμενικός.
Αισθητική και μπίζνες
«ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ σε διαγωνισμούς ομορφιάς για ζώα δεν βλέπω παρά μια επίδειξη ωμότητας», δηλώνει ο Μαρκ Έβανς, επικεφαλής κτηνίατρος στη βρετανική Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Ζώων. Το πρόβλημα άρχισε τον 19ο αιώνα όταν οι εκτροφείς σκυλιών ράτσας καθόρισαν τα αισθητικά κριτήρια για να χαρακτηριστεί ένα ζώο «ιδανικό». Τα μάτια των «ιδανικών» μπουλντόγκ, για παράδειγμα, πρέπει να χωρίζονται με ένα βαθύ αυλάκωμα, η μύτη τους να διαθέτει μια ιδιαίτερη σχισμή και ο λαιμός τους να είναι κοντός και παχύς. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα 20.000
μπουλντόγκ που υπάρχουν σήμερα στη Βρετανία έχουν την ποικιλία γενετικού υλικού που σε φυσιολογικές συνθήκες θα είχε ένας πληθυσμός 70 σκυλιών αυτής της ράτσας. Πίσω, βέβαια, από αυτή την αισθητική ορθοδοξία κρύβεται ένας τεράστιος τζίρος. Στον τζίρο αυτόν πρέπει να προστεθούν τα 12,5 εκατομμύρια. ευρώ που ξοδεύουν κάθε βδομάδα οι Βρετανοί στους κτηνιάατρους. Και φυσικά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 75% του ποσού αυτού προορίζεται για τη θεραπεία των σκυλιών ράτσας.