H Maya αν και έχει κλείσει λίγες μέρες μαζί μας διαπιστώνω πως:
Για να πάω να την πάρω από εκεί που βρισκότανε έπρεπε να διανύσω 400 περίπου χιλιόμετρα! Αποφάσισα λοιπόν να πάρω το τρένο (περίπου 3 ώρες και 30 λεπτά) περίπου! Όταν την πήρα "περπατούσε" στον τρίτο μήνα και έφτανε τα 13 κιλά! Μεγάλο κουταβάκι! Ευτυχώς εδώ οι δημόσιες συγκοινωνίες (τρένα, λεωφορεία) επιτρέπεται να έχεις ένα ζώο η και δύο μαζί σου αλλά σε θέσεις που διαχωρίζονται με τους επιβάτες που ίσως να πάσχουν από κάποια αλλεργία στα ζώα (ειδικότερα στις γάτες η και στα σκυλιά ακόμα)! Το ταξίδι με την Maya θαυμάσιο αν εκείνο που με εντυπωσιάζει είναι πως ουδέποτε μου διαμαρτυρήθηκε για "πιπι" ούτε καν για νερό! Το κουταβάκι μου όμως είχε άγχος και φοβία με τα τρένα και εκείνο που το φοβησε περισσότερο είναι οι αυτόματες πόρτες των τρένων και τον λεωφορείων!Προσπαθούσα να το ηρεμώ μιας και ήταν η πρώτη του μετακίνηση αφού γεννήθηκε σε μια έρημη περιοχή της Σουηδίας μόνο με άλλα malamute χιόνια και στην κυριολεξία μέσα στην φύση! Η εκτροφέας μου μου τόνισε πως το πρώτο βράδυ και καθημερινά θα πρέπει να παίρνω το νερό από κοντά του! Τα μάλαμουτ λόγο καιρού και χειμωνιάτικων συνθηκών δεν πίνουν τόσο νερό και θα ηταν καλό να μην πίνει μετά της 21:00 το βράδυ για να μπορεί να κοιμάται! Αυτό πραγματικά δεν το είχα ξανακούσει! Τις επόμενες μέρες έπρεπε ακολούθησαν βόλτες τρεξίματα κλπ! Το πρόβλημα μου τώρα είναι πως έχει πείσμα και μπορεί να ακούει όλες τις εντολές αλλά το τράβηγμά της είναι τόσο δυνατό που με εκπλήσει! Όσες φορές την μάλωσα η όσες φορές την έσφιγγα επάνω στο πόδι μου και στο βηματισμό μου εκείνη αντιδρούσε από πείσμα! Από εκεί και πέρα μολογώ πως με προβληματίζει γιατί όσες μεθόδους κι αν ακολούθησα εκείνη εκεί!!! Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι πως αν τραβάει έτσι 3 μηνών τι θα τραβάει όταν γίνει 1 χρονού; Βέβαια από την πρώτη στιγμή έμαθα πως έχει πάρει από τον πατέρα Knut στη δύναμη και από τον παππού της! Τώρα ψάχνω μεθόδους! Καμία πρόταση? Βλέπεις είναι και έξυπνη μέσα σε όλα τα άλλα!!!
Για να πάω να την πάρω από εκεί που βρισκότανε έπρεπε να διανύσω 400 περίπου χιλιόμετρα! Αποφάσισα λοιπόν να πάρω το τρένο (περίπου 3 ώρες και 30 λεπτά) περίπου! Όταν την πήρα "περπατούσε" στον τρίτο μήνα και έφτανε τα 13 κιλά! Μεγάλο κουταβάκι! Ευτυχώς εδώ οι δημόσιες συγκοινωνίες (τρένα, λεωφορεία) επιτρέπεται να έχεις ένα ζώο η και δύο μαζί σου αλλά σε θέσεις που διαχωρίζονται με τους επιβάτες που ίσως να πάσχουν από κάποια αλλεργία στα ζώα (ειδικότερα στις γάτες η και στα σκυλιά ακόμα)! Το ταξίδι με την Maya θαυμάσιο αν εκείνο που με εντυπωσιάζει είναι πως ουδέποτε μου διαμαρτυρήθηκε για "πιπι" ούτε καν για νερό! Το κουταβάκι μου όμως είχε άγχος και φοβία με τα τρένα και εκείνο που το φοβησε περισσότερο είναι οι αυτόματες πόρτες των τρένων και τον λεωφορείων!Προσπαθούσα να το ηρεμώ μιας και ήταν η πρώτη του μετακίνηση αφού γεννήθηκε σε μια έρημη περιοχή της Σουηδίας μόνο με άλλα malamute χιόνια και στην κυριολεξία μέσα στην φύση! Η εκτροφέας μου μου τόνισε πως το πρώτο βράδυ και καθημερινά θα πρέπει να παίρνω το νερό από κοντά του! Τα μάλαμουτ λόγο καιρού και χειμωνιάτικων συνθηκών δεν πίνουν τόσο νερό και θα ηταν καλό να μην πίνει μετά της 21:00 το βράδυ για να μπορεί να κοιμάται! Αυτό πραγματικά δεν το είχα ξανακούσει! Τις επόμενες μέρες έπρεπε ακολούθησαν βόλτες τρεξίματα κλπ! Το πρόβλημα μου τώρα είναι πως έχει πείσμα και μπορεί να ακούει όλες τις εντολές αλλά το τράβηγμά της είναι τόσο δυνατό που με εκπλήσει! Όσες φορές την μάλωσα η όσες φορές την έσφιγγα επάνω στο πόδι μου και στο βηματισμό μου εκείνη αντιδρούσε από πείσμα! Από εκεί και πέρα μολογώ πως με προβληματίζει γιατί όσες μεθόδους κι αν ακολούθησα εκείνη εκεί!!! Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι πως αν τραβάει έτσι 3 μηνών τι θα τραβάει όταν γίνει 1 χρονού; Βέβαια από την πρώτη στιγμή έμαθα πως έχει πάρει από τον πατέρα Knut στη δύναμη και από τον παππού της! Τώρα ψάχνω μεθόδους! Καμία πρόταση? Βλέπεις είναι και έξυπνη μέσα σε όλα τα άλλα!!!
Last edited: