Αν γεννήθηκε 12 Αυγούστου, την Κυριακή 1 Οκτωβρίου που τον πήρατε ήταν 7 εβδομάδων.
Αυτές οι πρώτες εβδομάδες είναι πάρα πολύ σημαντικές για ένα κουτάβι γιατί παίρνει πολύτιμα μαθήματα από την μάνα και τα αδέλφια του. Μαθήματα που δυστυχώς δεν αναπληρωνονται ΠΟΤΈ, όσες καλές προθέσεις και να έχετε.
"ΤΡΙΤΗ ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
(5η έως και 7η εβδομάδα)
ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΤΡΟΦΕΑ
α) Ατομική ενασχόληση και φροντίδα. Το κουτάβι είναι πλέον ικανό να αναγνωρίζει ανθρώπους και αρχίζει να χτίζει
δεσμούς μ’ αυτούς. Οι περισσότεροι εκτροφείς πιστεύουν ότι το καθήκον τους ολοκληρώνεται με το να χαϊδεύουν τα κουτάβια όλα μαζί, ενώ αυτά χοροπηδούν τριγύρω τους. Εάν όμως θέλουμε να δημιουργήσουμε ενήλικους σκύλους με ακλόνητη αυτοπεποίθηση αυτό δεν είναι αρκετό. Είναι σημαντικό το κάθε κουτάβι να απολαμβάνει καθημερινά κάποια λεπτά αυτόνομης και αποκλειστικής επαφής με τον εκτροφέα. Παρέχοντας τους ατομική ενασχόληση, μακριά απ’ τ’ αδέλφια και τη μητέρα του, συνειδητοποιεί την μοναδικότητα του σαν ξεχωριστή προσωπικότητα. Ταυτόχρονα, εξισορροπούμε την
οποιαδήποτε μορφή “καταπίεσης” υφίσταται από κάποια απ’ τ’ αδέλφια του, στα πλαίσια της καθημερινής πλέον άσκησης κοινωνικής ιεραρχίας που αναπτύσσεται ανάμεσά τους.
β) Έναρξη εκπαίδευσης καθαριότητας. Αυτή είναι η ηλικία κατά την οποία τα κουτάβια απομακρύνονται από τη φωλιά
τους για να λερώσουν, υπακούοντας το ένστικτο τους να διατηρήσουν το χώρο που κοιμούνται καθαρό. Εάν ο εκτροφέας εκμεταλλευτεί αυτή τη φάση και στρώνει το χώρο γύρω απ’ το κρεβάτι των κουταβιών με εφημερίδες, το κουτάβι
εκπαιδεύεται πανεύκολα και όταν βρεθεί στο καινούριο του σπίτι ξέρει τι και που να το κάνει, αφήνοντας έκπληκτα τα
καινούργια αφεντικά του.
γ) Απογαλακτίσει και πειθαρχία. Αν και ξεκινάει σταδιακά ο απογαλακτισμός, η μητέρα δεν πρέπει να απομακρύνεται από τα κουτάβια εντελώς. Πρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση σ’ αυτά όποτε το επιθυμεί.
Ο ρόλος της τώρα είναι σημαντικός για τη τιθάσευση και πειθαρχία τους. Πολλοί σοκάρονται όταν δουν τη μητέρα να γρυλίζει ή ακόμα και (επιφανειακά) επιτίθεται στα κουτάβια της, αλλά δεν πρέπει. Τους διδάσκει πως να υιοθετούν τη στάση υποταγής, κάτι που στο μέλλον μπορεί να γα γλιτώσει από αιματηρούς καβγάδες με πολύ κυριαρχικά ή επιθετικά σκυλιά.
Κουτάβια που έχουν αποχωριστεί εντελώς τη μητέρα τους σ’ αυτή την ηλικία, εξελίσσονται συχνά σε θορυβώδεις, νευρωτικούς και ανεξέλεγκτους ενήλικους σκύλους.
Δ) Συνύπαρξη με τ’ αδέλφια τους. Τα κουτάβια μαθαίνουν να διαχωρίζουν τους ανθρώπους απ’ τους σκύλους, σαν δύο
ξεχωριστές οντότητες.
Η συνύπαρξη και αλληλεπίδραση με τ’ αδέλφια τους τα μαθαίνει να είναι και να συμπεριφέρονται
σαν σκύλοι. Εάν ένα κουτάβι αποχωριστεί από τα υπόλοιπα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όταν μεγαλώσει θα
επιδεικνύει πολύ μικρότερο ενδιαφέρον για “σκυλίσιες” δραστηριότητες και τρόπο ζωής και πιθανόν να μπλέκεται σε
καβγάδες με κάθε άγνωστο σκύλο συναντάει. Εάν αποχωριστεί δε κατά την έναρξη αυτής της περιόδου το πιθανότερο είναι να καταλήξει ένας πολύ επιθετικός σκύλος, με κρίση ταυτότητος και τόσο ανθρωποκεντρικός που ακόμα και οι σεξουαλικές του επιθυμίες να εκφράζονται προς τους ανθρώπους, αντί γι’ αυτούς σκύλους.
ΝΕΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Η τεχνική και η πρακτική της κοινωνικής ιεραρχίας εδραιώνονται κατά τη περίοδο αυτή. Το παιχνίδι - πάλη, αλλά και η
αμιγής πάλη, ιδιαίτερα για το φαγητό, ξεκινούν. Στη έβδομη εβδομάδα το μυαλό του κουταβιού προσομοιάζει πλέον του
ενήλικου σκύλου, χωρίς βέβαια τις εμπειρίες.
Το κουτάβι αναγνωρίζει πλέον διαφορετικές ανθρώπινες μορφές και θορύβους, και σ’ αυτή τη φάση μπορούμε να ξεκινήσουμε τη σταδιακή “εισαγωγή” τους. Η χρήση μεταλλικών μπολ φαγητού (πέρα της υγιεινής τους) με το θόρυβο
που κάνουν βοηθούν τα κουτάβια να συνδέσουν τις εναλλαγές θορύβων με κάτι ευχάριστο.
Μπορείτε να χρησιμοποιείτε κουτάλι για να ανακατεύεται θορυβωδώς το περιεχόμενο τους, καθώς και να το εναποθέτετε απότομα στο πάτωμα. Να είστε σίγουροι ότι κανένα από τα κουτάβια εκτροφής σας δεν θα βρεθεί να τρέμει φοβισμένο κάτω απ’ το τραπέζι της κουζίνας, επειδή κάποιο μπρίκι έπεσε στο πάτωμα στο καινούργιο του σπίτι. Άλλοι θόρυβοι, όπως παλαμάκια και ηλεκτρική σκούπα (ο “μπαμπούλας” των περισσότερων σκύλων που ζουν μέσα στο σπίτι) πρέπει να εισαχθούν σταδιακά, αρχικά έξω απ’ το δωμάτιο των κουταβιών και μετά μέσα. Η παρουσία και η αλληλοϋποστήριξη που θα παρέχει το ένα στο άλλο θα τα βοηθήσουν να αποδεχθούν και συνηθίσουν αυτούς τους θορύβους πολύ ευκολότερα.
Τέλος, στη περίοδο αυτή μπορεί να γίνει εύκολα και χωρίς σκοπό η εισαγωγή στο περιλαίμιο και το λουρί οδηγό. Ένα μικρό
νάιλον περιλαίμιο (μεγέθους γάτας) με ένα ελαφρό σχοινάκι, ακόμα και κορδόνι παπουτσιού δεμένο στην άκρη του και τα
κουτάβια εκπαιδεύουν το ένα το άλλο. Στο παιχνίδι μαθαίνουν να συνηθίζουν το συναίσθημα της έλξης και του να έχουν
κάτι γύρω απ’ το λαιμό τους, χωρίς κόπο από ‘μας. "
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε
εδω