Maltese ή Yorkshire

[Κατερίνα27]

Καλησπερα,
Είμαι σε αναζήτησή μικρόσωμο σκύλου που δε βγάζει τρίχα και είμαι ανάμεσα σε Yorkshire και Maltese . Έχω διαβάσει σε παρά πολλά site για τα χαρακτηριστικά αυτών των σκύλων αλλά δε μπορώ να βγάλω άκρη. Έχω οικογένεια με ένα μωρό 1 χρόνων. Στο οικογενειακό μου περιβάλλον υπάρχει ένα Yorkshire και αντιθέτως με τα όσα ακούγονται τα πάει πολύ καλά με παιδάκια γιατί είχε εκπαιδευτεί από κουτάβι. Δε ξέρω όμως άμα έτυχε γιατί γενικά λένε ότι δε τα πάνε καλά με παιδάκια. Με τα Maltese δεν έχω ακούσει κάτι «κακό» σχετικά με τα παιδιά. Θα ήθελα παρακαλώ και τη δίκη σας άποψη και εμπειρία. Επίσης θα ήθελα να μάθω γενικά χαρακτηριστικά αυτών των σκύλων και το κατά ποσό είναι δεκτικά σε θέμα εκπαίδευσης.

 

[Yorkaddict]

Καλημέρα και καλώς ήρθες!
Τα γιορκι ανήκουν στην ομάδα 3, είναι τεριε και πάρα το γεγονός πως δεν εκτρεφονταν επί τούτου για αυτον τον σκοπό, κυλάει στο αίμα τους η τρέλα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τεριε.
Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε ενεργητικά σκυλάκια με αυξημένο το ένστικτο του prey drive και αρκετά χαμηλό arousal threshold.
Βέβαια πάντα συνυπολογιζεις τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα άτομα της φυλής και φυσικά την κληρονομικοτητα. Υπάρχουν πολύ ήρεμα και γλυκά σκυλάκια, υπάρχουν όμως και ταλιμπαν. Το ιδεατό όμως είναι κάπως προς ταλιμπαν μεριά.
Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς να διαβάσεις εδώ.
Είναι ιδιαίτερα ζωάκια και για μένα η μεγαλύτερη δυσκολία, ειδικά στην Ελλάδα, είναι να βρεις εκτροφείς. Παρά την δημοφιλια της φυλής, η εκτροφή τους είναι περιορισμένη.
Θα σου πρότεινα να μπεις στο site του Κυνολογικου Ομίλου Ελλάδας (ΚΟΕ) να δεις το πρόγραμμα εκθέσεων, και να πας σε όποια μπορείς, ώστε μέσω αυτής της διαδικασίας να δεις από κοντά εκτροφεις και σκυλιά.
Εάν θες διάβασε και αυτό εδώ.
Μακρυά από πετ σοπ και αγγελίες.

Με παιδιά θα σε δυσκολέψουν αν και παίζει ρόλο ποιο θα έρθει πρώτο (παιδί ή σκυλί). Αλλιώς μαθαίνει εάν ήδη υπάρχει ένα παιδί και μεγαλώσει μαζί του, αλλιώς εάν του παρουσιαστεί φαντης μπαστούνι ένα μωρό στο σπίτι του.
Όπως και να έχει όμως θέλει τεράστια προσοχή λόγω μεγέθους, γιατί είναι πολύ εύκολο να υπάρξει κάποιος τραυματισμός του σκύλου από ένα παιδάκι.

Όσον αφορά τα μαλτεζακια, θα σε κατατοπισουν περισσότερο άλλοι συμφορουμητες που έχουν μαλτεζ.

 

[p__nat]

Νομίζω πως σε μεγάλο βαθμό, καθοριστικό ρόλο παίζει ο τρόπος που θα ανατραφούν παιδί και σκύλος, ώστε αυτή η συνύπαρξη να είναι αρμονική. Εκατοντάδες οικογένειες συμβιώνουν ευχάριστα με “δύσκολες” φυλές και άλλες τόσες ζουν μια κόλαση με ένα μικρόσωμο…

Στο δια ταύτα, τα μαλτέζ ανήκουν στην ομάδα 9 (σκύλοι συντροφιάς) και θεωρητικά είναι μικρής εκτόνωσης, δεν είναι επιθετικά, έχουν ήπιο και παιχνιδιάρικο χαρακτήρα, που τα κάνουν ιδανικά για οικογένειες με παιδιά, ή ανθρώπους, όχι τόσο ενεργητικούς. Το “θεωρητικά” το βάζω, γιατί αυτά είναι τα χαρακτηριστικά τους, όταν προέρχονται από εκτροφεία που σέβονται τη φυλή και προσπαθούν να την βελτιώσουν. Επίσης είναι πολύ δεκτικά στην εκπαίδευση και δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα ιατρικά προβλήματα, παρά την άποψη ορισμένων, που αποκτούν τα “καθαρόαιμα” μαλτέζ τους από κουταβέμπορους και εν συνεχεία θεωρούν, πως “όλα τα μαλτέζ έχουν δερματικά προβλήματα, ή πάσχουν από γαστρεντερολογικές παθήσεις”.

Επίσης, δεν προεξοφλούμε ότι ακόμη κι αν έχουν αυτόν τον χαρακτήρα, δεν θα καταστραφεί όταν αρχίσουμε να τα κυκλοφορούμε σε βρεφικά καρότσια, ή να τους βάζουμε πιπίλες στο στόμα (όχι, δεν το λέω τυχαία…), ή όταν τελικά ξεχνάμε πως είναι σκύλος, που θέλει όρια και φραγμούς, όπως θα κάναμε και σε έναν σκύλο μεγαλύτερου μεγέθους.

Το μικρό τους μέγεθος, αποτελεί κι εδώ ανασταλτικό παράγοντα, όταν υπάρχουν μικρά παιδιά που δεν έχουν τον έλεγχο των κινήσεων τους. Είναι πολύ απαιτητικά στην διατήρηση του μανδύα τους και ακόμη περισσότερο όταν δεν είναι καλής εκτροφής και δεν έχουν το μεταξένιο τρίχωμα που θα έπρεπε.
Επίσης, το μέγεθος είναι ένα και μοναδικό. Δεν υπάρχουν toy, mini, teacup ή super mini όπως διάβασα πρόσφατα.

Αυτό που θα ήθελα γενικότερα να προσθέσω, είναι πως είτε καταλήξεις σε γιόρκι, είτε σε μαλτέζ, αν πρόκειται να το αποκτήσεις από pet shop ή κουταβέμπορο, χίλιες φορές να βρεις ένα μικρουλάκι από μια φιλοζωική, παρά να βάλεις το λιθαράκι σου, σ’αυτό το κολαστήριο που ονομάζεται puppy mill...

 

[Yorkaddict]

καθοριστικό ρόλο παίζει ο τρόπος που θα ανατραφούν παιδί και σκύλος, ώστε αυτή η συνύπαρξη να είναι αρμονική

Συμφωνώ απόλυτα.
Παρόλα αυτά και κρίνοντας από προσωπική εμπειρία με γιορκι και παιδιά, υπάρχει ένας αυξημένος βαθμός δυσκολίας όταν έχεις ένα μικρό παιδί που μαθαίνει και ταυτόχρονα έναν μικρόσωμο σκύλο που προϋπήρχε και που και αυτός προσπαθεί να προσαρμοστεί.
Μέχρι να μάθει το παιδί και να προσαρμοστεί το σκυλί, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, υπομονή και επιμονή.

Από την άλλη εάν μιλάμε για κουταβάκι που το παράθυρο της κοινωνικοποιησης είναι ακόμα ανοικτό, μαθαίνει και προσαρμόζεται πολύ πιο εύκολα με τη είσοδό του σε μια οικογένεια.

Για αυτο έκανα και αυτόν τον διαχωρισμό στο προηγούμενο μήνυμα. Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαμε κάνει πρόσφατα.

Και στις 2 περιπτωσεις, ειδικά εάν μιλάμε για μικρόσωμα σκυλάκια, ο κίνδυνος ατυχημάτων είναι πάντα υπαρκτός. Από πεσίματα από καναπέδες και κρεβάτια, μέχρι πατήματα (παρόλο που μαθαίνουν γρήγορα να αποφεύγουν τα ατσουμπαλα βήματα των μωρών και ενηλίκων πολλές φορές).

Προσωπικά δεν θεωρώ καλή ιδέα ένα μωρό 1 έτους και ένα κουτάβι μικρόσωμης φυλής.
Θέλει τεράστια προσοχή και δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται όλοι τον κίνδυνο.

 

[p__nat]

Προσωπικά δεν θεωρώ καλή ιδέα ένα μωρό 1 έτους και ένα κουτάβι μικρόσωμης φυλής.
Θέλει τεράστια προσοχή και δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται όλοι τον κίνδυνο.

Αν θυμάμαι καλά, από τότε που “χτένιζα” το φόρουμ, υπήρχε ένα νήμα στο οποίο καταγράφονταν τα στοιχεία της εκάστοτε φυλής, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τόσο θετικά όσο και αρνητικά… Ένα τέτοιο, είναι σίγουρα το μέγεθος ορισμένων σκύλων. Δυστυχώς, ένα στραβοπάτημα μπορεί να είναι αρκετό για να τους προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Εγώ που είμαι ιδιαίτερα προσεκτική και δεν την αφήνω να πηδάει εδώ κι εκεί, μετράω ήδη ένα ατσούμπαλο πέσιμο το οποίο με έκανε να την τρέχω σε κλινική για ακτινογραφίες…

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ πως, ανάλογα με τα δεδομένα, υπάρχει και ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης, ώστε να φτάσει κάποιος στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ωστόσο, ούτε εγώ είμαι υπέρ στην συνύπαρξη αυτών των 2 κατηγοριών.

Δεν ξέρω μήπως το bichon frise θα ήταν καλύτερη λύση. Ίσως η @Εriana θα μπορούσε να δώσει τα φώτα της…?

 

[Κατερίνα27]

Κατάλαβα. Οταν εν τέλη καταλήξουμε στο ποια φυλή θα πάρουμε θα κοιτάξουμε να είναι από νόμιμο εκτροφέα στο link που μου στείλατε. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Πάντως όσο αφορά τη μικρόσωμη φυλή και το μωρό επειδή όλη μέρα είμαι στο σπίτι διότι δε δουλεύω μπορώ να έχω την απεριόριστη προσοχή μου και στους δυο. Στο παρελθόν είχαμε ένα σκυλί που ήταν κοκονακι το οποίο δυστυχώς το χάσαμε από καρκίνο πριν 2 χρόνια και μαδούσε παρά μα παρά πολύ και με είχε κουράσει λίγο το θέμα με τη τρίχα γι αυτό τώρα προσπαθώ να βρω φυλές που δε χάνουν τρίχα,είναι μικρόσωμα και τα πάνε καλά με παιδάκια. Αν έχετε να μου προτείνετε και άλλες φυλές με αυτά τα χαρακτηριστικά πολύ ευχαρίστως να τις κοιτάξουμε.

 

[Yorkaddict]

Δεν έχει να κάνει μόνο με τον χρόνο που μπορείς να διαθέσεις, αλλά με πολλαπλούς παράγοντες. Υπάρχουν και όρια στις ανθρώπινες αντοχές.
Δεν είναι απλό να έχεις κουτάβι και μωρό ταυτόχρονα.

Φαντάσου ένα κουτάβι μόνο του είναι μπελάς, θέλει χρόνο, διαρκή παρακολούθηση, καθοδήγηση.
Ειδικα τέτοιες φυλές που θέλουν μια ιδιαίτερη προσοχή στο να μάθουν που να κάνουν την ανάγκη τους, ώστε να μην σου κατουρανε παντού μέσα στο σπίτι.
Από κουτάβι τα μαθαίνεις και πρέπει να είσαι από πάνω τους διαρκώς.
Αλλιώς το έχασες το παιχνίδι.

Εάν σε αυτό προσθέσεις ένα μωρό 1 έτους (με ότι αυτό συνεπάγεται - φαντάζομαι τα βιώνεις), αντιλαμβάνεσαι τον βαθμό δυσκολίας. Σε όλα αυτά προσθέτεις και τον σωματικό κίνδυνο που διατρέχει ένα κουταβάκι μικρόσωμης φυλής από ένα μωρακι που μεγαλώνει, κάνει τα πρώτα του βήματα, παίζει άγαρμπα με τα παιχνίδια του, τα πετάει κλπ.

Από κει και πέρα όσον αφορά τις τρίχες που λες, τα γιορκι δεν αφήνουν τρίχα, δεν αλλάζουν τρίχωμα, δεν έχουν υπόστρωμα. Το ίδιο αν δεν απατώμαι ισχύει και για τα μαλτεζακια.
Όλα αυτά όμως ισχύουν για τυπικά σκυλιά της φυλής τους, με το σωστό τρίχωμα.
Το αναφέρω αυτό γιατί υπάρχουν γιορκοειδή και μαλτεζοειδή με υπόστρωμα, που μαδανε κανονικότατα.
Ένας λόγος παραπάνω να απευθυνθείς στους σωστούς ανθρώπους.

 

[Κατερίνα27]

Ναι το καταλαβαίνω αυτό που μου λες γιατί είχα σκύλο στο παρελθόν όπως σου είπα και είχα παιδευτεί αρκετά αλλά έφταιγε το γεγονός ότι δεν ήξερα εγω πως να το εκπαιδευσω σωστά. Γι αυτό έχω αποφασίσει από τη πρώτη στιγμή που θα πάρω ένα κουταβι θα απευθυνθώ σε εκπαιδευτή για να με καθοδηγήσει σωστά στο κάθε βήμα. Επειδή ευτυχώς ήταν κοινή απόφαση με τον άντρα μου και το θελουμε αρκετά γιατί μας αρέσει πολύ η ζωή με ένα σκυλί και μας λείπει αυτό το συναίσθημα θα έχω αρκετή βοήθεια στο να μπορέσουν να συνυπάρξουν σκυλί-παιδί.

 

[Εriana]

@Κατερίνα27

Ένας από τους λόγους που κατέληξα σε bichon frise ήταν ακριβώς ότι έχω ένα μικρό παιδί, το οποίο αν και γενικά ήρεμο, τις κάνει πού και πού τις κουζουλάδες του, μάρτυς μου ο γάτος μας... που τον έχει τρέξει πολλάκις πάνω κάτω δεξιά αριστερά όταν ήταν μικρότερο κραδαίνοντας ένα φωτόσπαθο star wars.

Τα bichon frise έχουν μια πιο στιβαρή κατασκευή και δεν ανήκουν στην κατηγορία των toy αλλά στην κατηγορία των non sporting σκύλων της akc, νομίζω τα maltese και τα yorkie ανήκουν στην κατηγορία toy.

Τα bichon frise είναι λίγο πιο μεγαλόσωμα από τα maltese και έχουν σγουρό τρίχωμα αντί ίσιο. Δεν μαδάνε, υπό την έννοια ότι έχουν διπλό μανδύα και το τρίχωμα που χάνουν παραμένει ανάμεσα στους δύο μανδύες οπότε με ένα καλό βούρτσισμα μέρα παρά μέρα, είναι μια χαρά. Χρειάζονται grooming κάθε 5- 8 εβδομάδες και γενικά το κούρεμά του ειναι προς το κοντό.

Αναφορικά με τα παιδιά, τα bishon frise είναι λιγότερα εύθραυστα από τα yorkie και τα maltese γιατί είναι λίγο πιο μεγαλόσωμα. Ανεβαίνουν πηδάνε σε καναπέδες μια χαρά χωρίς να τρέμει το φυλοκάρδι. Αλλά σαφώς δεν έχουντην ανθεκτικότητα ενός πιο μεγαλόσωμου σκύλου.

Το bichon frise έχει γλυκό, πρόσχαρο χαρακτήρα και προσαρμοστικό. Τα πάει καλά με τα παιδιά αρκεί να μην το παρακάνουν μαζί του γιατί αν και λίγο πιο μεγαλόσωμος από τα yorkie και τα maltese, παραμένει μικρόσωμος σκύλος. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση απόκτησης μέσω εκτροφείου, όπως είπαν και οι από πάνω.

Πάντως η εμπειρία μου αναφορικά με ζώα και παιδιά, είναι ότι θέλει σύνεση και προσοχή μέχρι να συναρμόσουν οι συμπεριφορές του ζώου με του παιδιού και τούμπαλιν.

Σας αφήνω και μια φώτo

 

[Κατερίνα27]

Πανέμορφο. Να το χαίρεσαι
Δεν το είχα υπόψιν μου είναι η αλήθεια.θα το δω και αυτό . Για τα poodle ποια η άποψη σας ;

 

[spyv]

Σας αφήνω και μια φώτo

θέλουμε κι άλλες (τι με 'πιασε και εβαλα τονους;).

 

[mareco]

Νομίζω ότι πρέπει να βάλετε στην συζήτηση και τα Havanese
@haviharakennel ;

 

[haviharakennel]

Νομίζω ότι πρέπει να βάλετε στην συζήτηση και τα Havanese
@haviharakennel ;

Δεν θα ήμουν τόσο σίγουρη Μαρία
Αν και τα havanese είναι λίγο πιο μεγάλα (5-7 κιλά) και λιγότερο εύθραυστα, δεν έχω δώσει κουτάβι σε οικογένεια με τόσο μικρό μωρό. Προτιμώ τα παιδιά να είναι τουλάχιστον 5 ετών για να μπορούν να καταλάβουν κάποια πράγματα. Υπάρχει και θέμα περιποίησης που είναι αρκετά χρονοβόρα (δηλαδή χτενίζουμε και βουρτσίζουμε τακτικά για να μην κομπιάζουν - ακόμα και τα κοντοκουρεμένα).
Βέβαια σε οικογένειες που το μωρό ήρθε μετά, τα χαβανεζάκια μου συμπεριφερόντανε τέλεια και πολύ προστατευτικά προς το μωρό αλλά αυτά ήταν ήδη ενήλικα.