Γειά χαρά,
πριν απο έναν περίπου μήνα πήραμε ένα μαλτεζάκι, τον χούφτα που τώρα είναι περίπου 3 μηνών.
περιττό να σας πω πόσο χαρούμενοι είμαστε και πόση ώρα ασχολούμαστε καθημερινά μαζί του. βέβαια το οτι ασχολούμαστε πολύ μαζί του δε σημαίνει οτι ασχολούμαστε και με τον σωστό τρόπο, μάλιστα υπάρχουν κάποια θέματα που θα χρειαζόμασταν κάποιες συμβουλές. ψάξαμε στα υπάρχουσες συζητήσεις αλλά σε κάποια σημεία δε καλυφτήκαμε, οπότε:
1. το πρώτο θέμα έχει να κάνει με την ... ανάγκη του. Ο χούφτας μένει μέσα στο σπίτι, στο σαλόνι και καθώς δεν έχει εμβολιαστεί ακόμα προφανώς κάνει την ανάγκη του μέσα. Έχουμε πάρει πάνες και φαίνεται να γίνεται δουλειά, υπο κανονικές συνθήκες έχει μάθει να πηγαίνει στην πάνα και μόνο σε στιγμές ενθουσιασμού μας κάνει την λαδιά. Απο την στιγμή που θα εμβολιαστεί λογικά θα προσπαθήσουμε να τον εκπαιδεύσουμε να τα κάνει στο μπαλκόνι.
Το θέμα είναι οτι όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα περιλαμβάνουν την χρήση κλουβιού (crate) και αφενός δε νιώθουμε ιδιαίτερα άνετα με την χρήση του αφετέρου καθώς είναι κουτάβι δεν υπάρχει περίπτωση η ολονύκτια παραπαμονή στο κλουβί να αποδώσει.
Δεδομένου οτι είναι 3 μηνών ακόμα πως θα προτίνατε να το διαχειριστούμε; Υπάρχει κάποιος εναλλακτικός τρόπος εκπαίδευσης για την ανάγκη του;
2. Εκπαίδευση μήτηρ μαθήσεως... Έχοντας διαβάσει πολλά άρθρα και έχοντας δει κάποια ντοκιμαντέρ κλπ κλπ, καταβάλουμε προσπάθειες να τον εκπαιδεύσουμε. Και μέχρι στιγμής φαίνεται να τα πηγαίνει πολύ καλά αν και κάποιες φορές απλά μας φέρνει στα όρια της αντοχής μας. Θέλουμε απλά να μάθει κάποιες εντολές για να γίνει η ζωή του ασφαλέστερη και η δικιά μας ευκολότερη (ή λιγότερο δύσκολη).
Οι απορίες που έχουμε σχετικά με την εκπαίδευση είναι οι εξής:
- προσπαθούμε να εφαρμόσουμε μεθόδους θετικής ενίσχυσης και σε κάποιες περιπτώσεις είναι σαφές οτι αποδίδει, πώς όμως του μαθαίνεις να ΜΗΝ κάνει κάτι; Σε καμία περίπτωση δε μιλάμε για χτύπημα ή βία, ο περιορισμός σε κάποιον μικρί χώρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τιμωρία;
- είναι μικρός για να έχουμε απαιτήσεις απο αυτόν; δε σημαίνει οτι δε θα τον εκπαιδεύουμε αλλά απο ποιό σημείο και μετά η απογοήτευση είναι λογική;
- Δεν είμαστε σίγουροι για την διαφορά μεταξύ του ΜΗ και του ΑΣ'ΤΟ, καθώς 99% των περιπτώσεων που θα λέγαμε ΜΗ αναφέρονται στο να μη δαγκώνει κάτι. Ποιά η διαφορά, που εφαρμόζεται το ΜΗ και πως εκπαιδεύετε;
- Τέλος (προς το παρόν) έχει μια παθολογική αγάπη για την πάνα του. Πιο εύκολα θα αφήσει φαγητό παρά την πάνα του άπαξ και αρχίσει να την μασουλάει. Δοκιμάσαμε ταινία διπλής όψεως για να μένει η πάνα στο πάτωμα και να μη την σηκώνει και υπάρχει μια κάποια μικρή βελτίωση αλλά το πρόβλημα παραμένει. Να σημειώσω οτι αυτή η συμπεριφορά είναι άσχετη με το αν η πάνα είναι φρέσκια ή χρησιμοποιημένη. Καμιά ιδέα;
Ελπίζουμε να μη σας κουράσαμε με το μακρόσυρτο κέιμενο. Οποιαδήποτε ιδέα/συμβουλή ευπρόσδεκτη!
πριν απο έναν περίπου μήνα πήραμε ένα μαλτεζάκι, τον χούφτα που τώρα είναι περίπου 3 μηνών.
περιττό να σας πω πόσο χαρούμενοι είμαστε και πόση ώρα ασχολούμαστε καθημερινά μαζί του. βέβαια το οτι ασχολούμαστε πολύ μαζί του δε σημαίνει οτι ασχολούμαστε και με τον σωστό τρόπο, μάλιστα υπάρχουν κάποια θέματα που θα χρειαζόμασταν κάποιες συμβουλές. ψάξαμε στα υπάρχουσες συζητήσεις αλλά σε κάποια σημεία δε καλυφτήκαμε, οπότε:
1. το πρώτο θέμα έχει να κάνει με την ... ανάγκη του. Ο χούφτας μένει μέσα στο σπίτι, στο σαλόνι και καθώς δεν έχει εμβολιαστεί ακόμα προφανώς κάνει την ανάγκη του μέσα. Έχουμε πάρει πάνες και φαίνεται να γίνεται δουλειά, υπο κανονικές συνθήκες έχει μάθει να πηγαίνει στην πάνα και μόνο σε στιγμές ενθουσιασμού μας κάνει την λαδιά. Απο την στιγμή που θα εμβολιαστεί λογικά θα προσπαθήσουμε να τον εκπαιδεύσουμε να τα κάνει στο μπαλκόνι.
Το θέμα είναι οτι όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα περιλαμβάνουν την χρήση κλουβιού (crate) και αφενός δε νιώθουμε ιδιαίτερα άνετα με την χρήση του αφετέρου καθώς είναι κουτάβι δεν υπάρχει περίπτωση η ολονύκτια παραπαμονή στο κλουβί να αποδώσει.
Δεδομένου οτι είναι 3 μηνών ακόμα πως θα προτίνατε να το διαχειριστούμε; Υπάρχει κάποιος εναλλακτικός τρόπος εκπαίδευσης για την ανάγκη του;
2. Εκπαίδευση μήτηρ μαθήσεως... Έχοντας διαβάσει πολλά άρθρα και έχοντας δει κάποια ντοκιμαντέρ κλπ κλπ, καταβάλουμε προσπάθειες να τον εκπαιδεύσουμε. Και μέχρι στιγμής φαίνεται να τα πηγαίνει πολύ καλά αν και κάποιες φορές απλά μας φέρνει στα όρια της αντοχής μας. Θέλουμε απλά να μάθει κάποιες εντολές για να γίνει η ζωή του ασφαλέστερη και η δικιά μας ευκολότερη (ή λιγότερο δύσκολη).
Οι απορίες που έχουμε σχετικά με την εκπαίδευση είναι οι εξής:
- προσπαθούμε να εφαρμόσουμε μεθόδους θετικής ενίσχυσης και σε κάποιες περιπτώσεις είναι σαφές οτι αποδίδει, πώς όμως του μαθαίνεις να ΜΗΝ κάνει κάτι; Σε καμία περίπτωση δε μιλάμε για χτύπημα ή βία, ο περιορισμός σε κάποιον μικρί χώρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τιμωρία;
- είναι μικρός για να έχουμε απαιτήσεις απο αυτόν; δε σημαίνει οτι δε θα τον εκπαιδεύουμε αλλά απο ποιό σημείο και μετά η απογοήτευση είναι λογική;
- Δεν είμαστε σίγουροι για την διαφορά μεταξύ του ΜΗ και του ΑΣ'ΤΟ, καθώς 99% των περιπτώσεων που θα λέγαμε ΜΗ αναφέρονται στο να μη δαγκώνει κάτι. Ποιά η διαφορά, που εφαρμόζεται το ΜΗ και πως εκπαιδεύετε;
- Τέλος (προς το παρόν) έχει μια παθολογική αγάπη για την πάνα του. Πιο εύκολα θα αφήσει φαγητό παρά την πάνα του άπαξ και αρχίσει να την μασουλάει. Δοκιμάσαμε ταινία διπλής όψεως για να μένει η πάνα στο πάτωμα και να μη την σηκώνει και υπάρχει μια κάποια μικρή βελτίωση αλλά το πρόβλημα παραμένει. Να σημειώσω οτι αυτή η συμπεριφορά είναι άσχετη με το αν η πάνα είναι φρέσκια ή χρησιμοποιημένη. Καμιά ιδέα;
Ελπίζουμε να μη σας κουράσαμε με το μακρόσυρτο κέιμενο. Οποιαδήποτε ιδέα/συμβουλή ευπρόσδεκτη!
