θα με ενδιέφερε πολύ να μου εξηγήσεις περισσότερα σχετικά με την άποψή σου
1) να είναι το Samoyed αρσενικό και το Rot θηλυκο (εγώ σκεφτόμουν ίσως περισσότερο στο στερεότυπο του "αρρενωπού" αρσενικού "αρχηγού μεταξύ των δύο" με χαρακτηριστικά φύλακα rot- που θα έχει και σχετική εκπαίδευση- και του χαριτωμένου παιχνιδιάρικου θηλυκου samoyed) και
2) να έρθουν σπίτι με διαφορά κάποιων μηνών... και αν γίνει αυτό, ποιο πρεπει να ερθει πρώτο και ποιο δεύτερο?...
...καμιά φορά βέβαια βεβαια είναι και τι γέννες θα βρεις από τους εκτροφείς που σε "ικανοποιούν"... μπορείς άραγε να τα προγραμματίσεις όλα τόσο μα τόσο πολύ?
1) Αυτό, ίσως, να είναι το πιο εύκολο από όσα με ρωτάς... αν και σηκώνει (όπως σου είπα) μεγάλη συζήτηση, μιάς και υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις...
Καταρχήν, πάρε υπόψη σου ότι έχω υποθέσει πως δεν έχετε ιδιαίτερη εμπειρία (όπως κι εγώ, εξάλλου) σε "κυριαρχικές" φυλές και, κυρίως, της λεγόμενης "Ομάδας 2" (βλέπε: Rottweiler και γενικότερα μολοσσοειδή, τσοπανόσκυλα κλπ.)... αν κάνω λάθος, ζητώ συγγνώμη...
Ετσι, ένα θηλυκό ζώο (κυριαρχικής φυλής - και, σχεδόν, κάθε φυλής) είναι πιο "ομαλό", μαλακό, τρυφερό, προσεκτικό ζώο... εκτός και αν πέσεις στην (μάλλον σπάνια) περίπτωση της "κακιάς σκύλας" (που λέμε εδώ μέσα - και έχουμε μερικές), οπότε δεν σε γλυτώνει τίποτα!!!
Επίσης, ένα θηλυκό ζώο, ίσως και να "φυλάει καλύτερα", δηλαδή πιο σταθερά... για παράδειγμα, αν ο κλέφτης φέρει μαζί του ένα πανί που έχει μυρωδιά θηλυκού σε οίστρο, τον έχασες τον αρσενικό... ή, ακόμα καλύτερα (θυμήθηκα μιά ληστεία σε έργο που είχα δει παλιά) αν αμολήσει στον κήπο σου μιά σκυλίτσα σε οίστρο!!! Ενώ η θηλυκιά, δεν "χρηματίζεται" από τέτοια...
Από εκεί και πέρα, τα αρσενικά σκυλιά είναι όπως τα αγοράκια στην εφηβεία και στη νεαρή ηλικία... πρώτον, αργούν να ωριμάσουν (φτάνουν μέχρι τα 3 ή και 4 χρόνια, για να πεις ότι έχεις ένα ενήλικο αρσενικό σκύλο - ειδικά στις μολοσσοειδείς φυλές)... δεύτερον, συμπεριφέρονται με το γνωστό κλισέ "ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε?"... αυτό το κλισέ, το δείχνουν κατά μεγάλη πιθανότητα στους άλλους αρσενικούς (σκύλους) που συναντάνε! Δε λέω, κάποιοι από αυτούς το δείχνουν και σε ανθρώπους, αλλά τα αρσενικά έχουν "θεματάκια" (λίγα ή περισσότερα) με άλλα αρσενικά σκυλιά...
Ενα ψιλοαστείο παράδειγμα, που μου έτυχε σήμερα:
Εχω κι εγώ ένα κούταβο κυριαρχικής φυλής. Στην πρωινή βόλτα, φτάνουμε σε γωνία, όπου δεν υπάρχει καλή ορατότητα και δεν ξέρεις αν (και ποιός) θα ξεπροβάλει κάποιος από τη γωνία... γι' αυτό κι εγώ, εκεί κοντά, τον βάζω πάντα στο "μαζί" (το κεφάλι του ακριβώς δίπλα στο γόνατό μου)... και, ώ του θαύματος, σήμερα, ξεπροβάλλει από τη γωνία (στα 5 μέτρα) ένας "αρσενικότατος" και αρκετά ογκώδης Cane Corso, με μιά κυρία μεγαλύτερη (ακόμα και) από εμένα, η οποία αναφωνεί δυνατά: "Ωχ, Παναγία μου!"... με το που ακούω εγώ το επιφώνημα (έχω "εκπαιδευτεί", βέβαια, εδώ και καιρό σε παρόμοια σενάρια και αμέσως κατάλαβα τον "καημό" της!), στέκομαι μόνο για ένα δευτερόλεπτο (και λιγότερο) και βλέπω: Τον δικό μου να "στριτζώνει" και τον άλλον να σφίγγεται σε "εκείνη" την παγωμένη στάση... και, άμεσα, κάνω μεταβολή, παρασέρνοντας το σκύλο μου... και, επίσης, άμεσα, η κυρία (γάτα!) περνάει στο απέναντι πεζοδρόμιο...
Μπορέσαμε, έτσι, και οι δύο (σαν συνεννοημένοι από παλιά!) να καταφέρουμε να μην κοιταχτούν και "στηθούν" τα "χρυσούλια" μας... και, έστω και τσιτωμένος, ο δικός μου προχώρησε στην καινούργια διαδρομή μας και το ξέχασε... φαντάζομαι (γιατί δεν τόλμησα κάν να γυρίσω να κοιτάξω) ότι το ίδιο έγινε και με τον άλλο σκύλο...
Κλασική περίπτωση κυριαρχικών αρσενικών αυτή...
Από την άλλη:
Εχω συναντήσει αρσενικό Samoyed, που είναι χαρά της ψυχής οποιουδήποτε ανθρώπου το πλησιάζει...
Και έχω συναντήσει θηλυκό Rottweiler, που για να πλησιάσεις το αφεντικό της (χωρίς να σε χαιρετήσει εκείνος) στα δύο μέτρα, πρέπει να είσαι αρκετά γενναίος...
2) Δεν παίζει ρόλο με ποιά σειρά θα έρθουν... αυτό που θα αποδειχτεί πιο κυριαρχικό (σαν συγκεκριμένο άτομο), ή απλά πιο έξυπνο, θα αναλάβει κάποια στιγμή την πρωτοκαθεδρία, στη μεταξύ τους σχέση... εσείς (
ενδεχομένως, σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή της εμπιστοσύνης σας) δεν θα έχετε παρά να διακρίνετε ποιό από τα δύο έχει την τάση να "πάρει κεφάλι" και να διευκολύνετε αυτή τη μετάβαση...
Επίσης, έχεις δίκιο στο ότι δεν μπορείς να τα προγραμματίσεις όλα από την αρχή... αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι να επιλέξεις
προσεκτικά: εκτροφέα, γραμμές, γέννα, κουτάβι, της κάθε φυλής... έτσι, από μόνη της, η διαδικασία αυτή θα σας δώσει το ικανό διάστημα που ανέφερα...