Είπα να ανοίξω ένα θέμα για όλες εκείνες τις αξέχαστες στιγμές που ο αγαπημένος μας φίλος έκανε κάτι μοναδικά αστείο ή υπέροχο ή <enter exceptional behaviour>, (που δεν είναι απατεωνιά, γιατί για αυτό υπάρχει άλλο θρεντ 
) και τη θυμόμαστε ακόμα και ξελιγωνόμαστε από τα γέλια, λιγώνουμε από γλύκα ή οτιδήποτε και ευχόμαστε να είχαμε εκείνη τη στιγμή την κάμερα στο χέρι να το απαθανατίσουμε σε βίντεο ή φωτό. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο αλλού παρακαλώ ένας μοντ να κάνει merge το από κάτω.
Ξεκινάω:
Το σπίτι μου έχει ένα μεγάλο διάδρομο που παίζουμε με το μπαλάκι. Η διάταξη είναι σαλόνι -> χωλ (είσοδος) -> διάδρομος, οπότε εγώ συχνά κάθομαι όρθια μπροστά σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι που έχει καρφί μπροστά της το διάδρομο και του πετάω το μπαλάκι. Ο Άρης όταν παίρνει το μπαλάκι γούσταρει στην επαναφορά καμιά φορά να κάνει ένα σάλτο στην πολυθρόνα, να κατέβει και να μου το φέρει πίσω. Η πολυθρόνα αυτή έχει χώρο αρκετό πίσω της άδειο καθώς πίσω έχει μπαλκονόπορτα.
Ε μια φορά όταν ήταν πιο μωρό, μετά από πολύ παιχνίδι που είχε απομουρλαθεί και ήμουν και λίγο πιο μακριά από την πολυθρόνα, γυρνάει με τη μπάλα, πηδάει ψηλά πάνω στην πλάτη της πολυθρόνας καιαι... τη ρίχνει πίσω και σκάει η πολυθρόνα με την πλάτη στο πάτωμα και τον Άρη πάνω. Το επόμενο δευτερόλεπτο σηκώνει κεφάλι πάνω με τη μπάλα στο στόμα και απορημένη φάτσα του στυλ "τι έγινε ρε παιδιά"? Έπεσα κάτω από τα γέλια, ακόμα το θυμάμαι και γελάω.
(no dogs were harmed in the making, το τσέκαρα )
) και τη θυμόμαστε ακόμα και ξελιγωνόμαστε από τα γέλια, λιγώνουμε από γλύκα ή οτιδήποτε και ευχόμαστε να είχαμε εκείνη τη στιγμή την κάμερα στο χέρι να το απαθανατίσουμε σε βίντεο ή φωτό. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο αλλού παρακαλώ ένας μοντ να κάνει merge το από κάτω.Ξεκινάω:
Το σπίτι μου έχει ένα μεγάλο διάδρομο που παίζουμε με το μπαλάκι. Η διάταξη είναι σαλόνι -> χωλ (είσοδος) -> διάδρομος, οπότε εγώ συχνά κάθομαι όρθια μπροστά σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι που έχει καρφί μπροστά της το διάδρομο και του πετάω το μπαλάκι. Ο Άρης όταν παίρνει το μπαλάκι γούσταρει στην επαναφορά καμιά φορά να κάνει ένα σάλτο στην πολυθρόνα, να κατέβει και να μου το φέρει πίσω. Η πολυθρόνα αυτή έχει χώρο αρκετό πίσω της άδειο καθώς πίσω έχει μπαλκονόπορτα.
Ε μια φορά όταν ήταν πιο μωρό, μετά από πολύ παιχνίδι που είχε απομουρλαθεί και ήμουν και λίγο πιο μακριά από την πολυθρόνα, γυρνάει με τη μπάλα, πηδάει ψηλά πάνω στην πλάτη της πολυθρόνας καιαι... τη ρίχνει πίσω και σκάει η πολυθρόνα με την πλάτη στο πάτωμα και τον Άρη πάνω. Το επόμενο δευτερόλεπτο σηκώνει κεφάλι πάνω με τη μπάλα στο στόμα και απορημένη φάτσα του στυλ "τι έγινε ρε παιδιά"? Έπεσα κάτω από τα γέλια, ακόμα το θυμάμαι και γελάω.
(no dogs were harmed in the making, το τσέκαρα
)
