Πολυ θα πιστευαν οτι τα staff δεν ειναι ικανα να δουλευονται τοσο καλα στο schutzhund ipo ring κτλ οσο οι παραδοσιακα εργασιακες φυλες, μαλινουα γερμανικα ποιμενικα ροτβαιλερ ντομπερμαν κ.α... Μεγαλος μυθος.. Τα Staff πλεον δουλευουν με πολυ καλα αποτελεσματα στις εξετασεις... Αν καποιος εχει δουλεψει με αυτα τα σκυλια η θα ηθελε θα χαιρομουνα αν μοιραζοσασταν τις αποψεις και τις εμπειριες σας με αυτους τους υπεροχους συντροφους
american staffordshire terrier για εργασια
- Thread starter whiskey
- Ημερομηνία δημιουργίας
Προσπαθήσα να δουλεύψω έναν πριν πολλά χρόνια (όχι σε σπορ όμως) και τον σταμάτησα. Έχει σοβαρό πρόβλημα στο να δαγκώνει όταν ήθελα, ενώ δάγκωνε όταν ΔΕΝ ήθελα.
Ήταν πολύ καλός στο "πρόσεχε", και στον εντυπωσιασμό, αλλά δεν είχε ουσία και ούτε ήταν προβλέψημος στην μάχη. Ενδέχεται να ξεκίνησε λάθος και να μην μπορούσα εγώ να τον διορθώσω.
Έχω παρατηρήσει μία αύξηση δειλίας στην φιλή τα τελευταία χρόνια, που δεν μου αρέσει καθόλου. Η δειλία είναι πολύ ΑΝΤΙΘΕΤΗ με αυτήν την φυλή...
Πολύ δουλεύουν αυτούς τους δειλούς σκύλους σε σπορ (με καλά αποτελέσματα) κάνοντάς τους όμως επικίνδυνους στην καθημερινή ζωή (αρέσκονται στο να δαγκώνουν ύπουλα, ή από πίσω, ανθρώπους που ΔΕΝ πρέπει).
Έγω δει καλή εργασία από Α.Σ. σε βίντεο, αλλά με τις αρνητηκές εμπειρίες που έχω, ακόμη και για τους καλύτερους κρατώ επιφυλάξεις, μέχρι να τους δω πως είναι στην καθημερινή τους ζωή (προβλεψημότητα, σταθερότητα αντιδράσεων σε καταστάσεις που δεν είναι "χορογραφημένες").
Από ότι κατάλαβες, είμαι ακόμη από εκείνους που πιστεύουν πως δεν είναι καλή φυλή για τέτοιου είδους εργασία. Έχω αποφασίσει να μην αναλάβω κανένα, μέχρι να καταφέρει κάποιος να με πείσει για το αντίθετο.
Ζω με έναν Α.Σ. 4 χρόνια τώρα (ανεκπαίδευτος, του φίλου μου) που υπεραγαπώ, αλλά κι αυτός (πραρότι εντυπωσιακός) δεν έχει ΚΑΘΟΛΟΥ καλό έλεγχο των σαγόνων του (στο παιχνίδι πάντα) και ας είναι τώρα 9 ετών και υπερβολικά "ευγενικό" πλάσμα, αν δεν παίζει. Σαν να θέλει να προσέχει τα δόντια του, μα δεν μπορεί αν ενθουσιαστεί.
Παρ'ομοία συμπεριφορά στο παιχνίδι έχω παρατηρήσει με πολλά Αμσταφ που έχω εκπαιδεύσει στην υπακοή. Μόλις ανεβάσεις λίγο την αδρεναλίνη (παίζοντας για επιβράβευση) αρχίζουν τις άγαρμπες "τσιμπιές". Για αστείο, λέω πως τους "γαργαλάνε" τα σαγόνια τους.
Έχω γνωρίσει Σταφι που από μεγάλη αυστηρότητα του αφεντικού του, δεν μπορούσες να τον πείσεις να δαγκώσει αντικείμενο/παιχνίδι με ΤΙΠΟΤΑ. Ακόμη και αυτός όμως σε "τσίμπαγε" άσχημα μόλις παίζατε λίγο.
Έχω δουλέψει πολλούς σκύλους, πολλών διαφορετικών φυλών σε εργασία. Σε φυλές που είναι "πλασμένες" γι' αυτό, πάντα μ' εντυπωσιάζει το πόσο σε προσέχουν στο παιχνίδι (μετά από κάποια ηλικία φυσικά!) και το πόσο γρήγορα σταματάνε το στόμα τους μόλις ακουμπίσουν λίγο το δέρμα σου. Έχουν πολύ πιο "καλιτεχνικό" στόμα από τα Α.Σ. ακόμη και η φυλές με υπερβολικά δυνατό δάγκωμα ή φυλές πολύ υψηλής ενέργειας, ή πολύ "δαγκανιάρικοι" σκύλοι που συνεχώς θέλουν να δαγκώνουν κάτι.
Θα χαρώ πολύ αν μπορέσεις να με μεταπείσεις...
Ήταν πολύ καλός στο "πρόσεχε", και στον εντυπωσιασμό, αλλά δεν είχε ουσία και ούτε ήταν προβλέψημος στην μάχη. Ενδέχεται να ξεκίνησε λάθος και να μην μπορούσα εγώ να τον διορθώσω.
Έχω παρατηρήσει μία αύξηση δειλίας στην φιλή τα τελευταία χρόνια, που δεν μου αρέσει καθόλου. Η δειλία είναι πολύ ΑΝΤΙΘΕΤΗ με αυτήν την φυλή...
Πολύ δουλεύουν αυτούς τους δειλούς σκύλους σε σπορ (με καλά αποτελέσματα) κάνοντάς τους όμως επικίνδυνους στην καθημερινή ζωή (αρέσκονται στο να δαγκώνουν ύπουλα, ή από πίσω, ανθρώπους που ΔΕΝ πρέπει).
Έγω δει καλή εργασία από Α.Σ. σε βίντεο, αλλά με τις αρνητηκές εμπειρίες που έχω, ακόμη και για τους καλύτερους κρατώ επιφυλάξεις, μέχρι να τους δω πως είναι στην καθημερινή τους ζωή (προβλεψημότητα, σταθερότητα αντιδράσεων σε καταστάσεις που δεν είναι "χορογραφημένες").
Από ότι κατάλαβες, είμαι ακόμη από εκείνους που πιστεύουν πως δεν είναι καλή φυλή για τέτοιου είδους εργασία. Έχω αποφασίσει να μην αναλάβω κανένα, μέχρι να καταφέρει κάποιος να με πείσει για το αντίθετο.
Ζω με έναν Α.Σ. 4 χρόνια τώρα (ανεκπαίδευτος, του φίλου μου) που υπεραγαπώ, αλλά κι αυτός (πραρότι εντυπωσιακός) δεν έχει ΚΑΘΟΛΟΥ καλό έλεγχο των σαγόνων του (στο παιχνίδι πάντα) και ας είναι τώρα 9 ετών και υπερβολικά "ευγενικό" πλάσμα, αν δεν παίζει. Σαν να θέλει να προσέχει τα δόντια του, μα δεν μπορεί αν ενθουσιαστεί.
Παρ'ομοία συμπεριφορά στο παιχνίδι έχω παρατηρήσει με πολλά Αμσταφ που έχω εκπαιδεύσει στην υπακοή. Μόλις ανεβάσεις λίγο την αδρεναλίνη (παίζοντας για επιβράβευση) αρχίζουν τις άγαρμπες "τσιμπιές". Για αστείο, λέω πως τους "γαργαλάνε" τα σαγόνια τους.
Έχω γνωρίσει Σταφι που από μεγάλη αυστηρότητα του αφεντικού του, δεν μπορούσες να τον πείσεις να δαγκώσει αντικείμενο/παιχνίδι με ΤΙΠΟΤΑ. Ακόμη και αυτός όμως σε "τσίμπαγε" άσχημα μόλις παίζατε λίγο.
Έχω δουλέψει πολλούς σκύλους, πολλών διαφορετικών φυλών σε εργασία. Σε φυλές που είναι "πλασμένες" γι' αυτό, πάντα μ' εντυπωσιάζει το πόσο σε προσέχουν στο παιχνίδι (μετά από κάποια ηλικία φυσικά!) και το πόσο γρήγορα σταματάνε το στόμα τους μόλις ακουμπίσουν λίγο το δέρμα σου. Έχουν πολύ πιο "καλιτεχνικό" στόμα από τα Α.Σ. ακόμη και η φυλές με υπερβολικά δυνατό δάγκωμα ή φυλές πολύ υψηλής ενέργειας, ή πολύ "δαγκανιάρικοι" σκύλοι που συνεχώς θέλουν να δαγκώνουν κάτι.
Θα χαρώ πολύ αν μπορέσεις να με μεταπείσεις...
Εγώ αντιθέτως έχω αναμνήσεις από μια AmStaff-ίνα η οποία (σε ελληνικά χέρια παρακαλώ) είχε περάσει αρκετές εξετάσεις εργασίας και είχε και συμμετοχή σε διαγωνισμούς μέχρι το επίπεδο του SchH II και του ΙΡΟ ΙΙ.
Απλά μέτρια στην ιχνηλασία, εξαιρετική όμως τόσο στην υπακοή όσο και στα καθήκοντα προστασίας. Απίστευτη ταχύτητα και ακρίβεια στα "Rewier", καταπληκτική στις δύο "κόντρα επιθέσεις" και στην "καταδίωξη - αναχαίτηση". Παρουσίαζε το σύνηθες πρόβλημα των σκύλων με έντονο prey-drive... άφηνε έπειτα από επαναλαμβανόμενο "Aus".
Απλά μέτρια στην ιχνηλασία, εξαιρετική όμως τόσο στην υπακοή όσο και στα καθήκοντα προστασίας. Απίστευτη ταχύτητα και ακρίβεια στα "Rewier", καταπληκτική στις δύο "κόντρα επιθέσεις" και στην "καταδίωξη - αναχαίτηση". Παρουσίαζε το σύνηθες πρόβλημα των σκύλων με έντονο prey-drive... άφηνε έπειτα από επαναλαμβανόμενο "Aus".
Κρύπτες!
Και είναι "Revier" me "v"!
(με διορθώνω... η αυτογνωσία είναι ο καλύτερος τρόπος προς την βελτίωση!)
Και είναι "Revier" me "v"!
(με διορθώνω... η αυτογνωσία είναι ο καλύτερος τρόπος προς την βελτίωση!)
Φίλε zivago το staff ΔΕΝ ειναι μια ευκολη φυλη. Θελει ιδιαιτερους χηρισμους... οπως καθε φυλη.. δεν μπορεις να δουλεψεις ενα ντομπερμαν με τον ιδιο τροπο με ενα γερμανικο, οπως επισης ενα ροτβαιλερ με το μαλινουα. Εχουν διαφορετικο χαρακτηρα. Επειδη η φυλη δε δουλευεται απο πολλους ανθρωπους,, ειναι πολυ δυσκολο να βρεις καποιον που να σου δειξει τον τροπο.. Ειμαι τυχερος γιατι ειμαι φιλος με εναν πολυ καλο (ισως απο τους καλυτερους κατα την γνωμη μου) εκπαιδευτη,,, τον MAURO PASSARELLI και εκτροφεα american staffordshire ο ποιος εγινε για μενα μια πηγη γνωσεων σχετικαμε την φυλη και την εργασια. ξερεις καθε εμπειρια ειναι καλη... εστω και αν κανεις λαθος στο τροπο μπορεις να μαθεις απο αυτο. Δεν ξερω το τροπο που δουλεψες με το σκυλο και σχηματισες αυτη την αποψη αλλα θα χαιρομουνα αν μου εξηγουσες.. χαιρομαι παντως που στην ελλαδα υπαρχουν ανθρωποι που δουλευουν με αυτα τα ομορφα ζωα...
με χαρα Γιωργος
με χαρα Γιωργος
Στην αναφορα που εκανες οτι μπορει να γινουν επικινδυνα οταν κανουν δαγκωματα... μυθος.. οταν κανουν σπορ τα σκυλια εκτονονονται και γινονται πιο ηρεμα στο μυαλο και σε καμμια περιπτωση δεν γινοντα επικινδυνα... προσεχε ομως.. μονο οταν κανουν ΣΠΟΡ... οχι κατι αλλο
Εχω δουλεύψει με τον Μάουρο, και τον θεωρώ από τους χειρότερους ερεθιστές που έχω δει. Βασικά, αυτόν σκέφτομαι πρώτο, πρώτο, όταν συζητάω για κακούς ερεθιστές (που κάνουν ζημιά σε σκύλους).
Πρόσεξε με τον Μάουρο πολύ, γιατί τον ενδιαφέρει ΜΟΝΟ το σπορ και καθόλου η γενική συμπεριφορά του σκύλου ή η επικινδυνότητά του (και λέει "αν έχεις πρόβλημα στην καθημερινότητα, έχε τον σκύλο σε κλούβα ΠΑΝΤΑ, εκτός στοίβου, θα είναι και πιο 'τσίτα' για το σπορ μετά").
Δεν μπορούσα με τίποτα να τον πείσω να μην ανακατεύεται με τα "Auss" μου (οι δικοί μου σκύλοι θυμώνουν περισσότερο αν τους χτυπήσει ο ερεθιστής για να αφήσουν!). Έφτασα σε σημείο να ανησυχήσω πραγματικά -ούτε ο σκύλος έκανε πίσω, κι ούτε ο Μ σταμάταγε να τον καρφώνει στον λαιμό με το γλόμπ (δυνατά στην καρωτήδα!). Εγώ τους χώρισα (και δεν αφήνω τον ηλίθιο να ξαναπλησιάσει σκύλο μου με τίποτα).
Μην εντιπωσιάζεστε απλά κι μόνο επειδή κάποιος έρθε από το εξωτερικό να βγάλει εδώ λεφτά....
ΚΥΡΙΩΣ αν είναι Ιταλός.
Πρόσεξε με τον Μάουρο πολύ, γιατί τον ενδιαφέρει ΜΟΝΟ το σπορ και καθόλου η γενική συμπεριφορά του σκύλου ή η επικινδυνότητά του (και λέει "αν έχεις πρόβλημα στην καθημερινότητα, έχε τον σκύλο σε κλούβα ΠΑΝΤΑ, εκτός στοίβου, θα είναι και πιο 'τσίτα' για το σπορ μετά").
Δεν μπορούσα με τίποτα να τον πείσω να μην ανακατεύεται με τα "Auss" μου (οι δικοί μου σκύλοι θυμώνουν περισσότερο αν τους χτυπήσει ο ερεθιστής για να αφήσουν!). Έφτασα σε σημείο να ανησυχήσω πραγματικά -ούτε ο σκύλος έκανε πίσω, κι ούτε ο Μ σταμάταγε να τον καρφώνει στον λαιμό με το γλόμπ (δυνατά στην καρωτήδα!). Εγώ τους χώρισα (και δεν αφήνω τον ηλίθιο να ξαναπλησιάσει σκύλο μου με τίποτα).
Μην εντιπωσιάζεστε απλά κι μόνο επειδή κάποιος έρθε από το εξωτερικό να βγάλει εδώ λεφτά....
ΚΥΡΙΩΣ αν είναι Ιταλός.
Last edited:
