Καλημέρα σας. Εδώ και καιρό στριφογυρίζει στο μυαλό μου ένα θέμα και θα ήθελα την άποψη των εμπειρότερων.
Εδω και ενα χρόνο έχουμε αποκτήσει την Λούσι, ενα ημίαιμο σκυλάκι 3 περίπου ετών. Την βρήκαμε στον δρόμο κακοποιημένη, ταλαιπωρημένη και με πολλές φοβίες να την συνοδευουν. Εχει ξεπερασει καποιες απο αυτες, αλλες βγαινουν κατα καιρούς στην επιφάνεια, και καμια φορά ξεφυτρώνουν και καινούριες.
Με τα σκυλιά δεν εχει ιδιαίτερο προβλημα, ειναι αρκετα κοινωνικοποιημένη.
Σκεφτομουν λοιπον τον τελευταίο καιρό έντονα να υιοθετήσουμε και ενα δεύτερο σκυλάκι, ομως ειναι πολλά θέματα που με κανουν να τα σκεφτώ.
Για παράδειγμα...
εαν υιοθετησουμε ενα κουτάβι υπάρχει πιθανότητα βλέποντας την Λούσι να φοβάται να γίνει και αυτό φοβικό???
Θα της κάνει καλό να συνυπάρχει με ενα σκυλάκι ή θεωρείται πως της χρειάζεται αποκλειστικότητα ωστε να ξεπεράσει τους φόβους της?
Θα ξεπεράσει καποιους φόβους της βλέποντας το κουτάβι, τα οποία συνήθως ειναι ατρόμητα και κανουν τις βλακειούλες τους??
Εδω και ενα χρόνο έχουμε αποκτήσει την Λούσι, ενα ημίαιμο σκυλάκι 3 περίπου ετών. Την βρήκαμε στον δρόμο κακοποιημένη, ταλαιπωρημένη και με πολλές φοβίες να την συνοδευουν. Εχει ξεπερασει καποιες απο αυτες, αλλες βγαινουν κατα καιρούς στην επιφάνεια, και καμια φορά ξεφυτρώνουν και καινούριες.
Με τα σκυλιά δεν εχει ιδιαίτερο προβλημα, ειναι αρκετα κοινωνικοποιημένη.
Σκεφτομουν λοιπον τον τελευταίο καιρό έντονα να υιοθετήσουμε και ενα δεύτερο σκυλάκι, ομως ειναι πολλά θέματα που με κανουν να τα σκεφτώ.
Για παράδειγμα...
εαν υιοθετησουμε ενα κουτάβι υπάρχει πιθανότητα βλέποντας την Λούσι να φοβάται να γίνει και αυτό φοβικό???
Θα της κάνει καλό να συνυπάρχει με ενα σκυλάκι ή θεωρείται πως της χρειάζεται αποκλειστικότητα ωστε να ξεπεράσει τους φόβους της?
Θα ξεπεράσει καποιους φόβους της βλέποντας το κουτάβι, τα οποία συνήθως ειναι ατρόμητα και κανουν τις βλακειούλες τους??