Εχθες λοιπον περασαμε μια βολτα με τον σκυλο μου απο την κτηνιατρο (αγορα τροφης, αμπουλα, χαπι) και μου ειπε οτι συμβαινει το εξης. Πριν 6 χρονια ενα ζευγαρι αγορασε ενα καθαροαιμο γαλλικο μπουλντογκ, το οποιο ειναι γλυκα! Προπερσι, δηλαδη οταν ο σκυλος ηταν 4 χρονων περιπου, το δωσανε σε ενα αλλο ζευγαρι. Πριν απο λιγο καιρο ομως το σκυλακι παρουσιασε νευρολογικα προβληματα κι ετσι το ζευγαρι δεν ηθελε πλεον εναν "ελλατωματικο" σκυλο. Η θεραπεια που χρειαζεται, μου ειπε η γιατρος, ειναι μια φορα τον μηνα να πηγαινει στην κτηνιατρο για παροχη κορτιζονης. Μου διαβεβαιωσε οτι δεν ειναι ακριβη θεραπεια(δεν ρωτησα ποσό). Παρ' ολα αυτα το ζευγαρι δεν θελει να κρατησει τον σκυλο.Προσπαθησαν να βρουνε καποιον να τον χαρισουνε αλλα ματαια. Και αποφασισαν απο βδομαδα να τον πανε στο κυνοκομειο της Κομοτηνης (μιλαμε για αθλια κατασταση). Και τωρα τη γνωμη σας. Εχω ηδη τον Σπιθα(γαλλικο μπουλντογκ 1,5 χρονων) και σκεφτηκα να κρατησω και τον αλλον. Ειναι τοσο γλυκος που δεν αντεχω τη σκεψη της καταληξης με αυτον τον τροπο. Βεβαια θα πρεπει πρωτα να υπολογιστει περιπου το κοστος της θεραπειας. Αλλα ακομα κι αν αντεχετε αυτο, ποσο ευκολο ειναι να παρεις εναν σκυλο 6 χρονων με νευρολογικα προβληματα και να τον φροντισεις? Ποσο ευκολο ειναι να μπορεσει να εγκληματιστει (και αυτος και εμεις) και να συμβιωσει? Τι θα κανατε εσεις?
