γειά σας και καλως σας βρήκα!!!είμαι πολύ προβληματισμένη με το θέμα του σκύλου μου...είναι 11 μηνών και το έχω 3 μήνες περίπου...και ούτε καν λόγος για παιχνίδι,για χάδια τίποτα. στην αρχή πίστευα ότι ακόμη δεν έχει προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον του...όμως τώρα;;;με πλησιάζει μόνο όταν του βάζω φαγητό, όταν πάμε βόλτα είναι συνεχώς στα πόδια μου και όταν έρχεται το αγόρι μου να με αγκαλιάσει μπαινει αναμεσά μας ,αλλά τις άλλες ώρες τίποτα,απλά ξαπλώνει και κοιμάται ,αν και τον παροτρίνω ,φοβάται τα παιχνίδια που του δίνω.όταν το χαιδεύω κάθεται αλλά μόλις σταματάω θέλει να φύγει...κάθεται συνεχώς μόνος του,όμως αν φύγω από το σπίτι ξεσηκώνει τους πάντες με τα κλαματά του ..χρειάζομαι τη συμβουλή σας ευχαριστω!!
το σκυλάκι μου προτιμά τη μοναξιά
- Thread starter donna
- Ημερομηνία δημιουργίας
donna το σκυλακι σου προφανως δεν εχει μαθει να εχει σχεση με ανθρωπους και εχει ζησει στιγμες μοναξιας και ισως κακομεταχειρισης. ειναι λογικο να μην σου εχει εμπιστοσυνη ακομα. Αυτο που αρεσει σε εμας δεν ειναι απαραιτητο οτι αρεσει και στον σκυλο. πχ τα χαδια και τα παιχνιδια προφανως δεν ειναι το φορτε του. ισως δεν γινουν και ποτε. πρεπει να σεβαστεις τη χαρακτηροδομη του και να μην τον πιεζεις να κανει ή να δεχεται αυτα που για σενα ειναι αγαπη. προσπαθησε να καταλαβεις διαφορα πραγματα που για το σκυλακι σου εχουν αξια και μπορουν να βοηθησουν να χτισετε μια σχεση. Η δικη σου δουλεια ειναι πιο δυσκολη απο οτι συνηθως γιατι τα περισσοτερα σκυλια νιωθουν καλα με χαδια και παιχνιδια. Δοκιμασε βολτες, εκπαιδευση με λιχουδιες (αν του αρεσει το φαγητο), καλλωπισμο, κολυμπι και οτι αλλο πιστευεις οτι θα βοηθησει στο χτισιμο της σχεσης σας. Αν παλι δεν καταφερεις τιποτα ισως απλα πρεπει να συμβιβαστεις με την ιδεα οτι θελει τον προσωπικο του χωροχρονο.
καταλαβαίνω..αλλά όσο περνούν οι μέρες γίνεται χειρότερα,στην αρχή ανέβαινε μόνος του και στον καναπέ και κοιμόταν μαζί μου τώρα τίποτα , ακόμη και με άλλα σκυλακια δεν παίζει τ πλησιάζει λίγο και μετα κλαέι και έρχεται πάνω μου. και κάτι ακόμη που έχω προσέξει είναι ότι όταν με πλησιάζει τ αγόρι μου μπαίνει αναμεσά μας και μας σπρώχνει,σαν να τον ζηλεύει...
Last edited:
καταρχην μπορει να ζεσταινεται και δεν θελει να ανεβαινει σε καναπε ή να ειστε αγκαλια. επισης πρεπει να ελεγξεις λιγο και τα θεματα υγειας αν βλεπεις οτι η διαθεση του εχει πεσει. γενικη αιματος, καλαζαρ και ερλιχεια ποτε κανατε τελευταια? το να μπαινει ο σκυλος αναμεσα σε αγκαλιες ειναι ενα πολυ συνηθισμενο φαινομενο. πολλοι σκυλοι το κανουν ακομα και σε αλλα σκυλια πχ οταν παιζουν ή τσακωνονται. ειναι κατι που χρειαζεται εκπαιδευση για να το κοψει και η συνταγη συνηθως ειναι πολυ ευκολη.
Οπως σου ειπαν και τα αλλα μελη μην τον ζοριζεις πολυ. Προσφατα μιλουσα με ενα εκπαιδευτη και μου ειπε οτι θελει κανενα εξαμηνο για να πουμε οτι ο σκυλος αρχιζει και φαινεται τι χαρακτηρα εχει τη στιγμη που δεν πηρες μικρο κουταβι. Εμεις υιοθετησαμε σκυλο 2 ετων εδω και 3 μηνες και ψαχνομαστε. Μου ειπε χαρακτηριστικα οτι και ιδιοκτητες που παιρνουν κουταβια 9-10 μηνων και μου ζητανε συμβουλες για το χαρακτηρα του σκυλου, τους λεω να περιμενουν ενα εξαμηνο για να δουν τον πραγματικο χαρακτηρα του σκυλου που υιοθετησανε. Δωστου λοιπον το χρονο του, εχεις χρονο για να δουλεψετε πανω στα παντα ακομη, αρκει να νιωσει οικογενεια και σπιτι του, εσας και το σπιτι σας. 
Όπως σου είπαν και οι άλλοι...θέλει τον χρόνο του για να δεθεί μαζί σου. Αυτό δεν μπορεί κανείς να σου πει πόσο θα πάρει. Σίγουρα θα εξαρτηθεί και από σένα. Μην τον πιέζεις καθόλου...άστον να προσαρμοστεί με τη άνεσή του. Για το θέμα του καναπέ...φταίει η ζέστη σίγουρα. Χαίδευε τον όποτε έρχεται και όσο εκείνος θέλει. Μίλα του αρκετά, πιστεύω ότι θα έχει αντίκτυπο θετικό στη σχέση σας. Μην τον πιέσεις σε τίποτα. Τα παιχνίδια δεν ξέρει ότι είναι παιχνίδια....δεν τα έμαθε ποτέ, οπότε δεν του κάνουν και καμία εντύπωση τώρα. Παρτου κανένα κόκαλο ίσως...Μην τον φέρνεις επίμονα σε επαφή με άλλα σκυλιά αν δεν είναι έτοιμος η τουλάχιστον φέρτον σε επαφή με ήρεμα σκυλιά που δεν θα τον "ενοχλήσουν" για παιχνίδι. Παίρνε τον μαζί σου όπου πας όσο πιο συχνά γίνεται. Και σκέψου πως ήταν τις πρώτες μέρες που τον έφερες σπίτι και σύγκρινε τη πρόοδο που σίγουρα θα έχει κάνει για να μην απογοητεύεσαι...Υπομονή και αγάπη με τους δικούς του ρυθμούς...
