Λοιπόν, ας τα πάρουμε ένα-ένα. Αρχικά, σε υπερευχαριστώ για το μεγάλο ενδιαφέρον (ιδίως τέτοια ώρα). Εκτός σπιτιού δεν έχει βγει ποτέ (παρά μόνο στον περιφραγμένο κήπο του εξοχικού μας) αλλά και στο εξοχικό και μέσα στο σπίτι που έχει τύχει να έρθει ξένη γάτα ήταν το ίδιο επιθετική. Για παράδειγμα, η θεία μου που μένει στον επάνω όροφο στην πολυκατοικία, πήρε γάτο μετά από 'μας και όταν η δική μου το αντιλήφθηκε, στήθηκε έξω απ' την πόρτα τους και αάρχισε τα γριλίσματα και τους τσαμπουκάδες. Ο άλλος από μέσα γρατζουνούσε την πόρτα να βγει και μόνο που κάναμε να ανοίξουμε μισό πόντο την πόρτα, βγήκαν τα μαχαίρια!!! Και όταν λέω "μαχαίρια", δεν εννοώ απλά ένα κχχχχχ - στο τσακ τις προλάβαμε. Γενικά, όποια γάτα έχει βρεθεί στο διάβα της δικής μου, δε γλιτώνει άμα δε φάει καμιά ξεγυρισμένη. Με σκύλο, όμως, δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή για να κόψω κίνηση. Απλά αν τύχει και περνάει κανένας από κάτω, τον παρατηρεί απ' το μπαλκόνι. Η γάτα μου είναι θηλυκή, στειρωμένη και ποτέ ζευγαρωμένη. Μια φορά που είχαμε φέρει 2παρατημένα νεογέννητα γατάκια στο σπίτι, είχε σκάσει από τη ζήλεια της, δεν τα κρατήσαμε ούτε μια μέρα στο σπίτι, αναγκαστήκαμε να τα χαρίσουμε. Έκανε μια ολόκληρη μέρα να ξαναπατήσει στο δωμάτιο που τα είχαμε κλεισμένα, το οποίο προηγουμένως ήταν και είναι το δωμάτιό της (εξού και ο φόβος περί μελαγχολίας). Επίσης, έχουμε άλλη μια γάτα (αυτήν δεν την υιοθετήσαμε από μωρό όπως την 1η, μας την παράτησαν κάτω απ' το σπίτι), την οποία στειρώσαμε αλλά αναγκαζόμαστε να την κοιμίζουμε στο μπαλκόνι επειδή 3χρόνια τώρα δε λένε να τα βρουν!!! Akita inu θα πάρω... Απ' ότι έχω ακούσει, είναι μια φυλή που τα πάει καλά με τις γάτες και το μόνο της πρόβλημα είναι τα αρσενικά σκυλιά με τα οποία μπορεί να βγάλει μια επιθετική ανταγωνιστικότητα. Αυτά! Τώρα;