περιεργη συμπεριφορα σκυλου...

[cookie la francaise]

Καλησπερα!θα θελα να ανοιξω αυτπ το θεμα γιατι μου φαινεται περιεργο κ με απασχολει αρκετα. Εχω ενα θυληκο γαλλικο μπουλντογκ κ στο κατω διαμερισμα απο μας μενει ο αδελφος μου με τον εκτωρα, ενα ροτβειλερ..ο εκτωρας ειναι καποιους μηνες μικροτερος σε ηλικια απο τη cookie, τη δικια μου..απο μικρα ηταν σε επαφη κ ηταν φιλαρακια. Ειτε ανεβαινε ο εκτωρας σπιτι μου ή η κοκη σπιτι του.επαιζαν πολυ κ ηθελαν να ναι σε επαφη. Ο εκτωρας μαλιστα ειχε ιδιαιτερη αγαπη στη κουκη. Της αφηνε τα παιχνιδια του, τη προσεχε κ χαιροταν πολυ οτσν την εβλεπε...μεχρι που μια μερα ξαφνικα με το που την εβλεπε σταματησε να παιζει μαζι της κ το χειροτερο παει κ κρυβεται ή αλλαζει δωματιο. Εχει ενα υφος φοβισμενο κ περιεργο...δε ξερω πως να το εξηγησω..η συμπεριφορα της κουκης εχει μεινει σταθερη απεναντι του...καμια ιδεα???

 

[Ghostdoc]

To ροντβαιλερ φοβαται το γαλλικο μπουλντογκ; ε , παει, χαλασε ο κόσμος..

 

[Μαρια&Ηρα]

Κοιτα,αποψη μου ειναι οτι δεν ειναι θεμα ρατσα αλλα "διαπαιδαγωγησης" του σκυλιου,πως δλδ το εχεις μαθει καποια πραγματα.
Ενδεικτικα θα αναφερω οτι κ μενα η Ηρα μεγαλωσε με το γκριφον της κολλητης μου,οποτε λοιπον ειναι μαζι,ενα γκρ να κανει το γκριφον η Ηρα κατευθειαν θα δηλωσει υποταγη...το ροτβαιλερ στο γκριφον...το μονο που την ενδιαφερει ειναι να παιξει,αλλα απο μικρη την εμαθα να μην αντιδραει κ να μην βγαζει επιθετικοτητα γιατι τα πραγματα θα εκτυλισσονταν πολυ διαφορετικα σε αρκετες περιπτωσεις...δεν ειναι οτι την φοβαται,την ξερω αρκετα καλα για να το ισχυριστω αυτο,απλα πιστευω οτι καταρχας ειναι υποτακτικο σκυλι,καταδευτερον φοβαται μη του κανει κακο,μιλαμε οτι ειναι ισα με το μπουτι της,6 κιλα σκυλι,κ κατα τριτον φοβαται περισσοτερο μην τσαντιστω εγω μαζι της αμα επιδειξει ασχημη συμπεριφορα.
Τωρα για την δικη σου περιπτωση,που την αποφευγει τελειως την Κουκη,ισως να ειναι κατι τετοιο,οτι απλα την αποφευγει προκειμενου να μην εμπλακει σε καποια ασχημη κατασταση...αλλα να μη το παιρνεις χαλαρα,τα ροτβαιλερ ειναι καχυποπτα σκυλια κ δεν αντιδρανε αμεσα,ζυγιζουν τις καταστασεις πριν πραξουν,αυτο για το περιεργο υφος που λες οτι παιρνει...εχε το νου σου,μπορει σε καποια φαση που δεν προσεχατε η Κουκη να κανε κινηση περιεργη κ αυτος τωρα να ζυγιζει κ την ιδια αλλα κ γενικα τις οποιες επιπτωσεις.
Δλδ μου φαινεται περιεργο οτι στα καλα καθουμενα ξεκινησε αυτη η συμπεριφορα,για τα ροτβαιλερ δεν υπαρχει τιποτα στα καλα καθουμενα,κατι εχει προηγηθει,γιαυτο να εισαι σιγουρος!

 

[d-friend]

Υποθέτω, ότι η μικρή και χαριτωμένη Γαλλιδούλα την έκανε την κουτσουκέλα της απέναντι στο Έκτορα, όταν έπαιζαν στο παρελθόν. Τον δάγκωσε, ή κάποια άλλης σκυλίσιας μορφής βίας του άσκησε, και μάλιστα κατά συρροή. Αν είναι έτσι, ο Έκτορας βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση απέναντι της. Και αυτό, γιατί γνωρίζει καλά, ότι σε εκείνον έχει στερηθεί από νωρίς το δικαίωμα, όλων των άλλων, στην άμυνα.

Φανταστείτε πόσο άδικο είναι για κάποιον αυτό. Αν ήταν και εκείνος μικρόσωμος και "ακίνδυνος" σκύλος, ο αδερφός σου (και η ευρύτερη οικογένεια) δε θα αναγκαζόταν να του έχει στερήσει από νωρίς το δικαίωμα να αντιδρά. Θα είχε κανονικά (ή σίγουρα περισσότερο) το ελεύθερο, να βάλει τον άλλο μικρόσωμο σκύλο στη θέση του από νωρίς, χωρίς να φέρει κανείς την καταστροφή.

Αυτού του είδους τα λεγόμενα "επιθετικά" μεγάλα σκυλιά, κατά τη γνώμη μου, μπορεί να καταλήξουν δυστυχισμένα, γιατί θα πρέπει μια ζωή να "καταπιέζονται", ώστε να μην αντιδρούν, από το φόβο και την υπερβολή των αφεντικών τους να τα οριοθετήσουν. Η «διαχείριση» του θυμού, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ίσως να μη συνεπάγεται και έκφρασή του ή άλλης μορφής εκτόνωση. Κάτι που σε ανύποπτο χρόνο μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλο ξέσπασμα, γιατί ως πότε το σκυλί να αυτοπεριορίζεται.. Ακόμα και οι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην έκρηξη μετά από υπερβολικό (αυτό)περιορισμό (βλέπε μητροκτόνους – πατροκτόνους).

Είναι λογικό, πλέον, ο Έκτωρας να φοβάται τη χαριτωμένη Γαλλίδα, που μπορεί να είναι μικρή στο μάτι, αλλά ποιος ξέρει σε τι «σκύλα» μπορεί να μετατραπεί, όταν απέναντί της βρίσκεται ένα πλάσμα χωρίς άμυνες. Τα σκυλιά συνήθως στον αδύναμο θα ασκήσουν την εξουσία τους. Και μη ξεγελιέστε από τη φυλή. Μπορεί ο Έκτωρ να είναι φύσει δυνατός, αλλά θέσει, στη δυναμική ισορροπία της οικογένειας, είναι αδύναμος.

Φανταστείτε για παράδειγμα ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι που μεγαλώνουν μαζί ως αδέρφια, αλλά η μητέρα, που κανείς δε ξέρει τι βία έχει υποστεί στο παρελθόν από το ανδρικό φύλο, τόσο υπερβολικά φοβάται για το αρσενικό, και άρα, για εκείνην πάντα, μελλοντικό θηρίο, που ανατρέφει, ώστε να το «ευνουχίζει» από πολύ νωρίς.

Ο τρόπος είναι απλός. Σε πρώτη φάση απλά του στερεί το δικαίωμα για άμυνα, ακόμα και όταν το «αδύναμο» φύλο «χτυπάει» ανεξέλεγκτα και ανελέητα, όπως μόνο τα μεγαλύτερα αδέλφια ξέρουν να κάνουν! Σε αυτές τις συνθήκες, που η μητέρα πάντα θα δικαιώνει το κορίτσι ως αδύναμο, και πάντα θα κατηγορεί το αγόρι ως δυνατό, είναι λογικό το αγόρι να βγει το μόνο χαμένο, και να έχει υποστεί τόση σωματική και ψυχολογική βία από το γυναικείο φύλο (στη θεμελίωσή του, βλέπε μητέρα και αδερφή), που θα το φοβηθεί και μελλοντικά ακόμα και θα το αποφύγει, αν όχι και θα το μισήσει.

Θεωρώ ότι ο τρόπος, που στα σκυλιά απλουστεύονται και γίνονται τόσο καταφανείς κάποιες ψυχολογικές διεργασίες, που στους ανθρώπους είναι πιο σύνθετες και κρυμμένες, είναι αξιοθαύμαστος, και προσωπικά με κάνει να τα αγαπώ ακόμα περισσότερο. Η συναισθηματική ικανότητα και η «συν-πάθεια», που διαφοροποιεί το σκύλο από άλλα, πιο συγγενικά στον άνθρωπο θηλαστικά, όπως ο πίθηκος, είναι και αυτή που τον φέρνει όλο και περισσότερο τόσο κοντά του. Τα σκυλιά μεγαλώνουν πραγματικά σαν παιδιά μας μέσα στις οικογένειές μας, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, για τα πρότυπα που μεταφέρονται και εφαρμόζονται σε αυτά κάθε φορά. Για αυτό και καταλήγουν σε ένα τόσο πρόσφορο έδαφος για ψυχανάλυση, είτε αυτή αφορά τον απλούστερο, όπως κι ενός παιδιού, ψυχισμό του σκύλου, είτε κατά συνέπεια τελικά το.. «σύλλογο γονέων και δαιμόνων»

Όλο τα παραπάνω, φυσικά, δεν είναι παρά μια υπόθεση, που ακόμα και αν έχει βάση, δε ξέρω πως θα τη χειριζόταν ως πρόβλημα ένας «συμπεριφοριστής» σκύλων (ο αντίστοιχος παιδοψυχολόγος). Ίσως, όμως, το αναφερθέν πρόβλημα να είναι κι ένας σημαντικός λόγος, ώστε να επιλέγουμε για συγκατοίκηση-συνύπαρξη σκυλιά, των οποίων η ιδιοσυγκρασία και το μέγεθος, να είναι τέτοια, ώστε να μπορούν, και στα μάτια μας, να παίξουν ισότιμα. Διαφορετικά, τουλάχιστον, να μη γίνονται διακρίσεις μεταξύ των διαφορετικού εκτοπίσματος και «επικινδυνότητας» σκύλων στην οριοθέτηση.

 

[Piou]

Το οτι το ροτβάιλερ αποφεύγει την μικρή και την κοιτάει περίεργα δεν σημαίνει οτι την φοβάται, σημαίνει οτι κάτι δεν καταλαβαίνει στην συμπεριφορά της μικρης, κάτι δεν του αρέσει και προσπαθεί να το αποφύγει.
Θέλει προσοχή η κατάσταση, γιατί η μικρή μπορεί να κάνει αντικοινωνικές χαζομάρες που που όλοι βρίσκουν χαριτωμένες και ο έκτορας ανέχεται ή απλώς αποφεύγει (πχ να του βουτάει τα παιχνίδια, να του γρυλίζει επιθετικά, να σηκώνει τρίχες στην πλάτη της κλπ) αλλα αν της γίνουν συνήθεια και τις δοκιμάσει με άλλο σκύλο να τις πληρώσει ακριβά.
Επίσης ο έκτορας μπορεί είτε επειδή βαρέθηκε να υπομένει είτε γιατί μια μέρα πιέστηκε λίγο παραπάνω είτε γιατί απλά μεγάλωσε και δεν ανέχεται τόσα πλέον, να την βουτήξει άσχημα στο άμεσο μέλλον.
Όταν ένας σκύλος (ειδικά μεγάλος και δυνατός) δείχνει δυσαρεστημένος καλό είναι νομίζω να βρίσκουμε τί τον ενοχλεί και να το διορθώνουμε εμείς, αν τον αφήσουμε να το ρυθμίσει μόνος του τα αποτελέσματα συνήθως δεν είναι καθόλου όμορφα.
Επίσης τα ροτβάιλερ συνήθως σκέφτονται πολύ πριν αναλάβουν δράση, και όταν και αν κρίνουν οτι δεν υπάρχει άλλη λύση απο το να επέμβουν είναι πολύ δύσκολο μετά να τους αλλάξεις την άποψη που σχημάτισαν για το συγκεκριμένο θέμα, τον συγκεκριμένο σκύλο ή τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αν στραβώσει δηλαδή σοβαρά ο έκτορας με την μικρή, δύσκολα θα τον πείσετε να τα ξαναβρούνε.
Δεν νομίζω οτι είναι καλή ιδέα να διορθώσετε την μικρή μπροστά του, ειδικά όταν του κάνει κάτι, γιατί αυτό θα ενισχύσει την άποψή του οτι φταίει αυτή και θέλει διόρθωση, και μπορεί να καταστρέψει οριστικά την σχέση τους. Ίσως να κάνω λάθος, αλλα είναι νομίζω πολύ κακή ιδέα να μαλώνουμε άλλα ζώα ή ανθρώπους ενώ παρακολουθεί το ροτβάιλερ.
Θα πρότεινα να δοκιμάσετε να διορθώσετε την συμπεριφορά της μικρής για λίγο καιρό με έναν άλλο έμπειρο και αξιόπιστο σκύλο που θα της μάθει να φέρεται και να παίζει πιό κοινωνικά.

 

[mareco]

Τα γαλλάκια, βγάζουν έντονους και ασυνήθιστους ήχους. Και αυτό, πιθανόν να ξενίζει οποιονδήποτε άλλο σκύλο και να προσπαθεί να το αποφύγει.

 

[cookie la francaise]

Ευχαριστω για οσα μου γραψατε, θα απαντησω πρωτα συνολικα...σε ολα αυτα πιυ ειπατε υπαρχει ενα point...η κουκη ειναι ενα προσχαρο σκυλι που τραβαει τα βλεματα με τη συμπεριφορα της, διαικδηκρι τα χαδια, το πσιχνιδι την αγκαλια. Δεν ειναι ομως "σκυλα" εχει τροπους κ δεν εχει ασχημες προθεσεις, το χω τσεκαρει κ με τον εκτωρα κ με αλλα σκυλια.εχει μανια με τα μπαλακια κ οταν βλεπει μπαλλα ολις ο κοσμοςωτης ειναι εκει..ο εκτωρας απο τξν αλλη ριναι πιο κλειστος χαρακτηρας, πολυ συνσοσθηματικος κ κατα τη γνωμη μου αναδφαλης...
Τωρα την ωρ α του παιχνιδιου το πανω χερι το χε η κουκη, αυτο διαμορφωθηκε μονο του δηλ τ σκυλια απι μονα τους τα "βρηκαν" ετσι...για πχ η κουκη ηθελε το μπαλακι ο εκτωραςτης το δινε, θεωρουσα οτι εμεις, εγω κ ο αδερφος μου δηλ, δεν επρεπε νε επεμβαινουμε στο πσιχνιδι τους, εκτως αν γινοταν κατι που θα ενοχλουσε τον ενα ή τον αλλο σκυλο. Ο αδερφος μου ηταν αλλης αποψης κ ηθελε να ελεγχει το παιχνιδι, δηλ να μαλωνουμε τον ενα ή τον αλλο σε πετιπτωση που τα σκυλια δειξουν καπιοα κυριαρχικη συμπεριφορα, ή για πχ να μην αφηνω τη κουκη να παιζει με ταωπαιχνιδια του εκτωρα, να τη μαλωνει...κ γενικα να μην αφηνει τα σκυλια κατ εμενα παντα να βρουν την ισορροπια τους..
Ειχε τυχει μερικες φορες η κουκη να μαλωσει τον εκτωρα για "σεξουλικη παρενοχλιση" αλλα γενικα δεν ηταν επιθετικη απεναντι του. Ειναι ενα σκυλθ που δε δαγκωνει ουτε δειχνει τα δοντια της...βεβαια ειναι λιγο κυριαρχικη αλλα το επιβαλλει πιο πολυ με τσαχπινια κ οχι με αγριαδα...

 

[cookie la francaise]

Τωρα κ να χει κανει καμια κουτσουκελα, του τυπου να του παρει το παιχνιδι απο το στομα, δε το θεωρω απιθανο, αλλα μου φαινεταινκ ακραι η συμπεριφορα του εκτωρα, λαμβανοντας υποψη οτι χεν εχει υπαρξει καβγας...μονο διορθωση απι την κουκη κ οταν αυτος παει να την προσεγηισει σεξουαλικα
επισης θυμαμαι οτι ο εκτωρας διασκεδαζε με τη συμπεριφορα της κουκης κα με τη μανια της μετα μπαλλακια, σε βαθμο που επαιρνε ενα μπαλλακι στο στομα κ την εκανε να τον κινηγαει...κ μετα της το αφηνε απο μονος μετα...δηλ εδειχνε να τον ευχαριστει ολο αυτο...
τωρα τι κινησεις μπορουν να γινουν για να τα ξαναβρουν, αν ειναι εφικτο...κ διακρινετε καμι α λαθος συμπεριφορα απο μενα ή απο τον αδερφο μου???

 

[cookie la francaise]

Τα γαλλάκια, βγάζουν έντονους και ασυνήθιστους ήχους. Και αυτό, πιθανόν να ξενίζει οποιονδήποτε άλλο σκύλο και να προσπαθεί να το αποφύγει.

Οντως ειναι φασαριοζικα τα γαλλακια αλλα ο εκτωρας τη ξερει απο μικρος, λογικα δε του κανουν εντυπωση οι ηχοι της

 

[cookie la francaise]

Το οτι το ροτβάιλερ αποφεύγει την μικρή και την κοιτάει περίεργα δεν σημαίνει οτι την φοβάται, σημαίνει οτι κάτι δεν καταλαβαίνει στην συμπεριφορά της μικρης, κάτι δεν του αρέσει και προσπαθεί να το αποφύγει.
Θέλει προσοχή η κατάσταση, γιατί η μικρή μπορεί να κάνει αντικοινωνικές χαζομάρες που που όλοι βρίσκουν χαριτωμένες και ο έκτορας ανέχεται ή απλώς αποφεύγει (πχ να του βουτάει τα παιχνίδια, να του γρυλίζει επιθετικά, να σηκώνει τρίχες στην πλάτη της κλπ) αλλα αν της γίνουν συνήθεια και τις δοκιμάσει με άλλο σκύλο να τις πληρώσει ακριβά.
Επίσης ο έκτορας μπορεί είτε επειδή βαρέθηκε να υπομένει είτε γιατί μια μέρα πιέστηκε λίγο παραπάνω είτε γιατί απλά μεγάλωσε και δεν ανέχεται τόσα πλέον, να την βουτήξει άσχημα στο άμεσο μέλλον.
Όταν ένας σκύλος (ειδικά μεγάλος και δυνατός) δείχνει δυσαρεστημένος καλό είναι νομίζω να βρίσκουμε τί τον ενοχλεί και να το διορθώνουμε εμείς, αν τον αφήσουμε να το ρυθμίσει μόνος του τα αποτελέσματα συνήθως δεν είναι καθόλου όμορφα.
Επίσης τα ροτβάιλερ συνήθως σκέφτονται πολύ πριν αναλάβουν δράση, και όταν και αν κρίνουν οτι δεν υπάρχει άλλη λύση απο το να επέμβουν είναι πολύ δύσκολο μετά να τους αλλάξεις την άποψη που σχημάτισαν για το συγκεκριμένο θέμα, τον συγκεκριμένο σκύλο ή τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αν στραβώσει δηλαδή σοβαρά ο έκτορας με την μικρή, δύσκολα θα τον πείσετε να τα ξαναβρούνε.
Δεν νομίζω οτι είναι καλή ιδέα να διορθώσετε την μικρή μπροστά του, ειδικά όταν του κάνει κάτι, γιατί αυτό θα ενισχύσει την άποψή του οτι φταίει αυτή και θέλει διόρθωση, και μπορεί να καταστρέψει οριστικά την σχέση τους. Ίσως να κάνω λάθος, αλλα είναι νομίζω πολύ κακή ιδέα να μαλώνουμε άλλα ζώα ή ανθρώπους ενώ παρακολουθεί το ροτβάιλερ.
Θα πρότεινα να δοκιμάσετε να διορθώσετε την συμπεριφορά της μικρής για λίγο καιρό με έναν άλλο έμπειρο και αξιόπιστο σκύλο που θα της μάθει να φέρεται και να παίζει πιό κοινωνικά.

Ποτε δεν ηταν επιθετικη μαζι του, ποτε δεν ειχε σηκωσει τις τριχες στη πλατη κ γενικα ειναι πολυ κοινωνικη...τα παιχνιδια ομως του τα παιρνει, ναι...βεβαια ο εκτωρας δεν εδειχνε δυσαρεσκεια, ισα ισα που με αυτο το τροπο τη τσιγκλουσε να παιξουν.
Πρωτη φορα εχουμε στην εμμεση οικογενει ροτ και ομολογω οτι μου φαινονται δυσκολα κ απροβλεπτα σκυλια...δε ξερω αν φταιει η ανατρφη ή η φυση τους αλλα γενικα δειχνει ασυνεπεια στη συμπεριφορα του...πχ στη βολτα εκει που παιζει με ενα σκυλι ξαφνικα στραβωνει...ακομα κ αν εινσι θυληκο, ακομα κ αν ειναι κουταβι...

 

[cookie la francaise]

Υποθέτω, ότι η μικρή και χαριτωμένη Γαλλιδούλα την έκανε την κουτσουκέλα της απέναντι στο Έκτορα, όταν έπαιζαν στο παρελθόν. Τον δάγκωσε, ή κάποια άλλης σκυλίσιας μορφής βίας του άσκησε, και μάλιστα κατά συρροή. Αν είναι έτσι, ο Έκτορας βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση απέναντι της. Και αυτό, γιατί γνωρίζει καλά, ότι σε εκείνον έχει στερηθεί από νωρίς το δικαίωμα, όλων των άλλων, στην άμυνα.

Φανταστείτε πόσο άδικο είναι για κάποιον αυτό. Αν ήταν και εκείνος μικρόσωμος και "ακίνδυνος" σκύλος, ο αδερφός σου (και η ευρύτερη οικογένεια) δε θα αναγκαζόταν να του έχει στερήσει από νωρίς το δικαίωμα να αντιδρά. Θα είχε κανονικά (ή σίγουρα περισσότερο) το ελεύθερο, να βάλει τον άλλο μικρόσωμο σκύλο στη θέση του από νωρίς, χωρίς να φέρει κανείς την καταστροφή.

Αυτού του είδους τα λεγόμενα "επιθετικά" μεγάλα σκυλιά, κατά τη γνώμη μου, μπορεί να καταλήξουν δυστυχισμένα, γιατί θα πρέπει μια ζωή να "καταπιέζονται", ώστε να μην αντιδρούν, από το φόβο και την υπερβολή των αφεντικών τους να τα οριοθετήσουν. Η «διαχείριση» του θυμού, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ίσως να μη συνεπάγεται και έκφρασή του ή άλλης μορφής εκτόνωση. Κάτι που σε ανύποπτο χρόνο μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλο ξέσπασμα, γιατί ως πότε το σκυλί να αυτοπεριορίζεται.. Ακόμα και οι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην έκρηξη μετά από υπερβολικό (αυτό)περιορισμό (βλέπε μητροκτόνους – πατροκτόνους).

Είναι λογικό, πλέον, ο Έκτωρας να φοβάται τη χαριτωμένη Γαλλίδα, που μπορεί να είναι μικρή στο μάτι, αλλά ποιος ξέρει σε τι «σκύλα» μπορεί να μετατραπεί, όταν απέναντί της βρίσκεται ένα πλάσμα χωρίς άμυνες. Τα σκυλιά συνήθως στον αδύναμο θα ασκήσουν την εξουσία τους. Και μη ξεγελιέστε από τη φυλή. Μπορεί ο Έκτωρ να είναι φύσει δυνατός, αλλά θέσει, στη δυναμική ισορροπία της οικογένειας, είναι αδύναμος.

Φανταστείτε για παράδειγμα ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι που μεγαλώνουν μαζί ως αδέρφια, αλλά η μητέρα, που κανείς δε ξέρει τι βία έχει υποστεί στο παρελθόν από το ανδρικό φύλο, τόσο υπερβολικά φοβάται για το αρσενικό, και άρα, για εκείνην πάντα, μελλοντικό θηρίο, που ανατρέφει, ώστε να το «ευνουχίζει» από πολύ νωρίς.

Ο τρόπος είναι απλός. Σε πρώτη φάση απλά του στερεί το δικαίωμα για άμυνα, ακόμα και όταν το «αδύναμο» φύλο «χτυπάει» ανεξέλεγκτα και ανελέητα, όπως μόνο τα μεγαλύτερα αδέλφια ξέρουν να κάνουν! Σε αυτές τις συνθήκες, που η μητέρα πάντα θα δικαιώνει το κορίτσι ως αδύναμο, και πάντα θα κατηγορεί το αγόρι ως δυνατό, είναι λογικό το αγόρι να βγει το μόνο χαμένο, και να έχει υποστεί τόση σωματική και ψυχολογική βία από το γυναικείο φύλο (στη θεμελίωσή του, βλέπε μητέρα και αδερφή), που θα το φοβηθεί και μελλοντικά ακόμα και θα το αποφύγει, αν όχι και θα το μισήσει.

Θεωρώ ότι ο τρόπος, που στα σκυλιά απλουστεύονται και γίνονται τόσο καταφανείς κάποιες ψυχολογικές διεργασίες, που στους ανθρώπους είναι πιο σύνθετες και κρυμμένες, είναι αξιοθαύμαστος, και προσωπικά με κάνει να τα αγαπώ ακόμα περισσότερο. Η συναισθηματική ικανότητα και η «συν-πάθεια», που διαφοροποιεί το σκύλο από άλλα, πιο συγγενικά στον άνθρωπο θηλαστικά, όπως ο πίθηκος, είναι και αυτή που τον φέρνει όλο και περισσότερο τόσο κοντά του. Τα σκυλιά μεγαλώνουν πραγματικά σαν παιδιά μας μέσα στις οικογένειές μας, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, για τα πρότυπα που μεταφέρονται και εφαρμόζονται σε αυτά κάθε φορά. Για αυτό και καταλήγουν σε ένα τόσο πρόσφορο έδαφος για ψυχανάλυση, είτε αυτή αφορά τον απλούστερο, όπως κι ενός παιδιού, ψυχισμό του σκύλου, είτε κατά συνέπεια τελικά το.. «σύλλογο γονέων και δαιμόνων»

Όλο τα παραπάνω, φυσικά, δεν είναι παρά μια υπόθεση, που ακόμα και αν έχει βάση, δε ξέρω πως θα τη χειριζόταν ως πρόβλημα ένας «συμπεριφοριστής» σκύλων (ο αντίστοιχος παιδοψυχολόγος). Ίσως, όμως, το αναφερθέν πρόβλημα να είναι κι ένας σημαντικός λόγος, ώστε να επιλέγουμε για συγκατοίκηση-συνύπαρξη σκυλιά, των οποίων η ιδιοσυγκρασία και το μέγεθος, να είναι τέτοια, ώστε να μπορούν, και στα μάτια μας, να παίξουν ισότιμα. Διαφορετικά, τουλάχιστον, να μη γίνονται διακρίσεις μεταξύ των διαφορετικού εκτοπίσματος και «επικινδυνότητας» σκύλων στην οριοθέτηση.

Υποθέτω, ότι η μικρή και χαριτωμένη Γαλλιδούλα την έκανε την κουτσουκέλα της απέναντι στο Έκτορα, όταν έπαιζαν στο παρελθόν. Τον δάγκωσε, ή κάποια άλλης σκυλίσιας μορφής βίας του άσκησε, και μάλιστα κατά συρροή. Αν είναι έτσι, ο Έκτορας βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση απέναντι της. Και αυτό, γιατί γνωρίζει καλά, ότι σε εκείνον έχει στερηθεί από νωρίς το δικαίωμα, όλων των άλλων, στην άμυνα.

Φανταστείτε πόσο άδικο είναι για κάποιον αυτό. Αν ήταν και εκείνος μικρόσωμος και "ακίνδυνος" σκύλος, ο αδερφός σου (και η ευρύτερη οικογένεια) δε θα αναγκαζόταν να του έχει στερήσει από νωρίς το δικαίωμα να αντιδρά. Θα είχε κανονικά (ή σίγουρα περισσότερο) το ελεύθερο, να βάλει τον άλλο μικρόσωμο σκύλο στη θέση του από νωρίς, χωρίς να φέρει κανείς την καταστροφή.

Αυτού του είδους τα λεγόμενα "επιθετικά" μεγάλα σκυλιά, κατά τη γνώμη μου, μπορεί να καταλήξουν δυστυχισμένα, γιατί θα πρέπει μια ζωή να "καταπιέζονται", ώστε να μην αντιδρούν, από το φόβο και την υπερβολή των αφεντικών τους να τα οριοθετήσουν. Η «διαχείριση» του θυμού, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ίσως να μη συνεπάγεται και έκφρασή του ή άλλης μορφής εκτόνωση. Κάτι που σε ανύποπτο χρόνο μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλο ξέσπασμα, γιατί ως πότε το σκυλί να αυτοπεριορίζεται.. Ακόμα και οι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην έκρηξη μετά από υπερβολικό (αυτό)περιορισμό (βλέπε μητροκτόνους – πατροκτόνους).

Είναι λογικό, πλέον, ο Έκτωρας να φοβάται τη χαριτωμένη Γαλλίδα, που μπορεί να είναι μικρή στο μάτι, αλλά ποιος ξέρει σε τι «σκύλα» μπορεί να μετατραπεί, όταν απέναντί της βρίσκεται ένα πλάσμα χωρίς άμυνες. Τα σκυλιά συνήθως στον αδύναμο θα ασκήσουν την εξουσία τους. Και μη ξεγελιέστε από τη φυλή. Μπορεί ο Έκτωρ να είναι φύσει δυνατός, αλλά θέσει, στη δυναμική ισορροπία της οικογένειας, είναι αδύναμος.

Φανταστείτε για παράδειγμα ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι που μεγαλώνουν μαζί ως αδέρφια, αλλά η μητέρα, που κανείς δε ξέρει τι βία έχει υποστεί στο παρελθόν από το ανδρικό φύλο, τόσο υπερβολικά φοβάται για το αρσενικό, και άρα, για εκείνην πάντα, μελλοντικό θηρίο, που ανατρέφει, ώστε να το «ευνουχίζει» από πολύ νωρίς.

Ο τρόπος είναι απλός. Σε πρώτη φάση απλά του στερεί το δικαίωμα για άμυνα, ακόμα και όταν το «αδύναμο» φύλο «χτυπάει» ανεξέλεγκτα και ανελέητα, όπως μόνο τα μεγαλύτερα αδέλφια ξέρουν να κάνουν! Σε αυτές τις συνθήκες, που η μητέρα πάντα θα δικαιώνει το κορίτσι ως αδύναμο, και πάντα θα κατηγορεί το αγόρι ως δυνατό, είναι λογικό το αγόρι να βγει το μόνο χαμένο, και να έχει υποστεί τόση σωματική και ψυχολογική βία από το γυναικείο φύλο (στη θεμελίωσή του, βλέπε μητέρα και αδερφή), που θα το φοβηθεί και μελλοντικά ακόμα και θα το αποφύγει, αν όχι και θα το μισήσει.

Θεωρώ ότι ο τρόπος, που στα σκυλιά απλουστεύονται και γίνονται τόσο καταφανείς κάποιες ψυχολογικές διεργασίες, που στους ανθρώπους είναι πιο σύνθετες και κρυμμένες, είναι αξιοθαύμαστος, και προσωπικά με κάνει να τα αγαπώ ακόμα περισσότερο. Η συναισθηματική ικανότητα και η «συν-πάθεια», που διαφοροποιεί το σκύλο από άλλα, πιο συγγενικά στον άνθρωπο θηλαστικά, όπως ο πίθηκος, είναι και αυτή που τον φέρνει όλο και περισσότερο τόσο κοντά του. Τα σκυλιά μεγαλώνουν πραγματικά σαν παιδιά μας μέσα στις οικογένειές μας, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, για τα πρότυπα που μεταφέρονται και εφαρμόζονται σε αυτά κάθε φορά. Για αυτό και καταλήγουν σε ένα τόσο πρόσφορο έδαφος για ψυχανάλυση, είτε αυτή αφορά τον απλούστερο, όπως κι ενός παιδιού, ψυχισμό του σκύλου, είτε κατά συνέπεια τελικά το.. «σύλλογο γονέων και δαιμόνων»

Όλο τα παραπάνω, φυσικά, δεν είναι παρά μια υπόθεση, που ακόμα και αν έχει βάση, δε ξέρω πως θα τη χειριζόταν ως πρόβλημα ένας «συμπεριφοριστής» σκύλων (ο αντίστοιχος παιδοψυχολόγος). Ίσως, όμως, το αναφερθέν πρόβλημα να είναι κι ένας σημαντικός λόγος, ώστε να επιλέγουμε για συγκατοίκηση-συνύπαρξη σκυλιά, των οποίων η ιδιοσυγκρασία και το μέγεθος, να είναι τέτοια, ώστε να μπορούν, και στα μάτια μας, να παίξουν ισότιμα. Διαφορετικά, τουλάχιστον, να μη γίνονται διακρίσεις μεταξύ των διαφορετικού εκτοπίσματος και «επικινδυνότητας» σκύλων στην οριοθέτηση.

Πολυ ενδιαφερουσα η απαντηση σου, να σημειωσω οτι τα σκυλια δε μενουν μαζι..ειναι ασ το πουμε γειτονες, απλα συναντιοντουσαν ή στον ενα σπιτι ή στο αλλο ή σε κοινοχρηστο χωρο...επαιζαν παντα με επιβλεψη.εγω δε παρενεβαινα στο παιχνιδι παρα μονο αν γινοταν κατι ενοχλητικο για τον ενα ή τον αλλο, αν πχ η κουκη ειχε παρει τονπαιχνιδι του εκτωρα κ δε του το δινε, οποτε αν εβλεπα οτι αυτος το ηθελε το παιρνα σπο τη κου κη κ του το δινα...ο αδελφος μου επεμενε να διορθωνει τη συμπεριφορα των σκυλων κ ηταν αρκετα πιο παρεμβατικος στο παιχνιδι τους κ αρκετες φορες τα εβαζε κ τιμωρια αν δε του αρεσε η συμπεριφορα τους...γενικα οσον αφορα τον εκτωρα ειναι αρκετα πιο πιεσμενος γιατι ο αδερφος μου τον οριοθετει πολυ κ εχει πολλες απαιτησεις απο αυτον..η κουκη ζει σ ενα περιβαλλον πιο χαλαρο που εφαρμοζεται κυριως η επιβραβευση κ οχι η τιμωρια..ισως γι αυτο εχει πιο πολυ αυτοπεποιθηση απο τον εκτωρα.
Οταν λες ναμη γινεται οριοθετιση των σκυλων βασει μεγεθους, το οτι το ενα σκυλι ειναι 50 κιλα κ το αλλο 10 δε σε κανει αυτοματα να σαι πιο προστατευτικος με το μικροσωμο για λογους σωματικης ακαιρεοτητας??δε λεω να επιτρεπεται στο μικρο να δαγκωσει..επισης τα σκυλια δεν γνωριζουν τη δυναμη τους???

 

[cookie la francaise]

Κοιτα,αποψη μου ειναι οτι δεν ειναι θεμα ρατσα αλλα "διαπαιδαγωγησης" του σκυλιου,πως δλδ το εχεις μαθει καποια πραγματα.
Ενδεικτικα θα αναφερω οτι κ μενα η Ηρα μεγαλωσε με το γκριφον της κολλητης μου,οποτε λοιπον ειναι μαζι,ενα γκρ να κανει το γκριφον η Ηρα κατευθειαν θα δηλωσει υποταγη...το ροτβαιλερ στο γκριφον...το μονο που την ενδιαφερει ειναι να παιξει,αλλα απο μικρη την εμαθα να μην αντιδραει κ να μην βγαζει επιθετικοτητα γιατι τα πραγματα θα εκτυλισσονταν πολυ διαφορετικα σε αρκετες περιπτωσεις...δεν ειναι οτι την φοβαται,την ξερω αρκετα καλα για να το ισχυριστω αυτο,απλα πιστευω οτι καταρχας ειναι υποτακτικο σκυλι,καταδευτερον φοβαται μη του κανει κακο,μιλαμε οτι ειναι ισα με το μπουτι της,6 κιλα σκυλι,κ κατα τριτον φοβαται περισσοτερο μην τσαντιστω εγω μαζι της αμα επιδειξει ασχημη συμπεριφορα.
Τωρα για την δικη σου περιπτωση,που την αποφευγει τελειως την Κουκη,ισως να ειναι κατι τετοιο,οτι απλα την αποφευγει προκειμενου να μην εμπλακει σε καποια ασχημη κατασταση...αλλα να μη το παιρνεις χαλαρα,τα ροτβαιλερ ειναι καχυποπτα σκυλια κ δεν αντιδρανε αμεσα,ζυγιζουν τις καταστασεις πριν πραξουν,αυτο για το περιεργο υφος που λες οτι παιρνει...εχε το νου σου,μπορει σε καποια φαση που δεν προσεχατε η Κουκη να κανε κινηση περιεργη κ αυτος τωρα να ζυγιζει κ την ιδια αλλα κ γενικα τις οποιες επιπτωσεις.
Δλδ μου φαινεται περιεργο οτι στα καλα καθουμενα ξεκινησε αυτη η συμπεριφορα,για τα ροτβαιλερ δεν υπαρχει τιποτα στα καλα καθουμενα,κατι εχει προηγηθει,γιαυτο να εισαι σιγουρος!

Σ ευχαριστω για την απαντηση, βλεπω οτι εχεις παρομοια εμπειρια αλλα απο την αντιθετη πλευρα, δηλ το ροτβαιλερ να παιζει με ενα μικροσωμο σκυλι κ να χουν χτισει μια καλη σχεση, ακομα κ αν το μικρο εκανε μαγκιες το δικο σου αντιλαμβανομενο το μεγεθος του δεν αντιδρουσε...οποτε ενισχυεται ακομα πιο πολυ η περιεργη για μενα συμπεριφορα του εκτωρα...γιατι στη δικια μου πετιπτωση δεν εχω δει τη κουκη νσ τον προκαλει με αγριαδα, να βγαλει δοντια ή να δαγκωσει...ειναι κτητικη με τα παιχνιδια, εχει τυχει δηλ αρκετες φορες να κλεψει καποιο παιχνιδι ή να μη του δινει καποιο παχνιδι αλλα οχι με επιθετικο τροπο..το κρυβει ή τρεχει για να μη της το παρει...παντως πιστευω οτι η κουκη θεωρουσε τον εαυτο της αρχηγο, για πχ στη βολτα ηθελε να νσι πρωτη ή αν ο εκτωρας διαπλικτιζοταν με καπιο σκυλο στη βολτα ηθελε κ αυτη να παρει μερος, να τον υπερασπισει ισως...ή αν επαιζε αυτο μ αλλλα θηλυκα ζηλευε κ εκλεγε..
Παντως τα ροτ με προβληματιζουν σα σκυλια...για πχ τι συμπεριφορα εχει το δικο σου με τα παιδια??

 

[d-friend]

Σίγουρα εδώ μέσα υπάρχουν άτομα με μεγαλύτερη εμπειρία στα σκυλιά από ότι εγώ για να σου απαντήσουν. Εγώ ακόμα δεν έχω σκυλάκι. Απλά εδώ και αρκετούς μήνες δεν παύω να ενημερώνομαι και να το μελετάω γενικότερα. Αυτό που σου είπα βασίζεται κυρίως στην μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ένας οριοθετημένος-πολιτισμένος άνθρωπος σίγουρα θα τα βρει μπαστούνια και θα προτιμήσει να αποχωρήσει όταν η παρέα του είναι ανοριοθέτητη και απολίτιστη. Βλέπε τη γνωστή παροιμία, δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.

Το post του Piou μου φάνηκε πολύ εύστοχο και με βρίσκει σύμφωνο ειδικότερα με τον τρόπο που το ολοκληρώνει. Φοβάμαι, όμως, ότι δεν έχω να συνεισφέρω περισσότερο στο πρόβλημα. Αν ήμουν στη θέση σου, θα προσπαθούσα να οριοθετήσω κάπως πιο αυστηρά την γαλλίδα. Μη με ρωτάς λεπτομέρειες. Υπάρχει μια παρεξήγηση σχετικά με τη θετική εκπαίδευση φοβάμαι. Δε σημαίνει να είμαστε γενικά πιο χαλαροί και ανεκτικοί με τα σκυλιά. Η οριοθέτηση θα γίνει μια η άλλη, και οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και (σε λογικά πλαίσια) απαιτητικοί με τα σκυλιά μας. Θετική εκπαίδευση δε σημαίνει ότι θα χαριστείς στο σκύλο και θα τον αφήσεις να κάνει τα δικά του.

Στο αποτέλεσμα ένας σκύλος που έχει εκπαιδευτεί θετικά θα πρέπει να είναι εξίσου (αν όχι και περισσότερο) οριοθετημένος και γενικά ελέγξιμος και προβλέψιμος με έναν σκύλο που έχει περάσει πιο ξεπερασμένες μεθόδους εκπαίδευσης. Δε ξέρω πως έχει εκπαιδευτεί ο σκύλος του αδερφού σου, αλλά σύμφωνα με τους υπέρμαχους της θετικής εκπαίδευσης, ένα σκυλί "επιθετικής" φυλής που έχει υποστεί την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση των παραδοσιακότερων μεθόδων εκπαίδευσης, έχει περισσότερες πιθανότητες να αντιδράσει κακοποιητικά στη συνέχεια.

 

[cookie la francaise]

Σίγουρα εδώ μέσα υπάρχουν άτομα με μεγαλύτερη εμπειρία στα σκυλιά από ότι εγώ για να σου απαντήσουν. Εγώ ακόμα δεν έχω σκυλάκι. Απλά εδώ και αρκετούς μήνες δεν παύω να ενημερώνομαι και να το μελετάω γενικότερα. Αυτό που σου είπα βασίζεται κυρίως στην μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ένας οριοθετημένος-πολιτισμένος άνθρωπος σίγουρα θα τα βρει μπαστούνια και θα προτιμήσει να αποχωρήσει όταν η παρέα του είναι ανοριοθέτητη και απολίτιστη. Βλέπε τη γνωστή παροιμία, δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.

Το post του Piou μου φάνηκε πολύ εύστοχο και με βρίσκει σύμφωνο ειδικότερα με τον τρόπο που το ολοκληρώνει. Φοβάμαι, όμως, ότι δεν έχω να συνεισφέρω περισσότερο στο πρόβλημα. Αν ήμουν στη θέση σου, θα προσπαθούσα να οριοθετήσω κάπως πιο αυστηρά την γαλλίδα. Μη με ρωτάς λεπτομέρειες. Υπάρχει μια παρεξήγηση σχετικά με τη θετική εκπαίδευση φοβάμαι. Δε σημαίνει να είμαστε γενικά πιο χαλαροί και ανεκτικοί με τα σκυλιά. Η οριοθέτηση θα γίνει μια η άλλη, και οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και (σε λογικά πλαίσια) απαιτητικοί με τα σκυλιά μας. Θετική εκπαίδευση δε σημαίνει ότι θα χαριστείς στο σκύλο και θα τον αφήσεις να κάνει τα δικά του.

Στο αποτέλεσμα ένας σκύλος που έχει εκπαιδευτεί θετικά θα πρέπει να είναι εξίσου (αν όχι και περισσότερο) οριοθετημένος και γενικά ελέγξιμος και προβλέψιμος με έναν σκύλο που έχει περάσει πιο ξεπερασμένες μεθόδους εκπαίδευσης. Δε ξέρω πως έχει εκπαιδευτεί ο σκύλος του αδερφού σου, αλλά σύμφωνα με τους υπέρμαχους της θετικής εκπαίδευσης, ένα σκυλί "επιθετικής" φυλής που έχει υποστεί την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση των παραδοσιακότερων μεθόδων εκπαίδευσης, έχει περισσότερες πιθανότητες να αντιδράσει κακοποιητικά στη συνέχεια.

Συμφωνω κ γω οτι το σκυλι πρεπει να χει ορια κ να ζει με κανονες κ σε ιεραρχια..η θεση του ειναι υπο..σιγουρα, αλλα εχοντας ενα σκυλο που δε δημιουργει προβληματα, υπακουει κ σεβεται θεωρω οτι μπορει το περιβαλλον του σκυλου, ως ανταμοιβη της σωστης συμπεριφορας , να χαλαρωσει..αν βεβαια ο σκυλος παει να εκμεταλλευτει αυτη τη χαλαροτητα τοτε ξαναμπαινει στη θεση του...πχ η κουκη ανεβαινει στο καναπε μονο με δικη μας εντολη..αν ομως το ζητησει επιμονα ή ανεβει μονη της τοτε τη μαλωνω κ για μερικες μερες δε της επιτρεπεται να ανεβει μεχρι παλι να τη καλεσω εγω...γενικα ειναι ενα σκυλι που δε σε προκαλει να τη μαλωσεις..αλλο πχ εχω φαι στο τραπεζι, αυτη μπορει να το κοιτα με τις ωρες κ δε της δινω μπουκια...ακομα κ αν φυγω απο το σαλονι κ την αφησω μονθ της με το φαι δε θα το παρει..οποτε ανταμοιβω τη συμπεριφορα αυτη δινοντας της ενα κομματι, αφου εχουμε σηκωθει απο το τραπεζι..
Νομιζα οτι ειχες σκυλο!!μιλας σα να εχεις!αντε με το καλο να αποκτησεις ενα τετιοι φανταστικο πλασμα!!

 

[d-friend]

Σ' ευχαριστώ. Είναι σαφές, ότι το γαλλικό μπισκοτάκι σου δεν έχει θέματα στη μεταξύ σας επικοινωνία, αλλά σε εκείνη με ένα άλλο σκυλί, τουλάχιστον με το συγκεκριμένο. Για αυτό και επανέρχομαι στον τρόπο που κλείνει το post του ο/η Piou. Κάνε λίγη υπομονή και είμαι βέβαιος, ότι όποιος μπορεί να συμβάλει με κάποιο σχόλιο αργότερα θα το κάνει.. Τώρα είναι και η ώρα δύσκολη.

 

[συλβοσκυλο]

@d-friend απολαμβανω να διαβάζω γραπτά σου. Πολυ ωραίος-ευαναγνωστος λόγος, ευγε!

cookie και εγω συμφωνω με τις απόψεις που ειπώθηκαν. Δεν εχω να προσθεσω κάτι, αλλά θα σε συμβουλευα να μιλήσεις με καποιον εκπαιδευτη, να παρατηρήσει την κατάσταση γιατι μπορει αυτο που συμβαινει να μην εχει καλη εξελιξη.

Κατι που εντοπίζω όμως είναι ότι δίνεις αρκετα ανθρωπινη υπόσταση, ή τουλάχιστον δικαιολογείς την σκυλίσια συμπεριφορά από ανθώπινη οπτική γωνία. Ας πούμε, το χαριτωμένο που διακρίνεις στην Κουκη στην σκυλίσια "γλώσσα" δεν υφίσταται, απλά ειναι ενδεχομένως κυριαρχικότητα-επιβολή κλπ. Επίσης το παιχνίδι είναι και αυτο κάπως...παρεξηγημενη έννοια. Οπως και το σεξουαλικό πλησίασμα που αναφέρεις.

Μηπως εν τέλει δεν ειναι παιχνιδι και είναι επιβολή?

 

[Piou]

Χμμμμ...δύσκολο πράγμα να γράφει (ή και να διαβάζει) κανείς σε τέτοια θέματα, να προσπαθεί να ερμηνεύσει την συμπεριφορά ενός σκύλου απο περιγραφές εξ αποστάσεως. Ίσως το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε, και ξεχάσαμε να το αναφέρουμε, είναι να πάτε τον έκτορα σε έναν καλό εκπαιδευτή που γνωρίζει την φυλή και μπορεί να τον δοκιμάσει και να σας πεί τα πώς και τα γιατί του συγκεκριμένου σκύλου αλλά και της φυλής γενικότερα. Γιατί όχι και τα δύο σκυλάκια μαζί.

Δεν είναι δύσκολα σκυλιά τα ροτβάιλερ, ούτε απρόβλεπτα ούτε επικίνδυνα ούτε τίποτα τέτοιο. Είναι απλά ιδιαίτερα, έχουν διαφορετικές ανοχές και λειτουργίες απο άλλα σκυλιά. Μισώ τις γενικεύσεις για την ιδιοσυγκρασία των φυλών, οπότε σαν παράδειγμα μόνο για να καταλάβεις το σκεπτικό και όχι σαν κανόνα για να κρίνεις την συμπεριφορά του έκτορα ή των ροτβάιλερ γενικότερα:

Το ροτβάιλερ συνήθως θα ανεχτεί περισσότερο παιχνίδι και χαζομάρα απο τους οικείους του απ ότι ένας άλλος σκύλος, αλλά πληγώνεται πιό εύκολα, δεν αντέχει σκληρή διόρθωση. Ακούγεται αντιφατικό αλλα δεν είναι. Δένεται πολύ με τους οικείους του, πολύ περισσότερο απο άλλες φυλές, και ανέχεται πολλά, αλλά αυτό το δέσιμό του μπορεί και να το πληγώσει πολύ πιό εύκολα όταν το μαλώνεις. Ένα πράγμα που δεν ανέχεται είναι η βία. Όχι γατί είναι άγριο και επικίνδυνο σκυλί, αλλα το αντίθετο, γιατί είναι ευαίσθητο και αγαπησιάρικο και την βία ή την σκληρή τιμωρία απο τους οικείους του την θεωρεί μεγάλη προδοσία. Έτσι αν φτάσει πχ να δαγκώσει τα αποτελέσματα είναι συνήθως τραγικά γιατί είτε ένιωσε οτι πρέπει να προστατέψει την οικογένειά του που αγαπάει πολύ απο κάποιον ξένο, ή ένιωσε εντελώς χαμένο και προδομένο απο αυτούς που κατάφεραν με βία και τιμωρία να τους θεωρεί ξένους και εχθρούς, είτε είναι άνθρωποι είτε σκύλοι.

 

[Μαρια&Ηρα]

Καταρχας να απαντησω οτι συγκεκριμενα η Ηρα εχει αδυναμια στα παιδια,γιατι μεχρι κ 25 κιλα που ταν την ειχα αγκαλια κ τρεχαμε σε παρκα κ πλατειες,να δει,να ακουσει κ ως το σημειο που κουταβοφερνε ακομη παντα σταματαγαμε σε οποιο παιδακι μας ζητουσε να μας χαιδεψει γιατι μοιαζαμε με μικρη αρκουδιτσα
Πλεον δεν της επιτρεπω κ πολλα πολλα ειδικα με μικρα παιδια γιατι ενθουσιαζεται κ γινεται λιγο αγαρμπη κ δεν εχω ορεξη να ακουσω καμια υστερικη τσιριδα μανας "ααααα τττοοοο πππαααιιιδδδιιιιιιι μμμοοουυυυυ!!!"
Πρεπει να καταλαβεις οτι ο αδελφος σου κ ολοι οσοι εχουμε τετοια σκυλια αναγκαζομαστε ουσιαστικα απτην ιδια την κοινωνια να "καταπιεζουμε" τα σκυλια μας κ να ημαστε υπερ αυστηροι μαζι τους κ να θετουμε αδιαπραγματευτα ορια,για να προστατευσουμε τα ιδια τα σκυλια μας απο διαφορες εντρομες αντιδρασεις κ απο ανθρωπους που γενικα "ψαχνονται" να μας βαλουν ταμπελακι.
Δε θελω να σε στεναχωρησω αλλα απο ολα οσα εχεις γραψει εγω βγαζω το συμπερασμα οτι η κοπελια σου πραγματι την εχει κανει την κουτσουλια της κ στη θεση σου θα χα τα ματια μου 14 μη τα παρει καμια μερα ο Εκτορας κ αποφασισει οτι αρκετα την ανεχτηκε.
Τα ροτβαιλερ οσο υπομονετικα κ αγαπησιαρικα ειναι αλλο τοσο στραβοξυλα κ υπερευαισθητα γινονται,ντρεπονται αμα τα φερεις σε δυσκολη θεση,θιγονται αμα τα προσβαλεις κ αμα τους την κανεις 1,2 εε 3 κ η κακη σου τυχη.
Οσο χαριτωμενα,γλυκα κ παιχνιδιαρικα μπορει να σου φαινονται καποια πραγματα που κανει η σκυλιτσα σου πολυ πιθανως να κανουν τον Εκτορα να αισθανεται ασχημα.
Στην θεση σου θα ζηταγα απτον αδελφο σου να αναλαβει την κατασταση,δε θελω να σε ακυρωσω μα δε σε βλεπω αντικειμενικη κ αρκετα αυστηρη ωστε να θεσεις κανονες κ να τους τηρησεις ισοτιμα κ για τους 2.
Χωρις παρεξηγηση κιολας,λεω απλα τι θεωρω καλυτερο κ για τα 2 σκυλια.

 

[cookie la francaise]

Καταρχας να απαντησω οτι συγκεκριμενα η Ηρα εχει αδυναμια στα παιδια,γιατι μεχρι κ 25 κιλα που ταν την ειχα αγκαλια κ τρεχαμε σε παρκα κ πλατειες,να δει,να ακουσει κ ως το σημειο που κουταβοφερνε ακομη παντα σταματαγαμε σε οποιο παιδακι μας ζητουσε να μας χαιδεψει γιατι μοιαζαμε με μικρη αρκουδιτσα
Πλεον δεν της επιτρεπω κ πολλα πολλα ειδικα με μικρα παιδια γιατι ενθουσιαζεται κ γινεται λιγο αγαρμπη κ δεν εχω ορεξη να ακουσω καμια υστερικη τσιριδα μανας "ααααα τττοοοο πππαααιιιδδδιιιιιιι μμμοοουυυυυ!!!"
Πρεπει να καταλαβεις οτι ο αδελφος σου κ ολοι οσοι εχουμε τετοια σκυλια αναγκαζομαστε ουσιαστικα απτην ιδια την κοινωνια να "καταπιεζουμε" τα σκυλια μας κ να ημαστε υπερ αυστηροι μαζι τους κ να θετουμε αδιαπραγματευτα ορια,για να προστατευσουμε τα ιδια τα σκυλια μας απο διαφορες εντρομες αντιδρασεις κ απο ανθρωπους που γενικα "ψαχνονται" να μας βαλουν ταμπελακι.
Δε θελω να σε στεναχωρησω αλλα απο ολα οσα εχεις γραψει εγω βγαζω το συμπερασμα οτι η κοπελια σου πραγματι την εχει κανει την κουτσουλια της κ στη θεση σου θα χα τα ματια μου 14 μη τα παρει καμια μερα ο Εκτορας κ αποφασισει οτι αρκετα την ανεχτηκε.
Τα ροτβαιλερ οσο υπομονετικα κ αγαπησιαρικα ειναι αλλο τοσο στραβοξυλα κ υπερευαισθητα γινονται,ντρεπονται αμα τα φερεις σε δυσκολη θεση,θιγονται αμα τα προσβαλεις κ αμα τους την κανεις 1,2 εε 3 κ η κακη σου τυχη.
Οσο χαριτωμενα,γλυκα κ παιχνιδιαρικα μπορει να σου φαινονται καποια πραγματα που κανει η σκυλιτσα σου πολυ πιθανως να κανουν τον Εκτορα να αισθανεται ασχημα.
Στην θεση σου θα ζηταγα απτον αδελφο σου να αναλαβει την κατασταση,δε θελω να σε ακυρωσω μα δε σε βλεπω αντικειμενικη κ αρκετα αυστηρη ωστε να θεσεις κανονες κ να τους τηρησεις ισοτιμα κ για τους 2.
Χωρις παρεξηγηση κιολας,λεω απλα τι θεωρω καλυτερο κ για τα 2 σκυλια.

Ευχαριστω για την απαντηση, καμια παρεξηγηση εννοειται.θα θελα λοιπον να ρωτησω ποια ειναι η θεση του ιδιοκτητη στο παιχνιδι, και γενικα στη συναναστροφη 2 σκυλων κ μεχρι που επεμβαινει κ με ποιο τροπο??

 

[Μαρια&Ηρα]

H θεση του ιδιοκτητη ειναι το αλφα κ το ωμεγα,μαυτον αρχιζει κ μαυτον τελειωνει,αυτος θα υποδειξει τι επιτρεπεται κ τι οχι,αυτος θα επιτρεπει την οποια συναναστροφη με οποιο σκυλι θεωρει σκοπιμο κ για οση ωρα αισθανεται οτι τα δυο σκυλια εχουν να προσφερουν κατι το ενα στο αλλο,εαν ενα σκυλι μπορει πχ να χαλασει την δουλεια που χω κανω με το σκυλι μου επειδη εχει "κακη συμπεριφορα" εγω προσωπικα κοβω καθε επαφη (εξαιρεσεις μονο σε πολυ εξαιρετικες περιπτωσεις) με συνοπτικες διαδικασιες ειτε αυτο λεγεται επιθετικοτητα ειτε κτητικοτητα ειτε οτιδηποτε,κ σαφεστατα παρεμβαινει αμεσα κ τελεσιδικα.Ο λογος του ειναι ΝΟΜΟΣ απαραβατος!κ φυσικα εννοειτε ισχυει το ιδιο κ για τα 2,δεν ειναι δυνατον να επιπληξεις μονο το ενα σκυλι πχ εαν κ τα 2 εχουν κανει μ@λ@κι@ μονο κ μονο επειδη το ενα ειναι μεγαλοσωμο κ φοβιστικο κ το αλλο μικροσωμο κ χαριτωμενο...κ κατι ακομη,δε ξερω αν το χετε κανει,αλλα εαν οχι πραγματικα μη το κανετε,ποτε μα ποτε δε θα μαλωσετε τον Εκτορα εαν δεν ειστε 1000% σιγουροι οτι πραγματι ευθυνεται,εαν μπορειτε να δηλωσετε οτι ναι η προσοχη σας ηταν 100% στραμμένη σ' αυτους κ πραγματι εφταιγε τοτε κ μονο τοτε το αφεντικο του Εκτορα θα τον βαλει στη θεση του,σε καμια περιπτωση εσυ.εαν δεν ειστε σιγουροι τοτε μην κανετε απολυτως τιποτα.δε ξερω πως θα το παιρνε η δικια σου παντως στον Εκτορα σιγουρα δε θα του αρεσε,οχι επειδε εχει θεμα με την τιμωρια,αλλα επειδη εκεινη την ωρα τον προσβαλεις κ τον κατηγορεις αδικα,δεν ειναι κατι που θα το ξεχασει!
Εαν ειχαμε να κανουμε με δυο σκυλια ιδιας φυλης ισως να το παιρναμε πιο αναλαφρα γιατι τα πραγματα θα ηταν κ στα ισα,μα εδω μιλαμε για 2 εντελως διαφορετικα σκυλια κ κατι μου λεει οτι αν εντελει αντιδρασει ο Εκτορας φταιει δε φταιει αυτος θα την πληρωσει...εχω αδικο?
Αυτη ειναι η καταρα οσων εχουμε μεγαλα μαυρα με κακο ονομα σκυλια,αναγκαζομαστε να κανουμε τουμπεκι γιατι παντα μα παντα θα φταιει το δικο μας το σκυλι.
Ελπιζω να καταλαβαινεις τι λεω κ πως το λεω.