Η εκπαίδευση του κουταβιού αρχίζει από την 1η μέρα της γέννησης του και την αναλαμβάνει,καλώς εχόντων των πραγμάτων,η μαμά του και η υπόλοιπη αγέλη (αν μιλάμε για σκυλιά που ζούν ελεύθερα).
Αυτή περιλαμβάνει τα πρώτα "μαθήματα συμπεριφοράς" και κοινωνικοποίησης μέσα από το παιχνίδι και την επίπληξη.
Το κουτάβι μαθαίνει να τρώει,να παίζει,να μην απομακρύνετε και γενικά να ικανοποιεί τις ανάγκες του σεβόμενο τους υπόλοιπους ανάλογα με την θέση που κατέχουν στην κοινωνία του.
Αυτή η εκπαίδευση για τα κατοικίδια σκυλάκια συνεχίζετε από τον ιδιοκτήτη όπου με τις ίδιες "αρχές" αλλά διάφορες τεχνικές μαθαίνει στο κουτάβι πως και πότε τρώει,που τρώει,πότε και που κατουράει και κάνει "κακά",πότε και πως παίζει,τι επιτρέπετε και τι όχι,κλπ.
Μέσα σε αυτή την διαδικασία αρχιζουν και οι πρώτες και βασικές,ίσως,εντολές που μπορεί να μάθει ένας σκύλος..."Μη"..."Αστο"..."Στοπ"..."Μπράβο"...και γιατί όχι και οι βάσεις για τα "Ελα","Κάτσε","Κάτω","Μείνε".
Αφού το κουτάβι έχει ολοκληρώσει τα εμβόλια του και μπορεί να βγαίνει και βόλτες έξω,μπορεί να αρχίσει και η εκπαίδευση του από κάποιον επαγγελματία εκπαιδευτή.
Οι καλές βάσεις που έβαλε ο ιδιοκτήτης παραπάνω (αν έβαλε) θα συνεχιστούν από τον εκπαιδευτή και θα τελειοποιηθούν σε μία πολύ καλή "Βασική Υπακοή",όπως συχνότερα θα την ακούσεις να λέγετε και περιλαμβάνει τις εντολές "Ελα","Κάτσε","Κάτω" ή "Ξάπλωσε","Μείνε","Μαζί" ή "Δίπλα" με το λουρί και χωρίς αυτό,από κοντινή ή μακρυνή απόσταση.
Καλό είναι στις παραπάνω εντολές να διδάσκετε και η εντολή "Αστο",ιδιαίτερα σε δυναμικά σκυλιά και όχι μόνο.
Αν δεν μπήκαν καλές βάσεις τότε μάλλον μέσα σε όλα ο εκπαιδευτής θα έχει να αντιμετωπίσει-διορθώσει και τα όποια ελλατώματα έχει αναπτύξει ο σκύλος με την "πολύτιμη βοήθεια" του ιδιοκτήτη.
Πολλοί εκπαιδευτές μπορεί να περιλαμβάνουν και άλλες εντολές στην "Βασική εκπαίδευση" και άλλοι λιγότερες,πάντως αυτά πάνω-κάτω είναι η "Βασική εκπαίδευση".
Από εκεί και μετά η εκπαίδευση συνεχίζετε για την υπόλοιπη ζωή του σκύλου μέσα από την καθημερινότητα,το παιχνίδι,την βόλτα και μόνο έτσι συντηρείτε σε καλά επίπεδα.
Πολλές φορές μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι "περισσότερο" ή "ειδικότερο" (εκπαίδευση καθηκόντων φύλαξης,κυνήγι διαφόρων μορφών,κυναθλήματα,κλπ.) αλλά τις περισσότερες φορές μετά το τέλος των μαθημάτων σκύλος και ιδιοκτήτης γυρίζουν στις αρχικές τους "συνήθειες" και η εκπαίδευση είναι ως μη γενόμενη...
Η διαφορά ή δυσκολία της εκπαίδευσης ενός ενήλικα σκύλου είναι ότι ο ιδιοκτήτης έχει ήδη κάνει αρκετή "κακή εκπαίδευση" και έχει εδραιώσει ελλατώματα,θέση στην κοινωνία και συνήθειες στον σκύλο του που ο εκπαιδευτής καλείτε να διορθώσει.