denis said:
Οι εκπαιδευτές τις περισσότερες φορές το ζητούν, γιατί το επίπεδο γνώσης και συμμόρφωσης των ιδιοκτητών είναι μηδενικό και ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ να γίνει δουλειά αλλιώς. Μην νομίζετε ότι έχουν όρεξη να καθαρίζουν άλλη μια κλούβα χωρίς λόγο ή να ταίζουν από την τροφή τους. Εχω δει με τα μάτια μου πάρα πολλές καταστάσεις όπου ή τους παίρνεις με τις κλοτσιές (τους ιδιοκτήτες) ή παίρνεις τον σκύλο, τουλάχιστον για αρχή. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να δουλεψει κανένας εκπαιδευτής τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις, για να μην νομίζεται ότι είναι σπάνιο φαινόμενο. Αυτό για να λέμε και κάποια πράγματα με το όνομά τους...
έστω ότι ένας ιδιοκτήτης είναι άχρηστος και άσχετος, σου αφήνει τον σκύλο για ένα διάστημα, και εσύ εκπαιδεύεις τον σκύλο στην βασική υπακοή. Όταν ο συγκεκριμμένος ιδιοκτήτης παραλάβει τον σκύλο του, σε πόσο διάστημα θα "ξαναχαλάσει" ο σκύλος?
Εγώ έχω παρατηρήσει από τις μικρές μου γνώσεις από τα σκυλιά που γνωρίζω, ότι οι σκύλοι ξέρουν πολύ καλά τι είναι σωστό και τι λάθος, και ανάλογα ποιον έχουν απέναντι τους συμπεριφέρονται ανάλογα. Το ίδιο και τα παιδιά. Το ίδιο και οι άνθρωποι γενικότερα!!!
Όλοι είμαστε ικανοί να φερθούμε καλύτερα ή και χειρότερα. Ανάλογα ποιος είναι απέναντι μας, συνήθως φερόμαστε διαφορετικά.
Ο σκύλος σέβεται τον εκάστοτε αρχηγό του, και προσαρμόζει την συμπεριφορά του ανάλογα τις απαιτήσεις και τα όρια που θέτει ο αρχηγός της αγέλης του. Και βέβαια υπάρχουν χαρακτήρες πιο ευπροσάρμοστοι και άλλοι λιγότερο, αλλά ο τρόπος που επέλεξα να εκπαιδεύσω τον τελευταίο σκύλο μου (που υποτίθεται ότι ανήκει σε δύσκολη φυλή) ήταν απλώς να συμπεριφέρομαι σαν αρχηγός!!! Πιθανόν με λάθη, αλλά όντας πειστικός αρχηγός, ο σκύλος φροντίζει από μόνος του να ικανοποιεί τις απαιτήσεις μου, διότι έχει πειστεί ότι είμαι ικανός αρχηγός της αγέλης του, και φροντίζει με την συμπεριφορά του να μην κινδυνεύει να χάσει την θέση του στην αγέλη, η οποία του εξασφαλίζει ασφάλεια, τροφή και στέγη, επιβιωσιμότητα.
Δεν νομίζω ότι ο σκύλος σκέφτεται πιο περίπλοκα...
denis said:
Σε πολλές πριπτώσεις χρειάζεται και ο σκύλος
πολύ δύσκολη και εντατική εκπαίδευση...
Μέσα από το παιχνίδι, το Τέρας είχε μάθει να κάνει ιχνηλασία (ενώ κάποιοι εκπαιδευτές πρότειναν την εκπαίδευση στην ιχνηλασία με μεζεδάκια στο χώμα, για το οποίο είχα και έχω αντιρρήσεις, διότι μαθαίνει ο σκύλος να τρώει ότι βρίσκει κάτω...) είχε μάθει να ανεβοκατεβαίνει εμπόδια (στα βουνά και στις παιδικές χαρές) και είχε μάθει να δείχνω την κατεύθυνση, και να τρέχει προς την κατεύθυνση που έδειξα (που απ ότι μου έλεγαν οι εκπαιδευτές είναι από τα πιο δύσκολα που μπορεί να μάθει ένας σκύλος). Με την εντολή "Τέρας, προς τα εκεί" το περίμενε να του δείξω, και άρχισε να τρέχει προς την κατεύθυνση που έδειξα... Πως το έμαθε? Παίζοντας μπάλα στο πάρκο, με άλλα σκυλιά, και όλα τρέχανε μαζί να πιάσουν την μπάλα, η δικιά μου έχανε γιατί δεν ήταν και η πιο γρήγορη του κόσμου... Έτσι κατάλαβε ότι πετούσα την μπάλα προς την κατεύθυνση που έδειχνα (μπρος-πισω, αριστερά-δεξιά) και έτσι έτρεχε προς την κατευθυνση εκείνη πριν πετάξω την μπάλα, κι έτσι κατάφερνε να κερδίσει!!!
Δεν του τα έμαθα εγώ, απλώς ανακάλυψα ότι τα ήξερε, και έμαθα να του εξηγώ τι θέλω!!! Παίζοντας με μπάλες, με ξύλα, με τα παιδιά μου.
Ξεκινήσαμε με κρυφτό στο σπίτι, και καταλήξαμε να πηγαίνουμε στο βουνό, και να ακολουθεί τα παιδιά για 1-2 χιλιόμετρα μέχρι να ανακαλύψει που κρύφτηκαν.
Μάλιστα μια φορά, επειδή κάποιος δεν πίστευε ότι το Τέρας έκανε πραγματική ιχνηλασία, πήγαμε στον Καρέα, και του είπα να κρυφτεί, έδωσα στο σκυλί να μυρίσει ένα ρούχο του, και ο σκύλος άρχισε να το ψάχνει... Κάποια στιγμή, μετά από 15-20 λεπτά αναζήτησης, είδα τον τύπο να κρύβεται πίσω από κάτι θάμνους αριστερά από το μονοπάτι, αλλά ο σκύλος τον έψαχνε από τα δεξιά του μονοπατιού... Έκανε έναν περίεργο κύκλο στα δεξιά, εγώ απογοητεύτηκα γιατί στα μάτια του αμφισβητία ο σκύλος είχε αποτύχει, αλλά ο τύπος έκπληκτος παραδέχτηκε πως ο ίδιος είχε κάνει τον κύκλο εκείνον, και δεν πίστευε ότι ο σκύλος θα τα καταφέρει... Τελικά ο αμφισβητίας ήθελε να οργανώσουμε στον όμιλο τμήμα διάσωσης χαμένων ανθρώπων!!! Από μεγάλα λόγια είχα χορτάσει εκείνη την περίοδο...
Μέσα στην ασχετοσύνη μου, λόγω ασχολίας και διάθεσης για παιχνίδι με τον σκύλο μου, είχα καταφέρει αρκετά πράγματα, και διασκέδαζα τις βόλτες μας. Δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος, με έναν μαγικό τρόπο μπορούσε να μου ετοιμάσει τον σκύλο, ο σκύλος έμαθε αυτά που η ζωή του με εμένα του δίδασκε.
Δεν αμφιβάλλω ότι για να εκπαιδεύσεις τον σκύλο σου για Σούτσχουντ κλπ χρειάζεται κάποια μέθοδος που μόνο κάποιος με πολυετή πείρα και ασχολία μπορεί να το κάνει, δεν υπήρχε διαγωνισμός που θα επεδείκνυε το Τέρας τα παιχνίδια που είχαμε εμπνευστεί, ήταν αυτοσχέδια και μη αξιολογήσιμα, αλλά (λόγω της προσωπικής μου εμεπιρίας) πιστεύω ότι ο καλύτερος εκπαιδευτής είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης που έχει όρεξη να ασχοληθεί. Ο ιδιοκτήτης που δεν έχει όρεξη να ασχοληθεί, καλύτερα να αγοράσει κόττερο και όχι σκύλο!!!