δεκαλογος

[greedy]

Ηθελα να το μοιραστω με ολους του νεους αλλα και παλιους ιδιοκτητες σκυλων.Δυστυχως δεν γνωριζω αν εχει αναρτηθει παλι στο φορουμ αν εχει γινει ας το σβησει ο αντμιν.


ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΣΟΥ
1. Κάθε στιγμή που με αφήνεις μόνο (ακόμη και για λίγο) είναι δύσκολη για μένα. Σε παρακαλώ να το σκεφτείς αυτό πριν με υιοθετήσεις.
2. Μη με παραμελείς και μη με τιμωρείς πολύ σκληρά. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, τα χόμπι σου, τους φίλους σου - εγώ έχω μόνο εσένα.
3. Σε παρακαλώ να μου δίνεις αρκετό χρόνο για να καταλάβω τι περιμένεις από μένα.
4. Πριν με χτυπήσεις πάνω στο θυμό σου, παρακαλώ θυμήσου πως θα μου ήταν εύκολο να σου δαγκώσω το χέρι - αλλά ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο.
5. Σε παρακαλώ να μου μιλάς συχνά, γιατί ακόμη και αν δεν καταλαβαίνω πάντα τι μου λες, γνωρίζω τη φωνή σου και τις αποχρώσεις της πολύ καλά.
6. Σε παρακαλώ να με αφήνεις που και που να τρέχω στην εξοχή - είναι καλό και για σένα.
7. Σε παρακαλώ να είσαι γενναιόδωρος με το φαγητό μου. Έχει καλύτερη γεύση όταν μου το προσφέρεις εσύ και είμαι πρόθυμος να δουλέψω σκληρά γι' αυτό.
8. Εσύ και κανείς άλλος είσαι το αφεντικό μου. Σε παρακαλώ μη με αναγκάζεις να υπακούω σε ξένους ή να τους αποδεικνύω την εξυπνάδα μου - και μη με ταπεινώνεις μπροστά τους.
9. Σε παρακαλώ να θυμάσαι πως με τον καιρό εξελίσσομαι σε μία μοναδική προσωπικότητα με τα δικά της χαρακτηριστικά, ελαττώματα και συναισθήματα. Σε παρακαλώ να δεχτείς πως είναι τόσο σημαντικά για μένα, όσο και τα δικά σου για σένα.
10. Σε παρακαλώ να με φροντίζεις όταν αρρωσταίνω και όταν γεράσω - γιατί και εσύ μια μέρα θα γεράσεις

 

[Teobullmastiff]

εχω κανει πολλα λαθη...θα κανω ακομα και αλλα,ελπιζω καποτε να με συγχωρησεις και να κρατησεις οτι καλο -μπορει- να σου προσφερα...

ολα τα κοιτω με μια ψυχροτητα...ειδικα εδω πολλες φορες μου βγαινει μονο η κυνολογικη ματια...ειναι το ταδε κεφαλι σωστο,λαθος κλπ...

η πρωτη φορα που διαβαζωντας κατι μεσα εδω,διαπιστωσα με δακρυα στα ματια ποσο λιγος ειμαι για τον σκυλο μου...

λιγος ναι...γιατι υπαρχουν τοσα που δεν του δινω....οταν του δωσω και τα υπολοιπα θα εχω γινει "περισσοτερος" για τον σκυλο μου...

αυτος απο μωρο οταν τον πρωτο κρατησα στην αγκαλια μου μεχρι σημερα,παντα ηταν "πολυς" για εμενα...ποτε δεν θα το δω καταματα αυτο...εκτος μονο απο την τωρινη στιγμη φορτισης...παντα θα νιωθω ανωτερος του σε ολα...

εισαι σκυλος ειμαι ανθρωπος...αυτη ειναι η μοιρα σου,αυτη η δικη μου...

εισαι "πολυς" ειμαι "λιγος".

σε ευχαριστω που με βελτιωνεις καθημερινα.

 

[dimiv]

greedy πολυ συγκινητικός ο δεκάλογος ..

θα προσπαθησω να τον απομνημονεύσω

 

[harryf3]

Τι να σχολιασω πρωτα? Μου χαλάσατε τη μερα.
Παλι ειδα ποσο αχρηστος ειμαι.

Δεν πειραζει, θα μου τη φτιαξει τη μερα η Ηρα. Αυτη ειναι η μοιρα της εξαλλου, να με υπομενει ολη μερα. Και με λατρευει κι απο πανω η μαζόχα.

Καμια φορα ριχνω τον εγωισμο μου και της ζηταω συγνωμη. Πιστεψτε με το καταλαβαινει.

Ενα απο τα χαρισματα του ηγετη ειναι οχι μονο να μπορει να συγχωρει αλλά και εχει τη δυναμη να ζηταει συγνωμη.

 

[bull]

Πολύ καλό και συγκινητικό, μερικές φορές πρέπει να κάνουμε λίγο "πίσω" από την καθημερινή πίεση και τις υπερβολικές "ταχύτητες" της σύγχρονης ζωής και να δούμε τα πράγματα με άλλο μάτι, μόνο καλό θα μας κάνει...

 

[ATREAS]

Πολύ ωραίος δεκάλογος, σίγουρα αν τον έχουμε όλοι στο νου μας τότε η σχέση μας με το σκύλο θα αναβαθμιστεί με πολύ ουσιαστικό τρόπο, δεν χρειάζεται να φορτιζόμαστε συναισθηματικά απλά να αγαπάμε και να είμαστε δίκαιοι με τους δικούς μας και τους σκύλους και τους ανθρώπους...

Ευχαριστώ greedy θα με βοηθήσουν πολύ αυτές οι 10 σκυλοευχές...

 

[Sara]

Δεν ξέρω, ρε σεις, αλλά η NLPόπληκτη μέσα μου υποστηρίζει ότι διαβάζοντας το όντως συγκινητικό αυτό κειμενάκι οι περισσότεροι από μας στεναχωριόμαστε περισσότερο μπροστά στην αδυναμία μας να δημιουργήσουμε μια καλύτερη ζωή για τα σκυλιά του κόσμου τούτου (και της Ελλάδας ειδικότερα), παρά διότι κανείς από σας παραβιάζει τις δέκα αυτές εντολές. Διότι σκεφτείτε το:

Πόσοι από μας (Θεός φυλάξοι!) δέρνουμε το σκύλο μας?! Υποπτεύομαι από μηδέν έως κανένας! ΟΚ, εξαιρούνται τα ελαφρά μπατσάκια στον πισινό που θέλει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να τρώει το Μουφ το πρωί μετά το πρωινό του, οπότε έρχεται όταν κάθομαι στον καναπέ κ@λος first, περιμένει και αν δεν του τα δώσω πρώτον γυρνάει το κεφάλι του και μου δείχνει ότι ότι πρέπει να του τα ρίξω και να του λέω διάφορες αηδίες τύπου "μούφια-μούφια-μούφια-μούφια", αλλιώς γκρινιάζει γιατί τον παραμελώ!!!!! Μετά έρχεται η ιεροτελεστία του γαργαλήματος στην κοιλιά υπό την ψαλμωδία "πάει λαγός να πιει νερό στου Αττάλου το λαιμό!" ενώ γουργουρίζει μέχρι να φταρνιστεί δις.

Οι περισσότεροι εδώ μέσα αγωνιούν να πάνε το σκύλο τους εκπαίδευση και να του κάνουν μαθήματα και να του μάθουν ένα σωρό πράματα. Όσο για το αν του μιλάμε του σκύλου μας, εδώ ρε είχαμε συζητήσεις για το τι μαλακίες και γούτσου-γούτσου ακούει ο σκύλος μας καθημερινά. Να δείτε το Μουφ διαλέξεις που ακούει πρωί-πρωί και τα βραδάκια για το πρόγραμμά μου και τα καταχθόνια σχέδιά μου. Βόλτες επίσης το βγάζουμε τα σκυλιά μας και αραδιάζουμε ιστορίες γι' αγρίους για τα προβλήματα της κοινωνικοποίησής τους. Να μην πιάσω δε το φαγητό (και τα μπιφτέκια!) και τις ατέλειωτες συζητησεις για τα συστατικά της άριστης τροφής και τα υλικά της! Το πεντακάθαρο ανώτατης ποιότητας κρέας στο BARF βίντεο που έβαλαν μέλη πρόσφατα επίσης θα το είδατε.

Τώρα η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δε βάζω το Μουφ να δουλέψει σκληρά για το φασιανό και το κρέας ελαφιού που του παίρνω για μεζέ, αλλά ως γνωρίζουν όλοι, έχω αφήσει το Μουφ να μου ανέβει στο κεφάλι! Μου το λένε και οι εκπαιδευτές του ότι πρέπει να τον βάζω να κάνει πράματα και ότι θέλει να με ευχαριστήσει, αλλά όντως δεν του πολυδίνω την ευκαιρία αφού το μπουκώνω έτσι κι αλλιώς.

Επίσης δε νομίζω ότι πολλοί από δω μέσα ταπεινώνουν το σκύλο τους ή τον βάζουν να υπηρετεί ξένους. Αντίθετα πιστεύω ότι ο καθένας μας πιστεύει ότι ο σκύλος του είναι ο ωραιότερος, ο καλύτερος και ο εξυπνότερος στον κόσμο. Επίσης όλοι μας μπορούμε να αναλύσουμε την προσωπικότητα του σκύλου μας, τα καλά και τα κακά του (π.χ. το Μουφ είναι το τέλειο σκυλί αν και του αρέσει να τρώει τον άμπακο).

Και καλά ο κτηνίατρος που άμα βήξει ο σκύλος μας παθαίνουμε παράνοια και δόστου οι αγωνιώδεις ερωτήσεις περί υγείας και ασθενειών.

Τώρα για το χρόνο που διαθέτουμε, ε, οι περισσότεροι τον διαθέτουμε όσο μπορούμε. Δουλεύουμε, που είναι φυσιολογικό για τους ανθρώπους. Ακόμα και ο Παλαιολιθικός άνθρωπος που εξημέρωσε το σκύλο δούλευε ο καψερός και δεν είχε και τα μέσα που έχουμε εμείς σήμερα. Και ο σκύλος του έτρωγε αποφάγια και κανείς δεν αγωνιούσε για το αν θα πρέπει να του δώσει τροφή Orijen ή Chicken Soup for the Soul. Μολαταύτα ο σκύλος δεν είχε πρόβλημα να εξημερωθεί και να αφοσιωθεί στο αφεντικό του. Η ουσία είναι όμως ότι περνάμε quality time με το σκύλο μας και τον συμπεριλαμβάνουμε στις καθημερινές μας δραστηριότητες.

Τη φάση με τον πρώην μου που απάγγειλλε κάθε μέρα στο σκύλο του τον καλιφορνέζικο νόμο περί διαζυγίου και διατροφής πριν πάει στο δικηγορικό του γραφείο σας το πρωί την έχω πει παλιά!

Προσωπικά το βλέπω ως εξής το πράμα: το 99% των μελών εδώ μέσα είμαστε συνειδητοποιημένοι ιδιοκτήτες. Τέλειοι δεν είμαστε φυσικά, αλλά τους σκύλους μας τους αγαπάμε. Και ναι, πρέπει να δουλέψουμε, αλλά και ο σκύλος μας που μένει σπίτι έχει τα πράγματά του να κάνει και να παίξει και επίσης ξέρει ότι έχει και τη δικιά του δουλειά, δηλαδή να φυλάει το σπίτι.

Τώρα υπάρχει και το 1% που μπαίνει εδώ μέσα για να μάθει πώς να αγριέψει το σκύλο του και πώς να τον ζευγαρώσει με τη σκύλα του περιπτερά για να νοιώσει τον έρωτα. Δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι και προσπαθούμε να τους αλλάξουμε μυαλά έχοντας υπόψη μας ότι τον κόσμο αδυνατούμε να τον αλλάξουμε και να τον κάνουμε τέλειο. Δε φταίμε εμείς όμως προσωπικά γι' αυτό.

Αλλά δε θα μπορέσετε να με πείσετε π.χ. ότι ο Άρης που λέει Ήρα και Ζήνα και στάζει μέλι το στόμα του, έχει παραβιάσει τους κανόνες που παραθέτετε και πρέπει να τους ζητάει συγγνώμη. Αυτή είναι η γνώμη μου.

 

[kat201161]

Sara, τα είπες όλα! Respect!

 

[Calliopi]

Ακριβως... κανεις μας δεν ειναι τελειος.. ολοι προσπαθουμε για το καλυτερο.... για τα σκυλια μας κ για τα αδεσποτακια... κ λαθη θα κανουμε κ ισως να μη χειριστουμε κατι σωστα..

bravo Sara... μαζι σου...