αδέσποτος σκύλος

[amangos]

Πριν 3-4 ημέρες, στην διπλανή πολυκατοικία από το γραφείο μου, μπαστακώθηκε ένας γλυκύτατος αδέσποτος σκύλος, γύρω στα 25 κιλά.

Δείχνει υγιέστατος, πανεμορφος, και πανέξυπνος, στέκεται έξω από την πόρτα της πολυκατοικίας, λες και περιμένει κάποιον να βγει. Δεν γαυγίζει, δεν ασχολείται με τις γάτες, δεν ασχολείται με τους ανθρώπους, γενικά στέκεται σαν άγαλμα έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας.

Μας τράβηξε αμέσως την προσοχή η εμφάνιση αδεσποτου σκύλου στην γειτονιά, και παρατηρήσαμε πως στην είσοδο της διπλανής πολυκατοικίας είχαν βάλει 2 μπωλάκια, ένα για νερό, και ένα δεύτερο για φαγητό.

Προχθές, τα μπωλάκια ήταν άδεια, του βάλαμε εμείς ξηρά τροφή για γατες (στο γραφείο δεν έχουμε πια σκύλους, ταϊζουμε τις γάτες...) και του γεμίσαμε το νερό.

Εχθές ο σκύλος ήταν εκεί, αλλά τα μπωλάκια εξαφανισμένα, κάποιος τα πέταξε...

Τον τραβήξαμε στην δικιά μας αυλή, να φάει γατοτροφή και να πιεί καθαρό νεράκι, και μετά γύρισε αμέσως πίσω, στην θέση του στην είσοδο της διπλανής πολυκατοικίας...

Ρωτησαμε κάποιον από την διπλανή πολυκατοικία, και μάθαμε πως ο σκύλος αυτός έχει εγκατασταθεί εκεί, γιατί κάποια μικρούλα σκυλίτσα της πολυκατοικίας είναι στις μέρες της, και ο τύπος έχει στηθεί εκεί σαν γαμπρός!!!

Έτσι εξηγείται η συμπεριφορά του, και η αναμονή του έξω από την πόρτα της πολυκατοικίας.

Ο λόγος που περιγράφω τα πιο πάνω, είναι για να επισημάνω τα αντανακλαστικά κάποιων, αμέσως μετά την εμφάνιση του αδέσποτου σκύλου, κάποιοι το τάισαν, κάποιοι το πότισαν, κάποιοι ενδιαφέρθηκαν, κάποιοι ξεκίνησαν τον πόλεμο (πετώντας τα μπωλάκια του), γενικά υπάρχει κάποια κινητοποίηση.

Διαβάζοντας σε άλλο ποστ για τα αδέσποτα του Πειραιά που καταλήγουν για ευθανασία, αναρωτιέμαι: Γιατί ο σκυλάκος της εισόδου της διπλανής πολυκατοικίας, θα έπρεπε να μαζευτεί από κάποιον "φιλόζωο", να τον στείλει σε κάποιο κλουβί μαζί με ποιός ξέρει πόσα ακόμα παρόμοια σκυλιά, και μετά από κάποιο διάστημα να πεθάνει?

Σαν κοινωνία, μπορεί να μην γουστάρουμε να υπάρχουν σκύλοι στους δρόμους μας, αλλά γιατί αυτό το βαπτίζουμε φιλοζωία? Μας πήρε ο πόνος για την τύχη του σκύλου, ή απλώς θέλουμε τους δρόμους μας "καθαρούς" από περιπλανώμενα ζώα?

 

[kopritis]

Ηθελα κι εγώ καιρό να ξεκινήσω παρόμοιο θέμα σχετικά με την περισυλλογή ζώων...... είχα αναφέρει και παλιότερα ότι παρόλο που εγώ πήρα το σκύλο μου από καταφύγιο, δεν είμαι πλέον σίγουρη αν συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα ότι κάποια σκυλιά περνάνε ολόκληρη τη ζωή τους σ'ενα κλουβί, γιατί θεωρούν ότι είναι καλύτερο γι'αυτά. Δεν αμφισβητώ σε καμία περίπτωση τις καλές τους προθέσεις, αλλά δεν ξέρω αν τελικά για μένα είναι ο σωστός τρόπος..... πέρα από την ατομική προσπάθεια του καθενός να ενημερώνει τους γύρω του και να φροντίζει τα αδέσποτα της γειτονιάς του, θεωρώ ως προς τα σωματεία ότι ίσως καλύτερη λύση είναι να παρέχεται άμεσα κτηνιατρικός έλεγχος, να στειρώνονται, να εμβολιάζονται και να ξαναρνάνε στο χώρο τους. Υπάρχουν και σωματεία που δουλεύουν έτσι. Νόημα ισως έχει η περισυλλογή μόνο αν το ζώο χρήζει άμεσης κτηνιατρικής περίθαλψης..... Υπάρχουν πολύ περισσότερα ζώα σε σωματεία απ'οσα μπορουν ποτέ να υιοθετηθούν (εκτός αν αλλάξουν ριζικά τα πράγματα). Υπάρχουν κάποιες στατιστικές για το πόσο αντέχει ενα ζώο στο δρόμο.... δεν είναι πολλά τα χρόνια ούτε και ευχάρσιτος ο τρόπος που πεθαίνουν.... αλλά και η ζωή μέσα σ'ενα κλουβι είναι καλύτερη?

 

[Noela]

Μεγαλώνοντας στην Αθήνα,μου φαινόνταν απόλυτα φυσιολογικό να κυκλοφορούν αδέσποτα στους δρόμους. Όχι μόνο δε με ενοχλούσε αλλά αισθανόμουν ότι είχα παντού φίλους.
Τα τελευταία χρόνια που άρχισα να ασχολούμαι με τα φιλοζωϊκά άλλαξα γνώμη. Παρόλαυτά ακόμη δεν είμαι σίγουρη πιο είναι το "σωστό". Το σωστό για τα σκυλιά, όχι για εμάς. Έχοντας σα δεδομένο ότι υπάρχουν αδέσποτα βέβαια. Τι είναι καλύτερο; Να κλουβοποιούνται, εμβολιάζονται, ταϊζονται και πιθανόν να μένουν έτσι για όλη τους τη ζωή; Ή να κυκλοφορούν ελεύθερα μεν αλλά διατρέχοντας όλους τους κινδύνους δε. Κι αυτό το σκυλάκι απεναντί μου που έχει "αφεντικά", τροφή, κάτι σα σπίτι αλλά ζει όλη του τη ζωή δεμένο σε μια αλυσίδα σε ένα μεγάλο οικόπεδο-κήπο, μήπως θα ήταν πιο ευτυχισμένο λυτό στους δρόμους. :shock:

 

[Chloe]

Ναι, έχω κι εγώ τις αμφιβολίες μου. Ωστόσο, ΚΑΙ για τα ζώα ΚΑΙ για τους ανθρώπους δεν είναι καλό να τριγυρνούν σκυλιά ελεύθερα στους δρόμους των πόλεων. Κινδυνεύουν, λερώνουν, τρώνε σκουπίδια, δημιουργούν εστίες μικροβίων, σκοτώνουν γάτες, μπορούν να γίνουν επιθετικά, λιμοκτονούν, αρρωσταίνουν, είναι εκτεθειμένα σε κακόβουλους ανθρώπους, ενοχλούν τα αυτοκίνητα και κυρίως τις μηχανές, ενίοτε προκαλούν ατυχήματα, αναπαράγονται και πολλαπλασιάζονται, τρομάζουν όσους τα φοβούνται...
Να μην παρεξηγηθώ. Γουστάρω τα αδέσποτα. Όπου δω σκύλο τρέχω να τον γνωρίσω
Όμως δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι να τα γουστάρουν.
Εξακολουθώ να έχω τις αμφιβολίες μου σχετικά με το ποια ζωή είναι καλύτερη γι' αυτά.
Πρόσφατη συζήτηση που είχα με Αμερικανό:

Αμερικανός: Εκεί στην Ελλάδα γίνεται ευθανασία στα σκυλιά στα καταφύγια, αν δεν υιοθετηθούν σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα?
Εγώ: Συνήθως όχι
Α: Και τι τα κάνουν?
Ε: Μένουν εκεί.
Α: Μέχρι να πεθάνουν?
Ε: Αρκετά ναι.
Α: Μα αυτό είναι πολύ σκληρό!!! Κι έπειτα πρέπει να έχετε ένα σωρό καταφύγια ασφυκτικά γεμάτα!!!
Ε: Ε... τα περισσότερα ζουν στο δρόμο.
Α: Αφήνετε τα σκυλιά να γυρνούν στους δρόμους?
Ε: Ε... ναι.
Α: ΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ!

 

[kopritis]

Chloe, συμφωνώ μαζί σου.... αλλά κάποια σχόλια χάριν της συζητησης:

Κινδυνεύουν,

Ναι, αλλά ίσως αξίζει το ρίσκο σε σχέση με μια ασφαλή ζωή σ'ένα κλουβί.

λερώνουν,

εδώ τι εννοείς? και τα δεσποζόμενα λερώνουν (δεν το συζητάω για τους ίδιους τους ανθρώπους...)

τρώνε σκουπίδια

,

ε, και?

δημιουργούν εστίες μικροβίων

,

νομίζεις σε τόσο μεγάλο βαθμό που να προκαλουν δημόσιο κινδυνο??

σκοτώνουν γάτες,

σπάνια νομίζω (προσωπικά δεν το έχω δει ποτέ....)

μπορούν να γίνουν επιθετικά

Μπορεί, ναι,αλλά και συνήθως κάποιος κάτι τους έκανε.

,

λιμοκτονούν,

αρρωσταίνουν,

στις περιπτώσεις αυτές, επιβάλλεται η περισυλλογή, έστω και προσωρινά.

είναι εκτεθειμένα σε κακόβουλους ανθρώπους,

Αυτό είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα. Ο τραγικός θάνατος από φόλα.... αλλά και πάλι, μια ζωή σε κλουβι για πάντα είναι καλύτερη??

ενοχλούν τα αυτοκίνητα και κυρίως τις μηχανές

και πάλι δεν νομίζω ότι είναι πολύ σοβαρό το πρόβλημα.... (κι ας μην αρχίσω για το πως οι μηχανές ενοχλουν εμένα!! )

,

ενίοτε προκαλούν ατυχήματα,

Ναι, όπως όλοι.

αναπαράγονται και πολλαπλασιάζονται,

δεν είναι ανάγκη να μένουν σε καταφύγια για να αποφευθεί αυτό. Αρκεί να στειρώνονται.

τρομάζουν όσους τα φοβούνται...

Κι αυτό δεν είναι λόγος να μαζεύονται... πολλά πράγματα τρομάζουν διάφορους ανθρώπους..... δεν τα εξαφανίζουμε όμως...

Η λύση για μένα είναι να μεγαλώσει ο κύκλος των πραγματικά φιλόζωων σε κάθε γειτονια ωστε να είναι η πλειοψηφία, και όχι η μειοψηφία.... να παρέχουν κτηνιατρική περίθαλψη (και κυρίως εμβολια και στείρωση), νερό και φαί στα αδέσποτα και να φροντίζουν να τα κρατούν σχετικά καθαρά.... σιγά σιγά ίσως και αυτοί που δεν τα θέλουν, να μάθουν να τα ανέχονται αντί να τα φολιάζουν.....

 

[kango1]

Eμενα μου έκανα τις προάλλες εντύπωση που ένας αδέσποτος που είχα τον μικρό στο μπαλκόνι και αυτός από κάτω του γρύλιζε..

Δεν το έχω ξαναδεί αυτό...!!!
Σίγουρα υπαρχουν αγέλες αδέσποτων αγνωστου χαρακτηρα..
Αλήτες μιας περιοχής πολλές φορες έχει τύχει να προκαλέσουν προβλήματα..

Σπανια βεβαια ..., αλλα έχω δει αγέλες και στην Ραφήνα με τον μάγκα αρχηγό της αγέλης να βγάζει δόντια σε σκυλιά και ανθρωπους..

Είχε δίκιο ο αμερικονος είναι πολύ σκληρή η ευθανασια αλλα πολύ σκληρή αλλα και η ζωή σε μια κλούβα..
Πρέπει όλα τα σκυλιά αυστηρά να στειρώνονται όπως κάνουν και στην αμερική που αν τύχει να δεις ένα αδέσποτο οπου και αυτό θα το κυνηγάνε..
Αλλωστε τι σημένει σκληρό?
Σκληρή ειναι η ζωή που εμείς τα καταδικάσαμε..
Τα αδέσποτα ειναι δίκο μας προιόν..
Δεν ξέρω αν είναι καλύτερος ο θάνατος απο την καταδικασμένη ζώη σε μια κλούβα..
Δεν ξέρω τι ευτυχία παρέχει η μοναξία του δρόμου, η πάλη επιβίωσεις στα κουτάβια..,
Η προσπαθεια ένταξης σε μία αγέλη..
Αλλα αν ήμουνα σκύλος θα ήθελα να το ζησω..
Να προσπαθήσω να κέρδισω με τα μάτια μου έναν πέραστικο..
Να κάνω φίλους και την δίκη μου αγέλη..
και αν δεν τα καταφερνα θα είχα εστω προσπαθήσει ορίζοντας έγω το τέλος μου και όχι η ανία σε ένα κλούβι...

Αν δεν έχω επιλογή καμια και με ρωτάγανε τι είναι καλύτερο για ένα σκυλί μέσα σε κλουβί και με την προστασία του ανθρωπου η ελεύθερο έξω..
Εγώ πιστεύω στην ελευθερια έξω και όσο ζήσει..

Εχω δει αγέλες κόπρων που είναι πολύ πολύ ευτυχισμένοι στην αγελη τους..
Στην δικη τους ζωή χωρίς κανόνες..

Αν αύτο ενοχλει κάποιους..
Ας το σκέφτοταν νωριτερα..
Το τελευταιο που με ενδιαφέρει είναι η αισθητική του τουρισμού και το κόμπλεξ μερικών..
..
Στην έρωτηση.. και τι έτσι θα γέμιζαμε αδέσποτα αυτο επιλέγεις..?
Ναι.., ας γέμισουμε..
Δεν με ενδιάφερει από την πλευρα των ανθρώπων..
Με ενδιαφέρει μόνο η επιβίωση αυτών των σκυλιών..
Ας έιμαστε παντού γέματοι με ενήλικα αδέσποτα..
10 σε κάθε τετράγωνο..

Ισως τότε αναλογιστούμε τα λάθη μας..
Μόνο που τότε οι αποφάσεις θα είναι για έμας όχι για έκεινα..
Αλλα δεν πέιραζει το τερπνό μετά του ωφελιμου..

 

[kopritis]

Στην έρωτηση.. και τι έτσι θα γέμιζαμε αδέσποτα αυτο επιλέγεις..?

Για μένα σε μια ιδανική κοινωνία, ναι. Τα πάρκα και οι πλατείες και τα μεγάλα πεζοδρόμια (ιδανική είπαμε....) θα ήταν γεμάτα με σκυλάκια, υγιή, εμβολιασμένα και στειρωμένα, με φαί και νερό σε κάθε γωνιά και πολλά χαδια και παιχνίδια από τους περαστικούς και τους ανθρώπους της γειτονιάς, οι οποίοι θα τα έβαζαν και μέσα στις πυλωτές και τα γκαράζ τις κρύες και βροχερές μέρες του χειμώνα.... ονειρεύομαι μάλλον, ε?

 

[kango1]

οχι εγω το ειπα με την εννοια ντου απο παντου..(λιγο ανωριμο βεβαια)..
αλλα δεν με ενδιαφερει..

 

[kopritis]

το κατάλαβα.... απλώς θέλω να πω ότι η ιδέα των σκύλων στους δρόμους καθεαυτή δεν είναι αρνητική για κάποιους.... στην πράξη βέβαια θα γεμίζαμε με ακόμα περισσότερα άρρωστα, ταλαιπωρημένα και ισως επιθετικά σκυλιά και φυσικά στο τέλος θα την πλήρωναν οι σκύλοι (οπως και το κάνουν) γιατί όπως ξέρουμε όλοι, υπάρχει πολύ έυκολος και φτηνός τρόπος να εξαφανιστούν τα αδέσποτα απ΄'τους δρόμους....

 

[kango1]

Ναι υπάρχει και μάλλον αν γεμίζαμε εντελώς η κατάσταση sos κατι τετοιο ειναι..
και όχι νόμοι που θα άλλαζαν κάποια πράγματα..
Αλλωστε έχει γίνει ήδη το 2004..

Αλλα και αυτό να κάνουν.., χώρις άλλα δραστικά μέτρα πάλι θα γεμίσουμε..

Είναι τόσο άνανδροι που και να εξαφανίσουν τα σκυλιά με φόλες ούτε έναν αξιοπρεπή θάνατο δεν είναι ικανοι να προσφέρουν..
Παρα μονο με φόλες κάνοντας τα να υποφέρουν..

Ασε δεν το συνεχίζω γιατί με πιάνουν τα νεύρα μου..

 

[kango1]

Τι έχει πάθει το φανταστικό edit?

Τι τονισμοί είναι αυτοί?:maria:
Καλά έχω κάνει και πολύ χειρότερα αλλά λέμε τώρα..

 

[amangos]

Να επισημάνω απλώς ότι οι αδέσποτοι σκύλοι δεν ασχολούνται με τις γάτες, αλλά κι αν υποθέσουμε πως υπάρχει κάποι εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα, να μην ξεχνάμε πως ούτε οι γάτες "επιτρέπονται" να ζουν ελεύθερες στις "πολισμένες" χώρες... Εκτός από τους αδέσποτους σκύλους, ούτε οι αδέσποτες γάτες "επιτρέπονται" να υπάρχουν.

Εχθές, είχαμε μια συζήτηση περί ελευθερίας, και καταλήξαμε στο δυσάρεστο συμπέρασμα, ότι κι εμείς οι άνθρωποι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που άλλοι επέλεξαν για εμάς... Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε, αυτό που μας επιτρέπουν!!! Τέτοια ελευθερία επιτρέπουμε στον ευατό μας, τέτοια ελευθερία αντιλαμβανόμαστε για τα ζώα.

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι ευτυχισμένα τα αδέσποτα, ούτε πόσο ευτυχισμένα είναι τα δεσποζόμενα ζωάκια μας. Πιθανόν να είναι εξίσου ευτυχισμένα, διότι επιβιώνουν με το είδος της ζωής που γνώρισαν.
Πιθανόν, να είναι σαν κι εμάς τους ανθρώπους: Τα δεσποζόμενα να ζηλεύουν την "ελευθερία" των αδεσπότων, ενώ τα αδέσποτα να "ζηλεύουν" την καλοζωΐα των δεσποζόμενων.

Η Ελληνική επανάσταση του 1821, είχε σαν σλόγκαν το "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"... Εμείς οι απόγονοι αυτών των ανθρώπων, που πέθαναν για να ζήσουν ελεύθεροι, πόσο ελεύθεροι είμαστε, και πόσο πιστεύουμε πραγματικά το σλόγκαν αυτό? Καθημερινά συμβιβαζόμαστε, υπολογίζουμε τις συνέπειες και καθόμαστε στ αυγά μας, και τελικά στερούμε την ελευθερία και την ζωή σε όσα τυχερά και ικανά ζωάκια καταφεραν να επιβιώσουν ελεύθερα, για το καλό τους!!!

Το τι πιστεύουν και πως σκέφτονται οι Αμερικάνοι, δεν με απασχολεί, διότι έτσι κι αλλιώς δεν σκέφτονται, πιο εύκολο μου φαίνεται να συνενοηθώ με ένα βόδι παρά με τον μεσο Αμερικάνο. Αυτό όμως που με τρομάζει, είναι πως αυτά τα βόδια, εξάγουν σε όλο τον κόσμο την νοοτροπία τους και τις ηθικές τους αρχές, ενώ ουδέποτε δεν φιλοσόφησαν, ουδέποτε δεν παρήγαγαν πολιτισμό. Γι αυτό, δεν θα έχανα την ώρα μου για να συζητήσω με έναν από αυτούς.

Ναι, κάποια αδέσποτα ζωάκια υποφέρουν, αρωσταίνουν, πεινάνε, λιμοκτονούν, επιβιώνουν μόνο όσα είναι τυχερά, έξυπνα, ικανά, υγιεί, κλπ, αλλά... με δεδομένο ότι το φυσικό τους περιβάλλον είναι οι πόλεις μας και τα χωριά, διότι εδώ και χιλιάδες χρόνια οι σκύλοι, οι γάτες κλπ επέλεξαν να ζουν τριγύρω μας (και επιβιώνουν σαν είδη μια χαρά), σε αντίθεση με άλλα είδη που κράτησαν την αξιοπρέπεια τους στα βουνά και στα δάση αλλά τελικά εξαφανίστηκαν ή επιβιώνουν σε ελάχιστα μέρη, διότι οι σκύλοι και οι γάτες πόνταραν στο σωστό άλογο!!! Το ανθρώπινο είδος κατέλαβε όλον σχεδόν τον πλανήτη, και τον έκανε όλον στα μέτρα του, ή σαν τα μούτρα του τέλος πάντων...

Τα αδέσποτα λοιπόν, δεν είναι κάποιο φαινόμενο της εποχής, από τότε που έχουμε ιστορικά στοιχεία, οι σκύλοι και οι γάτες ζούν τριγύρω μας, όχι μέσα στα σπίτια μας, αλλά τριγύρω, τρώγοντας τα σκουπίδια μας, τις ακαθαρσίες μας, τα ποντίκια που επιβουλεύονται όσα έχουμε αποθηκεύσει, σκοτώνουν λύκους και αρκούδες που επιβουλεύονται τα κοπάδια μας, μας βοηθάνε στο κυνήγι για να κερδίσουν τα αποφάγια μας, μας βοηθάνε στις δουλειές, λειτουργούν σαν σύστημα συναγερμού και φύλαξης, κλπ.

Οι νόμοι της φυσικής τους επιλογής, δεν είναι όμοιοι με τους νόμους της φυσικής επιλογής των αγριόσκυλων, των αγριόγατων κλπ, αλλά έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Το κάθε είδος στο φυσικό του περιβάλλον, έχει δεκαπλάσια (και βάλε) θύμματα από όσους καταφέρνουν να επιβιώσουν, και να φτάσουν σε αναπαραγωγική ηλικία. Μην βλέπετε τα σκοτωμένα ζώα, αλλά μετρήστε όσα επιβιώνουν... Αναλογικά είναι περισσότερα, από όσα θα επιβίωναν στην φύση.

Σήμερα που τα άγρια ζώα και οι αρρώστιες δεν αποδεκατίζουν με τον ίδιο ρυθμό τα σκυλιά και τις γάτες (όπως παλιότερα), ούτε έρχονται σε αντιπαράθεση με άλλα-άγρια ζώα, ο εχθρός τους έχει γίνει το ίδιο τους το περιβάλλον, τα αυτοκίνητα κλπ. Παρόλα αυτά, προσαρμόζονται, και επιβιώνουν, με τους νόμους της φυσικής επιλογής του νεου τους περιβάλλοντος, και μάλιστα σε γοργούς ρυθμούς.

Και αυτά τα ικανά, τα τυχερά, τα προσαρμοσμένα κλπ, τα φυλακίζουμε και τα σκοτώνουμε για το καλό τους!!!

Εαν είχαν το θάρρος να πουν πως τα φυλακίζουν και τα σκοτώνουν για το δικό μας το καλό, θα μου ήταν πιο εύκολο να το δεχτώ, αλλά όχι να μας λένε το άσπρο μαύρο ρε παιδιά, όχι και φιλόζωοι οι δολοφόνοι των ζώων, μην τρελαθούμε κιόλας!!!

• Ναι, για το δικό μας το καλό, όταν κάποια σκυλιά αγελοποιηθούν και γίνουν επιθετικά, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
• Ναι, αφού οι αρθμοί τους είναι μεγάλοι, να στειρώνονται και να επανατοποθετούνται στο αρχικό τους περιβάλλον, ώστε να μην πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς που θα έκαναν την δικιά μας ζωή κόλαση.
• Ναι, να ενημερώνεται ο κόσμος και να υιοθετεί από αυτά τα σκυλιά, αντί να τα αγοράζει συγκεκριμμένες ράτσες από πάππυ μιλς λόγω μόδας.

Αλλά όχι να τα φυλακίζουμε, όχι να τα σκοτώνουμε για το καλό τους, και να το βαπτίζουμε αυτό φιλοζωΐα.

 

[foibos]

=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>
Φίλε μου Αmangos τα είπες όλα!!!!!Νισσάφι πια με αυτή την "φιλοζωία"- δικαιολογία τους που δυστυχώς προσπαθούν να την περάσουν και σε μας κι ακόμα πιο δυστυχώς που αρκετοί έχουν αρχίσει να την ασπάζονται!Αν αυτό είναι να είσαι φιλόζωος εγώ δεν θέλω να αποκαλούμαι έτσι!
=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>

 

[kopritis]

Γειά σου, ρε amangos!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ευγε!!!! Εγραψες πάλι!!!

admin, ψηφίζω να βάλεις μια ηλεκτρονική "πινεζα" στο κείμενο του amangos.

 

[kango1]

Αλλά όχι να τα φυλακίζουμε, όχι να τα σκοτώνουμε για το καλό τους, και να το βαπτίζουμε αυτό φιλοζωΐα

ΕΤΣΙ!!

Συμφωνώ Αντώνη και επαυξάνω..
Αλλα υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος..
Οχι δεν είναι..
Δεν είναι φιλοζωία αυτό..
Μιας και τα ίδια τα σκυλιά παραμένουν φυλακισμένα.

Αλλα συνήθως τα καταφύγια δεν περνούν ένα δίχτυ και επιτελούν χρέη μπογιά.., αλλα προσπαθούν να βοηθήσουν σκυλάκια ανήμπορα να τα βγάλουν πέρα προστατεύοντας τα από σίγουρο θάνατο..

Είναι δηλαδή εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα..

Αλλο το παίζω θεός και σκοτώνω κουτάβια θεωρώντας ότι έτσι τα απελευθερώνω από την οδύνη τους μιας και είναι σίγουρος ο θάνατος τους θεωρώντας με οτι είμαι θεός..,
και άλλο βρίσκω στον δρόμο χτυπημένα σκυλάκια και τα περιθαλπτω βοηθώντας τα να ζήσουν με την ελπίδα κάποιος να τα υοθετήσει..

Δεν ξέρω..
Είμαι κάπου ανάμεσα..
Δηλαδή αναγνωρίζω την προσπάθεια κάποιον ανθρωπων να βοηθήσουν αλλα με σκυμμένο το κεφάλι και χαμηλό το προφίλ..
Γιατί άλλωστε "ντιβιλικια" που να χωράει μια τέτοια πράξη?

Ενας ανθρωπος να το προσέχει και να το αγαπάει είναι το καλύτερο και η σίγουρη λύση αλλα τι να κάνουμε.
Σε αυτήν την ζωή η αγγελία ζητείται ανθρωπος είναι δυστυχώς παρατημένη στην τελευταία σειρά της τελευταίας σελίδας με άλλες να μοστράρονται για πρωτοσέλιδα, αυτές που ικανοποιούν την ματαιοδοξία των ανθρώπων..
Οποτε η φιλοζωία δεν είναι όταν παίρνουμε εμείς την απόφαση για την ζωή και τον θάνατο..
Αλλα όταν κάνουμε ένα έργο που κανεις δεν γνωρίζει και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν σιωπηλά γεμάτα αφοσίωση.
Ο σκύλος αναγνωρίζει την πραγματική βοήθεια.
Την πραγματική αγάπη.
Το να τον πιάσεις από τον σβέρκο και να τον ρήξεις σε ένα κλουβί δεν προσφέρεις τίποτα..
Κακό κανεις..

Αν όμως δεν θέλει να φύγει από το καταφύγιο γιατί εσύ είσαι στα ματια του για αυτόν, τότε ναι .., έχεις προσπαθήσει να κανεις και να φτιάξεις αυτό που καθημερινά χαλάνε οι άλλοι..
Γιατί μπορεί να έχεις μαζέψει πολλά σκυλιά .., όχι σε 20 κλουβιά..
Αλλα σε ένα μεγάλο σπίτι..
Οσα μπορείς , αν δεν μπορείς μην το κανεις..
Τόσοι αφιερώθηκαν στα σκυλιά με τον σωστό τρόπο..
20 παραταγμένα κλουβιά με μέσα δυστυχισμένα σκυλιά δεν λένε κάτι..

Σε έναν φαύλο κύκλο θέλεις δεν θέλεις θα είσαι μεσα, ένα στιγμα σε έναν δίσκο που γυρίζει..
Τουλάχιστον εκεί που είσαι ας έχει την πιο ωραία μελωδία..

 

[Chloe]

Σε έναν φαύλο κύκλο θέλεις δεν θέλεις θα είσαι μεσα, ένα στιγμα σε έναν δίσκο που γυρίζει..
Τουλάχιστον εκεί που είσαι ας έχει την πιο ωραία μελωδία..

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Φοβερό!!!!!!!!!!!!!
Απλά ήθελα να το επισημάνω... :shock:

Εντυπωσιακή κι η απάντηση του Αντώνη...

Παρόλα αυτά, προσαρμόζονται, και επιβιώνουν, με τους νόμους της φυσικής επιλογής του νεου τους περιβάλλοντος, και μάλιστα σε γοργούς ρυθμούς.

Διαφωνώ κάθετα εδώ... τελικά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει "φυσική" επιλογή στις ανθρώπινες πόλεις. Επιβιώνουν και αναπαράγονται οι τυχεροί και αστείρωτοι, όχι οι δυνατοί και υγιείς.

 

[denis]

Να ανοίξουμε ένα blog ποίησης και ελεύθερης έκφρασης

 

[kango1]

ουστ:maria:

 

[amangos]

Δεν νομίζω ότι υπάρχει "φυσική" επιλογή στις ανθρώπινες πόλεις. Επιβιώνουν και αναπαράγονται οι τυχεροί και αστείρωτοι, όχι οι δυνατοί και υγιείς.

H φυσική επιλογή των σκύλων και των γατών, εδώ και χιλιάδες χρόνια γίνεται μέσα στις πόλεις και τα χωριά, τριγύρω από τις "φυσικές" συνθήκες που δημιουργεί ο άνθρωπος.

Κάποτε, είχα κλάψει όταν είδα απλωμένο σαν χαλάκι, στην μέση του δρόμου, ένα πανέξυπνο -πανέμορφο- θαραλλέο και κοινωνικότατο νεαρό γατάκι. Έκλαψα και όταν καμμιά 30αριά σκυλιά φολιάστηκαν στην μαρίνα Αλίμου.

Υπάρχει όμως και ένας κοινός παρονομαστής στις 2 περιπτώσεις: Το άλλο γατάκι, το αδελφάκι του πρώτου, ήταν άσχημο, φοβικό, κρυβότανε, ακοινώνητο, καμμία τσαχπινιά, κι όμως επέζησε... Στην μαρίνα Αλίμου, από όλα τα κουτάβια μια γέννας, μόνο ένα μαύρο, ασχημούτσικο και φοβικό δεν μπορούσαμε να το χαϊδέψουμε, κρυβότανε συνέχεια κατω από ένα τρέηλερ. Κι αυτό επέζησε, έχει γίνει μια σκυλίτσα μια χαρά, δεν πολυπλησιάζει ούτε τώρα, εμένα με έχει μάθει και την χαϊδεύω τώρα πια, αλλά κι αυτό για λίγο, κάνει μεταβολή και απομακρύνεται πολυ σύντομα...

Προφανώς, η "φυσική" επιλογή της μεγαλούπολης, τιμωρεί τα πανέξυπνα, κοινωνικά, τολμηρά, κλπ και επιβραβεύει όσα δεν πλησιάζουν πολύ τον άνθρωπο, αυτά που θα φάνε τελευταία όταν τους πετάξεις φαγητό και το πιο πιθανόν δεν θα προλάβουν να φάνε ούτε την φόλα, αυτά που δεν τρομάζουν τους φοβικούς ανθρώπους και τους κομπλεξικούς, διότι βλέπουν ένα σκυλάκι που τους φοβάται πιο πολύ από ότι εκείνοι τον σκύλο, κλπ.

Ταΐζω τις αδέσποτες γάτες στο γραφείο μου, και οι μόνες σταθερές διαχρονικά, είναι αυτές που δεν με εμπιστευόντουσαν. Αυτές που τους πήρε πάρα πολύ χρόνο να φάνε από ότι τους έδινα, αυτές που έκανα πολύ καιρό να καταφέρω να τις πιάσω, να τις χαϊδέψω, και παρόλα αυτά συνεχίζουν να μην μου έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη.

Αυτές που είναι κοινωνικές, που τις χαϊδεύεις εύκολα και γρήγορα, σύντομα εξαφανίζονται...

Ταΐζω και περιστέρια και δεκαοχτούρες... Η διαφορετικότητα των χαρακτήρων τους είναι προφανής. Κάποια από αυτά, είναι πιο λαίμαργα, κάποια πλησιάζουν περισσότερο, κάποια εκμεταλλεύονται τον φόβο των άλλων για να φάνε πρώτα ή για να φάνε περισσότερο.

Κάποια, όταν δεν βρίσκουν φαγητό, μπαίνουν μέσα στο γραφείο για να βρουν κάτι να φάνε, ενώ κάποια άλλα, δεν πλησιάζουν ούτε στην αυλή, όταν βλέπουν άνθρωπο στα 10 μέτρα ή όταν κουνήσεις το χέρι για να πάρεις τζούρα από το τσιγάρο σου. Τα δεύτερα, είναι αυτά που θα επιβιώσουν, ενώ αυτά που γίνονται αγαπητά είναι τα πρώτα.

 

[foibos]

Μεγάλη αλήθεια αυτό που γράφεις!!!:shock:
Με όλο το θάρρος συνοψίζω ότι κατάλαβα διαβάζοντας αυτά που έγραψες:"Όποιος εμπιστεύεται τους ανθρώπους πεθαίνει..."
Αλήθεια μεν τραγική δε...και γενικεύοντάς το πιστεύω ότι αφορά τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα...