Καλημέρα σε όλους!!! Σας γράφω, γιατί χρειάζομαι την πολύτιμη συμβουλή σας!!! Λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο Ρούντυ το ένα από τα δύο τέκελακια μου, 7,5 μηνων σήμερα, γενικά είναι ένα ήσυχο, υπάκουο και αγαπησιάρικο κουτάβι σε σχέση πάντα με το δαιμονάκι την αδερφή του. Ωστόσο σε μια από τις πρώτες μας βόλτες μάς πλησίασε ένα πεκινουά και ενώ μυριζόμασταν επί δίλεπτου ξαφνικά το πεκινουά αγρίεψε και μας όρμηξε!!! Αυτό ήταν!!! Έκτοτε βλέπαμε σκύλο στα δέκα μέτρα και μας έπιανε κρίση, συν ότι από κάποιο σημείο και μετά συμπαρασύραμε και την αδερφή στον παροξυσμό!
Αναζητώντας συμβουλές για να αποβάλει το Ρουντάκι μου το φόβο του, δοκιμάσαμε τα πάντα...από λιχουδιές μόλις βλέπαμε άλλο σκύλο...μέχρι κράτημα με το ζόρι να τον μυρίσει ο άλλος -διπλοτεκαρισμένα ήρεμος- σκύλος, για να δει ότι δε θα πάθει και τίποτα!! Κι ενώ όλα έβαιναν καλώς και είχαμε σημειώσει πρόοδο μέχρι του βαθμού να μη γαβγίζουμε σε οποιοδήποτε διερχόμενο σκύλο αλλά να τον μυρίζουμε για ελάχιστο διάστημα χωρίς φωνές, ήρθε ο σκύλος της γειτόνισσας το περασμένο Σάββατο, ο οποίος είναι με όλη τη σημασία της λέξης παλιόσκυλο και τα κατάστρεψε όλα. Περπατούσαμε λοιπόν στη γειτονιά και βλέπω τον εν λόγω σκύλο να έχει ξεφύγει από την αυλή του(δε βγαίνει ποτέ βόλτα) και να ερχεται με φόρα από το μέρος μας. Με έλουσε κρύος ιδρώτας ιδίως όταν είδα το Ρούντυ να συγχύζεται. Μπαίνω ανάμεσα στους δικούς μου και τον άλλο και ηρεμούν. Έλα όμως που ήρθε και τους πλησίασε σε απόσταση αναπνοής και .....αυτό ήταν!!! Σκυλοκαυγάς απείρου κάλλους!!!! Το αποτέλεσμα.....και τα δύο λουκάνικα μόλις βλέπουν δείγμα του είδους τους γαβγίζουν και κλαίνε ταυτόχρονα ακόμα και όταν έχει εξαφανιστεί από το οπτικό τους πεδίο!!! και ερωτώ τι κάνω η απελπισμένη που πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή την κοινωνικοποίηση; Υπάρχει ελπίδα ή άδικος κόπος; Please help!!! Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Αναζητώντας συμβουλές για να αποβάλει το Ρουντάκι μου το φόβο του, δοκιμάσαμε τα πάντα...από λιχουδιές μόλις βλέπαμε άλλο σκύλο...μέχρι κράτημα με το ζόρι να τον μυρίσει ο άλλος -διπλοτεκαρισμένα ήρεμος- σκύλος, για να δει ότι δε θα πάθει και τίποτα!! Κι ενώ όλα έβαιναν καλώς και είχαμε σημειώσει πρόοδο μέχρι του βαθμού να μη γαβγίζουμε σε οποιοδήποτε διερχόμενο σκύλο αλλά να τον μυρίζουμε για ελάχιστο διάστημα χωρίς φωνές, ήρθε ο σκύλος της γειτόνισσας το περασμένο Σάββατο, ο οποίος είναι με όλη τη σημασία της λέξης παλιόσκυλο και τα κατάστρεψε όλα. Περπατούσαμε λοιπόν στη γειτονιά και βλέπω τον εν λόγω σκύλο να έχει ξεφύγει από την αυλή του(δε βγαίνει ποτέ βόλτα) και να ερχεται με φόρα από το μέρος μας. Με έλουσε κρύος ιδρώτας ιδίως όταν είδα το Ρούντυ να συγχύζεται. Μπαίνω ανάμεσα στους δικούς μου και τον άλλο και ηρεμούν. Έλα όμως που ήρθε και τους πλησίασε σε απόσταση αναπνοής και .....αυτό ήταν!!! Σκυλοκαυγάς απείρου κάλλους!!!! Το αποτέλεσμα.....και τα δύο λουκάνικα μόλις βλέπουν δείγμα του είδους τους γαβγίζουν και κλαίνε ταυτόχρονα ακόμα και όταν έχει εξαφανιστεί από το οπτικό τους πεδίο!!! και ερωτώ τι κάνω η απελπισμένη που πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή την κοινωνικοποίηση; Υπάρχει ελπίδα ή άδικος κόπος; Please help!!! Ευχαριστώ εκ των προτέρων
