Καλημέρα! Υιοθέτησα ένα μικρούλι δύο μηνών, αγοράκι, ημίαιμο κοκόνι. Το πρόβλημα είναι πως είναι υπερβολικά φοβικό σε βαθμό που δέκα μέρες μετά στο σπίτι και δεν βγαίνει από το κρεβατάκι του ούτε για να μυρίσει γενικά το σπίτι. Ενώ αν είναι στο κρεβατάκι του παίζει (χωρίς όμως να κουνάει την ουρά του όταν παίζει μαζί μου), στην αγκαλιά τρέμει σύγκορμο και κάθεται μόνο από φόβο όχι επειδή αισθάνεται καλά.. Πώς μπορώ να τον βοηθήσω να πάψει να φοβάται τόσο; Είμαι σίγουρη ότι άνθρωπος το έχει φοβίσει τόσο αφού μόνος του όταν λείπω και τον βλέπω από κάμερα έχει διάθεση και παίζει όπως κάθε κουτάβι! Αν μπορεί να βοηθήσει κάποιος με παρόμοια εμπειρία ειλικρινά θα το εκτιμούσα πολύ!
Φοβικό κουτάβι...
- Thread starter Χρύσα.1
- Ημερομηνία δημιουργίας
Με την μαμά του και τα αδερφάκια του ήταν, σε χωράφι και με όχι τόσο... ευαίσθητους ιδιοκτήτες.. 50 ημερών το πήρα.. το πιθανότερο είναι πως υπήρξε κακομεταχείριση από μέρους τους γι' αυτό και ο φόβος στην ανθρώπινη παρουσία. Με τι βήματα να το διορθώσω δεν ξέρω..
Δεν είναι το πιθανότερο. Είναι μια περίπτωση, ανάμεσα σε διάφορες άλλες.
Έστω. Κάποια συμβουλή ως προς το πώς να το βοηθήσω ζητάω, εάν μπορείτε φυσικά..
Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Για την ακρίβεια, πιστεύω ότι η κακοποίηση είναι μακράν, το λιγότερο πιθανό, με περισσότερο πιθανό, τα γονίδιά του. Σίγουρα θέλει τον χρόνο του, χωρίς καμία πίεση. Σιγά σιγά και με δική σας ήρεμη επιμονή και ενθάρρυνση, θα αρχίσει να ξεθαρρεύει. Ομως, αν έχετε την δυνατότητα, μιλήστε και με έναν σοβαρό εκπαιδευτή, να σας δει από κοντά και να σας δώσει οδηγίες, ώστε να μην γίνουν λάθη που θα στοιχίσουν.
Ναι… Συνήθως ένας σκύλος που ως κουτάβι είναι φοβικός, δύσκολα «αλλάζει». Το έχω παρατηρήσει και με την δίκη μου αλλά και με σκυλιά άλλων. Που δεν έχουν δεχτεί κακομεταχείριση ποτέ. Πάντως, σίγουρα βελτιώνεται σε έναν βαθμό με τον σωστό εκπαιδευτή, που ελπίζω εκεί να κινηθείτε με ποιότητα και όχι άλλους παράγοντες, διότι οι άλλοι παράγοντες λ.χ. οικονομικοί μπορεί να χειροτερεύσουν την κατάσταση αν προτιμήσετε κάποιον ο οποίος μπορεί μεν να παίρνει λιγότερα αλλά να μην κάνει σωστή δουλειά. Γενικά είμαι υπέρμαχος του να ψάχνουμε πολύ, ειδικά στους εκπαιδευτές, γιατί αφενός μπορεί να κάνει ζημιά η κακή δουλειά και αφετέρου θα έχουμε κατά ξοδευτεί and for what? Άλλη συμβουλή δεν έχω να δώσω… και εγώ σκούρα τα βρίσκω, δεν νομίζω να είμαι το κατάλληλο άτομο να δώσω οποιοδήποτε piece of advice.
To πρώτο-πρώτο πράγμα που χρειάζεται ένας φοβικός και μάλιστα καινούργιος σκύλος στο σπίτι είναι να χαλαρώσει και να νιώσει ασφάλεια. Συνήθως αυτό επιτυγχάνεται με να τον αφήνουμε στην ησυχία του, να είμαστε οι ίδιοι χαλαροί και μη αγχωμένοι. Δηλαδή θα πρέπει να είμαστε πρώτα εμείς ζεν για να αρχίσει και ο σκύλος να είναι ζεν.
Εκπαίδευση, φάση"έλα να παίξουμε" και λοιπές δραστηριότητες που μπορεί να δημιουργούν έστω και στιγμιαία πίεση ή προβληματισμό στο σκύλο, θα έλεγα όχι ακόμα. Πρώτα πρέπει να χωνέψει ότι είναι ασφαλής μαζί σας και στο σπίτι σας.
Για να χαλαρώσει θα του πάρει χρόνο, κάποιοι λένε ότι παίρνει 3 εβδομάδες, το βρίσκω λογικό, ίσως και περισσότερο.
Εκπαίδευση, φάση"έλα να παίξουμε" και λοιπές δραστηριότητες που μπορεί να δημιουργούν έστω και στιγμιαία πίεση ή προβληματισμό στο σκύλο, θα έλεγα όχι ακόμα. Πρώτα πρέπει να χωνέψει ότι είναι ασφαλής μαζί σας και στο σπίτι σας.
Για να χαλαρώσει θα του πάρει χρόνο, κάποιοι λένε ότι παίρνει 3 εβδομάδες, το βρίσκω λογικό, ίσως και περισσότερο.
Ευχαριστώ πολύ!! Κάπως έτσι φερόμουν ήδη αλλά δεν ήξερα αν είναι όντως καλύτερα ή θα το αισθανόταν ως αδιαφορία.. παρόλα αυτά νομίζω πως έχει αποτέλεσμα αφού σήμερα ήρθε μόνος αγκαλιά μου και έπαιξε κιόλας για αρκετή ώρα!! Θα φροντίσω να μην τον πιεζω και να του δώσω τον χρόνο που θέλει για να αισθάνεται ασφαλής. Και πάλι ευχαριστώ!
Έτσι μπράβο!
Χαλαρααάααα, να είστε σαν τους χίπυδες τη δεκαετία του '60 και όλα θα έρθουν
.
Χαλαρααάααα, να είστε σαν τους χίπυδες τη δεκαετία του '60 και όλα θα έρθουν
.
