Καλησπέρα σας.
Πολύ πιθανό να υπάρχει παρόμοιο θέμα, αλλά δείξτε κατανόηση μιας και θα ήθελα να μιλήσω επί προσωπικού.
Συνάντησα πριν λίγες εβδομάδες σε επαρχιακή πόλη, ένα μικρόσωμο θηλυκό σκυλάκι το οποίο μάλιστα είχε γεννήσει. Κουταβάκια δεν βρήκα, παρόλο που έψαξα αλλά το ότι είχε γεννήσει το έδειχνε το πρησμένο στήθος της.
Το σπίτι που έμενα έχει αυλή και του επέτρεψα αρχικά να κάθεται έξω προσφέροντας φαγητό, νερό και φυσικά πολλά χάδια, μιας και τα αποζητούσε διαρκώς. Το σκυλάκι (ημίαιμο κοκκόνι ίσως) 7 κιλά το πολύ, φοβισμένο και πάντα καμπουριασμένο μας πλησίαζε θέλοντας να το χαϊδεύουμε. Μετά από λίγες μέρες καταφέραμε να το βάζουμε και μέσα στο σπίτι. Την πήγαμε κτηνίατρο, της δώσαμε χάπι για τους άπειρους ψύλλους που είχε πάνω της, την κάναμε μπάνιο και την εμβολιάσαμε, Μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά της σε όλες τις "δοκιμασίες" , αυτοκίνητο, κτηνίατρο κτλ. Πάντα ήσυχη και υπομονετική χωρίς καμία αρνητική αντίδραση.
Αποφάσισα να την φέρω στην Αθήνα μιας και βρήκα άνθρωπο να τη φιλοξενήσει και με την σοβαρή πιθανότητα υιοθεσίας.
Το σκυλάκι εδώ και μια εβδομάδα είναι πάντα ήσυχο και υπομονετικό. Δεν λερώνει μέσα εκτός από λίγες φορές που την ξέφυγαν λίγα τσίσα, τρώει λίγο, βγαίνει διστακτικά έξω φοβισμένα και έχει μάθει το λουρί.
Αυτό που με προβληματίζει και θα ήθελα τις γνώμες σας είναι ότι το σκυλάκι όλες αυτές τις μέρες που είναι στην Αθήνα, κοιμάται σχεδόν όλη τη μέρα, πολύ συχνά φεύγει από κοντά μας και απομονώνεται σε άλλο δωμάτιο. Δεν παίζει καθόλου και γενικώς δείχνει να είναι καταθλιπτικό.
Αντιλαμβάνομαι ότι έχει πάθει ισχυρό σοκ με την αλλαγή περιβάλλοντος αλλά αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα της πάρει να νιώσει ασφάλεια. Να προσθέσω πως τηρείται αυστηρό πρόγραμμα σε βόλτες, φαγητό και κάθε δραστηριότητα.
Θα εκτιμούσα αν μου γράφατε τη γνώμη σας και τις απόψεις σας.
Ευχαριστώ πολύ.
Πολύ πιθανό να υπάρχει παρόμοιο θέμα, αλλά δείξτε κατανόηση μιας και θα ήθελα να μιλήσω επί προσωπικού.
Συνάντησα πριν λίγες εβδομάδες σε επαρχιακή πόλη, ένα μικρόσωμο θηλυκό σκυλάκι το οποίο μάλιστα είχε γεννήσει. Κουταβάκια δεν βρήκα, παρόλο που έψαξα αλλά το ότι είχε γεννήσει το έδειχνε το πρησμένο στήθος της.
Το σπίτι που έμενα έχει αυλή και του επέτρεψα αρχικά να κάθεται έξω προσφέροντας φαγητό, νερό και φυσικά πολλά χάδια, μιας και τα αποζητούσε διαρκώς. Το σκυλάκι (ημίαιμο κοκκόνι ίσως) 7 κιλά το πολύ, φοβισμένο και πάντα καμπουριασμένο μας πλησίαζε θέλοντας να το χαϊδεύουμε. Μετά από λίγες μέρες καταφέραμε να το βάζουμε και μέσα στο σπίτι. Την πήγαμε κτηνίατρο, της δώσαμε χάπι για τους άπειρους ψύλλους που είχε πάνω της, την κάναμε μπάνιο και την εμβολιάσαμε, Μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά της σε όλες τις "δοκιμασίες" , αυτοκίνητο, κτηνίατρο κτλ. Πάντα ήσυχη και υπομονετική χωρίς καμία αρνητική αντίδραση.
Αποφάσισα να την φέρω στην Αθήνα μιας και βρήκα άνθρωπο να τη φιλοξενήσει και με την σοβαρή πιθανότητα υιοθεσίας.
Το σκυλάκι εδώ και μια εβδομάδα είναι πάντα ήσυχο και υπομονετικό. Δεν λερώνει μέσα εκτός από λίγες φορές που την ξέφυγαν λίγα τσίσα, τρώει λίγο, βγαίνει διστακτικά έξω φοβισμένα και έχει μάθει το λουρί.
Αυτό που με προβληματίζει και θα ήθελα τις γνώμες σας είναι ότι το σκυλάκι όλες αυτές τις μέρες που είναι στην Αθήνα, κοιμάται σχεδόν όλη τη μέρα, πολύ συχνά φεύγει από κοντά μας και απομονώνεται σε άλλο δωμάτιο. Δεν παίζει καθόλου και γενικώς δείχνει να είναι καταθλιπτικό.
Αντιλαμβάνομαι ότι έχει πάθει ισχυρό σοκ με την αλλαγή περιβάλλοντος αλλά αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα της πάρει να νιώσει ασφάλεια. Να προσθέσω πως τηρείται αυστηρό πρόγραμμα σε βόλτες, φαγητό και κάθε δραστηριότητα.
Θα εκτιμούσα αν μου γράφατε τη γνώμη σας και τις απόψεις σας.
Ευχαριστώ πολύ.