Να'μαστε κ μειειεις!
Πέρασε λίγος καιρός για να κάνουμε την επανεμφάνιση μας. Με τν μετακόμιση ακόμα περιμένουμε να γίνει η σύνδεση κ χαθηκαμε. Απο βδομάδα θα μπούμε γερά όμως!
Έχουμε με το Τσιλι περίπου 25 μέρες στην νέα πόλη κ το νέο σπίτι. Κάνουμε βόλτες να την μάθουμε. Να βρούμε μέρη για βόλτα, μέρη για παιχνίδι, να δούμε που είναι ο κτηνίατρος...
Εντυπώσεις μέχρι τώρα... Κ καλές κ κακές. Το καλύτερο είναι ότι το σπίτι είναι 2 βήματα απο την παραλια κ κάθε μέρα η μικρη λυσσαει στο τρέξιμο κ το παιχνίδι. Βολεύει κ το λεπτό χαλικακι κ το χαίρεται.
Το κακο είναι ότι ακόμα δν έχει βρει παρέα για να παιζει. Εκτός απο τους φίλους της απο τν Πάτρα που μας έκαναν ήδη επίσκεψη, εδω σαν να μην υπάρχει άλλο σκυλι νιώθουμε! Ούτε καν με λουρι στο δρόμο δν είδαμε άλλο ακόμα.
Γενικά οι ντόπιοι απο ότι είδα ως τώρα δν είναι ιδιαίτερα φιλοζωοι. Στην πρώτη βόλτα μας μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά 3 αδεσποτακων που είδαμε. Κανένα δν έκανε κίνηση να πλησιάσει, όχι για παιχνίδι, ούτε καν απο περιέργεια... Φαίνονταν φοβισμένα κ απομακρύνθηκαν γρήγορα. Μάλλον δν έχουν καλές εμπειρίες με ανθρώπους. Όταν εσκυψα κ φώναξα το μοναδικό που δν έφυγε τρέχοντας, με κοιτούσε περίεργα σαν να περιμενε τν κλωτσιά... Εννοείται δν πλησίασε ποτε.
Η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ λιγο... Η μικρη έχει μάθει να παιζει με ότι σκυλι είναι πρόθυμο να το κάνει. Εδω δν βλέπω να έχει πολλές ευκαιρίες...
Σήμερα ηρθαμε στο χωριο -εξ ου κ η σύνδεση για να μπω να δω τι κάνετε - κ με το που είδε τον Ρεξ κ την Μπαλού εδω, έκανε σαν τρελη απο την χαρα της!
Το βλέπω ότι της λείπει αλλα δν μπορω να κάνω κ πολλα... Έχει κανεις καμία πρόταση; Όλοι προσαρμοζομαστε ακόμα κ για κανέναν δν είναι εύκολο αλλα νομίζω ότι για τν Τσιλι ειδικα άλλαξαν πολλα πολυ γρήγορα. Λέτε να ξεχάσει το πόσο κοινωνική είναι κ να γίνει απο κείνα τα σ****σκυλα που δν κάνουν με κανέναν;
Μήπως ανησυχώ πολυ κ γίνομαι γραφική; Τι να πω κ γω...
Πέρασε λίγος καιρός για να κάνουμε την επανεμφάνιση μας. Με τν μετακόμιση ακόμα περιμένουμε να γίνει η σύνδεση κ χαθηκαμε. Απο βδομάδα θα μπούμε γερά όμως!
Έχουμε με το Τσιλι περίπου 25 μέρες στην νέα πόλη κ το νέο σπίτι. Κάνουμε βόλτες να την μάθουμε. Να βρούμε μέρη για βόλτα, μέρη για παιχνίδι, να δούμε που είναι ο κτηνίατρος...
Εντυπώσεις μέχρι τώρα... Κ καλές κ κακές. Το καλύτερο είναι ότι το σπίτι είναι 2 βήματα απο την παραλια κ κάθε μέρα η μικρη λυσσαει στο τρέξιμο κ το παιχνίδι. Βολεύει κ το λεπτό χαλικακι κ το χαίρεται.
Το κακο είναι ότι ακόμα δν έχει βρει παρέα για να παιζει. Εκτός απο τους φίλους της απο τν Πάτρα που μας έκαναν ήδη επίσκεψη, εδω σαν να μην υπάρχει άλλο σκυλι νιώθουμε! Ούτε καν με λουρι στο δρόμο δν είδαμε άλλο ακόμα.
Γενικά οι ντόπιοι απο ότι είδα ως τώρα δν είναι ιδιαίτερα φιλοζωοι. Στην πρώτη βόλτα μας μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά 3 αδεσποτακων που είδαμε. Κανένα δν έκανε κίνηση να πλησιάσει, όχι για παιχνίδι, ούτε καν απο περιέργεια... Φαίνονταν φοβισμένα κ απομακρύνθηκαν γρήγορα. Μάλλον δν έχουν καλές εμπειρίες με ανθρώπους. Όταν εσκυψα κ φώναξα το μοναδικό που δν έφυγε τρέχοντας, με κοιτούσε περίεργα σαν να περιμενε τν κλωτσιά... Εννοείται δν πλησίασε ποτε.
Η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ λιγο... Η μικρη έχει μάθει να παιζει με ότι σκυλι είναι πρόθυμο να το κάνει. Εδω δν βλέπω να έχει πολλές ευκαιρίες...
Σήμερα ηρθαμε στο χωριο -εξ ου κ η σύνδεση για να μπω να δω τι κάνετε
- κ με το που είδε τον Ρεξ κ την Μπαλού εδω, έκανε σαν τρελη απο την χαρα της! Το βλέπω ότι της λείπει αλλα δν μπορω να κάνω κ πολλα... Έχει κανεις καμία πρόταση; Όλοι προσαρμοζομαστε ακόμα κ για κανέναν δν είναι εύκολο αλλα νομίζω ότι για τν Τσιλι ειδικα άλλαξαν πολλα πολυ γρήγορα. Λέτε να ξεχάσει το πόσο κοινωνική είναι κ να γίνει απο κείνα τα σ****σκυλα που δν κάνουν με κανέναν;
Μήπως ανησυχώ πολυ κ γίνομαι γραφική; Τι να πω κ γω...
