Όπως καταλαβαίνετε... αυτή είναι η πόρτα μου...
Όλο αυτό γίνεται επειδή θέλει να ανοίξει την πόρτα... υποθέτω!
Το είχα πάρει είδηση από την 1η μέρα που την αφήσαμε μόνη της γιατί είχα δει το απόγευμα μικρο-γρατσουνιές... Εχτές και σήμερα από όλα αυτά τα "ροκανίδια" ξύλου στο πάτωμα...
Είναι κάποιος τρόπος που βγάζει προς τα έξω το stress αποχωρισμού φαντάζομαι!?
Δεν έχει κάνει έτσι ποτέ οποιαδήποτε άλλη πόρτα του σπιτιού, εκτός από αυτή του δωματίου της και αυτό ποτέ μπροστά μας!
Έχω δοκιμάσει τις καυτερές πιπεριές που λέγατε σε κάποιο άλλο σημείο, ταμπάσκο, απωθητικά σπρέι, ξύδι όσο ήμασταν σε φάση γρατσουνιές και πλέον βάζω μόνο απωθητικό σπρέι ... τίποτα από ότι βλέπετε !
Λες και της το κάνουν ακόμα πιο γευστικό!
Επίσης... όταν ανοίγω την πόρτα το απόγευμα που γυρνάω... το καημένο κάνει σαν τρελό! Προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της και αυτή χτυπιέται σαν το κατσίκι και προσπαθεί να έρθει πάνω μου! Όχι επιθετικά! είναι λες κ της έχουν κάνει ένεση αδρεναλίνης - λες και έχει πάθει αμοκ!
Μετά από μερικά λεπτά και μετά από χάδια και αγκαλιές που της κάνω ηρεμεί τελείως...
Καλά δεν συζητώ για πάνες ... εφημερίδες... όλα είναι κομματάκια... κ τα κακά τα τρώει...(2 τελευταίες μέρες γίνεται αυτό)
Έχει κανείς καμία ιδέα πώς θα μπορούσα να της περάσω πιο όμορφα στην ψυχολογία της ότι θα μείνει μόνη της?
Δεν την αφήνουμε πολύ ώρα. Μένει το πολύ 4-5 ώρες... αναγκαστικά! και αυτό 4 φορές την εβδομάδα. Έχει νερό, έχει φάει, έχει παιχνίδια, παιχνίδια που κρύβουν μπισκότα μέσα, λιχουδιές κρυμμένες κάτω... δεν ξέρω τι άλλο να δοκιμάσω!
Σκεφτόμασταν να πάρουμε έτσι και αλλιώς ένα 2ο boxer αλλά δεν είχαμε σκοπό να κάνουμε αυτή την κίνηση άμεσα... Δεν ξέρω αν είμαι λάθος σε αυτό που θα πω τώρα, είπαμε να επισπεύσουμε την όλη διαδικασία για να έχει και παρέα. Δεν θα της κάνει καλό;
PLS... όποιος έχει αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο και μπορεί να βοηθήσει με κάτι που έχει δοκιμάσει κ έπιασε ... καλοδεχούμενο.
Δεν με ενδιαφέρει η πόρτα, αλλά νιώθω τόσο άσχημα που ξέρω ότι στρεσάρετε τόσο και βγάζει όλο αυτό προς τα έξω που αντικρίζω όταν γυρίζω σπίτι που στεναχωριέμαι απίστευτα!
Όλο αυτό γίνεται επειδή θέλει να ανοίξει την πόρτα... υποθέτω!
Το είχα πάρει είδηση από την 1η μέρα που την αφήσαμε μόνη της γιατί είχα δει το απόγευμα μικρο-γρατσουνιές... Εχτές και σήμερα από όλα αυτά τα "ροκανίδια" ξύλου στο πάτωμα...
Είναι κάποιος τρόπος που βγάζει προς τα έξω το stress αποχωρισμού φαντάζομαι!?
Δεν έχει κάνει έτσι ποτέ οποιαδήποτε άλλη πόρτα του σπιτιού, εκτός από αυτή του δωματίου της και αυτό ποτέ μπροστά μας!
Έχω δοκιμάσει τις καυτερές πιπεριές που λέγατε σε κάποιο άλλο σημείο, ταμπάσκο, απωθητικά σπρέι, ξύδι όσο ήμασταν σε φάση γρατσουνιές και πλέον βάζω μόνο απωθητικό σπρέι ... τίποτα από ότι βλέπετε !
Λες και της το κάνουν ακόμα πιο γευστικό!
Επίσης... όταν ανοίγω την πόρτα το απόγευμα που γυρνάω... το καημένο κάνει σαν τρελό! Προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της και αυτή χτυπιέται σαν το κατσίκι και προσπαθεί να έρθει πάνω μου! Όχι επιθετικά! είναι λες κ της έχουν κάνει ένεση αδρεναλίνης - λες και έχει πάθει αμοκ!
Μετά από μερικά λεπτά και μετά από χάδια και αγκαλιές που της κάνω ηρεμεί τελείως...
Καλά δεν συζητώ για πάνες ... εφημερίδες... όλα είναι κομματάκια... κ τα κακά τα τρώει...(2 τελευταίες μέρες γίνεται αυτό)
Έχει κανείς καμία ιδέα πώς θα μπορούσα να της περάσω πιο όμορφα στην ψυχολογία της ότι θα μείνει μόνη της?
Δεν την αφήνουμε πολύ ώρα. Μένει το πολύ 4-5 ώρες... αναγκαστικά! και αυτό 4 φορές την εβδομάδα. Έχει νερό, έχει φάει, έχει παιχνίδια, παιχνίδια που κρύβουν μπισκότα μέσα, λιχουδιές κρυμμένες κάτω... δεν ξέρω τι άλλο να δοκιμάσω!
Σκεφτόμασταν να πάρουμε έτσι και αλλιώς ένα 2ο boxer αλλά δεν είχαμε σκοπό να κάνουμε αυτή την κίνηση άμεσα... Δεν ξέρω αν είμαι λάθος σε αυτό που θα πω τώρα, είπαμε να επισπεύσουμε την όλη διαδικασία για να έχει και παρέα. Δεν θα της κάνει καλό;
PLS... όποιος έχει αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο και μπορεί να βοηθήσει με κάτι που έχει δοκιμάσει κ έπιασε ... καλοδεχούμενο.
Δεν με ενδιαφέρει η πόρτα, αλλά νιώθω τόσο άσχημα που ξέρω ότι στρεσάρετε τόσο και βγάζει όλο αυτό προς τα έξω που αντικρίζω όταν γυρίζω σπίτι που στεναχωριέμαι απίστευτα!