Το σύνδρομο αποχωρισμού και η μικρή Kristie!

[Zero]

Γεια σας και καλώς σας βρήκα. Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum μιας και μέχρι τώρα δεν είχα την τύχη να έχω σκυλί ξανά (από τα παιδικά μου χρόνια).

Μέχρι τώρα ήμουν τυχερός με τα 2 σκυλιά που είχα όταν ήμουν μικρός και ήταν τέλεια εκπαιδευμένα μιας και περνούσαμε όλη την μέρα μαζί. Επίσης δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ σύνδρομο αποχωρισμού με κανένα από τα δύο.

Τώρα όμως έχουμε ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Την μικρή μας Kristie, ένα υπέροχο Westie 4ων μηνών.

Λίγα πράγματα για την Kristie.

Την έχουμε πάρει πριν από δύο εβδομάδες από ένα petshop (μην με κράξετε παρακαλώ) γιατί την βλέπαμε κάθε μέρα για 2 μήνες και δεν την είχε πάρει κανείς. Μάλιστα ρώτησα από έξω, έξω τον ιδιοκτήτη τι παίζει μιας και περνώ τροφή για τα Hamster μας (Βαγγέλης & Τουλα) από εκεί και μου είχε πει ότι θα την έπαιρνε αυτός. Ήδη την είχε ελεύθερη στο μαγαζί.

Είναι απίστευτα κοινωνική και "ξεψαρωμένη", τα πάει άψογα με άλλα σκυλιά μιας και όταν την πήραμε είχα ένα Daschound της πεθεράς μου στο σπίτι για 3ς μήνες μιας και δεν μπορούσε λόγο δουλειάς να την προσέχει όσο θα έπρεπε αυτή. Πέρα όμως από την Lizie το Daschound παίζει άψογα και με άλλα σκυλιά.

Έχουμε αρχίσει "προ εκπαίδευση" με μεθόδους επιβράβευσης. Είναι γενικότερα πανέξυπνη, και έχει αρχίσει να ακούει (ειδικότερα το "ΜΗ" που είναι και ή λέξη κλειδί για να καταλάβει ποιες είναι οι κακές συμπεριφορές).

Της έχω κάνει τον δικό της χώρο στο δωμάτιο μας, με τα παιχνίδια της κ.ο.κ. και φυσικά δεν κοιμάται στο κρεβάτι μαζί μας.

"Αθλούμαστε" συνέχεια και κάνουμε τρελές βόλτες!

Το πρόβλημα τώρα:

Η Kristie η οποία κάθετε αυτή την στιγμή κάτω από το γραφείο μου στην δουλειά (ευτυχώς ο υπεύθυνος μας λατρεύει τα σκυλιά!) δεν μπορεί να μείνει μόνη της ούτε λεπτό. Συγκεκριμένα μακριά μου. Ακόμα και με την γυναικά μου να είναι "γκρινιάζει" (γάβγισμα, λυγμοί και δοκιμές να ανοίξει την πόρτα) και με ψάχνει (ευτυχώς και πάλι όμως ηρεμεί μετά με την γυναικά μου γιατί της αποσπάει την προσοχή).

Με ακολουθεί συνέχει από πίσω, εκτός και αν είμαστε στο σπίτι ή σε χώρους με άλλους ανθρώπους αλλά σε γενικές γραμμές αν κάνω πως "την κάνω" τρέχει από πίσω μου και είναι λογικό μιας και πλέον είμαστε "αγέλη".

Διαβάζοντας το Forum πρώτα αποφάσισα να εφαρμόσω τα εξής:

1. Θα αρχίσω να την κλείνω πριν φύγω, δοκιμαστικά (μέσα στο ΣΚ τώρα για διαστήματα 20 - 30 λεπτών) στο δωμάτιο μας που έχει την "φωλίτσα" της και θα της αφήνω και καμιά λιχουδιά κριμένη.
2. Όταν θα φεύγω και όταν θα επιστρέφω θα την αγνοώ.

Από εκεί και πέρα ότι έχετε άλλο να μου προτείνεται, είναι ευπρόσδεκτο

Υ.Γ.
Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο

Υ.Γ. 2
Θα σας ενημερώσω για την πρόοδο της μικρής μας για να υπάρχει και σαν "αρχείο".

 

[mareco]

Εξαιρετικό intro post !!!

Καλώς ήρθες zero στο φόρουμ
Κάνε τις δοκιμές σου και τα ξαναλέμε. Πιστεύω ότι θα σου πάει καλά. Συμπληρωματικά θα έλεγα, να προσπαθήσετε να την ξεκολλήσετε λίγο από πάνω σου και να νοιώθει το ίδιο άνετα και με την γυναίκα σου. Αφησέ την, για λίγο καιρό, να την ταίζει, να την περιποιείται, να την πηγαίνει βόλτα, μόνη της. Να δεθεί περισσότερο η μικρή και μαζί της.

 

[l.Kyveli]

Πάντως για άνθρωπος χωρίς πρόσφατη εμπειρία με σκύλους εκφράζεις την εμπειρία σου με την Κριστι, αναλύεις τον χαρακτήρα της και περιγράφεις το πρόβλημα πολύ πιο γλαφυρά και ξεκάθαρα από πολλούς άλλους που έχουν γράψει σ'αυτο εδώ το φόρουμ.

Νομίζω ότι η Κριστι νοιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια μαζί σου. Μπορεί να είσαι πιο ήρεμος και πιο αποφασιστικός από την γυναίκα σου και αυτό της προξενεί ένα αίσθημα σιγουριάς και ασφάλειας. Φυσικά όπως είπε η mareco το να δεθεί η γυναίκα σου πιο πολύ μαζί της με δραστηριότητες όπως βόλτες , παιχνίδια αλλά και τάισμα ίσως βοηθήσει αλλά γενικά νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο να κάνεις τις ασκήσεις που ήδη ξεκίνησες για να περιορίσεις το άγχος αποχωρισμού και σίγουρα θα δεις βελτίωση.
Δεν έχω προσωπική εμπειρία με το πρόβλημα , ο μικρός κούταβος που έχω είναι ανεξάρτητος , πολλές φορές ενώ καθόμαστε κάπου με τον άντρα μου αυτός πάει σε άλλο δωμάτιο και παίζει με τα παιχνιδάκια του , και η μεγάλη μου που με παίρνει από πίσω όπως η Κρίστι εσένα δεν γκρινιάζει όταν λείπω οπότε δεν έχω συμβουλές από προσωπικές εμπειρίες να σου δώσω .
Εδώ μέσα υπάρχει και εκτροφέας westie, η Αlexia που αν τύχει και δει το τόπικ μπορεί να σου δώσει γενικά χρήσιμες συμβουλές για την μικρούλα σου.
Καλώς όρισες!

 

[Zero]

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια

Άργησα να απαντήσω αλλά έχω πολλά και καλά νέα.

Καταρχάς το θέμα με τον αποχωρισμό έχει σχεδόν λυθεί. Βρήκαμε σε εισαγωγικά την Formula. Κάθε φορά πλέον που χρειάζεται να την αφήσουμε σπίτι (σπάνιο φαινόμενο ) το "κόλπο" πάει ως εξής.

Αφού ετοιμαστώ, μπαίνω στο δωμάτιο μας και πετάω τέσσερις με πέντε σταρένιες "λιχουδιές" γύρω, γύρω. Δεν μπαίνω στην διαδικασία να τις κρύψω γιατί αρχίζει και αγχώνεται αντί να τις ψάξει. Αυτό το κατάλαβα στην αρχή.

Έπειτα ανοίγω το παράθυρο για να έχει αεράκι και λίγο και τα δύο φύλλα από την μπαλκονόπορτα. Με το που βάζω την μικρή μέσα στπ δωμάτιο, αρχίζει και "κυνηγάει" της λιχουδιές.

Μέχρι να τις τελειώσει, την έχω ήδη κλειδώσει μέσα, μιας και ανοίγει την πόρτα η εξυπνούλα, και έχω βγει και από το σπίτι!

Τα δύο καλά της υπόθεσης.

1) Δεν ακούγεται τίποτα. Κάθετε και παίζει με τα παιχνίδια της και μασουλάει τις λιχουδιές της.
2) Άμα βαρεθεί με λίγη προσπάθεια μπορεί να ανοίξει το φύλλο από την μπαλκονόπορτα και να έχει πρόσβαση στο σπίτι και αφότου έχουμε φύγει.

Μέχρι στιγμής πετυχαίνει άψογα και επειδή έχω πει και την γειτόνισά να έχει το νου της, μου έχει πει ότι δεν ακούγεται καθόλου η μικρή.

Κατά τα άλλα η μικρή τα πάει τέλεια και με την υπόλοιπη εκπαίδευση. Το "κάτσε" είναι ήδη καλά καταχωρημένο στην μνήμη της. Το "εκεί" θέλει δουλειά ακόμα και το θεωρώ το πιο σημαντικό από όλα γιατί θέλω σε περίπτωση που συμβεί κάτι και της αποσπάσει την προσοχή να μείνει κόκκαλο και όχι να τρέχει σε δρόμους κ.ο.κ. Επίσης μάθαμε και ένα Fun κολπάκι με το νέο μας clickeraki. Το "πήδα"! Που της αρέσει γιατί χοροπηδάει σαν "κατσικάκι".

Τώρα σειρά έχει το εκεί να τελειοποιηθεί και μετά θα πάμε πάλι σε ένα fun κολπάκι που είναι η χειραψία!

Υ.Γ.
Έχουμε κάνει και τεράστια πρόοδο στο θέμα της τουαλέτας. Λίγο ακόμα συγχρονισμό να έχουμε και θα είναι άψογη .

 

[mareco]

Μπράβο σας. Ευχάριστα νέα. Μόνο το νου σας στην μπαλκονόπορτα, μήπως τυχόν κλείσει το φύλλο, την ώρα που είναι έξω (από αέρα πχ) και δεν μπορεί να ξαναμπεί και φρικάρει Και θα σου πρότεινα το "πήδα" να το αφήσεις για λίγο πιο μετά, να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξή της, για να μην καταπονούνται οστά και αρθρώσεις Και θα επιμείνω στο να ασχοληθεί η γυναίκα σου λίγο περισσότερο (αν δεν το κάνει ήδη δηλαδή). Δεν ξέρεις ποτέ, πότε μπορεί να χρειαστεί...

 

[Zero]

Με την μπαλκονόπορτα δεν έχουμε θέμα γιατί είναι συρόμενα φύλλα οπότε δεν μπορεί να κλείσει από αέρα.

Το "πήδα" μην φανταστείς ότι το κάνουμε συνέχεια, ούτε ότι κάνει άλμα τρελό. Απλά ήταν "εύκολο" λόγω του clicker που έχει και μια μπίλια στην μύτη την οποία ακολουθεί σαν τρελή πλέον.

Όσο για την γυναίκα μου συμμετέχει ενεργά και έχει καταλάβει και η μικρή ότι η αγέλη πάει ως εξής: Εγώ, η γυναίκα μου, Η Κρίστι! Στην κανονική ζωή πάντως εγώ με την γυναίκα μου έχουμε τις ανάποδες θέσεις (τα λέω μήπως και μπει καμιά μέρα και ποιος την ακούει)! χαχαχα!

Επίσης πλέον ξέρει ότι η κουζίνα είναι off limits λόγο της γυναίκας μου. Κάθετε στην πόρτα και δεν κάνει βήμα να μπει μέσα! Γενικώς είναι μια πολύ έξυπνη σκυλίτσα και είμαι τρισευτυχισμένος που την έχουμε στην ζωή μας