Το μπόξερ
Καταγωγή
Tο μπόξερ έχει αρχαία καταγωγή.Οι πρόγονοι του ανάγονται στην εποχή των Aσσυριων που χρησιμοποιούσαν πολεμικά σκυλιά για κηνύγι
αρκούδων και ελαφιών.
Στη Γερμανία κατά τον Μεσαίωνα τα μπόξερ ήταν τα μοναδικά κυνηγετικά σκυλια.
Απο τα σκυλιά αυτα "Bullenbeissers"προήλθε το σύγχρονο μπόξερ.
Το Μπόξερ είναι αποτέλεσμα διασταυρώσεων Αγγλικού Μπουλντόγκ με γερμανικό Bullenbeiser.
Το 1896 ιδρύθηκε η πρώτη λέσχη μπόξερ ενώ το 1905 το Πρότυπο Μονάχου και το βιβλιο ράτσας.
Τον 19ο αιώνα το μπόξερ χρησιμοποιήθηκε στο άγριο σπορ κηνυγιού ταύρου με τρομερούς τραυματισμούς.
Πρωτοπόροι της ράτσας ήταν τα σκυλια Μαζελάιν, Μπάρμιρ κ.α.
Η δημοτικότητα του μπόξερ εμφανίστηκε το 1950.Στις μέρες μας το συναντάμε περισσότερο σαν φύλακα και σκυλί συντροφιάς.
Χαρακτήρας
Είναι σκυλί φύλακας με εξαιρετική ακοή. Πάντα σε εγρήγορση και έτοιμο για τρέξιμο και παιχνίδι.
Αγαπά πολύ την οικογένεια του και είναι επιφιλακτικο με τους ξένους. Πρέπει να είναι ατρόμητο έτοιμο να υπερασπιστεί και να προστατεύσει.
Έξυπνο, αφοσιωμένο με δίαθεση για πειθαρχία αλλά όχι ένας τυφλός εκτελεστής εντολών.
Είναι ανθρωποκεντρικό ζώο με πολύ αυτοπεποίθηση.
Είναι σπουδαίος 'κλόουν" και προσφέρει γέλιο με την συμπεριφορά του.
Τό όνομα μπόξερ μάλλον προήλθε από την τάση του να χρησιμοποιεί τις πατούσες του σχεδόν σαν χέρια.
Είναι πολύ δυνατό σκυλί με ικανότητα να ρίξει στα γόντα έναν ενήλικα άντρα γι'αυτο θέλει προσοχή η τάση του να πηδάει ψηλά σε συνδυασμό με την μυική του δύναμη.
Στην εκπαίδευση το μπόξερ αντιδράει με ενθουσιασμό αλλά πλήττει εύκολα.
Αγαπάει τα παιδιά αλλά χρειάζεται προσοχή γιατί παίζει ζωηρά και άγαρμπα.. Παρόλα αυτά έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά και ανέχεται την ταλαιπωρία από μέρους τους χωρίς να σκεφτεί να την ανταποδώσει.
Είναι ζώο που αγαπά την καθαριότητα και δεν ανέχεται εύκολα το να είναι λερωμένο.
Χρειάζεται κοινωνικοποίηση με άλλα ζώα γιατί έχει τάση σε σκυλοκαβγάδες.
Είναι δυνατά ζώα και δεν δέχονται εύκολα την υποταγή.
Τα μπόξερ δεν είναι θορυβώδη. Σπάνια γαβγίζει χωρίς λόγο. Αντιθέτως το γάβγισμα του είναι βαθύ και βροντερό
όταν υπάρχει ανάγκη να προειδοποιήσει για κίνδυνο.
Τα μπόξερ είναι απονήρευτα έξυπνα,χαρούμενα αλλά και πεισματάρικα.
Επίσης καλυτερα να του προσφέρουμε παιχνίδια αλλιώς θα δημιουργήσει δικά του
Περιποίηση του μπόξερ
Είναι από τη φύση του καθαρό ζώο και θα χρειαστεί ελάχιστα μπάνια στην διάρκεια της ζωής του.
Το κοντό και λείο τρίχωμα του δεν χρειάζεται ιδιάιτερη περιποίηση αλλά χρειάζεται βούρτσισμα καθώς οι τρίχες του είναι μικρές και αφαιρούνται δυσκολα από τα ρούχα σας.
Λίγα πράγματα για το πρότυπο
Η πιο πρόσφατη αναθεώρηση του προτύπου υιοθετήθηκε από την αμερικάνικη λέσχη κυνοφιλίας το 1989.
Είναι ένα μεσαίου μεγέθους γεροδεμένο σκυλι με μέσο μέγεθος αρσενικών 22-25 ίντσες και θηλυκών 21-23 ίντσες στο ακρώμιο.
Γενική εμφάνιση: Σκυλί μέσου μεγέθους,τετράγωνο στο σώμα του,καλής υγείας με κοντή πλάτη και κοντή πυκνή χαίτη.
Βάδισμα σταθερό,ελεύθερο που φανερώνει υπερηφάνεια.
Καλογραμμένο κεφάλι σε σωστές αναλογίες με το σώμα. Πλατύ ρύγχος με σωστό σχήμα και αρμονία με το κρανίο.
Κεφάλι: Το λαξευμένο κεφάλι προσφέρει στο μπόξερ μια μοναδική ατομική σφραγίδα.
Ρύγχος: Η ομορφιά του κεφαλιού εξαρτάται από την αρμονική αναλογία του ρύγχους με το κρανίο. Πρέπει να είναι
στα 2/3 του πλάτους του κρανίου και στο 1/3 του μήκους του κεφαλιού απο το ινίο ως την κορυφή της μύτης.
Οι ζάρες συμβάλλουν στην μοναδική του έκφραση.
Μάτια: Σκουροκάστανο χρώμα,προτιμούνται οι βαθύτερες αποχρώσεις.
Αυτιά: Πρέπει να βρίσκονται στα ψηλότερα σημεια στις δύο πλευρές του κρανίου. Το κόψιμο των αυτιών είναι προεραιτικο ενώ έχει απαγορευτεί στις ΗΠΑ και αποθαρύνεται και σε άλλες χώρες. Αρχικά τα αυτιά κόβονταν για να αποφευχθει ο τραυματισμός σε κηνύγι με μεγάλα θηράματα όπως κάπρους.
Κρανίο: Είναι ελαφρά καμπυλωτό στην κορυφή. Το μέτωπο σχηματίζει βαθούλωμα σε σχέση με την κορυφογραμμή του ρύγχους. Η μύτη είναι ελαφρά ανυψωμένη,
Σιαγώνες: Η κάτω σιαγώνα προεξέχει πέρα από την άνω και καμπυλώνεται ελαφρά προς τα πάνω δίνοντας του πολύ δυνατό κράτημα όταν δαγκώνει.
Η σειρά των άνω κοπτήρων είναι ελαφρά κυρτή ενώ τον κάτω είναι ίσια.
Σώμα: Αθλητικό και γεροδεμένο με δυνατούς μύες. Είναι "τετράγωνο" σκυλι με ισχυρό σκελετό.
Λαιμός: Σωστό μήκος και κομψή τόξωση καθώς προσμιγνύεται απαλά μέσα στα ακρώμια.
Ουρά: Τοποθετημένη ψηλα και γυρισμένη προς τα πάνω. Συνήθως είναι κολοβωμένη για αποφυγή τραυματισμών.
Στήθος: πρέπει να φτάνει στους αγκώνες. Το βάθος του σώματος στυο κατώτερο σημείο του στήθους ισούται με το μισό του ύψους του σκυλιού στο ακρώμιο.
Το βαθύ του στήθος δίνει χώρο στην καρδιά και στους πνεύμονες και επιτρέπει την αντοχή.
Οπίσθια: Ο άνω βραχίονας είναι μακρύς προσεγγίζοντας μία ορθή γωνία με την πλευρά του ώμου.
Χρώματα: Τα αποδεκτά χρώματα ειναι το καστανοκίτρινο (αποχρώσεις του κιτρινόμαυρου) και το παρδαλό ( καθορισμενες μαύρες ραβδώσεις σε καστανοκίτρινο φόντο)
Το χρώμα ενισχύεται από τις άσπρες βούλες που δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 1/3 του συνολικού τριχώματος. Επιτρέπονται στο στήθος,λαιμό,μπροστινά και πίσω πόδια καθώς και στο πρόσωπο με μορφή φλογας. Αντιθέτως δε πρέπει να υπάρχουν λευκές βούλες στα γόνατα ή στο πίσω μέρος του κορμιού καθώς και σε μεγάλη ποσότητα στο πρόσωπο.
