Κι όμως... Έχω την εντύπωση ότι ο αστός είναι πιο κοντά στην περιγραφή
Ουχί, διότι δεν υπάρχει αστική τάξη στην Ελλάδα. Μιλάω τώρα από πλευράς πολιτικής επιστήμης. Υπάρχει ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ τάξη, στην οποία φυσικά ανήκω κι εγώ και το καυχιέμαι. Για να υπάρξει αστική τάξη, θα πρέπει να υπάρξει Διαφωτισμός και η Ελλάδα το 18ο αιώνα ήταν οθωμανική επαρχία.
ενώ οι Άμις, λόγω τρόπου ζωής, θεωρώ πιθανό να χρησιμοποιούν τα σκυλιά τους περισσότερο για εργασία παρά για συντροφικότητα χωρίς απαραίτητα τα σκυλιά να χάνουν το συντροφικό τους ρόλο.
Δε μιλάω για τους Άμις ως έχοντες σκύλο. Μιλάω για τους Άμις που κρύβονται πίσω από τον αμερικανικό νόμο για την προστασία μειονοτήτων και που έχουν εξελιχθεί στους πιο σιχαμερούς παπυμιλλάδες που πουλάνε στα πετσοπάδικα. Και ναι, να δεις και στοιβαγμένα κλουβιά και δυστυχισμένα σκυλιά, απ' όλα έχει ο μπαχτσές δυστυχώς.
Μεγάλο μέρος δυστυχώς του εμπορίου σκύλων το έχουνε οι Άμις, εξ ου και το Μουφ δηλαδή, κι αυτό διότι μπορούνε και τα κάνουνε και δύσκολα να τους κυνηγήσει ο νόμος. Άντε βρέστους κιόλας μέσα στους λαβύρινθους που ζούνε. Εδώ εγώ έψαχνα να πάρω ερμάρι από Άμις μια φορά και μου βγήκε η πίστη να βρω να πάρω.
Πάρε και τα σχετικό βίντεο:
[video=youtube;RaNelTLw4f4]http://www.youtube.com/watch?v=RaNelTLw4f4[/video]
[video=youtube;Nce-dNjYt5I]http://www.youtube.com/watch?v=Nce-dNjYt5I[/video]
'Οσο για την ερώτηση του Λαυρέντη, ναι, οι αρχαίοι ταΐζανε μπιφτέκια τους σκύλους τους. Και το Μουφ Ελληνάρας ήτανε στην προηγούμενη ζωή του διότι κάθε φορά που βγάζω να φτιάξω έστω και λαχανικά Μπαρμπα-Στάθη, που τα προμηθεύομαι από το Σικάγο, όχι μόνον ζητιανεύει να τα φάει, αλλά κλαίει, οδύρεται, χτυπιέται και γαυγίζει! Να το έβλεπες πώς έκανε σήμερα με τις αγκινάρες και την περασμένη βδομάδα με τις μπάμιες!!