Θα προσπαθήσω να τα πω όσο καλύτερα μπορώ γιατί τα έχω λίγο χύμα στο μυαλό μου.
Γενικά προσπαθώ να κοινωνικοποιώ όσο μπορώ το Φοίβο με άλλα σκυλιά. Συνήθως προτιμώ τα αδέσποτα που μέχρι τώρα μου έχουν αποδείξει πως είναι πολύ πιο ισορροπημένα από πολλά δεσποζόμενα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με όλες τις αρνητικές εμπειρίες του Φοίβου σε σχέση με τα άλλα σκυλιά και τις αντιδράσεις τις δικές μου κάθε φορά για να μπορέσω να δω τα λάθη μου.
1η εμπειρία ο Φοίβος ήταν 2 - 2 1/2 μηνών
Δεσποζόμενο σκυλί σε αυλή. Κάθε φορά που περνάμε χαλάει τον κόσμο. Ο Φοίβος σταμάταγε και δεν προχωρούσε και κοίταζε να φύγει πίσω. Δεν τον έπαιρνα αγκαλιά και σιγά σιγά προσπαθούσα να περάσουμε.
2η εμπειρία 2- 2 1/2 μηνών
Θηλυκιά προσπαθεί να τον μυρίσει πίσω, εκείνος κάθεται και κλαψουρίζει, εγώ τον παίρνω αγκαλιά και φεύγουμε.
3η εμπειρία 4 1/2 μηνών
Του επιτίθενται δυο μικρόσωμα της γειτονιάς, κλαίει του έφυγαν τα κακά του, εγώ τα χάνω, η ιδιοκτήτρια των άλλων σκυλιών πέφτει επάνω στο Φοίβο και τελικά όταν ηρεμούν τα πράγματα φεύγουμε ήσυχα
4η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Πηγαίνουμε βόλτα μαζί με μια φίλη και τον σκύλο της τον Καίσαρα, ένα μεσαίο προς μεγαλόσωμο ημίαιμο. Στο δρόμο συναντάμε τον Κούκη, ενα μικρόσωμο (πομεράνιαν με πεκινουά) με επιθετική συμπεριφορά. Τον φέρνουν προς το μέρος μας μυρίζονται με το Φοίβο και στη συνέχεια μυρίζονται με τον Καίσαρα και ο Κούκης αγριεύει και πάει να ορμήξει.
5η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Στο καράβι προς Κεφαλλονιά ο Φοίβος βγάζει μια άσχημη συμπεριφορά απέναντι στα άλλα αρσενικά σκυλιά, γαυγίζει έντονα δείχνοντας δόντια, πήγαμε σιγά σιγά κοντά μυρίστηκαν με ένα άλλο σκυλάκι συνομήλικό του και όλα καλά.
6η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Στην Κεφαλλονιά, στο μέρος που μέναμε ήταν ανοιχτός ο εξωτερικός χώρος και επικοίνωνούσε με διπλανό σπίτι όπου ζούσαν δυο σκυλιά τα οποία κυκλοφορούσαν ελεύθερα ένα θηλυκό ελληνικό ποιμενικό σε οίστρο και ένα ημίαιμο μεγαλόσωμο στειρωμένο αρσενικό.
Με το πρώτο γαβ που έκανε ο Φοίβος εμφανίστηκαν και τα δύο, ο Φοίβος γαύγιζε και γρύλλιζε.
Όταν βγαίναμε έξω στην αυλή ήταν κι ο Φοίβος μαζί μας, πήγε προς το μέρος τους μυρίστηκαν και όλα φαινόντουσαν καλά.
Τη δεύτερη μέρα ξέσπασε ο καυγάς ανάμεσα στα δύο αρσενικά, ο Φοίβος μύριζε επίμονα τον Πέτρο και τελικά εκείνος του πάτησε μια δαγκωνιά στη μουσούδα αφήνοντας μια τρύπα δίπλα από το μάτι του Φοίβου και μια γρατζουνιά στο σαγόνι του. Από τότε σα να χώρισαν τις περιοχές και ούτε ο Φοίβος πολυπλησίαζε προς τα εκεί, αλλά και ο άλλος όταν περνούσε από το μέρος μας περνούσε φοβισμένα.
Γυρίζοντας από την Κεφαλλονιά, στο καράβι, υπήρχαν πάρα πολλά σκυλιά και μυρίστηκε με κάποια και δε σταμάτησε να γαυγίζει.
Από τότε παρατήρησα πως σε όσα σκυλιά τον είχαν αγριέψει, αγρίευε κι εκείνος, ενώ με όσα ήταν φίλοι έκανε χαρά που τα έβλεπε.
Σήμερα πήγαμε βόλτα πάλι με τον Καίσαρα, περπατήσαμε όλα καλά. Κάποια στιγμή φτάσαμε σ΄ένα μέρος ανοιχτό και είπαμε να τα αφήσουμε (πατάτα). Ο Φοίβος έτρεχε και ο Καίσαρας τον κυνηγούσε και παίζοντας πήγαινε να τον ψιλοδαγκώσει στην πλάτη. Κάποια στιγμή ο Φοίβος φοβήθηκε και αγρίεψε σε αμυντική στάση όμως, αγρίεψε και ο Καίσαρας. Ο Φοίβος ήρθε κοντά μου, τον έδεσα και ακολούθησε μια κατάσταση να παίνω ανάμεσα τους για να μην τον βουτήξει ο Καίσαρας και ατυτόχρονα να τραβολογάω το Φοίβο με το λουρί επίσης για να τον προστατέψω. Αφού δέθηκε και ο Καίσαρας γυρίσαμε χωρίς προβλήματα. Καθίσαμε λίγο σε ένα παγκάκι εδώ έξω και ο Καίσαρας θέλησε να πλησιάσει το Φοίβο, ο Φοίβος φοβήθηκε και άρχισε να γαυγίζει ασταμάτητα και πάνω στη σαστιμάρα μου για να σταματήσει τον τσίμπησα στο σβέρκο (πατάτα και δέχομαι και το οποιοδήποτε σχόλιο γι΄αυτό), μέχρι που φύγαμε.
Πείτε μου γνώμες πάνω σ΄αυτά για να δώ τι μπορώ να κάνω, τα λάθη μου και πως θα προχωρήσω.
συγνώμη για το μεγάλο ποστ
Γενικά προσπαθώ να κοινωνικοποιώ όσο μπορώ το Φοίβο με άλλα σκυλιά. Συνήθως προτιμώ τα αδέσποτα που μέχρι τώρα μου έχουν αποδείξει πως είναι πολύ πιο ισορροπημένα από πολλά δεσποζόμενα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με όλες τις αρνητικές εμπειρίες του Φοίβου σε σχέση με τα άλλα σκυλιά και τις αντιδράσεις τις δικές μου κάθε φορά για να μπορέσω να δω τα λάθη μου.
1η εμπειρία ο Φοίβος ήταν 2 - 2 1/2 μηνών
Δεσποζόμενο σκυλί σε αυλή. Κάθε φορά που περνάμε χαλάει τον κόσμο. Ο Φοίβος σταμάταγε και δεν προχωρούσε και κοίταζε να φύγει πίσω. Δεν τον έπαιρνα αγκαλιά και σιγά σιγά προσπαθούσα να περάσουμε.
2η εμπειρία 2- 2 1/2 μηνών
Θηλυκιά προσπαθεί να τον μυρίσει πίσω, εκείνος κάθεται και κλαψουρίζει, εγώ τον παίρνω αγκαλιά και φεύγουμε.
3η εμπειρία 4 1/2 μηνών
Του επιτίθενται δυο μικρόσωμα της γειτονιάς, κλαίει του έφυγαν τα κακά του, εγώ τα χάνω, η ιδιοκτήτρια των άλλων σκυλιών πέφτει επάνω στο Φοίβο και τελικά όταν ηρεμούν τα πράγματα φεύγουμε ήσυχα
4η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Πηγαίνουμε βόλτα μαζί με μια φίλη και τον σκύλο της τον Καίσαρα, ένα μεσαίο προς μεγαλόσωμο ημίαιμο. Στο δρόμο συναντάμε τον Κούκη, ενα μικρόσωμο (πομεράνιαν με πεκινουά) με επιθετική συμπεριφορά. Τον φέρνουν προς το μέρος μας μυρίζονται με το Φοίβο και στη συνέχεια μυρίζονται με τον Καίσαρα και ο Κούκης αγριεύει και πάει να ορμήξει.
5η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Στο καράβι προς Κεφαλλονιά ο Φοίβος βγάζει μια άσχημη συμπεριφορά απέναντι στα άλλα αρσενικά σκυλιά, γαυγίζει έντονα δείχνοντας δόντια, πήγαμε σιγά σιγά κοντά μυρίστηκαν με ένα άλλο σκυλάκι συνομήλικό του και όλα καλά.
6η εμπειρία 7 1/2 μηνών
Στην Κεφαλλονιά, στο μέρος που μέναμε ήταν ανοιχτός ο εξωτερικός χώρος και επικοίνωνούσε με διπλανό σπίτι όπου ζούσαν δυο σκυλιά τα οποία κυκλοφορούσαν ελεύθερα ένα θηλυκό ελληνικό ποιμενικό σε οίστρο και ένα ημίαιμο μεγαλόσωμο στειρωμένο αρσενικό.
Με το πρώτο γαβ που έκανε ο Φοίβος εμφανίστηκαν και τα δύο, ο Φοίβος γαύγιζε και γρύλλιζε.
Όταν βγαίναμε έξω στην αυλή ήταν κι ο Φοίβος μαζί μας, πήγε προς το μέρος τους μυρίστηκαν και όλα φαινόντουσαν καλά.
Τη δεύτερη μέρα ξέσπασε ο καυγάς ανάμεσα στα δύο αρσενικά, ο Φοίβος μύριζε επίμονα τον Πέτρο και τελικά εκείνος του πάτησε μια δαγκωνιά στη μουσούδα αφήνοντας μια τρύπα δίπλα από το μάτι του Φοίβου και μια γρατζουνιά στο σαγόνι του. Από τότε σα να χώρισαν τις περιοχές και ούτε ο Φοίβος πολυπλησίαζε προς τα εκεί, αλλά και ο άλλος όταν περνούσε από το μέρος μας περνούσε φοβισμένα.
Γυρίζοντας από την Κεφαλλονιά, στο καράβι, υπήρχαν πάρα πολλά σκυλιά και μυρίστηκε με κάποια και δε σταμάτησε να γαυγίζει.
Από τότε παρατήρησα πως σε όσα σκυλιά τον είχαν αγριέψει, αγρίευε κι εκείνος, ενώ με όσα ήταν φίλοι έκανε χαρά που τα έβλεπε.
Σήμερα πήγαμε βόλτα πάλι με τον Καίσαρα, περπατήσαμε όλα καλά. Κάποια στιγμή φτάσαμε σ΄ένα μέρος ανοιχτό και είπαμε να τα αφήσουμε (πατάτα). Ο Φοίβος έτρεχε και ο Καίσαρας τον κυνηγούσε και παίζοντας πήγαινε να τον ψιλοδαγκώσει στην πλάτη. Κάποια στιγμή ο Φοίβος φοβήθηκε και αγρίεψε σε αμυντική στάση όμως, αγρίεψε και ο Καίσαρας. Ο Φοίβος ήρθε κοντά μου, τον έδεσα και ακολούθησε μια κατάσταση να παίνω ανάμεσα τους για να μην τον βουτήξει ο Καίσαρας και ατυτόχρονα να τραβολογάω το Φοίβο με το λουρί επίσης για να τον προστατέψω. Αφού δέθηκε και ο Καίσαρας γυρίσαμε χωρίς προβλήματα. Καθίσαμε λίγο σε ένα παγκάκι εδώ έξω και ο Καίσαρας θέλησε να πλησιάσει το Φοίβο, ο Φοίβος φοβήθηκε και άρχισε να γαυγίζει ασταμάτητα και πάνω στη σαστιμάρα μου για να σταματήσει τον τσίμπησα στο σβέρκο (πατάτα και δέχομαι και το οποιοδήποτε σχόλιο γι΄αυτό), μέχρι που φύγαμε.
Πείτε μου γνώμες πάνω σ΄αυτά για να δώ τι μπορώ να κάνω, τα λάθη μου και πως θα προχωρήσω.
συγνώμη για το μεγάλο ποστ