Καλησπέρα,
έχουμε πάρει με την κοπέλα μου ένα θηλυκό Λαμπραντόρ (από ένα άσυλο) 1,5 χρονού για φιλοξενία με την προοπτική υιοθεσίας. Το έχουμε ήδη 7 μέρες στο διαμέρισμα και ανησυχούμε για μερικά πραγματάκια.
Για παράδειγμα, δεν τρώει από μόνη της. Πρέπει να την ταΐσουμε τις πρώτες μπουκιές και μετά θα φάει από μόνη της. Είναι νάζι ή κάτι κακό;
Επίσης, δεν φαίνεται τόσο δραστήρια. Όλη την μέρα (στο σπίτι μέσα) κάθεται κάτω, χασμουριέται και τεντώνεται. Όταν παίζω για λίγο μαζί της κουράζεται μετά από 5 λεπτά.
Επίσης, δεν γαβγίζει καθόλου. Ούτε στο σπίτι ούτε στη βόλτα ούτε τίποτα. Μία φορά γάβγισε που τη βγάλαμε τιμωρία στο μπαλκόνι την πρώτη μέρα και αυτό ήταν από τότε.
Καταλαβαίνω ότι ήταν αδέσποτη και σίγουρα πρόκειται για αξιαγάπητο ζώο. Μας δείχνει ότι μας λατρεύει, δεν υπάρχει εκεί το θέμα. Ανησυχούμε, κυρίως, για το αν συνηθίζει το διαμέρισμα. Μήπως δεν πρόκειται να προσαρμοστεί;
έχουμε πάρει με την κοπέλα μου ένα θηλυκό Λαμπραντόρ (από ένα άσυλο) 1,5 χρονού για φιλοξενία με την προοπτική υιοθεσίας. Το έχουμε ήδη 7 μέρες στο διαμέρισμα και ανησυχούμε για μερικά πραγματάκια.
Για παράδειγμα, δεν τρώει από μόνη της. Πρέπει να την ταΐσουμε τις πρώτες μπουκιές και μετά θα φάει από μόνη της. Είναι νάζι ή κάτι κακό;
Επίσης, δεν φαίνεται τόσο δραστήρια. Όλη την μέρα (στο σπίτι μέσα) κάθεται κάτω, χασμουριέται και τεντώνεται. Όταν παίζω για λίγο μαζί της κουράζεται μετά από 5 λεπτά.
Επίσης, δεν γαβγίζει καθόλου. Ούτε στο σπίτι ούτε στη βόλτα ούτε τίποτα. Μία φορά γάβγισε που τη βγάλαμε τιμωρία στο μπαλκόνι την πρώτη μέρα και αυτό ήταν από τότε.
Καταλαβαίνω ότι ήταν αδέσποτη και σίγουρα πρόκειται για αξιαγάπητο ζώο. Μας δείχνει ότι μας λατρεύει, δεν υπάρχει εκεί το θέμα. Ανησυχούμε, κυρίως, για το αν συνηθίζει το διαμέρισμα. Μήπως δεν πρόκειται να προσαρμοστεί;