Έχω τον εξής προβληματισμό:
Η Κάρλα γενικώς είναι χαμηλών τόνων, δεν πλακώνεται, αγνοεί και αποφεύγει τσαμπουκάδες και γενικά είναι cool. Όμως: Δεν γουστάρει να την μυρίζουν άλλοι "ξένοι" σκύλοι από πίσω. Εκτός από τους "φιλικούς μας" σκύλους που μάλλον τους θεωρεί "στη δική μας αγέλη".
Την ώρα λοιπόν που άλλοι σκύλοι της μυρίζουν το ποπό περισσότερη ώρα από το "επιτρεπτό" βγάζει μια σκροφο-φωνάρα, κάτι σαν στριγγλιά-γρύλισμα και συνήθως οι άλλοι υποχωρούν και φεύγουν.
Το φαινόμενο είχε ξεκινήσει αρχικά με "ενοχλητικούς" αρσενικούς, φοβάμαι όμως ότι επεκτείνεται και σε θηλυκιές πλέον. Σχεδόν όλα τα σκυλιά "συμβιβάζονται" και δεν την ξαναενοχλούν. Ωστόσο ποτέ δεν ξέρεις...
Καμιά ιδέα πως να το χειριστώ? Να κάθομαι από πάνω και την επιβραβεύω όση ώρα την μυρίζει το άλλο σκυλί? Το θέμα είναι ότι αν εκείνη την ώρα "της γυρίζει το μάτι ανάποδα" μπορεί να επιβραβεύω λάθος πράγμα.
Η Κάρλα γενικώς είναι χαμηλών τόνων, δεν πλακώνεται, αγνοεί και αποφεύγει τσαμπουκάδες και γενικά είναι cool. Όμως: Δεν γουστάρει να την μυρίζουν άλλοι "ξένοι" σκύλοι από πίσω. Εκτός από τους "φιλικούς μας" σκύλους που μάλλον τους θεωρεί "στη δική μας αγέλη".
Την ώρα λοιπόν που άλλοι σκύλοι της μυρίζουν το ποπό περισσότερη ώρα από το "επιτρεπτό" βγάζει μια σκροφο-φωνάρα, κάτι σαν στριγγλιά-γρύλισμα και συνήθως οι άλλοι υποχωρούν και φεύγουν.
Το φαινόμενο είχε ξεκινήσει αρχικά με "ενοχλητικούς" αρσενικούς, φοβάμαι όμως ότι επεκτείνεται και σε θηλυκιές πλέον. Σχεδόν όλα τα σκυλιά "συμβιβάζονται" και δεν την ξαναενοχλούν. Ωστόσο ποτέ δεν ξέρεις...
Καμιά ιδέα πως να το χειριστώ? Να κάθομαι από πάνω και την επιβραβεύω όση ώρα την μυρίζει το άλλο σκυλί? Το θέμα είναι ότι αν εκείνη την ώρα "της γυρίζει το μάτι ανάποδα" μπορεί να επιβραβεύω λάθος πράγμα.